Σε Ιδρυμα Κοινωνικής Ανασφάλισης για τους εργαζόμενους και Ιδρυμα Κανονικής Ασυδοσίας για τους βιομήχανους της περιοχής τείνει να μετατραπεί το υποκατάστημα του ΙΚΑ στα Οινόφυτα Βοιωτίας.

Ενα από τα μεγαλύτερα υποκαταστήματα του Ιδρύματος Κοινωνικής Ασφάλισης, το οποίο καλύπτει όλη τη βιομηχανική περιοχή Οινοφύτων - Σχηματαρίου - Θηβών, έχοντας στην επίβλεψή του 1.200 επιχειρήσεις, 3.000 οικοδομές, 50.000 εργαζόμενους και 13.400 με δικαίωμα περίθαλψης, διαθέτει μόλις 13 άτομα προσωπικό, τα οποία αναγκαστικά βρίσκονται στα γραφεία και μόνο προς διεκπεραίωση υποθέσεων των ασφαλισμένων.

Καταλαβαίνει ο καθένας, λοιπόν, ότι σε μια περιοχή που οργιάζει η ανασφάλιστη και μαύρη εργασία, θα οργιάζει και η εισφοροδιαφυγή της εργοδοσίας και η αυθαιρεσία. Αρκεί να επισημάνουμε το γεγονός ότι χρειάζονται τουλάχιστον τρεις ελεγκτές και δεν υπάρχει κανένας, οι βιομήχανοι και οι εργολάβοι θα «τρίβουν τα χέρια τους», για να μην υιοθετήσουμε την άποψη που μας εξέφρασε εργαζόμενος σε βιομηχανία της περιοχής, για συνειδητή έλλειψη ελεγκτικών οργάνων, κάτω απ' τις πιέσεις της εργοδοσίας.

Η έλλειψη προσωπικού και η παντελής μηχανοργάνωση είναι πλήγμα για το υποκατάστημα, που ναι μεν είναι στελεχωμένο με δεκατρείς εργαζόμενους, η πρόβλεψη (που δεν υλοποιείται) είναι για 18 υπαλλήλους, αλλά οι ανάγκες του είναι ακόμα πιο ψηλά, για 23 υπαλλήλους. Ετσι, οι υπάρχοντες υπάλληλοι υποχρεώνονται να αλληλοκαλύπτουν τις αυξημένες ανάγκες.

«Κι αυτή η κατάσταση δεν αλλάζει εδώ και μια δεκαετία», θα μας πει ο Ηλίας Κατσούλας, μέλος της Γραμματείας Βοιωτίας του ΠΑΜΕ και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εργατικού Κέντρου Θήβας, που μαζί με άλλους συνδικαλιστές επισκέφθηκαν το ΙΚΑ Οινοφύτων και συναντήθηκαν με τη διευθύντρια του υποκαταστήματος και τους εργαζόμενους.

«Πήγαμε να κάνουμε παράσταση διαμαρτυρίας, γιατί υπάρχουν πολλές αιτήσεις ελέγχων από σωματεία (π.χ. Μετάλλου, Φαρμάκου κ.ά.), που παραμένουν ανενεργείς και διαπιστώσαμε αυτή την κατάσταση, ενώ καθημερινά οι κυβερνήσεις, του ΠΑΣΟΚ προηγούμενα, της ΝΔ σήμερα, μας πιπιλίζουν την καραμέλα της δήθεν προσπάθειας εξυγίανσης του ΙΚΑ, ενώ στην πραγματικότητα το παραδίνουν στην ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου και της "ελεύθερης" αγοράς», συμπληρώνει ο συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ.

«Η υπόθεση Δημόσια Υγεία - Πρόνοια - Ασφάλιση - Σύνταξη μας αφορά όλους», σημειώνει ο Η. Κατσούλας, «και οι εργαζόμενοι δεν μπορεί να την αφήσουν στα χέρια της κυβέρνησης και του κεφαλαίου ούτε στις οδηγίες και αποφάσεις της ΕΕ. Είναι ένα από τα βασικά μέτωπα πάλης του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, γι' αυτό καλούμε τους εργαζόμενους να πάρουν την υπόθεση στα δικά τους χέρια, για την αλλαγή των συσχετισμών στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα και σε πολιτικό επίπεδο».

Η φάμπρικα διώξεων, «στημένων» δικών και συλλήψεων σε βάρος αγωνιστών συνδικαλιστών με χαλκευμένες από την εργοδοσία κατηγορίες, καλά κρατεί στα δικαστήρια του Πειραιά! Σειρά αυτή τη φορά να πέσει στην απόχη των διωκτικών και δικαστικών αρχών της Ακτής Μιαούλη, είχε η εργαζόμενη Κατερίνα Κοκώνη. Η εργαζόμενη καταδικάστηκε, και μάλιστα ερήμην της, πριν από τρία χρόνια από το Πλημμελειοδικείο Πειραιά, επειδή πρωτοστάτησε σε απεργιακές κινητοποιήσεις που είχαν γίνει στο χώρο δουλιάς της πριν 5 χρόνια, δηλαδή το 2000! Το δικαστήριο την καταδίκασε με εξόφθαλμη υπόδειξη του εργοδότη της και την περασμένη Πέμπτη, δηλαδή 2 χρόνια μετά την καταδίκη και πέντε χρόνια μετά τις κινητοποιήσεις, τη συνέλαβαν και την έβαλαν στη «στενή» σαν κοινή εγκληματία!

Συγκεκριμένα, η Κατερίνα Κοκώνη, μητέρα δύο παιδιών, πριν πέντε χρόνια, εργαζόταν ως καθαρίστρια, μέσω του εργολάβου Ι. Βαμβούκη, στα Village Centers. To Δεκέμβρη του 2000, οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε κινητοποιήσεις, επειδή ο εργολάβος, παραβιάζοντας τη συλλογική σύμβαση εργασίας δεν τους κατέβαλλε Κυριακές, υπερωρίες και αργίες.

Ο εργοδότης, προκειμένου να κάμψει τις κινητοποιήσεις και την αντίσταση των εργαζομένων στην αντεργατική του συμπεριφορά, προχώρησε σε τραμπουκισμούς και απειλές σε βάρος των εργαζομένων. Για παράδειγμα, τη συγκεκριμένη εργαζόμενη την έβαλε σε ένα δωμάτιο και έφτασε στο σημείο να απειλήσει ακόμα και τη ζωή των παιδιών της! Στη συνέχεια, ο εργοδότης, όπως αποδείχτηκε αργότερα, κατέθεσε μήνυση εναντίον της για ...εξύβριση! Η εργαζόμενη δεν έλαβε ποτέ γνώση για τη μήνυση και ούτε καν κλήση για τη δίκη. Ετσι, το δικαστήριο έγινε ερήμην της στις 9 Ιούνη 2003 και καταδικάστηκε σε είκοσι μέρες φυλακή.

Την προηγούμενη Πέμπτη, 23 Ιούνη, το απόγευμα, δύο χρόνια μετά την ερήμην καταδίκη της, κατέφτασαν στο σπίτι της στον Πειραιά τρεις αστυνομικοί από το Αστυνομικό Τμήμα Κορυδαλλού, τη συνέλαβαν και την οδήγησαν στο Αυτόφωρο. Αφέθηκε ελεύθερη την επόμενη μέρα και αφού πλήρωσε 202 ευρώ. Οι αστυνομικοί, μάλιστα, ήθελαν να την κρατήσουν στο Τμήμα του Κορυδαλλού μαζί με κρατούμενους του κοινού Ποινικού Δικαίου. Ομως τη μετέφεραν στο Μεταγωγών μόνο μετά από έντονο αίτημα δικό της.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η εργαζόμενη, ενώ δεν έλαβε ποτέ γνώση για τη μήνυση του εργοδότη της, ούτε κλήτευση για το δικαστήριο, η αστυνομία, όπως ενημερώθηκε κατά τη διάρκεια της σύλληψής της, γνώριζε όλες τις διευθύνσεις των σπιτιών που είχε αλλάξει από το 2000 μέχρι και τη διεύθυνση ενός θείου της! Ακόμα ότι η Κ. Κοκώνη καταδικάστηκε χωρίς να της επιδοθεί κλήτευση, σε αντίθεση με τον εφοπλιστή Αντ. Ηλιόπουλο πλοιοκτήτη του φορτηγού πλοίου «ΑΪΡΟΝ ΑΝΤΩΝΗΣ» (τον Σεπτέμβρη του 1994 βούλιαξε στον Ατλαντικό αύτανδρο με πλήρωμα 24 ναυτεργάτες), που απαλλάχτηκε λόγω προβλήματος στην κλήτευση!