Υπογράφηκε χτες η κοινή υπουργική απόφαση για την έναρξη του τρίτου κύκλου του προγράμματος ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στους τομείς της μεταποίησης και του τουρισμού. Πρόκειται για πρόγραμμα που εντάσσεται στα πλαίσια των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης 2000 - 2006, με συνολικό ύψος επιχορήγησης 210 εκατ. ευρώ. Το πρόγραμμα αυτό, μόνο κατ' όνομα αφορά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έκαναν αποδεκτό τον ορισμό της ΕΕ για τα κριτήρια που χαρακτηρίζεται μία επιχείρηση μικρομεσαία.

Σύμφωνα με τον κανονισμό της ΕΕ, μικρομεσαία θεωρείται μία επιχείρηση με ετήσιο κύκλο εργασιών 50 εκατ. ευρώ, που δύναται να απασχολεί έως και 249 εργαζόμενους...

Υπάρχουν βέβαια και δύο υποκατηγορίες του γενικού αυτού ορισμού, όπου γίνεται λόγος για:

• μικρές επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών έως 10 εκατ. ευρώ και έως 49 απασχολούμενους
• πολύ μικρές επιχειρήσεις έως 9 εργαζόμενους και κύκλο εργασιών έως 2 εκατ. ευρώ.

Ομως, στη σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομίας δεν υπάρχει διευκρίνιση για τις επιχειρήσεις στις οποίες απευθύνεται το πρόγραμμα, πέραν του γενικού ορισμού περί μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Είναι προφανές, λοιπόν, ότι και το συγκεκριμένο πρόγραμμα απευθύνεται σε μεγάλες - για τα ελληνικά δεδομένα - επιχειρήσεις, ενώ αφήνει «απ' έξω» τη συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Πέραν τούτου - κάτι που προκύπτει και από τη σχετική εμπειρία των δύο προηγούμενων προγραμμάτων - πολλές επιχειρήσεις αποφεύγουν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα, λόγω των γραφειοκρατικών διαδικασιών και της εμπλοκής των τραπεζών στην αξιολόγηση των προγραμμάτων.

Σύμφωνα με τη σχετική προκήρυξη, η ελληνική επικράτεια χωρίζεται σε τρεις ενότητες: α) Αττική (πλην των νήσων και της Επαρχίας Τροιζηνίας) και της Θεσσαλονίκης. β) Κεντρική Μακεδονία, Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Κρήτη, Δυτική Ελλάδα. γ) Ολες οι υπόλοιπες περιφέρειες. Το δε ύψος της επιχορήγησης, ανάλογα με την περιφέρεια διαμορφώνεται από 43% (πρώτη ενότητα) έως και 50% (τρίτη ενότητα).

Η περαιτέρω κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, με την προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σε όλο το φάσμα των οικονομικών σχέσεων, στα πλαίσια της προώθησης της περιβόητης στρατηγικής της Λισαβόνας, ήταν το αντικείμενο της χτεσινής συνάντησης που είχε στο Μέγαρο Μαξίμου με τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης.

Σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση, ο υπουργός Οικονομίας είπε στους δημοσιογράφους, ότι ενημέρωσε τον πρωθυπουργό για τα αποτελέσματα του πρόσφατου ταξιδιού του σε Αυστρία και Λουξεμβούργο, οι υπουργοί Οικονομίας των οποίων ασκούν για το τρέχον εξάμηνο καθήκοντα προεδρεύοντος στο ΕΚΟΦΙΝ (ΕΕ των «25») και στο ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ (ΕΕ των «12»). Σύμφωνα με τον Γ. Αλογοσκούφη, «οι προτεραιότητες της αυστριακής προεδρίας είναι να ενισχύσει τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας, τη γνωστή στρατηγική της Λισαβόνας», κάτι, που, όπως είπε, απαιτεί μεταρρυθμίσεις... Σε ό,τι αφορά τα της Ελλάδας, ο υπουργός ενημέρωσε τον αυστριακό ομόλογό του, για τις μεταρρυθμίσεις που έχει πραγματοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση το 2005, οι οποίες, όπως είπε, υλοποιούνται και επιταχύνονται το 2006.

Σχετικά με το ελληνικό (επικαιροποιημένο) πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, σύμφωνα με τον υπουργό, τον ερχόμενο Φλεβάρη θα υπάρξει σχετική έκθεση του Συμβουλίου και το Μάρτη θα αξιολογηθεί από το ΕΚΟΦΙΝ. Αναφερόμενος στην προοπτική έγκρισης του προγράμματος, ο Γ. Αλογοσκούφης έκανε λόγο για πολύ θετικές ενδείξεις, κάτι το οποίο προκύπτει και μετά τις συναντήσεις που είχε με τους δύο ομολόγους του υπουργούς Οικονομίας. Δεν αποκλείεται η περίοδος επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας από την ΕΕ να επιμηκυνθεί και το 2007, δεδομένου ότι η Κοινότητα αμφισβητεί ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα θα μειωθεί κάτω από το 3% του ΑΕΠ 2006, όπως προβλέπει η ελληνική κυβέρνηση.

Πάντως, θεωρείται σίγουρο ότι αν η ΕΕ δεχτεί να δώσει τον επιπλέον χρόνο για τη λεγόμενη δημοσιονομική «εξυγίανση», θα ζητήσει ισχυρά ανταλλάγματα, τα οποία βέβαια θα αφορούν τη σκλήρυνση και επιτάχυνση του προγράμματος καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Συνταγματική έκρινε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με μεγάλη πλειοψηφία (17 έναντι 8) την επίμαχη διάταξη άρθρου 7 του νόμου 496/74, που επιτρέπει προνομιακή μεταχείριση του Δημοσίου έναντι των πολιτών, ορίζοντας το ποσοστό του νόμιμου τόκου και του τόκου υπερημερίας σε 6%. Δηλαδή κρίθηκε συνταγματική αυτή η διάταξη, σε αντίθεση με εκείνη του εννεαμελούς «Μισθοδικείου», που την είχε κρίνει αντισυνταγματική, «ανεβάζοντας» τον τόκο στο 10%.

Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου δημοσίευσε την υπ' αριθμό 3/2006 απόφασή της, που είναι διαμετρικά αντίθετη από αυτή του λεγόμενου «Μισθοδικείου», σχετικά με το ποσοστό του νόμιμου τόκου και του τόκου υπερημερίας για τις διεκδικήσεις έναντι του Δημοσίου. Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου επικαλείται «λόγους δημοσίου συμφέροντος», προκειμένου να συντηρείται η προνομιακή μεταχείριση του Δημοσίου.

Υπενθυμίζεται ότι το Πρωτοδικείο Αθηνών που δίκαζε ως Εφετείο, είχε ταχθεί υπέρ της αντισυνταγματικότητας της επίμαχης διάταξης, δικαιώνοντας γιατρό του ΕΣΥ που διεκδικούσε την πληρωμή εφημεριών.

Επίσης, το ίδιο θέμα εκκρεμεί και στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπου παραπέμφθηκε από το Α' Τμήμα του ΣτΕ, που έκρινε τη διάταξη αντισυνταγματική. Αν τελικά, η Ολομέλεια του ΣτΕ αποδεχτεί την απόφαση του Α' Τμήματος, η υπόθεση θα οδηγηθεί στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο για οριστική κρίση.