Για τις εξελίξεις στο χώρο των τραπεζών και τις επιπτώσεις που αυτές έχουν στους εργαζόμενους, η Αχτίδα Χρηματοπιστωτικού Συστήματος του ΚΚΕ, έδωσε στη δημοσιότητα την παρακάτω ανακοίνωση - έκκληση προς τους εργαζόμενους:

«Η τελευταία δεκαετία χαρακτηρίστηκε από μια σειρά ιδιωτικοποιήσεις - συγχωνεύσεις - εξαγορές διαφόρων επιχειρήσεων, σε όλους σχεδόν τους κλάδους της οικονομίας. Δε δίστασαν οι ίδιοι οι κυβερνώντες να εκχωρήσουν στο μεγάλο κεφάλαιο επιχειρήσεις ακόμη και στρατηγικού χαρακτήρα για την οικονομία της χώρας (ΟΤΕ, ΕΛΔΑ, Ελλ. Ναυπηγεία κλπ).

Από την αρχή του νέου έτους το μεγάλο κεφάλαιο θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις "νέες προκλήσεις" θα κληθεί να ανταγωνιστεί τα μεγάλα δυτικοευρωπαϊκά μονοπώλια, θα κληθεί να διεκδικήσει μερίδιο από τις αγορές των Βαλκανίων, της Μεσογείου, των Παρευξείνιων χωρών.

Η επικείμενη συγχώνευση των δύο μεγαλυτέρων ελληνικών τραπεζών (Εθνικής ALPHA), αποτελεί συνέχεια αυτής της πολιτικής και εγκαινιάζει μια νέα πιο βίαιη, περίοδο αναδιαρθρώσεων - ιδιωτικοποιήσεων.

Ηδη η φημολογία εντείνεται για το μέλλον της Εμπορικής, της Αγροτικής, της Eurobank, της Πειραιώς, των μικρών τραπεζών Αττικής και Γενικής. Αναλύσεις επί αναλύσεων για το μερίδιο της αγοράς που διεκδικούν οι υπόλοιποι "παίκτες". Προβλέψεις επί προβλέψεων για την απάντηση που θα δώσουν οι λοιποί ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι. Οι τραπεζίτες θέλουν να παίξουν ένα "παιχνίδι" σε ένα "γήπεδο" μόνοι τους και με όλους εμάς απλούς θεατές, χεροκροτητές των αποφάσεών τους, χωρίς δικαιώματα (ωράρια, συμβάσεις κλπ) και σε μόνιμο καθεστώς διαρκούς ανασφάλειας.

Το μεγάλο ερώτημα όμως εξακολουθεί να παραμένει, όσο και αν έντεχνα προσπαθούν να το κρύψουν.

Ποιον εξυπηρετούν αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις, οι εξαγορές, οι συγχωνεύσεις; Στόχος του μεγάλου κεφαλαίου ήταν και παραμένει ίδιος.

• Συγκέντρωση κεφαλαίου, μεγαλύτερη συγκεντροποίησή του με σκοπό την αύξηση των κερδών του
• «Θεσμική αναδιάρθρωση της αγοράς εργασίας» με στόχο τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Η πολιτική που ασκείται όλα αυτά τα χρόνια έφερε σημαντικά αποτελέσματα υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι τράπεζες μόνο, αύξησαν τα κέρδη τους κατά 1.000% περίπου την ίδια περίοδο 1994 - 1999 (Κέρδη 1994: 136 δισ. - Κέρδη 1999: 1.286 δισ.).

Η ίδια πολιτική για τους εργαζόμενους έφερε:

• Ανεργία, που ξεπερνά το 12%. Οπου έγιναν συγχωνεύσεις, εξαγορές είχαμε μείωση του αριθμού των εργαζομένων με διάφορες μεθόδους, απολύσεις, εξαναγκασμός σε παραίτηση, διάφορες μορφές εθελούσιας εξόδου.
• Απορύθμιση - ανατροπή των εργασιακών σχέσεων με αποτέλεσμα την ένταξη της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Η μόνιμη σταθερή απασχόληση αφορά όλο και λιγότερους εργαζόμενους, ενώ οι "νέες άτυπες μορφές απασχόλησης" (ενοικίαση εργαζομένων, ωρομίσθιο, επιδοτούμενοι) αγκαλιάζουν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της εργατικής τάξης.
• Συρρίκνωση του εισοδήματος των εργαζομένων που επιτυγχάνεται τόσο με την εντατικοποίηση, όσο και με τη σύνδεση του μισθού με την απόδοση.
• Αλλαγή του χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, με αποτέλεσμα όλο και περισσότερο να επιβαρύνεται ο οικογενειακός προϋπολογισμός και τα Ταμεία Ασφάλισης και Υγείας, για παροχές Υγείας - Πρόνοιας που όφειλε το Δημόσιο να παρέχει δωρεάν και σε όλους.
• Αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της σύνταξης, με αποτέλεσμα η σύνταξη να μην καλύπτει ούτε τις βασικές ανάγκες.

Το μεγάλο κεφάλαιο εντείνει την επίθεσή του σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων όλου του κόσμου, σε βάρος των δημοκρατικών ελευθεριών των λαών όλου του κόσμου δε διστάζει να τρομοκρατεί, να επεμβαίνει στρατιωτικά όπου το συμφέρον των μονοπωλίων επιτάσσει.

Μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική. Οι εργαζόμενοι θα γυρίσουν την πλάτη στις πολιτικές δυνάμεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ που στηρίζουν αυτή την πολιτική.

Ο άλλος δρόμος ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, ο δικός μας δρόμος έρχεται μέσα από τη σύγκρουση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

Η ευημερία του ελληνικού λαού απαιτεί:

• Την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής
• Την αλλαγή του χαρακτήρα του ρόλου και της λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος για να υπηρετήσει τις ανάγκες της λαϊκής οικονομίας, τους στόχους και τους σχεδιασμούς της λαϊκής εξουσίας».

Η ανακοίνωση καλεί τους εργαζόμενους να γυρίσουν την πλάτη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που με την τακτική τους συναινούν και διευκολύνουν το πέρασμα αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής. Τους καλεί να αγωνιστούν μαζί με τις ταξικές δυνάμεις να υπερασπιστούν τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες, να διεκδικήσουν ό,τι με βάση τις σύγχρονες ανάγκες δικαιούνται και συγκεκριμένα:

• Σταθερή και μόνιμη απασχόληση
• 35ωρο, 5ήμερο, 8-3 Δευτέρα - Παρασκευή
• Αύξηση μισθών και συντάξεων σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες
• Δημόσια - καθολική - υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση
• Δημόσια και δωρεάν παιδεία
• Δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας, κατάργηση της επιχειρηματικής - ιδιωτικής δραστηριότητας.