ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 2 Σεπτέμβρη 2004
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Παραστάσεις και συμπόσιο στα «Αισχύλεια»

«Λυσιστράτη» από το Εθνικό Θέατρο
«Λυσιστράτη» από το Εθνικό Θέατρο
Με τις «Ευμενίδες» από την Αννα Συνοδινού ξεκινούν οι φετινές εκδηλώσεις των «Αισχυλείων» στην Ελευσίνα, στις 4 του Σεπτέμβρη, και θα διαρκέσουν μέχρι τις 3 του Οκτώβρη, με συνολικά 14 παραστάσεις αρχαίου δράματος, χορού και συναυλίες. Το πρόγραμμα κλείνει με το Διεθνές Συμπόσιο «Το Σώμα στο Αρχαίο Δράμα».

Το υπόλοιπο πρόγραμμα έχει ως εξής: Συναυλία του συγκροτήματος «Κρόταλα» (8/9). «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη από το Εθνικό Θέατρο, με την Λυδία Κονιόρδου (11/9). Συναυλία με τους Ελευθερία Αρβανιτάκη, Μελίνα Ασλανίδου, Ησαΐα Ματιάμπα (12/9). «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης (15/9). «Ελευσις Πέρασμα», είναι ο τίτλος της έκθεσης της Βάνας Ξένου (16-17/9). «Δεν με χωρά ο Τόπος» από το «Sinequanon» (17/9). Μουσική παράσταση με την «Εστουδιαντίνα» και τους Ελένη Βιτάλη, Χρίστο Τσιαμούλη, Λιζέτα Καλημέρη, Σοφία Παπάζογλου και τον ερμηνευτή παραδοσιακών τραγουδιών Παναγιώτη Λάλεζα (19/9). Στις 20/9 η βραδιά ανήκει στη νεολαία. Στις 22/9 το θέατρο «Αργώ» παρουσιάζει, στο Παλαιό Εργοστάσιο «Κρόνος» της Ελευσίνας, την παιδική παράσταση «Το Κόκκινο Σκουφί» της Μαριάννας Κάλμπαρη.

Από 23 έως 25/9 θα προβληθούν οι σημαντικότερες ταινίες που συμμετείχαν στο Φεστιβάλ Μεσογειακού Ντοκιμαντέρ Σάμου, την τελευταία πενταετία.

Ακολουθούν: Συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, σε έργα Μπετόβεν (26/9). Σολίστ ο Αρης Γαρουφαλής και μαέστρος ο Βύρων Φιδετζής. Συναυλία της Φιλαρμονικής του Δήμου Ελευσίνας (27/9). Μουσικολογοτεχνική βραδιά «Πληθυντικός Αριθμός» από το Καλλιτεχνικό Εργαστήρι Ελευσίνας (29/9).

Τέλος, θεατρολόγοι και φιλόλογοι από την Ελλάδα, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Μεγάλη Βρετανία, το Ισραήλ, την Αυστρία, την Ελβετία, την Ιαπωνία, τον Καναδά και την Αυστραλία θα συμμετάσχουν στο διεθνές συμπόσιο, το οποίο διοργανώνει (1-3/10) το Κέντρο Ερευνας και Πρακτικών Εφαρμογών «Δεσμοί» σε συνεργασία με το Δήμο Ελευσίνας. Επίκεντρο της συζήτησης θα είναι ο ρόλος του σώματος στις παραστάσεις αρχαίου δράματος. Εκτός από τις διαλέξεις και τις συζητήσεις, θα γίνουν και εκδηλώσεις, όπως παρουσιάσεις μεθόδων εργασίας από τους Μιχαήλ Μαρμαρινό και Θεόδωρο Τερζόπουλο. H ηθοποιός Ασπασία Κράλλη θα διδάξει σε ένα τετράωρο εργαστήριο υποκριτικής (2 του Οκτώβρη).

«Αθάνατοι» κι οι δυο

Βρέθηκαν συμπαίκτες στη σκηνή κι έμειναν αξέχαστοι με το υπέροχο, τέλειο παίξιμό τους, ερμηνεύοντας δύο μοναχικούς, πικραμένους αλλά και τρυφερούς ανθρώπους, μια γυναίκα και έναν άνδρα, που σμίγουν ερωτικά στο φθινόπωρο της ζωής τους, τα οποία με πολύ τρυφερότητα και ανθρωπιά έπλασε ο Σοβιετικός δραματουργός Αλεξέι Αρμπούζωφ, στο έργο του «Φθινοπωρινή ιστορία». Λέμε για δυο μοναδικής τέχνης και λάμψης ηθοποιούς. Την Ελλη Λαμπέτη και τον Μάνο Κατράκη. Εχασαν κι οι δυο στην ίδια «μάχη», με τον καρκίνο. «Εφυγαν» την ίδια ακριβώς ημερομηνία, αλλά με ένα χρόνο διαφορά. Η Ελλη Λαμπέτη στις 2 Σεπτέμβρη του 1983 και ο Μάνος Κατράκης στις 2 Σεπτέμβρη του 1984.

Την αλησμόνητη Ελλη Λαμπέτη, θα μνημονεύσει η αδελφή της, σήμερα, στις 11π.μ., στο Α' Νεκροταφείο.

Ταξίδια με την «πατρίδα» του

Ο Μίλτος Πασχαλίδης εμφανίζεται, σήμερα, στο Ηράκλειο Κρήτης, στο κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης» ερμηνεύοντας αγαπημένα τραγούδια του, παλιά και καινούρια. Πυρήνας της συναυλίας του είναι τα τραγούδια του τελευταίου δίσκου του «Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος», ενώ δε θα λείψουν κομμάτια από τους προηγούμενους δίσκους του «Παραμύθι με λυπημένο τέλος», «Κακές συνήθειες» και «Βυθισμένες άγκυρες», και διασκευές από το έντεχνο και παραδοσιακό τραγούδι.

Το υπόλοιπο πρόγραμμα της συναυλιακής πορείας του Μίλτου Πασχαλίδη έχει ως εξής: 4/9 στα Χανιά (Θέατρο Ανατολικής Τάφρου), 5/9 στο Ρέθυμνο (Δημοτικό Αλσος), 7/9 στην Κύπρο (Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας), 8/9 στην Πάφο... και έπεται συνέχεια.

Ποιητική «ιθαγένεια»

Αν και βιοπορίζεται σαν οικοδόμος στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Χανιά, εδώ και χρόνια γράφει ποιήματα, διηγήματα, κείμενα ποικίλης θεματολογίας, τα οποία δημοσιεύονται σε πολιτιστικά περιοδικά και βέβαια ασχολείται με τα κοινά και νοιάζεται για τα προβλήματα του λαού και τα βάσανα άλλων λαών, έγνοια που αποτυπώνεται και ασχολείται με τα κοινά. Αναφερόμαστε στον Αντώνη Χαρχαλάκη, ο οποίος έχει κυκλοφορήσει στο παρελθόν δύο βιβλία του. Το πρώτο, με τίτλο «Ακροθιγώς», ήταν μια συλλογή ολιγόστιχων ποιημάτων. Το δεύτερο, με τίτλο «Πορεία στην ομίχλη», ήταν μια συλλογή διηγημάτων. Πρόσφατα, με «γενναιοδωρία» του αγωνιστή και συγγραφέα Λευτέρη Ηλιάκη, στον οποίο το αφιερώνει, κυκλοφόρησε στα Χανιά, το τρίτο βιβλίο του, την ποιητική συλλογή «Ιθαγένεια», η οποία περιλαμβάνει 44 ποιήματα, με πλεκτούς ομοιοκατάληκτους στίχους, χωρισμένα σε τρεις ενότητες - τίτλους.

Ενδεικτικά, από την τρίτη ενότητα των ποιημάτων του θα παραθέσουμε τους εύγλωττους τίτλους μερικών ποιημάτων: «Αιγαίο», «Μήνυμα στον Ναζίμ Χικμέτ», «Οδηγητής» (γράφτηκε προς τιμή των 85χρονων του ΚΚΕ), «Η Κούβα κι εμείς», «Το τραγούδι του ανέργου».

Οι καθαρίστριες της Tate

Τελικά, οι καθαρίστριες της γνωστής γκαλερί Tate του Λονδίνου αναδεικνύονται στους πλέον ουσιαστικούς και πραγματικούς «κριτικούς» Τέχνης της εποχής μας: Το 2001, μια από αυτές πέταξε - ως όφειλε - μια σακούλα με σκουπίδια από τον εκθεσιακό χώρο χωρίς να γνωρίζει η ...«απαίδευτη» ότι η σακούλα (των σκουπιδιών συμπεριλαμβανομένων) αποτελούσε μέρος «καλλιτεχνικού έργου» του Βρετανού «καλλιτέχνη» Ντέμιαν Χιρστ.

Κάτι ανάλογο έγινε πριν από λίγες μέρες. Αυτή τη φορά η σακούλα με τα σκουπίδια ήταν «έργο» του Γκουστάβ Μέτσγκερ, ο οποίος θεώρησε πως έτσι «εκφράζει» την... «πεπερασμένη ύπαρξη» της Τέχνης. Σε αντίθεση με τον Χιρστ που τον είχε πιάσει υστερικό γέλιο - αντί να πάει και να ασχοληθεί με κάτι άλλο ως θα όφειλε - ο 78χρονος Μέτσγκερ αντικατέστησε τη σακούλα με μια νέα, επειδή δεν μπόρεσε να... «διορθώσει» το «πρωτότυπο».

Οι υπεύθυνοι της γκαλερί δεν αποκάλυψαν εάν θα αποζημιώσουν τον καλλιτέχνη, ανακοίνωσαν όμως ότι το «έργο» καλύπτεται τη νύχτα, για να μην ξανασυμβεί κάποιο ατύχημα! Για την ιστορία να πούμε ότι ο Μέτσγκερ είναι Γερμανός, ζει στο Λονδίνο και το 1959 «επινόησε» την... «αυτο-καταστροφική» τέχνη. Φανταζόμαστε πως δεν είχε ιδέα τότε, πόσο «μέσα» θα έπεφτε αυτή του η επινόηση δεκαετίες αργότερα.

Δεν ξέρουμε αν η τέχνη είναι όντως «πεπερασμένη». Το σίγουρο είναι πως καλλιτέχνες σαν τον Μέτσγκερ και τον Χιρστ αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα της παρακμής της αστικής τέχνης. Παρακμή διαβρωτική, όχι τόσο για την ίδια την αστική τάξη - η οποία έτσι κι αλλιώς έχει αποδείξει εδώ και καιρό το πεπερασμένο της σε όλους τους τομείς - αλλά για το σύνολο της κοινωνίας, όσο τουλάχιστον αυτή συνεχίζει να αποδέχεται παθητικά την κυρίαρχη κουλτούρα.

Από αυτή την άποψη, οι καθαρίστριες της Tate (ο Γκράμσι θα τις λάτρευε) έκαναν αυτό που οφείλει να κάνει οργανωμένα πια και στο δικό της πεδίο η προοδευτική διανόηση: να πετάξουν τα «σκουπίδια» εκεί που ανήκουν, στους κάδους των απορριμμάτων και της ιστορίας...


Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ