Associated Press

Ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο

Να υπενθυμίσουμε ότι ήδη οι ΗΠΑ έχουν εγκρίνει τη λεγόμενη «Belarus Democracy Act», με στόχο την ανατροπή του Λευκορώσου Προέδρου, ο οποίος «σάρωσε» στις τελευταίες προεδρικές εκλογές με ποσοστό άνω του 80%. Από τη μεριά της η ΕΕ, αφού «ζύγισε» τις συνέπειες οικονομικών μέτρων κατά της Λευκορωσίας, κατέληξε ότι αυτά θα είναι αναποτελεσματικά, έτσι περιορίστηκε στο «δημοκρατικό» μέτρο της απαγόρευσης της εισόδου στις χώρες της ΕΕ του Λευκορώσου Προέδρου και άλλων 30 κρατικών και κοινωνικών παραγόντων της Λευκορωσίας. (Μάλιστα, σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ, απαγορεύτηκε στους συγκεκριμένους η χορήγηση όχι μόνο βίζας Σένγκεν, αλλά και εθνικής βίζας στις χώρες της ΕΕ). Ταυτόχρονα, η εφημερίδα «Financial Times Deutschland» σε πρόσφατο δημοσίευμά της ανέφερε ότι η ΕΕ αποφάσισε να δεσμεύσει τους προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς του Αλ. Λουκασένκο και συνεργατών του, για να πάρει στις 15/5 την εξής απάντηση από το Γραφείο του Λευκορώσου Προέδρου: «Αν βρείτε τέτοια χρήματα, κρατήστε τα!»

Τι είναι όμως αυτό που ενοχλεί τόσο πολύ τους ιμπεριαλιστικούς κύκλους, που επιδιώκουν την ανατροπή του Λουκασένκο.

Η επίσκεψη, όπως κι η γνωριμία με το λαό της Λευκορωσίας δείχνει ότι η κατάσταση εκεί διαφέρει έντονα από άλλα κράτη που προήλθαν από την ΕΣΣΔ, τόσο επιφανειακά όσο κι επί της ουσίας. Ετσι παντού εξακολουθούν να υπάρχουν τα σοβιετικά σύμβολα και μνημεία, που μάλιστα ανακαινίστηκαν. Γενικά δεν υπάρχει ο αντικομμουνισμός και αντισοβιετισμός που κυριαρχεί κι έχει γίνει επίσημη ιδεολογία σε πολλά άλλα κράτη που προήλθαν από την ΕΣΣΔ, αντίθετα είναι έντονο ένα αίσθημα υπερηφάνειας για το παρελθόν και το παρόν της χώρας.

Associated Press

Ο λαός της χώρας στηρίζει την κυβέρνηση

Αν κοιτάξουμε βαθύτερα, σημαντικότατο σημείο κριτικής είναι η πολιτική που ακολουθεί ο Λουκασένκο και η κυβέρνησή του στην οικονομία, στην κοινωνία, αφού σταθερά εδώ και 11 χρόνια αρνείται να προχωρήσει σε μαζικές ιδιωτικοποιήσεις και ν' ανοίξει διάπλατα το δρόμο στο ξένο κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, διατηρεί το συνεταιριστικό σύστημα στο χωριό και αρκετές κοινωνικές κατακτήσεις από τη σοβιετική περίοδο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ανεργία δεν ξεπερνά το 1,5%, ενώ οι αποδοχές και οι κοινωνικές παροχές είναι σημαντικές σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί στις γειτονικές Ρωσία και Ουκρανία, όπως και στις βαλτικές χώρες που εντάχθηκαν στην ΕΕ. Μια ακόμη απόδειξη είναι ότι η Λευκορωσία είναι η μόνη χώρα της ΚΑΚ από την οποία δεν υπάρχει μεταναστευτικό ρεύμα προς τη Ρωσία. Αυτά οπωσδήποτε είναι δεδομένα που τα παίρνει υπόψη του ο λαός της Λευκορωσίας, συγκρίνοντας με την κατάσταση που επικρατεί στις γειτονικές χώρες.

Ομως σε τελική φάση αυτή η περήφανη κι ανεξάρτητη στάση που έχει διαμορφώσει ο λαός και η κυβέρνηση της Λευκορωσίας τα τελευταία χρόνια έχει βαθιές ρίζες και στον αντιφασιστικό αγώνα, όπου έχασε τη ζωή του κάθε τρίτος κάτοικος της Λευκορωσίας, στην οποία δρούσε ένα πανίσχυρο αντάρτικο κίνημα.

Σήμερα, τόσο οι ΗΠΑ όσο κι ΕΕ, χρησιμοποιούν το ζήτημα της δήθεν «προώθησης της δημοκρατίας» ως ένα από τα ζητήματα «αιχμής» της ιμπεριαλιστικής ιδεολογικο-πολιτικής επίθεσης, με στόχο την επέμβαση στις εσωτερικές εξελίξεις σε μια σειρά περιοχές του πλανήτη. Αυτό ισχύει και στη Λευκορωσία, όπου ο περιορισμός του ιδιωτικού κεφαλαίου, η εμπόδιση της χρηματοδότησης της αντιπολίτευσης από το εξωτερικό, ο περιορισμός της επιρροής του χρήματος στην εκλογική διαδικασία, ακόμη και η προσφυγή του Λουκασένκο σε άμεσα δημοψηφίσματα για το Σύνταγμα, χαρακτηρίζονται από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ως «παραβίαση» της δημοκρατίας και των «ευρωπαϊκών κριτηρίων». Ετσι ΕΕ και ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΟΑΣΕ προωθούν την ανατροπή του Λουκασένκο για να επιβάλουν τη «δημοκρατική επιλογή» του λαού. Οι ενέργειές τους είναι απροκάλυπτες, αφού ανοιχτά πληρώνουν την αντιπολίτευση, χρηματοδοτώντας τα λεγόμενα «ανεξάρτητα» ΜΜΕ, έντυπα κι ηλεκτρονικά, που εκπέμπουν ακόμη κι από γειτονικές χώρες.

Ποιοι όμως είναι αυτοί που καλούνται να κάνουν εκδημοκρατισμό στη Λευκορωσία; Αυτοί που πετσοκόβουν τα δημοκρατικά δικαιώματα στην έτσι κι αλλιώς περιορισμένη αστική δημοκρατία, που εγκρίνουν τρομονόμους, που βάζουν παντού κάμερες, που παρακολουθούν εκατομμύρια τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, που έστησαν το Γκουαντανάμο, που χρησιμοποιούν βασανιστήρια στους κρατουμένους τους, που δίνουν εντολές στις μυστικές υπηρεσίες τους να απαγάγουν και να εξαφανίσουν πολιτικούς αντιπάλους, που στηρίζονται σε καλπονοθευτικά συστήματα και στην πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ! Αυτοί που έχουν απαγορεύσει τα ΚΚ στις γειτονικές Βαλτικές χώρες! Που έχουν μετατρέψει σε νέα απαρτχάιντ τη Λετονία και την Εσθονία, όπου δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι εδώ και 15 χρόνια δεν έχουν πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα! Αυτοί θα εκδημοκρατίσουν τη Λευκορωσία; Αλήθεια για ποια «δημοκρατική επιλογή» μπορεί να κάνει λόγο ο λαός του Ιράκ, που βιώνει αυτού του είδους τον ιμπεριαλιστικό «εκδημοκρατισμό»;

Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι αμέσως μετά τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές ο Λουκασένκο δέχτηκε νέα επίθεση όχι μόνο από τη Δύση, αλλά και από την Ανατολή, αφού το μεγάλο ρώσικο κεφάλαιο αυξησε τις πιέσεις για να διεισδύσει στο εσωτερικό της χώρας εξαγοράζοντας τα πάντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της «ΓΚΑΖΠΡΟΜ» που ανακοίνωσε ότι επιδιώκει τον τριπλασιασμό(!) των τιμών φυσικού αερίου προς τη Λευκορωσία, διεκδικώντας έτσι την απόκτηση του δικτύου φυσικού αερίου στη Λευκορωσία. Βέβαια, μέχρι στιγμής ο Λουκασένκο αντιστέκεται, εκμεταλλευόμενος και τις αντιθέσεις Ρωσίας - ΗΠΑ στην περιοχή και τη δυσμενέστερη θέση στην οποία θα βρεθεί το Κρεμλίνο αν πετύχουν τα σχέδια ανατροπής του. Η προοπτική συζήτησης του θέματος «Λευκορωσία» στη συνάντηση των «G8» και η «μυστική διπλωματία» που μπορεί να αναπτυχθεί γύρω από το ζήτημα δείχνουν ότι οι ισορροπίες είναι πράγματι πολύ λεπτές.

Και το ερώτημα εδώ είναι αν ο λαός της Λευκορωσίας θα συνεχίσει να στηρίζει, με όποιον τρόπο χρειαστεί και πέρα από τις εκλογές, μιαν άλλη προοπτική ανάπτυξης της χώρας, χωρίς ξένες επεμβάσεις, στην οποία βέβαια αργά ή γρήγορα θα τεθεί το θεμελιακό ζήτημα «ποιος ποιον».

Από την συνάντηση του Γ. Μαυρίκου με τον πρόεδρο Λουκασένκο

Να σημειωθεί ότι τα λευκορώσικα συνδικάτα εξακολουθούν να είναι ισχυρή κοινωνικο-πολιτική δύναμη, ισχυρότερη από κάθε πολιτικό κόμμα στη Λευκορωσία. Αφού το 2002 «ξεκαθάρισαν» με τη φιλο-αμερικάνικη τάση που υπήρχε στο εσωτερικό, κατάφεραν να ξανασυσπειρώσουν τις δυνάμεις τους, να διατηρήσουν την ισχύ τους. Σήμερα έχουν 4 εκατομμύρια μέλη, καλύπτοντας το 97% των εργαζομένων. Τα τελευταία 2 χρόνια σταθερά διεισδύουν και οικοδομούν νέα συνδικάτα στους χώρους που ενεργοποιείται το ιδιωτικό κεφάλαιο. Με Προεδρικό Διάταγμα του Λουκασένκο δόθηκε το δικαίωμα στην ΟΣΛ να ελέγχει τις συνθήκες εργασίας και την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας σε όλες τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, άσχετα από το αν σε αυτές υπάρχει ή όχι επιχειρησιακό σωματείο. Αυτό βοήθησε πάρα πολύ στην προσπάθεια της ΟΣΛ να προστατέψει τα δικαιώματα των εργαζομένων στον νέο, ιδιωτικό τομέα, στήνοντας νέα σωματεία.

Η δύναμη της ΟΣΛ είναι τέτοια, που με αποφάσεις της ηγεσίας της ο Πρόεδρος της χώρας προχώρησε ακόμη και σε απαλλαγή, στο πρόσφατο παρελθόν, από τα καθήκοντά τους διαφόρων υπουργών και κρατικών αξιωματούχων.

Οπως τόνισαν με κάθε ευκαιρία στις συναντήσεις με την ΠΣΟ οι εκπρόσωποι της ΟΣΛ, τα συνδικάτα στη Λευκορωσία είναι στη θέση να επιδρούν στη διαμόρφωση της κυβερνητικής γραμμής, στα νομοσχέδια και στην εφαρμογή της κοινωνικο-οικονομικής πολιτικής, αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν τα κάνει «συναινετικά». «Είμαστε σταθερά προσανατολισμένοι στην ταξική γραμμή, στην υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων», τόνισαν στις παρεμβάσεις τους, τόσο στελέχη της ηγεσίας της ΟΣΛ όσο και των κλαδικών ομοσπονδιών της χώρας.

Στο κοινό μνημόνιο, που υπογράφτηκε μεταξύ της ΠΣΟ με την ΟΣΛ, αναφέρεται ότι η ΟΣΛ χαιρετίζει τις θετικές αλλαγές που έγιναν στην ΠΣΟ μετά το τελευταίο 15ο συνέδριο στην Κούβα και επαναδραστηριοποιείται στην ΠΣΟ. Επίσης στο μνημόνιο καταδικάζονται οι επεμβάσεις των ΗΠΑ - ΕΕ στα εσωτερικά της Λευκορωσίας και των άλλων χωρών, που οδηγούν ακόμη και σε πολέμους.

Να σημειωθεί ότι σοβαρές προοπτικές ανοίγονται στη συνεργασία της ΠΣΟ με τα συνδικάτα της Λευκορωσίας, που έχουν σοβαρή μορφωτική υλικοτεχνική βάση.

Ξεχωριστό ζήτημα είναι η κοινή απάντηση στις προκλήσεις των ιμπεριαλιστών. Να σημειωθεί ότι η ΕΕ έχει απαγορεύσει την είσοδο στις χώρες σε 31 ηγετικούς κρατικούς και κοινωνικούς παράγοντες της Λευκορωσίας, αρχίζοντας από τον Αλ. Λουκασένκο. Ανάμεσά τους είναι και ο Λεονίντ Κόζικ, Πρόεδρος της ΟΣΛ. Ετσι στα πλαίσια των επαφών συζητήθηκαν πιθανές πρωτοβουλίες της ΠΣΟ και του ΠΑΜΕ για την κατάργηση αυτής της αντιδημοκρατικής απαγόρευσης.

Στη συνάντηση με τον Λουκασένκο, ο πρόεδρος της Λευκορωσίας ευχαρίστησε για τη σημαντικότατη αλληλεγγύη της ΠΣΟ προς τη Λευκορωσία και αναφέρθηκε στα συνδικάτα της χώρας του. «Τα συνδικάτα στη χώρα μας, είπε, έχουν την πλήρη υποστήριξή μου. Και θα την έχουν για πάντα. Τα συνδικάτα είναι ένα από τα ισχυρότερα στηρίγματα του κράτους μας. Σήμερα οι συνδικαλιστικές οργανώσεις είναι συγκροτημένες παντού, μεταξύ των άλλων και στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό ήταν για τα συνδικάτα ένα νέο και πολύ υπεύθυνο καθήκον. Τα συνδικάτα δίκαια έχουν κύρος στο λευκορώσικο λαό. Γι' αυτό κι εγώ τα στήριξα και θα τα στηρίξω, άσχετα από το αν αρέσει αυτό σε κάποιους».

Ο πρόεδρος της Λευκορωσίας αναφέρθηκε στην τραγική κατάσταση, που γνώρισαν η οικονομία και ο λαός της Λευκορωσίας τα πρώτα χρόνια μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. «Σ' αυτά τα δέκα χρόνια κάτι καταφέραμε να κάνουμε. Είμαστε σίγουροι ότι στο επόμενο πεντάχρονο θα επιλύσουμε όλα τα προβλήματα που συνδέονται με την απασχόληση και εργασία των ανθρώπων». Ο Αλ. Λουκασένκο σημείωσε ότι το ποσοστό της ανεργίας είναι λίγο πάνω από το 1% και πρόσθεσε: «Αυτό λέει από μόνο του πολλά. Χρειάστηκε πολλή δουλιά για να καταφέρουμε όλοι οι άνθρωποι να έχουν θέση στην παραγωγή. Αλλά αυτό, όπως και οι άλλες οικονομικές επιτυχίες και κοινωνικές κατακτήσεις δεν εκτιμιούνται από πολλούς πολιτικούς και συνδικαλιστικούς ηγέτες της Δύσης. Κάνουν ότι δεν τις βλέπουν» κι από αυτήν την άποψη, διαπίστωσε ο Λευκορώσος πρόεδρος, ήταν πολύ σημαντική η επίσκεψη στη Λευκορωσία του ΓΓ της ΠΣΟ.

Η εκτίμηση αυτή για τη σημασία αυτού του ταξιδιού, όπως κι η συνολική επιτυχία της επίσκεψης επιβεβαιώθηκαν πολύ γρήγορα, αν κρίνουμε από τις πιέσεις που άρχισαν να ασκούν λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα και προς κάθε κατεύθυνση τα λεγόμενα «ελεύθερα συνδικάτα», με στόχο να εμποδίσουν την ανάπτυξη της συνεργασίας της ΠΣΟ με την ΟΣΛ.

Ελισαίος ΒΑΓΕΝΑΣ