Η οικοδόμηση ενός ρωμαλέου και μαχητικού Αντιιμπεριαλιστικού - Αντιμονοπωλιακού - Δημοκρατικού Μετώπου, στην προοπτική του σοσιαλισμού,ήταν το θέμα που κυριάρχησε στις εργασίες του 15ου Συνεδρίου και αναδείχτηκε από τις αποφάσεις του σε άμεσο πολιτικό στόχο του Κόμματος.

"Βεβαίως, η βάση του Μετώπου πρέπει να είναι τα προβλήματα. Αυτό είναι το Α και το Ω... Ο,τι συγκινεί το λαό μας είναι μεγάλο πρόβλημα. Θα ξεκινάμε απ' αυτό που βλέπει και νιώθει ο λαός, αλλά πρέπει και να διαμορφώνει συνείδηση και με τη δική μας παρέμβαση",υπογράμμισε στο κλείσιμο των εργασιών του πρώτου θέματος η ΓΓ της ΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα.Και είναι, ακριβώς, τα πολλά και συνεχώς οξυνόμενα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα του λαού και της χώρας, η αντικειμενική βάση της αναγκαιότητας, αλλά και της ρεαλιστικότητας του Αντιιμπεριαλιστικού - Αντιμονοπωλιακού -Δημοκρατικού Μετώπου. Τα προβλήματα, που ζητούν επιτακτικά τη λύση τους και φέρνουν στις ίδιες γραμμές του αγώνα τον εργάτη με τον αγρότη και τον επαγγελματία, με το νέο και τη νέα. Τα προβλήματα, που μπορεί να έχουν - και έχουν - χίλιες δυο μορφές έκφρασης, αλλά έχουν κοινές ρίζες και αιτίες, στις φιλομονοπωλιακές πολιτικές των κυβερνήσεων του δικομματισμού, τη βαριά και συνεχώς ενισχυόμενη εκμετάλλευση και ενσωμάτωση της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τον ιμπεριαλισμό γενικότερα, την ασυδοσία του μεγάλου, ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.

Η ανάπτυξη της πάλης των εργαζομένων για τα καυτά προβλήματά τους, η ανάδειξη των βαθύτερων αιτιών τους και η προβολή αιτημάτων αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού χαρακτήρα και περιεχόμενου, η καλλιέργεια και η ενίσχυση της λαϊκής αλληλεγγύης και της συμπαράταξης των διάφορων κοινωνικών ομάδων και στρωμάτων είναι βασικοί δρόμοι για την οικοδόμηση του Μετώπου. Μέσα στους αγώνες - πρώτα και κύρια - οι εργαζόμενοι θα καταλαβαίνουν και θα συνειδητοποιούν τη φιλομονοπωλιακή και αδιέξοδη πολιτική των εκπροσώπων του δικομματισμού, αλλά και των υπόλοιπων κομμάτων, που κρύβουν τις εγκλωβισμένες στα πλαίσια του κατεστημένου πολιτικές τους, με γενικόλογες και αοριστολόγους, δήθεν φιλολαϊκές διακηρύξεις και υποσχέσεις. Μέσα στους αγώνες θα καταλαβαίνουν και θα συνειδητοποιούν οι εργαζόμενοι την ανάγκη της ριζικής αλλαγής του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων, της αποφασιστικής και ολόπλευρης ενίσχυσης του ΚΚΕ. Την ανάγκη της ανάδειξης του Μετώπου σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων και καθοριστικού παράγοντα της διαμόρφωσης της πορείας και των πραγμάτων της χώρας. Μέσα στις αναπόφευκτες ταξικές αναμετρήσεις, με την ολιγαρχία του πλούτου και τους διάφορους μηχανισμούς της, θα δυναμώνει και θα ωριμάζει, θα συνειδητοποιεί την επιτακτική ανάγκη της συνολικής ρήξης με τον ιμπεριαλισμό και το καπιταλιστικό σύστημα.

"Το Αντιιμπεριαλιστικό - Αντιμονοπωλιακό - Δημοκρατικό Μέτωπο δε θα είναι μια απλή προέκταση των συνδικαλιστικών αγώνων, σημείωσε στην ίδια ομιλία η Αλέκα Παπαρήγα. Η συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων έχει δυσκολίες. Και μεις καλούμαστε, σαν ηγετική και πρωτοπόρα δύναμη, να λύνουμε ζητήματα... Την πρώτη ευθύνη την έχει η εργατική τάξη, αυτή θα αποδείξει τον ηγετικό της ρόλο και την ικανότητά της να υπερασπίζεται και να αντιπροσωπεύει - όχι με την έννοια να υποκαθιστά - τα συμφέροντα και των άλλων στρωμάτων".Αναφερόμενη, δε στο ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα της σύνδεσης της τακτικής του Κόμματος με τη στρατηγική και, μάλιστα, με τέτοιο τρόπο που η πρώτη να υπηρετεί τη δεύτερη, υπογράμμισε: "Μέσα από το Πρόγραμμα δεν εξασφαλίζουμε αυτόματα την ικανότητα, σε κάθε φάση και σε όλη την πορεία του Κόμματος, να συνδέουμε κυριολεκτικά την τακτική με τη στρατηγική. Είναι ένα σύνθετο ζήτημα. Φραστικά, τα λύνουμε. Λέμε, για τη διαλεκτική σχέση, αλλά στην πράξη απαιτεί περίσσια ικανότητα και ωριμότητα... Ο τρόπος που σχετίζονται δεν είναι ο ίδιος πάντα. Αλλιώς θα γίνεται σε συνθήκες απότομης και μεγάλης ανόδου του κινήματος και με άλλο τρόπο σε φάση στασιμότητας, προσωρινής υποχώρησης. Η θέση για Αντιιμπεριαλιστικό - Αντιμονοπωλιακό - Δημοκρατικό Μέτωπο εκφράζει τη διαλεκτική σχέση τακτικής και στρατηγικής. Πάντα θα ελλοχεύει ο κίνδυνος να αποσπάται η τακτική από τη στρατηγική είτε το αντίθετο, να ταυτίζεται. Θέλει ικανότητα και επαγρύπνηση. Είναι σημείο - κλειδί. Δεν το λύνουμε, όμως, μιλώντας συνέχεια για τον κίνδυνο λαθών. Το θέμα είναι να έχουμε σωστό Πρόγραμμα, να παρακολουθεί τις εξελίξεις, καθιστώντας το Κόμμα ισχυρό, δεμένο με το λαό".

Στο Συνέδριο συμμετείχαν οι παρακάτω αντιπροσωπείες κομμάτων και κινημάτων (Με αλφαβητική σειρά των χωρών):

1. Κόμμα Σοσιαλιστικής Εργασίας της Αλβανίας

2. Σοσιαλιστικό Κόμμα Αυστραλίας

3. Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστρίας

4. Κομμουνιστικό Κόμμα Βελγίου

5. Κομμουνιστικό Κόμμα Βιετνάμ

6. Βουλγάρικο Σοσιαλιστικό Κόμμα

7. Κομμουνιστικό Κόμμα Βραζιλίας

8. Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας

9. Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα

10. Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα

11. Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού

12. Ενοποιημένο Κομμουνιστικό Κόμμα Γεωργίας

13. Γιουγκοσλαβική Αριστερά

14. Ενωση Κομμουνιστών για τη Γιουγκοσλαβία

15. Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας

16. Κόκκινη - πράσινη συμμαχία της Δανίας

17. Κομμουνιστικό Κόμμα στη Δανία

18. Κομμουνιστικό Κόμμα Εσθονίας

19. Ιαπωνικό Κομμουνιστικό Κόμμα

20. Ιορδανικό Κομμουνιστικό Κόμμα

21. Κουρδικό Κομμουνιστικό Κόμμα - Ιράκ

22. Ιρακινό Κομμουνιστικό Κόμμα - Κουρδιστάν

23. ΤΟΥΝΤΕΧ - Ιράν

24. Εργατικό Κόμμα Ιρλανδίας

25. Ενωμένη Αριστερά Ισπανίας

26. Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας

27. Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας

28. Κόμμα των Κομμουνιστών της Καταλωνίας

29. Κομμουνιστική Επανίδρυση

30. Κομμουνιστικό Κόμμα Καναδά

31. Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας

32. Κομμουνιστικό Κόμμα Κιργιστάν

33. Κομμουνιστικό Κόμμα Κολομβίας

34. Κόμμα Εργασίας της ΛΔ Κορέας

35. Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας

36. ΑΚΕΛ

37. Ενωση Κομμουνιστών Λετονίας

38. Κομμουνιστικό Κόμμα Λιβάνου

39. Κομμουνιστικό Κόμμα Λουξεμβούργου

40. Κόμμα Κομμουνιστών Μολδαβίας

41. Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο Μπαχρέιν

42. Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο

43. Εργατικό Κόμμα Ουγγαρίας

44. Ενωση Κομμουνιστών Ουκρανίας

45. Δημοκρατικό Μέτωπο Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης

46. Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης

47. Κομμουνιστικό Κόμμα Παλαιστίνης

48. Λαϊκό Μέτωπο Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης

49. Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα

50. Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Μακεδονίας

51. Κόμμα Κοινωνικής Δημοκρατίας της Ρουμανίας

52. Σοσιαλιστικό Κόμμα Εργασίας της Ρουμανίας

53. Ενωση Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ

54. Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας

55. Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας

56. Κομμουνιστικό Κόμμα Σλοβακίας

57. Κομμουνιστικό Κόμμα Σουδάν

58. Σουηδικό Κομμουνιστικό Κόμμα

59. Αραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΜΠΑΑΘ)

60. Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας

61. Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας

62. Κόμμα Ελευθερίας και Αλληλεγγύης Τουρκίας

63. Κομμουνιστικό Κόμμα Κουρδιστάν

64. Σοσιαλιστικό Κόμμα Κουρδιστάν

65. Κομμουνιστικό Κόμμα Τσεχίας - Μοραβίας

Παράλληλα, χαιρετιστήρια μηνύματα

στο 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ έστειλαν τα παρακάτω κόμματα και κινήματα (κατά αλφαβητική σειρά των χωρών):

1. Αιγυπτιακό Κομμουνιστικό Κόμμα

2. Κόμμα Προόδου και Σοσιαλισμού Αλγερίας

3. Κομμουνιστικό Κόμμα Αργεντινής

4. Κομμουνιστικό Κόμμα Αρμενίας

5. Κομμουνιστικό Κόμμα ΗΠΑ

6. Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας (Μαρξιστικό)

7. Κομμουνιστικό Κόμμα Ισραήλ

8. Εργατικό Κόμμα Μπαγκλαντές

9. Κομμουνιστικό Κόμμα Νεπάλ - Ενοποιημένο Μαρξιστικό - Λενινιστικό

10. Σοσιαλιστικό Αριστερό Κόμμα Νορβηγίας

11. Κομμουνιστικό Κόμμα Νότιας Αφρικής

12. Ενωση Πολωνών Κομμουνιστών - "Προλεταριάτο"

13. Σοσιαλδημοκρατία της Πολωνίας

14. Σοσιαλδημοκρατική Ενωση Μακεδονίας

15. Σοσιαλιστικό Κόμμα Σερβίας

16. Κομμουνιστικό Κόμμα Σρι Λάνκα

17. Κομμουνιστικό Κόμμα Φινλανδίας

Το κλίμα ενθουσιασμού, τα συνθήματα, τα δυνατά και παρατεταμένα χειροκροτήματα, που συνόδεψαν την ομιλία - κλείσιμο της Αλέκας Παπαρήγα, η σιγουριά και η αισιοδοξία, που ζωγραφίζονταν στα πρόσωπα των αντιπροσώπων, δεν παραμέρισαν την επισήμανση των υπαρκτών αδυναμιών και προβλημάτων της κομματικής δουλιάς. Την επιτακτική ανάγκη για το άνοιγμα ενός επίμονου και αποφασιστικού μετώπου για το ξεπέρασμά τους. Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω απόσπασμα από την προαναφερόμενη ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος:

"Θα ήταν, όμως, λάθος, σύντροφοι, να φύγουμε απ' αυτό το Συνέδριο διακατεχόμενοι από μια επιπόλαιη και επιφανειακή αισιοδοξία και, κυρίως, από πνεύμα επάρκειας και έπαρσης. Αντίθετα, και η προσυνεδριακή δουλιά και οι εργασίες επιβεβαιώνουν ότι πρέπει να κάνουμε πολύ πιο δυναμικό το μέτωπο με τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τις καθυστερήσεις που εμφανίζει το Κόμμα. Μέτωπο με τις προσωπικές μας ελλείψεις και αδυναμίες. Αλλο πράγμα είναι ότι έχουμε τη βάση, για ένα καλύτερο, νέο ξεκίνημα, μέσα στη συνέχεια της δουλιάς, κι άλλο πράγμα να ξεχάσουμε τα προβλήματα, που κι απ' αυτό το βήμα αναδείχτηκαν και που έχουν σχέση: Π. χ. και με την αριθμητική δύναμη των μελών του Κόμματος, με την κοινωνική σύνθεση των γραμμών μας, με την ποιότητα των δεσμών του Κόμματος, με την εργατική τάξη και τη νεολαία. Πόσες ΚΟΒ έχουμε σε τόπους δουλιάς, σε κλάδους παραδοσιακούς και σύγχρονους; Δεν μπορεί να ξεχάσουμε το μεγάλο μέτωπο, που πρέπει να ανοίξουμε με την κυκλοφορία του "Ρ", με τη σχέση μελών και στελεχών με τη θεωρία μας, με το διάβασμα, με τη δράση μας στο μαζικό κίνημα και πρώτα απ' όλα στο συνδικαλιστικό.

Μ' αυτή την έννοια πρέπει να είμαστε ρεαλιστικά αισιόδοξοι".

Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η διεθνής απήχηση του 15ου Συνεδρίου. Το γεγονός αυτό φαίνεται χαρακτηριστικά στην παρουσία δεκάδων κομμουνιστικών, εργατικών και άλλων προοδευτικών κομμάτων που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του ΚΚΕ και παραβρέθηκαν στις εργασίες του, αλλά και στις παρεμβάσεις που έκαναν στα πλαίσια των εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες πόλεις της χώρας για το Συνέδριο.

Το έντονο ενδιαφέρον των δεκάδων κομμάτων που μας τίμησαν με την παρουσία αντιπροσώπων τους και άλλων που δεν κατάφεραν να παραβρεθούν αλλά έστειλαν τα χαιρετιστήρια μηνύματά τους, υποδηλώνει με έμφαση τη σημασία που αποδόθηκε διεθνώς για τη διεξαγωγή του Συνεδρίου του ΚΚΕ, αλλά και την ανάγκη που υπάρχει στις μέρες για ολόπλευρη ανταλλαγή απόψεων και προβληματισμών γύρω από τα επίκαιρα ζητήματα που απασχολούν το προοδευτικό κίνημα διεθνώς.

Στο Συνέδριο πήραν μέρος 65 αντιπροσωπείες κομμάτων από 47 χώρες, ενώ τουλάχιστον 17 κόμματα έστειλαν χαιρετιστήρια μηνύματα.

"Χαιρετίζουμε, είπε από το βήμα του Συνεδρίου η Αλέκα Παπαρήγα, τη σημαντική παρουσία εκπροσώπων των κομμουνιστικών, εργατικών και προοδευτικών κομμάτων και κινημάτων" και συνέχισε: "Εξηγούμε αυτήν τη μαζική συμμετοχή ως δείγμα ωρίμανσης της ανάγκης για ανταλλαγή απόψεων και αλληλοενημέρωση. Αλλά και κοινή δράση, συντονισμό, έμπρακτη αλληλεγγύη. Οι ηγετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οι διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί, παρά τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις τους, δρουν σαν μια ενιαία αντιδραστική δύναμη. Ενιαία πρέπει να είναι και η απάντηση των λαών, των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων και κινημάτων".

Στο Συνέδριο πήραν μέρος 575 αντιπρόσωποι, από τους οποίους, στο τέλος της συζήτησης του πρώτου θέματος, υπερψηφίστηκαν τα πέντε ντοκουμέντα του Κόμματος. Για την Εκθεση Δράσης της ΚΕ βρέθηκαν 8 λευκά και 1 κατά. Για την Εκθεση της Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου βρέθηκαν 2 λευκά. Για την Πολιτική Απόφαση 7 λευκά και 1 κατά. Για το Πρόγραμμα 8 λευκά και 1 κατά. Για το Καταστατικό 4 λευκά και 1 κατά.

Στη σχετική ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του Κόμματος ανάμεσα σε άλλα σημείωνε: Με την ολοκλήρωση των εργασιών και την ψήφιση των ντοκουμέντων από τη συντριπτική πλειοψηφία των συνέδρων, αρχίζει ένα νέο ξεκίνημα στη δράση του Κόμματος. Σήμερα το ΚΚΕ, το σύνολο των στελεχών και μελών του, με όπλο τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου, θα δράσουν όπως ξέρουν να δρουν οι κομμουνιστές, υλοποιώντας αυτές τις αποφάσεις μέσα στους αγώνες για τα μεγάλα προβλήματα του λαού μας.

Με την ολοκλήρωση της συζήτησης και του δεύτερου θέματος εκλέχτηκε με βάση το άρθρο 12 του Καταστατικού η νέα 75μελής ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία αμέσως μετά εξέλεξε Γενική Γραμματέα της ΚΕ την Αλέκα Παπαρήγα.

Η ψηφοφορία ήταν μυστική και η εκλογή έγινε με βάση το 50%+1. Κατά την πρώτη ψηφοφορία εκλέχτηκαν 64 μέλη, κατά τη δεύτερη 1, κατά την τρίτη 10, από τα οποία 7 με το 50%+1 και 3 με βάση τη σειρά κατάταξης.

Το Συνέδριο συγκροτούσε ως προς τις λειτουργίες του μία μικρή πολιτεία. Εκτός από την αίθουσα όπου γινόταν η συζήτηση και η οποία καταλαμβάνει τους χώρους μεταξύ 3ου και 7ου ορόφου, υπήρχε το εστιατόριο που στήθηκε στον 2ο όροφο του κτιρίου και ομολογουμένως ανταποκρίθηκε στην αποστολή του, υπήρχε η αίθουσα Τύπου στον 8ο όροφο όπου έφταναν με συνεχή ροή όλα τα υλικά του Συνεδρίου κι ανάμεσα σε όλα αυτά μια ξεχωριστή "πινελιά" προς τιμήν του 15ου Συνεδρίου του ΚΚΕ,η έκθεση, με έργα του Γιώργη Βαρλάμου,που φιλοξενήθηκε στο ύψος του 5ου ορόφου στο φουαγιέ της αίθουσας Συνεδρίων.

"Για μια Μεσόγειο Θάλασσα ειρήνης, φιλίας και ισότιμης συνεργασίας, χωρίς ξένες επεμβάσεις". Αυτός ήταν ο τίτλος της συνάντησης 19 κομμάτων της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου, της Εγγύς και Μέσης Ανατολής, που έγινε στα πλαίσια του 15ου Συνεδρίου στην αίθουσα του Ζαππείου. Οι παρεμβάσεις του ιμπεριαλισμού στην περιοχή, οι πρόσφατοι βομβαρδισμοί του Ισραήλ στο Νότιο Λίβανο, η επέκταση της δράσης του ΝΑΤΟ και οι συμφωνίες Τουρκίας - Ισραήλ που διαμορφώνουν μια επικίνδυνη κατάσταση, βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης. Η ανάγκη κοινών προσπαθειών, η μελέτη της κατάστασης και η προώθηση συγκεκριμένων μέτρων αντίστασης, συντονισμού και κοινής δράσης, αναδείχτηκαν από τη συζήτηση μαζί με την υπόσχεση για συνέχεια με ανάλογες συναντήσεις στο μέλλον. Παρατηρητές στη συζήτηση ήταν και δεκάδες αντιπρόσωποι άλλων κομμάτων.