ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 11 Ιούλη 2010
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΝΑΤΟ - εχθρός των λαών και της Ειρήνης - Να διαλυθεί

Καμπάνια ενάντια στο ΝΑΤΟ και τη Σύνοδο Κορυφής που πραγματοποιείται το Νοέμβρη του 2010 στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας διοργανώνουν το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης και το Πορτογαλικό Συμβούλιο για την Ειρήνη και τη Συνεργασία

Η αφίσα της καμπάνιας
Η αφίσα της καμπάνιας
Σε συνέχεια της προηγούμενης χρονιάς (2009) όπου το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ) ανέπτυξε σε δεκάδες χώρες δράσεις και πρωτοβουλίες ενάντια στο ΝΑΤΟ που κορυφώθηκαν με την σύνοδο του Στρασβούργου.

Το ΠΣΕ από κοινού με το Πορτογαλικό Συμβούλιο για την Ειρήνη και την Συνεργασία (CPPC) εξέδωσαν ανακοίνωση - έκκληση προς τα φιλειρηνικά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα του κόσμου καλώντας τους να προσυπογράψουν και να στηρίξουν τις εκδηλώσεις του ΠΣΕ που θα κορυφωθούν στις 18-20 Νοέμβρη στη Λισαβόνα με τη μεγάλη Συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας ενάντια στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 20 Νοέμβρη.

Στην Πορτογαλία ήδη 104 οργανώσεις και κινήματα έχουν συσπειρωθεί γύρω από την πρωτοβουλία αυτή, ανάμεσα σε αυτές η CGTP - Intersindical και πολλά σωματεία, ενώ ξεκίνησε ήδη η συλλογή υπογραφών οργανώσεων για τη Διεθνή Εκκληση στο wpc@otenet.gr. Το ΠΣΕ στα πλαίσια της προετοιμασίας των δυνάμεών του θα διοργανώσει συνάντηση κινημάτων από τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες στις 11-12 Οκτώβρη.

Η έκκληση ενάντια στο ΝΑΤΟ μπροστά στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ) και το Πορτογαλικό Συμβούλιο για την Ειρήνη και τη Συνεργασία (CPPC) χαιρετίζουν τους φιλειρηνικούς λαούς του κόσμου και τα κινήματα τα οποία επιμένουν και συνεχίζουν να καταγγέλλουν τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, κατοχή και κοινωνική αδικία και τους καλούν να συνεχίσουν και να δυναμώσουν τις κοινές προσπάθειες και αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους μηχανισμούς του, ειδικότερα εναντίον του ΝΑΤΟ, τη μεγαλύτερη πολεμική μηχανή του κόσμου.

Το ΠΣΕ καταγγέλλει στους λαούς του κόσμου τα εγκλήματα που διέπραξε και συνεχίζει να διαπράττει το ΝΑΤΟ εναντίον της ανθρωπότητας με πρόσχημα είτε την προστασία «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» ή την πάλη ενάντια στην «τρομοκρατία» με βάση τη δική του ερμηνεία.

Το ΝΑΤΟ υπήρξε από την ίδρυσή του το 1949 ένας επιθετικός οργανισμός. Μετά το 1991, με το νέο στρατιωτικό του δόγμα μετατράπηκε σε «παγκόσμιο χωροφύλακα» των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Συνδέθηκε συχνά με αιματηρά καθεστώτα και δικτατορίες, αντιδραστικές δυνάμεις και Χούντες. Συμμετείχε ενεργά στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, στους βάρβαρους βομβαρδισμούς εναντίον της Σερβίας για 78 μέρες, στην ανατροπή καθεστώτων με «πορτοκαλί επαναστάσεις», στην κατοχή του Αφγανιστάν. Το ΝΑΤΟ συνεχίζει τα σχέδιά του για «Μεγάλη Μέση Ανατολή» επεκτείνοντας την ακτίνα δράσης και μέσω της «Συνεργασίας για την Ειρήνη» και ειδικές συνεργασίες στην Ασία, στη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική καθώς και με τον «Ευρωστρατό».

Ολες οι κυβερνήσεις των χωρών-μελών μοιράζονται ευθύνη στο ΝΑΤΟ, ανεξάρτητα από τον ηγετικό ρόλο της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Οι όποιες διαφορετικές προσεγγίσεις σε επιμέρους ζητήματα αντικατοπτρίζουν ιδιαίτερες απόψεις και ανταγωνισμούς που οδηγούν όμως πάντα στην κοινή επιθετική στάση απέναντι στους λαούς.

Καταδικάζουμε την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης η οποία συμπίπτει με αυτή του ΝΑΤΟ και της Συνθήκης της Λισαβόνας και βαδίζει χέρι χέρι με την πολιτική της στο πολιτικό και στρατιωτικό πεδίο. Οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί της ΕΕ σε αποστολές στο εξωτερικό αυξήθηκαν από το 2002 ως το 2009 από 30 εκατομμύρια ευρώ σε 300 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Οι λαοί και οι φιλειρηνικές δυνάμεις του κόσμου δεν αποδέχονται το ΝΑΤΟ σε ρόλο «παγκόσμιου σερίφη». Απορρίπτουν κάθε προσπάθεια ένταξης του ΝΑΤΟ στο σύστημα του ΟΗΕ. Απαιτούν τη διάλυση αυτής της επιθετικής στρατιωτικής πολεμικής μηχανής. Ακόμη και το ψεύτικο επιχείρημα της ύπαρξης του Συμφώνου της Βαρσοβίας δεν ισχύει πια σήμερα.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης, τα μέλη και φίλοι του θα πάρουν σε δεκάδες χώρες διάφορες πρωτοβουλίες σε τοπικό και διεθνές επίπεδο ενάντια στο ΝΑΤΟ και το νέο στρατηγικό του δόγμα, το οποίο αναμένεται να εγκριθεί στην επόμενη σύνοδό του στην Πορτογαλία. Θα οργανώσουμε μαζί με το Πορτογαλικό Συμβούλιο για την Ειρήνη και τη Συνεργασία (CPPC) εκδηλώσεις και διασκέψεις στην Πορτογαλία και κεντρικές μαζικές εκδηλώσεις μπροστά και στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ (Νοέμβρης 2010) στη Λισαβόνα.

Κάτω από το σύνθημα: ΝΑΤΟ - εχθρός των Λαών και της Ειρήνης - ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ!, το ΠΣΕ καλεί όλες τις οργανώσεις στις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ και σε όλο τον κόσμο για συνυπογραφή αυτής της έκκλησης υπογραμμίζοντας τις παρακάτω πλευρές:

Το ΝΑΤΟ υπήρξε επιθετική και αντιδραστική δύναμη από την ίδρυση του 1949. Το Σύμφωνο της Βαρσοβίας είχε ιδρυθεί αργότερα και διαλύθηκε νωρίτερα.

Το ΝΑΤΟ είχε τα χέρια του βουτηγμένα στο αίμα πολλών λαών για 60 χρόνια και δεν μπορεί να αποτελέσει «ειρηνευτική δύναμη» στα πλαίσια του ΟΗΕ.

Παρά την κυριαρχία των ΗΠΑ, επιθέσεις και απειλές εξαπολύονται από κοινού με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, γεγονός που δεν αλλάζει το χαρακτήρα του ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ συνδέεται απ' ευθείας με την ΕΕ και αντίστροφα, όταν μάλιστα μεγάλος αριθμός κρατών της ΕΕ είναι και μέλη του ΝΑΤΟ και μέσω στρατιωτικών συμφωνιών και υποχρεώσεων που κατοχυρώνονται στην Συνθήκη της Λισαβόνας.

Ολες οι κυβερνήσεις των χωρών μελών του ΝΑΤΟ φέρουν ευθύνη για τη δράση του ΝΑΤΟ, συμμετέχουν στα ιμπεριαλιστικά σχέδιά του.

Ο πόλεμος του ΝΑΤΟ ενάντια στη Γιουγκοσλαβία υπήρξε σταθμός για το νέο δόγμα του την περίοδο της Συνόδου Κορυφής της Ουάσινγκτον (1999). Εκεί αποκαλύφθηκε και ότι η ΕΕ δεν υπήρξε ποτέ το «δημοκρατικό αντίβαρο» προς τις ΗΠΑ.

Το ΝΑΤΟ δρα ως «παγκόσμιος χωροφύλακας» με συνεργάτες σε όλες τις ηπείρους, προωθώντας τα σχέδια του για «Μεγάλη Μέση Ανατολή» και παρεμβαίνοντας ενεργά στην Ανατολική Ευρώπη, στον Καύκασο και αλλού.

Στηρίζουμε πλήρως την Πορτογαλική εκστρατεία «Ναι στην Ειρήνη - Οχι στο ΝΑΤΟ» η οποία συσπειρώνει δεκάδες κινήματα και κοινωνικές οργανώσεις.

Καλούμε όλες τις φιλειρηνικές οργανώσεις να ενώσουμε τις φωνές και δυνάμεις μας κάτω από την παρούσα έκκληση και να συναντηθούμε τον Νοέμβρη του 2010 στην Λισαβόνα.


Δ.Κ


Στο προσκήνιο το εργατολαϊκό κίνημα

Είναι γνωστή η άμεση απόφαση της επαναστατικής εργατικής κυβέρνησης των Μπολσεβίκων το 1917 να μην αναγνωρίσει το εξωτερικό χρέος που είχε συσσωρευτεί από τις τσαρικές κυβερνήσεις καθώς κι από την κυβέρνηση Κερένσκι. Η απόφαση ήταν λογική συνέπεια του σοσιαλιστικού χαρακτήρα της επανάστασης και της εργατικής κυβέρνησης. Το σκεπτικό ήταν ότι το προλεταριάτο δεν αναγνωρίζει τις οικονομικές υποχρεώσεις της αστικής εξουσίας που ήταν προϊόν εκμεταλλευτικών συναλλαγών στη διαπλοκή του διεθνούς κεφαλαίου. Πολύ περισσότερο όταν σημαντική μερίδα του δημόσιου χρέους προήλθε από την εμπλοκή της τσαρικής κι αστικής Ρωσίας στον πρώτο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο πλευρό της «Αντάντ».

Σήμερα η θηλιά του δημόσιου χρέους της Ελλάδας από τη διεθνή των τοκογλύφων έγινε το κύριο πρόβλημα για να δικαιολογεί η αστική τάξη με τις κυβερνήσεις της τα άκρως αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα. Μάλιστα, μεγάλο μέρος του χρέους οφείλεται στους υπέρμετρους εξοπλισμούς, που υπερβαίνουν τις καθαρά αμυντικές ανάγκες για να εξυπηρετήσουν ιμπεριαλιστικές εκστρατείες του ΝΑΤΟ, π.χ., Αφγανιστάν, Κόσσοβο κλπ. και να βοηθούν τον οικονομικό ισολογισμό ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών που διαθέτουν ισχυρή πολεμική βιομηχανία, π.χ., ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία. Παρατηρείται ότι οι εποχές αλλάζουν σκηνοθέτες, θεατρίνους και σεναριογράφους όμως η ουσία παραμένει η ίδια.

Η εντεταλμένη «τρόικα» των τοκογλύφων δεν κρύβει ότι η πτωχευτική διαδικασία της Ελλάδας θα τραβήξει πολλά χρόνια με άγνωστο φινάλε. Η εξουσιάζουσα και κυβερνώσα αστική τάξη έβαλε την Ελλάδα στη δαιδαλώδη σπηλιά του Μινώταυρου χωρίς επιστροφή, αρκεί να ρίξει το χρέος που δημιούργησε στην πλάτη του λαού. Το κακό γι' αυτή είναι ότι μέσα στην εκμεταλλευτική της αλαζονεία έφερε στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της ταξικής εξουσίας. Π.χ. το 40% των Ελλήνων που αποστρέφονται τα αστικά κόμματα εξουσίας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ δείχνει ότι η αστική τάξη αδυνατεί να καθοδηγήσει το λαό πολιτικά και η εργατική τάξη είναι ανέτοιμη ακόμη να αναλάβει τις ευθύνες της εξουσίας.

Το χαρακτηριστικό αυτού του πολιτικού κενού είναι ότι φέρνει την ταξική σύγκρουση σε επίπεδο κυβερνητικών προγραμμάτων. Εδώ κρίνεται και η ικανότητα του προωθημένου τμήματος των εργαζομένων να συσπειρώσει ένα ευρύ λαϊκό μέτωπο της πόλης και του χωριού. Το ΚΚΕ έχει προ πολλού χρόνου διατυπώσει το πρόγραμμα συσπείρωσης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου ως το εφαλτήριο ενός καθολικού λαϊκού αγώνα που θα απαλλάξει την Ελλάδα από τη θηλιά των τοκογλύφων του δημόσιου χρέους ως πρώτο βήμα μιας συνολικότερης κοινωνικής αλλαγής. Το ζήτημα ασφαλώς είναι άκρως σημαντικό με ευαίσθητες πλευρές που χρειάζονται λεπτούς χειρισμούς. Η ανταπόκριση από την κορυφή έως τη βάση της πολιτικής ζωής είναι επίπονη κι επίμονη. Ο ρυθμός επιτάχυνσης των κοινωνικών αλλαγών είναι δύσκολος στην ακριβή επισήμανση της ρότας του. Το ίδιο κι οι όποιες αποφάσεις. Το σίγουρο όμως είναι ότι η ιστορική κίνηση της Ελλάδας βρίσκεται σε συνεχή εγρήγορση. Το χρέος της Ελλάδας δεν είναι οικονομικό. Είναι ιστορικό.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ