Η νέα αυτή απαράδεκτη ενέργεια, γνωστοποιήθηκε χτες από τον Βαγ. Αργύρη κι επισήμως, στη διεπαγγελματική σύσκεψη, που έγινε για να δοθεί η δεύτερη εκτίμηση παραγωγής βαμβακιού στην ΕΕ. Κι αυτό ανακοινώθηκε, ως πρόθεση - απόφασης που μελετά η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας. Φαίνεται δηλαδή ότι ετοιμάζεται να μπει σε εφαρμογή ένα νέο κυβερνητικό σχέδιο με πολλαπλούς στόχους και επιδιώξεις, σε βάρος πάλι των πολύπαθων βαμβακοπαραγωγών. Ο πρώτος και βασικός στόχος είναι να «κουκουλωθούν» οι ολέθριες συνέπειες του καταστροφικού κοινοτικού κανονισμού για το βαμβάκι που η ίδια η κυβέρνηση ψήφισε πέρσι τον Απρίλη στην ΕΕ. Στην κατεύθυνση αυτή επιχειρείται και φέτος να εμφανιστεί ξανά μια εικονική επιλέξιμη παραγωγή βαμβακιού - η «μπίλια» έπαιζε μέχρι χτες βράδυ μεταξύ 1.075.000 και 1.100.000 τόνων - προκειμένου να εμφανιστεί ξανά μια εικονικά αυξημένη τιμή, που καμία σχέση δε θα έχει με την αύξηση του εισοδήματος των βαμβακοπαραγωγών. Αντιθέτως οι βαμβακοπαραγωγοί θα έχουν πάλι και φέτος πολλές δεκάδες χιλιάδες τόνους μη επιλέξιμα βαμβάκια και θα υποστούν νέα μείωση του εισοδήματός τους.

Πιο ειδικά, αν γίνει πράξη η νέα αυτή μεθόδευση, οι βαμβακοπαραγωγοί θα πιαστούν για τα καλά όμηροι των εκκοκκιστών και θα τρέχουν να παρακαλάνε μήπως και προλάβουν να παραδώσουν τα επιλέξιμα βαμβάκια τους, πριν κλείσουν τα εκκοκκιστήρια στις 31 του Δεκέμβρη. Κι υπό αυτές τις συνθήκες, δεν τους αφήνεται κανένα περιθώριο ούτε καν να διαπραγματευτούν μια κάπως καλύτερη εμπορική τιμή για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, μιας και οι εκκοκκιστές «κόπτονται» να καλύψουν τους προκαθορισμούς τους. Να σημειωθεί ότι ο κοινοτικός κανονισμός ορίζει ότι η εκκοκκιστική περίοδος λήγει στις 31 του Μάρτη, ενώ η κυβέρνηση πριν πέντε χρόνια ζήτησε και πήρε άδεια από την ΕΕ να την περιορίσει κατά δύο μήνες, δηλαδή στις 31 του Γενάρη. Τώρα, ποια πρόφαση θα θέσει η κυβέρνηση για να περιορίσει την τρέχουσα εκκοκκιστική περίοδο κατά ένα μήνα ακόμα;

Εκτός αυτών τίθεται και το εξής ερώτημα: Από την έναρξη της εκκοκκιστικής περιόδου, στις αρχές Οκτώβρη, μέχρι τώρα παραδόθηκαν 650.000 τόνοι βαμβακιού περίπου στα εκκοκκιστήρια, θα γίνει πρακτικώς κατορθωτό να παραδοθούν μέσα σ' ένα μήνα, οι υπόλοιπες ποσότητες βαμβακιού; Μήπως τελικά εκτός των άλλων η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, επιχειρεί να σπείρει πανικό στους βαμβακοπαραγωγούς κι αντί να διαμαρτύρονται αγωνιστικά και να διεκδικούν λύσεις για τα τεράστια προβλήματα που προκαλεί η πολιτική της ΕΕ και της ίδιας της κυβέρνησης, να τρέχουν να στριμώχνονται στις ουρές έξω από τα εκκοκκιστήρια μπας και παραδώσουν την επιλέξιμη παραγωγή τους, πριν έρθει το 2003;

Να σπείρουν αυταπάτες στους καπνοπαραγωγούς, επιχείρησαν χτες από κοινού εκπρόσωποι των πολυεθνικών, των ντόπιων εμπόρων - μεταποιητών, μέλη της κυβέρνησης, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και εκπρόσωποι των υποτακτικών διοικήσεων των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων, σε ημερίδα που διοργάνωσε για τον καπνό το Ελληνο - Αμερικάνικο Εμπορικό Επιμελητήριο με τη χορηγία της «British American Tobacco».

Κι ενώ έχουν ήδη δρομολογηθεί και προαποφασιστεί νέα αρνητικά μέτρα σε βάρος των καπνοπαραγωγών, στο όνομα υποτίθεται της αειφόρου ανάπτυξης και της προστασίας της δημόσιας υγείας, στη χτεσινή ημερίδα «διαφημίστηκε» ένα κλίμα, ενιαίας στάσης. Ενιαίας στάσης στις αρνητικές πολιτικές που σχεδιάζονται στον τομέα του καπνού, μέσω αποφάσεων και οδηγιών της ΕΕ. Αυτό «ενισχύθηκε» χτες και από τα λεγόμενα του υπουργού Γεωργίας Γ. Δρυ και του υφυπουργού Οικονομίας & Οικονομικών Απ. Φωτιάδη. Αλλά έχουν κοινά συμφέροντα οι καπνοπαραγωγοί με τους καπνοβιομηχάνους και τα παραρτήματα κάποιων πολυεθνικών; Και θα πρέπει θα «στρατευτούν» με τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα της μιας ή άλλης πολυεθνικής που δραστηριοποιούνται στο χώρο του καπνού;

Οταν κυβέρνηση, αξιωματική αντιπολίτευση, βιομήχανοι, εκπρόσωποι πολυεθνικών και των υποτακτικών διοικήσεων των τριτοβάθμιων οργανώσεων, «βγαίνουν έτσι», οι μικρομεσαίοι καπνοπαραγωγοί θα πρέπει να προβληματίζονται και να ανησυχούν. Και πάνω απ' όλα, θα πρέπει να συγκροτήσουν το δικό τους μέτωπο πάλης μαζί τους υπόλοιπους αγρότες, μαζί με όλα τα λαϊκά στρώματα, ενάντια σε όσα μεθοδεύονται σε βάρος τους και ενάντια σε βάρος όλων των μικρομεσαίων αγροτών και για την ανατροπή της ακολουθούμενης αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής.

Την πλήρη αντίθεσή του σε κάθε ενδεχόμενο κατάργησης ή σταδιακής μείωσης των ενισχύσεων για τον καπνό, με πρόφαση την αντικαπνιστική εκστρατεία, επανέλαβε κατηγορηματικά ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Πατάκης, επισημαίνοντας ότι μια συνεπής πολιτική καταπολέμησης του καπνίσματος, εκτός των άλλων, θα έπρεπε να στραφεί στη μείωση των αθρόων εισαγωγών και όχι στη μείωση και στον αποδεκατισμό του εισοδήματος των μικρομεσαίων καλλιεργητών του νότου.

Ο Γ. Πατάκης, παρεμβαίνοντας στη συζήτηση του Ευρωκοινοβουλίου για την καταπολέμηση της κατανάλωσης καπνού, τόνισε:

«Τασσόμαστε σαφώς κατά της διαφήμισης, άμεσης ή έμμεσης, προϊόντων καπνού και υπέρ της λήψης μέτρων για την αποτροπή διάδοσης και αύξησης της επιβλαβούς για την υγεία συνήθειας, κυρίως στα άτομα νεαρής ηλικίας.

Για το λόγο αυτό και επειδή πιστεύουμε ότι κάθε πολιτική που άπτεται της υγείας και στοχεύει στην προστασία της πρέπει να είναι συγκεκριμένη και σαφής, θα θέλαμε, για άλλη μια φορά, να υπογραμμίσουμε τη διαφορά μεταξύ αντικαπνιστικής και αντικαπνικής εκστρατείας και να διαφωνήσουμε με την ταύτιση της εκστρατείας κατά του καπνίσματος με την εκστρατεία κατά της καπνοκαλλιέργειας στις χώρες της ΕΕ, όπως αυτή επιχειρείται, για πολλοστή φορά, και με την τροπολογία 17 της έκθεσης.

Επισημαίνουμε ότι η ενοχοποίηση της καπνοκαλλιέργειας και η ποινικοποίηση των καπνοπαραγωγών, με προτάσεις όπως η κατάργηση των επιδοτήσεων, συγχέουν σκόπιμα ζητήματα προστασίας της υγείας των καταναλωτών με τη διατήρηση παραδοσιακών μονοκαλλιεργειών και την επιβίωση δεκάδων χιλιάδων καλλιεργητών, σε φτωχές, κυρίως, περιοχές του νότου, στους οποίους δε δίνονται άλλες συγκεκριμένες εναλλακτικές λύσεις εκτός από την ανεργία.

Τέτοιες προτάσεις είναι από υποκριτικές μέχρι ύποπτες και τελικά αντίθετες με τα συμφέροντα και την υγεία του καταναλωτή, όταν, όπως είναι γνωστό, οι εισαγωγές καπνού της ΕΕ φτάνουν το 70%. Συνεπώς, η κατάργηση της ενίσχυσης της κοινοτικής καπνοπαραγωγής δε θα έχει συνέπεια τη μείωση του καπνίσματος, αλλά την έξαρση των εισαγωγών και τον κατακλυσμό της ευρωπαϊκής αγοράς από καπνά τρίτων χωρών».