Η αφίσα της φετινής «Ημέρας του Ηθοποιού»

Με νούμερα, σκετς και τραγούδια επιθεωρήσεων - σταθμών στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου από το 1894 μέχρι τις μέρες μας. Στην παράσταση συμμετέχουν ηθοποιοί της «ένδοξης» εκείνης εποχής αλλά και της νεότερης γενιάς. Συμμετέχει επίσης, ζωντανή ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων, υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Κατσαρού. Επιλογή κειμένων: Λίλα Μαράκα, Γιάννης Καλατζόπουλος, Ιλια Λαδικού, Μάνος Σειραγάκης. Τα σκηνικά είναι του Αντώνη Χαλκιά, τα κοστούμια του Νίκου Αδειλίνη, οι χορογραφίες της Νικόλ Κοκκίνου. Η καλλιτεχνική επιμέλεια, τα συνδετικά κείμενα και η σκηνοθεσία είναι του Γιάννη Καλατζόπουλου. Κεντρικός ομιλητής ο Κώστας Γεωργουσόπουλος. Θα μιλήσουν επίσης η πρόεδρος του ΣΕΗ Ελένη Γερασιμίδου και το μέλος της Οργανωτικής επιτροπής Καίτη Ιμπροχώρη. Η παράσταση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του ΥΠΠΟ και του Δήμου Αθηναίων.

Η «Ημέρα του Ηθοποιού» ξεκίνησε το 1955 και ήταν αφιερωμένη «σε όλους εκείνους που έφυγαν, αφού θεμελίωσαν και στερέωσαν τη θεατρική ιστορία και σε κείνους που αποτελούν την εν δράσει θεατρική οικογένεια». Οι πολιτικές ανωμαλίες, όμως, της περιόδου 1965 - 1966 και η κατάλυση της δημοκρατίας το 1967, αποτέλεσαν τους βασικούς λόγους διακοπής του εορτασμού.

Το ΔΣ του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών από το 2002 αναβίωσε την «Ημέρα του Ηθοποιού» και έτσι η εκδήλωση πραγματοποιείται αδιάλειπτα και με επιτυχία. «Το σωματείο μας - σημειώνει ο Γιάννης Καλατζόπουλος - συνεχίζει να (απο)τιμά το παρελθόν, προκαλώντας σε σκληρή αναμέτρηση ζωής και θανάτου το Μέλλον. Ενα μέλλον που, παρά το ότι διατηρεί στο ακέραιο την παλιά του γοητεία, αναπτύσσει ωστόσο όλο και μεγαλύτερες ταχύτητες, καθώς κατακρημνίζεται στο παρελθόν, απεκδυόμενο αστραπιαία την αινιγματικότητά του μέσα στο στενό παραβάν του παρόντος».

Το εξώφυλλο του Μ. Αργυράκη (1959) για το δίσκο του Μ. Χατζιδάκι «Το φεγγαράκι»

Με αφορμή τα δέκα χρόνια από το θάνατό του, με φροντίδα και επιμέλεια της Αμυ Μιμς - Σιλβαρίδη (η γνωστή Ιρλανδή μεταφράστρια του Γιάννη Ρίτσου και άλλων Ελλήνων ποιητών, υπήρξε σύζυγος του καλλιτέχνη), κυκλοφόρησε το λεύκωμα «Μίνως Αργυράκης. Το άγνωστο έργο του ζωγράφου» (εκδόσεις «Ergo»), όπου παρουσιάζονται άγνωστα έργα του, συνοδευόμενα από κείμενα του ίδιου. Η σημαντικότερη ενότητα είναι οι άγνωστοι έγχρωμοι πίνακες που φιλοτέχνησε στην Ελλάδα πριν τη χούντα, αλλά και στην Κοπεγχάγη, όπου κατέφυγε λόγω της χούντας. Ολους, σχεδόν, αυτούς τους πίνακες που βρίσκονται «εγκλωβισμένοι» σε ιδιωτικές συλλογές στη Δανία, αλλά και πολλά μαυρόασπρα σχέδιά του είχε φωτογραφήσει ο Δανός φωτογράφος Ιμπ Χένρικσεν, ο οποίος προλογικά στο λεύκωμα τονίζει: «Αξίζει να γυρίσουν αυτά τα έργα στη γενέτειρά τους, την Ελλάδα». Στο λεύκωμα περιλαμβάνονται κείμενα για τον Αργυράκη και τους Μ. Χατζιδάκι, Μ. Θεοδωράκη, Ν. Κούνδουρο, Ν. Βαλαωρίτη, Ντ. Βαχλιώτη, Α. Σολομό κ.ά., βιογραφικό και φωτογραφίες του.

Το Βυζαντινό - Χριστιανικό Μουσείο, επιδιώκοντας μια μη «μουσειακή» αντίληψη του ρόλου του, παρουσίασε χτες το πρώτο τεύχος του περιοδικού «ILISSIA», που «επιχειρεί να συμβάλει στον προβληματισμό που αναπτύσσεται, στην Ελλάδα και διεθνώς», για τα ζητήματα που απασχολούν τους επαγγελματίες των μουσείων.

Το εξαμηνιαίο περιοδικό (ελληνο-αγγλικό) πήρε το όνομά του από το κτιριακό συγκρότημα του Βυζαντινού Μουσείου, δηλαδή τη χειμερινή κατοικία της Sophie de Marbois, γνωστής ως «Δούκισσας της Πλακεντίας», που έχτισε ο Σταμάτης Κλεάνθης (1848) στις όχθες του Ιλισού. Δεν πρόκειται για αρχαιολογικό, αλλά για μουσειολογικό περιοδικό. Δηλαδή αφορά στο μουσειολογικό προβληματισμό για τη σχέση μουσείου - κοινού - εκπαίδευσης - τεχνολογίας, στο «αντικείμενο ως έκθεμα στο πλαίσιο μιας νέας μουσειογραφίας».

Το «ILISSIA» φιλοδοξεί να γίνει «βήμα ανταλλαγής απόψεων και ιδεών», χώρος «διαλόγου του επιστημονικού δυναμικού των μουσείων, τόπος συνάντησης των θεωρητικών αναζητήσεων με τη μουσειακή πράξη». Προετοιμάζεται εξ ολοκλήρου από το εκδοτικό γραφείο του μουσείου, που εκδίδει επίσης φυλλάδια, βιβλία, Πρακτικά συνεδρίων, καταλόγους κλπ. Από το 2004 έως σήμερα κυκλοφόρησαν δέκα βιβλία (κατάλογοι εκθέσεων, Πρακτικά συμποσίων κ.ά.) και πολλές ολιγοσέλιδες εκδόσεις (εκπαιδευτικά και άλλα φυλλάδια), ενώ οκτώ ακόμα βιβλία βρίσκονται προς έκδοση.