«Η ριζοσπαστική λύση για τους εργαζόμενους στον πολιτισμό είναι η συμπόρευση με το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα και για βαθύτερες αλλαγές υπέρ των εργαζομένων σε σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, που θέλει και τον πολιτισμό ένα ακόμα εμπόρευμα και μάλιστα με αναλώσιμους εργαζόμενους», τονίζει σε ανακοίνωσή της η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία - Δυνάμεις του ΠΑΜΕ στους έκτακτους του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού» με αφορμή τη συνεχιζόμενη αθλιότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι στην Αρχαιολογική Υπηρεσία.

«Η εργασιακή ομηρία και η καθυστέρηση καταβολής των μισθών αποτελούν πλέον διαχρονικό "καθεστώς" στο υπουργείο Πολιτισμού, η πολιτική ηγεσία του οποίου "σφυρίζει" αδιάφορα κλείνοντας τα μάτια σε αυτή την κατάσταση. Το "φαινόμενο" των μη πληρωμών στο ΥΠΠΟΤ μόνο "παροδικό" και "συγκυριακό" δεν είναι. Οι μεγαλοστομίες της σημερινής κυβέρνησης, όπως και πριν με τον άλλο εταίρο του δικομματισμού, τη ΝΔ, περί δήθεν προτεραιότητας στον πολιτισμό, μεταφράζονται για τους εργαζόμενους σε ανασφάλεια και εργασιακό "μεσαίωνα"». Το αποτέλεσμα είναι «να παραμένουν απλήρωτοι εκατοντάδες συνάδελφοί μας, διαφόρων ειδικοτήτων, που εργάζονται με συμβάσεις του ΥΠΠΟΤ σε έργα ΕΣΠΑ (αυτεπιστασία) σε όλη την Ελλάδα, και να προχωρούν στις περισσότερες περιπτώσεις σε επίσχεση εργασίας, αντιδρώντας στην καταπάτηση των εργασιακών τους δικαιωμάτων από τον εργοδότη τους, το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού».

Αφού θυμίζει τις χιλιάδες θέσεις εργασίας που χάθηκαν μετά την ολοκλήρωση των προηγούμενων ευρωενωσιακών «πακέτων», η παράταξη σημειώνει ότι «τώρα το ΥΠΠΟΤ με τον ΑΣΕΠ λόγω των αυξημένων αναγκών που προκύπτουν για έμπειρο προσωπικό, επανήλθαν με νέα ερμηνεία στο ΠΔ Παυλόπουλου και προχώρησαν σε άρση του κωλύματος του 24μηνου (σ.σ. μετά την παρέλευση του οποίου ο εργαζόμενος απολύεται χωρίς δικαίωμα επαναπρόσληψης στον ίδιο φορέα), που ισχύει όμως μόνο για έργα χρηματοδοτούμενα από ευρωπαϊκά προγράμματα (ΕΣΠΑ) και διεθνείς οργανισμούς».

«Η εξέλιξη αυτή», συνεχίζει η ανακοίνωση, «που προήλθε κατόπιν μακροχρόνιων αγώνων και πιέσεων των εργαζομένων είναι μεν θετική, αλλά λύνει προσωρινά και μόνο το δικαίωμά μας στην εργασία αφού ουσιαστικά η απαγόρευση του 24μηνου δεν καταργήθηκε ολοκληρωτικά και οριστικά».

Η ΔΑΣ σημειώνει ότι και στον πολιτισμό συγκρούονται δύο εντελώς διαφορετικές ιδεολογίες: «Από τη μία αυτή που θεωρεί την πολιτιστική κληρονομιά ως λαϊκή περιουσία, και διαχειριζόμενη με όρους πραγματικά και ουσιαστικά δημοσίου συμφέροντος, χωρίς κανένα ιδιωτικοοικονομικό ή άλλο αγοραίο κριτήριο, που θα υπηρετεί τις ανάγκες του λαού, χωρίς αποκλεισμούς και ιδεολογική χειραγώγηση, και από την άλλη αυτή που θεωρεί την πολιτιστική κληρονομιά εμπόρευμα με σκοπό το κέρδος του ιδιώτη».

Καταγγέλλει «τις εργασιακές αυθαιρεσίες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, που εκφράζονται με μη καταβολή μισθών, καταπατήσεις Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας του εργατοτεχνικού δυναμικού, μη αναγνώριση προϋπηρεσίας κατηγορίας προσωπικού ΠΕ (πανεπιστημιακής) και ΤΕ (τεχνολογικής εκπαίδευσης) στον ιδιωτικό τομέα, αυθαίρετη αύξηση των ωρών εργασίας από 37,5 σε 40 ώρες. Μάλιστα, η αύξηση ωρών εργασίας επιβάλλεται σε συμβασιούχους, παραβιάζοντας την ίδια σύμβαση που έχουν υπογράψει οι εφορείες και ορίζει σε 37,5 ώρες εργασίας την εβδομάδα».

Διεκδικεί:

• Μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.
• Την άμεση και ολοκληρωτική κατάργηση των περιοριστικών διατάξεων του ΠΔ Παυλόπουλου.
• Τη στελέχωση των υπηρεσιών με το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων (εργατοτεχνίτες, αρχαιοφύλακες, συντηρητές, ανθρωπολόγους, μηχανικούς, αρχαιολόγους, κ.ά.) με διαφανείς διαδικασίες και αντικειμενικά κριτήρια.
• Την άμεση αποπληρωμή των δεδουλευμένων όλων των εργαζομένων που απασχολούνται στις υπηρεσίες, που υπάγονται στο υπουργείο Πολιτισμού.
• Οχι στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και στην επέκταση των επιχειρησιακών συμβάσεων.
• Οχι στη νομιμοποίηση των ελαστικών μορφών εργασίας και της μερικής απασχόλησης.
• Οχι στην περικοπή μισθών, επιδομάτων, δώρων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
• Οχι στην εμπορευματοποίηση του πολιτισμού και στην ιδιωτικοποίηση φορέων και ιδρυμάτων, που υπάγονται στο ΥΠΠΟΤ.

Πέρα από όλα τα δεινά που μας έχουν επιβάλει, έχουν επιτύχει να οργανώσουν με τέτοιο τρόπο την μνήμη του κόσμου, ώστε να μιλάμε για ασθενή μνήμη, πάνω στην οποία στηρίζονται για να κάνουν αυτά που θέλουν, χωρίς καμιά αντίδραση. Ο λόγος για το Εθνικό Θέατρο το οποίο ανακοίνωσε «εν χορδαίς και οργάνοις» την επανάληψη της παράστασης το «Τρίτο Στεφάνι», που έφερε μόνο του, την σεζόν 2009 - 2010, έσοδα 800.000 ευρώ στο Εθνικό. Μόνο που η επανάληψη θα γίνει στο «Παλλάς» από τις 28/9 και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Η συγκεκριμένη κίνηση (την ονομάζουν συμπαραγωγή με την ιδιωτικών συμφερόντων Ελληνική Θεαμάτων - ΕΛΘΕΑ) είχε επιχειρηθεί και πέρσι, αλλά ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων τότε γιατί πρόκειται για κρατική παραγωγή χωρίς δικαίωμα πώλησης των πνευματικών δικαιωμάτων. Ενα χρόνο πριν θυμίζουμε (γιατί κάποιοι διατηρούν μνήμη ελέφαντα) ότι το Εθνικό προσπαθώντας δε να εξοικονομήσει χρήματα για τα χρέη του, κράτησε μόνο το 20% από τα δικαιώματα της παράστασης «Τρίτο στεφάνι», που παίχτηκε με ουρές στα ταμεία του «Rex», και πούλησε το 80% στην ΕΛΘΕΑ, η οποία το προγραμμάτιζε για τον περσινό χειμώνα στο «Παλλάς»...

Τον Μάιο του 2010 όμως, ο διευθυντής Γιάννης Χουβαρδάς δήλωνε για το «Τρίτο στεφάνι» σε συνέντευξή του: «Δεν θα συνεχίσει στο Εθνικό, ούτε όμως πωλούνται τα πνευματικά του δικαιώματα. Ηταν λάθος μου που δεν προέβλεψα ότι θα πάει τόσο καλά»... «Ποιος δεν θα ήθελε να συνεχιστεί το "Τρίτο Στεφάνι";». Οταν κατέστη ανέφικτο, διερευνήθηκε η περίπτωση να συνεχίσει την επόμενη σεζόν. Τουλάχιστον οι μισοί ηθοποιοί είχαν κλείσει αλλού. Επιπλέον, οι εισπράξεις, από 15 Οκτωβρίου ως 17 Απριλίου της επόμενης περιόδου, με απόλυτη πληρότητα και με τις περσινές τιμές, χωρίς να υπολογίζεται πιθανή μείωση παραστάσεων από απρόβλεπτα γεγονότα, φέρνουν έσοδα 1 εκατ. ευρώ. Τα έξοδα θα ήταν 1.230.000.

Κι επειδή όλα αυτά ξεχάστηκαν βρήκαν την ευκαιρία και το κάνουν φέτος. Μια έτοιμη κρατική παραγωγή λοιπόν, στα χέρια ιδιωτικής επιχείρησης, χωρίς έξοδα ανεβάσματος, σκηνικά, κοστούμια, κλπ. και με εισιτήρια από 20 μέχρι 40 ευρώ. Το Εθνικό θα εισπράξει το 12% των εσόδων.

Θυμίζουμε πάντως για όσους ενδιαφέρονται πως το έργο του Κώστα Ταχτσή ανέβηκε σε διασκευή Σταμάτη Φασουλή - Θανάση Νιάρχου.

Από τα σημαντικότερα νεοελληνικά μυθιστορήματα το «Τρίτο Στεφάνι» εκδόθηκε το 1962. Εργο αυτοβιογραφικό, με πρόσωπα από τη ζωή και τις μνήμες του συγγραφέα, σκιαγραφεί με πρωτόγνωρο για την εποχή του τρόπο ένα κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας μέσα από τη ματιά δύο γυναικών, της Νίνας και της Εκάβης, που τις υποδύονται η Φιλαρέτη Κομνηνού και η Νένα Μεντή αντίστοιχα. Τα σκηνικά επιμελείται η Ελλη Παπαγεωργακοπούλου, τα κοστούμια η Ντέννη Βαχλιώτη, τη μουσική ο Θοδωρής Οικονόμου, την κίνηση η Αποστολία Παπαδαμάκη και τους φωτισμούς ο Λευτέρης Παυλόπουλος.