Για τις εξελίξεις στο χώρο των τραπεζών και τις επιπτώσεις που αυτές έχουν στους εργαζόμενους, η Αχτίδα Χρηματοπιστωτικού Συστήματος του ΚΚΕ, έδωσε στη δημοσιότητα την παρακάτω ανακοίνωση - έκκληση προς τους εργαζόμενους:

«Η τελευταία δεκαετία χαρακτηρίστηκε από μια σειρά ιδιωτικοποιήσεις - συγχωνεύσεις - εξαγορές διαφόρων επιχειρήσεων, σε όλους σχεδόν τους κλάδους της οικονομίας. Δε δίστασαν οι ίδιοι οι κυβερνώντες να εκχωρήσουν στο μεγάλο κεφάλαιο επιχειρήσεις ακόμη και στρατηγικού χαρακτήρα για την οικονομία της χώρας (ΟΤΕ, ΕΛΔΑ, Ελλ. Ναυπηγεία κλπ).

Από την αρχή του νέου έτους το μεγάλο κεφάλαιο θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις "νέες προκλήσεις" θα κληθεί να ανταγωνιστεί τα μεγάλα δυτικοευρωπαϊκά μονοπώλια, θα κληθεί να διεκδικήσει μερίδιο από τις αγορές των Βαλκανίων, της Μεσογείου, των Παρευξείνιων χωρών.

Η επικείμενη συγχώνευση των δύο μεγαλυτέρων ελληνικών τραπεζών (Εθνικής ALPHA), αποτελεί συνέχεια αυτής της πολιτικής και εγκαινιάζει μια νέα πιο βίαιη, περίοδο αναδιαρθρώσεων - ιδιωτικοποιήσεων.

Ηδη η φημολογία εντείνεται για το μέλλον της Εμπορικής, της Αγροτικής, της Eurobank, της Πειραιώς, των μικρών τραπεζών Αττικής και Γενικής. Αναλύσεις επί αναλύσεων για το μερίδιο της αγοράς που διεκδικούν οι υπόλοιποι "παίκτες". Προβλέψεις επί προβλέψεων για την απάντηση που θα δώσουν οι λοιποί ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι. Οι τραπεζίτες θέλουν να παίξουν ένα "παιχνίδι" σε ένα "γήπεδο" μόνοι τους και με όλους εμάς απλούς θεατές, χεροκροτητές των αποφάσεών τους, χωρίς δικαιώματα (ωράρια, συμβάσεις κλπ) και σε μόνιμο καθεστώς διαρκούς ανασφάλειας.

Το μεγάλο ερώτημα όμως εξακολουθεί να παραμένει, όσο και αν έντεχνα προσπαθούν να το κρύψουν.

Ποιον εξυπηρετούν αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις, οι εξαγορές, οι συγχωνεύσεις; Στόχος του μεγάλου κεφαλαίου ήταν και παραμένει ίδιος.

• Συγκέντρωση κεφαλαίου, μεγαλύτερη συγκεντροποίησή του με σκοπό την αύξηση των κερδών του
• «Θεσμική αναδιάρθρωση της αγοράς εργασίας» με στόχο τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Η πολιτική που ασκείται όλα αυτά τα χρόνια έφερε σημαντικά αποτελέσματα υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι τράπεζες μόνο, αύξησαν τα κέρδη τους κατά 1.000% περίπου την ίδια περίοδο 1994 - 1999 (Κέρδη 1994: 136 δισ. - Κέρδη 1999: 1.286 δισ.).

Η ίδια πολιτική για τους εργαζόμενους έφερε:

• Ανεργία, που ξεπερνά το 12%. Οπου έγιναν συγχωνεύσεις, εξαγορές είχαμε μείωση του αριθμού των εργαζομένων με διάφορες μεθόδους, απολύσεις, εξαναγκασμός σε παραίτηση, διάφορες μορφές εθελούσιας εξόδου.
• Απορύθμιση - ανατροπή των εργασιακών σχέσεων με αποτέλεσμα την ένταξη της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Η μόνιμη σταθερή απασχόληση αφορά όλο και λιγότερους εργαζόμενους, ενώ οι "νέες άτυπες μορφές απασχόλησης" (ενοικίαση εργαζομένων, ωρομίσθιο, επιδοτούμενοι) αγκαλιάζουν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της εργατικής τάξης.
• Συρρίκνωση του εισοδήματος των εργαζομένων που επιτυγχάνεται τόσο με την εντατικοποίηση, όσο και με τη σύνδεση του μισθού με την απόδοση.
• Αλλαγή του χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, με αποτέλεσμα όλο και περισσότερο να επιβαρύνεται ο οικογενειακός προϋπολογισμός και τα Ταμεία Ασφάλισης και Υγείας, για παροχές Υγείας - Πρόνοιας που όφειλε το Δημόσιο να παρέχει δωρεάν και σε όλους.
• Αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της σύνταξης, με αποτέλεσμα η σύνταξη να μην καλύπτει ούτε τις βασικές ανάγκες.

Το μεγάλο κεφάλαιο εντείνει την επίθεσή του σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων όλου του κόσμου, σε βάρος των δημοκρατικών ελευθεριών των λαών όλου του κόσμου δε διστάζει να τρομοκρατεί, να επεμβαίνει στρατιωτικά όπου το συμφέρον των μονοπωλίων επιτάσσει.

Μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική. Οι εργαζόμενοι θα γυρίσουν την πλάτη στις πολιτικές δυνάμεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ που στηρίζουν αυτή την πολιτική.

Ο άλλος δρόμος ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, ο δικός μας δρόμος έρχεται μέσα από τη σύγκρουση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

Η ευημερία του ελληνικού λαού απαιτεί:

• Την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής
• Την αλλαγή του χαρακτήρα του ρόλου και της λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος για να υπηρετήσει τις ανάγκες της λαϊκής οικονομίας, τους στόχους και τους σχεδιασμούς της λαϊκής εξουσίας».

Η ανακοίνωση καλεί τους εργαζόμενους να γυρίσουν την πλάτη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που με την τακτική τους συναινούν και διευκολύνουν το πέρασμα αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής. Τους καλεί να αγωνιστούν μαζί με τις ταξικές δυνάμεις να υπερασπιστούν τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες, να διεκδικήσουν ό,τι με βάση τις σύγχρονες ανάγκες δικαιούνται και συγκεκριμένα:

• Σταθερή και μόνιμη απασχόληση
• 35ωρο, 5ήμερο, 8-3 Δευτέρα - Παρασκευή
• Αύξηση μισθών και συντάξεων σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες
• Δημόσια - καθολική - υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση
• Δημόσια και δωρεάν παιδεία
• Δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας, κατάργηση της επιχειρηματικής - ιδιωτικής δραστηριότητας.

Νέα πλουσιοπάροχα φορολογικά -και όχι μόνο- προνόμια δίνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στους επιχειρηματίες με το νέο Κρατικό Προϋπολογισμό του 2002, που πρόκειται να παρουσιαστεί σήμερα στο Υπουργικό Συμβούλιο. Στη συνέχεια, ο προϋπολογισμός θα κατατεθεί στη Βουλή και θα ακολουθήσει συνέντευξη Τύπου προς τους δημοσιογράφους, όπου η πολιτική ηγεσία του υπουργείου θα υπεραμυνθεί των πολιτικοοικονομικών επίλογός της για το 2002.

Τα άλλα στοιχεία που συνθέτουν τον προϋπολογισμό είναι η συνέχιση των πολιτικών λιτότητας σε μισθούς και συντάξεις με ονομαστικές αυξήσεις της τάξης του 2 - 2,5% για μισθούς και 3 - 3,5% για συντάξεις και στο σκέλος των εσόδων, η υπερφορολόγηση των λαϊκών στρωμάτων.

Τα συνολικά έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, αναμένεται να αγγίξουν τα 14 τρισ. δραχμές. Οσο για το οικογενειακό επίδομα, μετά την τελεσίδικη απόφαση του Αρείου Πάγου, αφού η κυβέρνηση ροκάνισε το 2001, ανακοίνωσε τη χορήγησή του από 1/7/2002, μετά από 4,5 χρόνια διακοπής του.

Με το νέο προϋπολογισμό, η κυβέρνηση προωθεί μια σειρά μέτρα φορολογικού χαρακτήρα ευνοϊκά για τις επιχειρήσεις. Ετσι, ο συντελεστής φορολογίας των κερδών τους μειώνεται στο 35%, ενώ για τις συγχωνευόμενες εντός του 2002 επιχειρήσεις υπάρχει και νέα μείωση της φορολογικής τους επιβάρυνσης κατά 10 ολόκληρες μονάδες. Αν μάλιστα προχωρήσουν και σε προσλήψεις προσωπικού, τότε εκπίπτει από τα καθαρά τους κέρδη το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών των νεοπροσλαμβανομένων, ενώ μειώνεται μέχρι και 2,5 μονάδες ο συντελεστής φορολογίας κερδών. Δηλαδή, είναι δυνατό μια επιχείρηση να φορολογηθεί για τα κέρδη της με 22,5% - από 40% το 2000 - ενώ παράλληλα να εκπέσει από τα καθαρά της κέρδη τις ασφαλιστικές εισφορές των νεοπροσλαβανομένων.

Νέο ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς ισχύει και για τα υψηλά εισοδήματα, καθώς από 1/1/2002 ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής μειώνεται στο 40% από 42,5% το 2001. Επίσης, η αυξάνεται το αφορολόγητο για τους μισθωτούς - συνταξιούχους στις 2.870.000 και για όλους τους υπόλοιπους στα 2.530.000 δραχμές. Τα οφέλη βέβαια για τα φτωχά λαϊκά στρώματα από τις φορολογικές αυτές αλλαγές μεταφράζονται σε ψιχία.

Κατά τα άλλα, οι στόχοι του νέου κρατικού προϋπολογισμού είναι ελαφρά αναθεωρημένοι ως προς αυτούς που είχε παρουσιάσει ο πρώην υπουργός Εθνικής Οικονομίας το Σεπτέμβρη του 2001. Συγκεκριμένα:

• Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) της χώρας προβλέπεται να αυξηθεί με ρυθμό 3,8% από 4,5% και 4% που υπολογίζονταν αρχικά.
• Τα έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού προβλέπεται να αυξηθούν σε ονομαστικούς όρους με ρυθμό 6,8%.
• Οι δαπάνες του Τακτικού Προϋπολογισμού προβλέπεται να αυξηθούν κατά 5,1%.
• Το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, προβλέπεται να μειωθεί στο 97,6% από 99,6% το 2001
• Ελαφρά μειωμένο στο 0,8% του ΑΕΠ (από 1,3% που πρόβλεπε το αρχικό σενάριο)προϋπολογίζεται να είναι και το δημοσιονομικό πλεόνασμα του 2002. Με τη μείωση αυτή του δημοσιονομικού πλεονάσματος κατά 0,5% του ΑΕΠ θα χρηματοδοτηθούν τα πρόσφατα φορολογικά μέτρα που ανακοινώθηκαν από τον υπουργό Οικονομίας και όπως έχει αναλυθεί τη μερίδα του λέοντος θα καρπωθεί το μεγάλο κεφάλαιο και οι μεγαλοεπιχειρηματίες- μεγαλοεισοδηματίες.

Η επίτευξη των στόχων αυτών σημαίνει ότι τα έσοδα ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξάνουν έστω και ελαφρά, ενώ οι δαπάνες μειώνονται στη λογική της μείωσης του κράτους...

Αμφισβητούν οι φαρμακοβιομήχανοι την εγκυρότητα του τελευταίου δελτίου τιμών φαρμάκων που εκδόθηκε πρόσφατα από το υπουργείο Ανάπτυξης, επιμένοντας στην αλλαγή του τρόπου τιμολόγησης των εγχωρίως παραγομένων και επικαλούμενοι τη σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Για την ιστορία, να θυμίσουμε ότι μετά από προσφυγή των φαρμακοβιομηχάνων, το ΣτΕ γνωμοδοτώντας καλεί την κυβέρνηση να αντικαταστήσει την ισχύουσα αγορανομική διάταξη βάσει της οποίας τα εγχωρίως παραγόμενα φάρμακα δεν μπορούν να πάρουν μεγαλύτερη τιμή για την ελληνική αγορά από τη χαμηλότερη τιμή με την οποία κυκλοφορεί στην Ευρώπη. Οπως ανακοίνωσε πρόσφατα ο υφυπουργός Ανάπτυξης, το υπουργείο προσανατολίζεται στην αντικατάσταση της σχετικής διάταξης με τροπολογία που θα έχει αναδρομική ισχύ.

Πάντως, οι βιομήχανοι του κλάδου από τη μεριά τους δηλώνουν διατεθειμένοι να δώσουν συνέχεια στο θέμα μέχρι να πετύχουν το σκοπό τους, που είναι οι μεγαλύτερες τιμές στα φάρμακα. Παράλληλα, οι εισαγωγείς φαρμάκων επαναφέρουν το θέμα των ανεξόφλητων ληξιπρόθεσμων τιμολογίων του Ινστιτούτου Φαρμακευτικής Ερευνας και Τεχνολογίας, εκβιάζοντας με διακοπή χορήγησης νοσοκομειακών φαρμάκων.

Την απόφασή της να υπερασπιστεί το ωράριο λειτουργίας των πρατηρίων υγρών καυσίμων όπου καθορίζεται από τη σχετική υπουργική απόφαση που αποτελεί κατάκτηση του κλάδου δηλώνει η Ενωση Βενζινοπωλών Νομού Αττικής με αφορμή την ακυρωτική απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Σε έκτακτη συνέλευσή του το Διοικητικό Συμβούλιο της Ενωσης αποφάσισε να μην υποστείλει τη σημαία του αγώνα για το ωράριο. «Δε θα χάσουμε στα χαρτιά αυτό που κερδίσαμε στη ζωή», αναφέρει χαρακτηριστικά, και καλεί όλους τους βενζινοπώλες της Αττικής σε αγωνιστική ετοιμότητα προκειμένου να υπερασπίσουν το δικαίωμά τους να έχουν νομοθετικά κατοχυρωμένο ωράριο λειτουργίας στα πρατήρια.

Η ακύρωση της κοινής υπουργικής απόφασης για τυπικούς λόγους, σημειώνει η Ενωση, δεν ακυρώνει την ουσιαστική ανάγκη για ωράριο στα πρατήρια, που το απαιτεί η συντριπτική πλειοψηφία των πρατηριούχων.

Η Ενωση Βενζινοπωλών αναφέρει ότι η μέχρι σήμερα εφαρμογή του ωραρίου είχε θετικά αποτελέσματα τόσο ως προς τη μείωση του κόστους διακίνησης των καυσίμων και τη μείωση της εγκληματικότητας στα πρατήρια, όσο και για τους ίδιους βενζινοπώλες που έγινε η ζωή τους πιο ανθρώπινη.