Στο Πουέρτο Ρίκο ανέθεσε η ΦΙΜΠΑ τη διοργάνωση του 7ου Μουντομπάσκετ. Οι αγώνες διεξήχθησαν στην πρωτεύουσα Σαν Χουάν και τις πόλεις Πόνσε, Καγκούας. Οπως έγραψαν οι ειδικοί, ήταν το καλύτερο παγκόσμιο πρωτάθλημα όλων των εποχών. Οι προπονητές δεν είχαν αποδεχτεί ακόμα την άποψη, "η άμυνα κερδίζει τα παιχνίδια και η επίθεση κόβει τα εισιτήρια", κι ετοίμασαν τις ομάδες τους να παίξουν γρήγορο και θεαματικό μπάσκετ. Τα καλάθια έπεφταν σαν βροχή. Με το "καλημέρα", η μετέπειτα πρωταθλήτρια ομάδα της ΕΣΣΔ, συνέτριψε την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία με 140-48. Το παράδειγμά της ακολούθησαν οι ΗΠΑ που επικράτησαν των Φιλιππίνων με 135-85, αλλά και οι άλλες ομάδες. Οι... κατοστάρες διαδέχονταν η μία την άλλη. Στα 54 παιχνίδια, η νικήτρια ομάδα ξεπέρασε 25 φορές τους 100 πόντους, ενώ σε 10 παιχνίδια, το άθροισμα των πόντων υπερέβη τους 200. Περασμένα μεγαλεία, τα οποία καλά θα κάνουν να διαβάσουν οι σημερινοί προπονητές.

Στον αγωνιστικό τομέα, οι Ευρωπαίοι έδειξαν ότι... δεν παίζονται. Οι ΗΠΑ αν και είχαν υποσχεθεί στη ΦΙΜΠΑ ότι θα στείλουν την πιο ισχυρή φοιτητική ομάδα δεν το έπραξαν και μόνο η Κούβα από τις άλλες ηπείρους κατάφερε να πλασαριστεί στην πεντάδα. Τα μετάλλια κρίθηκαν στις αναμετρήσεις της ΕΣΣΔ, της Γιουγκοσλαβίας και των ΗΠΑ. Η Γιουγκοσλαβία, που μαζί με τη γηπεδούχο ομάδα, είχε εξαιρεθεί των αγώνων της πρώτης φάσης ως παγκόσμια πρωταθλήτρια, στην τελική φάση ξεκίνησε με νίκη επί της ΕΣΣΔ με 82-79. Εχασε όμως γρήγορα το πλεονέκτημα, καθώς ηττήθηκε από τους Αμερικάνους με 88-91. Οι ΗΠΑ με πέντε σερί νίκες στην τελική φάση, αντιμετώπισαν την ΕΣΣΔ σε έναν αγώνα με όλα τα στοιχεία του τελικού. Ο νικητής θα κατακτούσε τον τίτλο. Οι Σοβιετικοί ήθελαν επιπλέον και διαφορά μεγαλύτερη των 3 πόντων, ώστε να έχουν το πλεονέκτημα σε περίπτωση τριπλής ισοβαθμίας με ΗΠΑ και Γιουγκοσλαβία. Στο ημίχρονο οι δυο ομάδες ήταν ισόπαλες 55-55. Στην επανάληψη ο Σ. Μπέλοφ έκανε τη διαφορά και με 29 πόντους έδωσε τη νίκη - τίτλο στην ΕΣΣΔ με 105-94. Ο Αλ. Γκομέλσκι στηρίχτηκε στην ομάδα που δύο χρόνια νωρίτερα είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου και την οποία αποτελούσαν οι Σ. και Αλ. Μπέλοφ, Πολίβοντα, Παουλάουσκας, Ζαρμουχαμέντοφ, Βολνόφ, Εντέσκο, Κορκία, Κοβαλένκο, Μπολόσεφ, Σαχαντελίτζε και Ντβόρνι. Η Γιουγκοσλαβία κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο, παρουσιάζοντας τους Κιτσάνοβιτς, Σλάβνιτς, Νταλιπάγκιτς που θα έγραφαν ιστορία τα επόμενα χρόνια. Οι Αμερικανοί με τους Πάπα, Μαριάνο, Φλορέντσιο, Γουέμπ έμειναν στην τρίτη θέση, η Κούβα με τους Χερέρα, Ρόσα, Αλβάρες, Κανιζάβες και Περές τερμάτισε στην τέταρτη, ενώ ως μεγάλη δύναμη άρχισε να εμφανίζεται η Ισπανία του Αντόνιο Ντιάζ Μιγκέλ, που πλασαρίστηκε στην πεντάδα, έχοντας ως σούπερ σταρ τους Κορμπαλάν και Μπράμπεντερ.

Γ. Γ.

Η ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ

- - - - - - - - - - - - - - - - -

1.ΕΣΣΔ...... 6 - 1 13

2. Γιουγκ/βία 6 - 1 13

3. ΗΠΑ....... 6 - 1 13

4. Κούβα..... 3 - 4 10

5. Ισπανία... 2 - 59

6. Βραζιλία.. 2 - 59

7. Π. Ρίκο... 2 - 59

8. Καναδάς... 1 - 68

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ΟΜΙΛΟΣ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

9. Μεξικό....5 - 0 10

10. Τσεχ/βακία4 - 19

11. Αργεντινή.2 - 37

12. Αυστραλία.2 - 37

13. Φιλιππίνες2 - 37

14. Κ. Αφρ. Δημ. 0 - 55

Αν έχεις τύχη διάβαινε... που λέει κι ο λαός. Καλύτερες προϋποθέσεις διάκρισης, όπως αυτές που διαμορφώνονται παραμονές του παγκόσμιου πρωταθλήματος, δε θα μπορούσε να περιμένει η ελληνική ομάδα. Την ώρα που το σύνολο των ομάδων προσπαθούν να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους, αυτή διάγει ημέρες ευφορίας. Δεν είναι δα και λίγο να σε χαρακτηρίζουν φαβορί ακόμα και για την πρώτη θέση. Αρκεί βέβαια ο νεανικός ενθουσιασμός που ξεχειλίζει σε κάθε κίνηση των περισσοτέρων παικτών του Π. Γιαννάκη, να μην αποβεί μπούμερανκ. Ο ομοσπονδιακός προπονητής που γνωρίζει όσο κανείς τι εστί παγκόσμιο πρωτάθλημα, καθώς ως παίκτης έχει συμμετάσχει στις τρεις τελευταίες διοργανώσεις, έχει αρχίσει να προετοιμάζει ψυχολογικά τους παίκτες του για το καλύτερο δυνατό. "Η Εθνική είναι μία από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο. Αυτό μας δίνει το δικαίωμα να κάνουμε όνειρα. Εχουμε μάθει να βλέπουμε ψηλά. Από κει και πέρα δεν κρύβω, ότι έχουμε πολλά νέα παιδιά στην ομάδα και λίγα από αυτά έχουν παίξει σε μια τόσο σημαντική διοργάνωση. Με τη βοήθεια των παλιών, πρέπει να αποκτήσουν χαρακτήρα και να μην επηρεάζονται από την πίεση του αποτελέσματος ή τυχόν κάποιο άσχημο αποτέλεσμα", δήλωσε χτες στο ραδιοσταθμό "Σπορ FΜ".

Ο Π. Γιαννάκης δεν απορρίπτει την άποψη ότι η ομάδα του μπορεί να φτάσει ψηλά. Ομως με τις εμπειρίες που διαθέτει, γνωρίζει ότι η υπεραισιοδοξία μπορεί να κάνει κακό. Πάντα έβαζε ως στόχο το επόμενο παιχνίδι. Δύσκολα να αλλάξει τώρα τακτική. "Οταν οι αντίπαλοι λένε ότι είμαστε μια καλή ομάδα, αρχίζουμε να νιώθουμε ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι σπουδαίο. Αν όμως δεν προσέξουμε, θα είναι σαν να περπατάμε σε τεντωμένο σχοινί. Αυτό που σκέφτομαι, είναι πώς θα κερδίσουμε το παιχνίδι της πρεμιέρας με τον Καναδά. Με αυτό τον τρόπο και αυτή τη φιλοσοφία, έχει μάθει να λειτουργεί η Εθνική τα τελευταία χρόνια. Δυνατότητες υπάρχουν, ταλέντο περισσεύει, ο νεανικός ενθουσιασμός είναι αρκετός και τα νέα παιδιά αν μπουν στο πνεύμα των μεγάλων τουρνουά μπορούν να αλλάξουν πολλά", υπογράμμισε.

Ο Τσακαλίδης όχι μόνο ξεπέρασε τον τραυματισμό του, αλλά αγωνίστηκε και για δέκα λεπτά στο... φιλικό 91-41 επί των επιλέκτων από τις ΗΠΑ.

• Σε φιλικούς αγώνες της... τελευταίας στιγμής, η Ισπανία επικράτησε της Ουκρανίας με 80-60 στο πλαίσιο του τουρνουά "Νάτσο Ροδρίγεθ". Τους πόντους της Ισπανίας σημείωσαν οι Αθόφρα 3, Ερέρος 12, Παράισο 14, Ορέγκα 4, Ντουένιας 12, Ροδίγια 2, Ντε Λα Φουέντε 4, Ανγκούλο 8, Χιμένεθ 3, Ντε Μιγκέλ 9, Ρέγες 9. Σε άλλο τουρνουά στη Σεβίλλη, η Γιουγκοσλαβία επικράτησε της Πολωνίας με 91-69. Με τους "πλάβι" έπαιξαν οι: Ομπράντοβιτς 12, Λόντσαρ 3, Μπέριτς 12, Μπουλάτοβιτς 3, Τομάσεβιτς 7, Ρεμπράτσα 15, Ντρόμπνιακ 11, Στεπάνοβιτς 2, Τόπιτς 6, Μποντίρογκα 13, Λουκόφσκι 7.
• ΗΠΑ και Αυστραλία θα αγωνιστούν στον τελικό των αγώνων "Καλής Θέλησης". Στους ημιτελικούς, η Αυστραλία νίκησε το Πουέρτο Ρίκο με 86-74 και οι ΗΠΑ τη Λιθουανία με 89-76.

Οι Φιλιππίνες το 1962 έχασαν τη διοργάνωση επειδή αρνήθηκαν να χορηγήσουν βίζα στους αθλητές των σοσιαλιστικών χωρών. Η ΦΙΜΠΑ δεν το κράτησε "μανιάτικο". Ο δικτάτορας Μάρκος στην προσπάθεια να δώσει στον κόσμο άρτον και θεάματα, κατασκεύασε το "Αρενέτο Κολιζέουμ" χωρητικότητας 25.000 θεατών και η Μανίλα τον Οκτώβρη του 1978 φιλοξένησε τις 14 κορυφαίες ομάδες του κόσμου. Οι Φιλιππινέζοι έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους ώστε να έχει οργανωτική επιτυχία η διοργάνωση και το στάδιο ήταν κατάμεστο καθημερινά. Η ομάδα τους "βούλιαξε αύτανδρη" με οκτώ ήττες σε αντίστοιχους αγώνες, αλλά αυτό ήταν το λιγότερο. Τις εντυπώσεις χάλασε ένας δυνατός ανεμοστρόβιλος την ημέρα του τελικού. Δεν άφησε τίποτα όρθιο στη Μανίλα. Τραγικός απολογισμός, 87 νεκροί και τα νοσοκομεία γεμάτα τραυματίες.

Στον αγωνιστικό τομέα, Γιουγκοσλαβία και ΕΣΣΔ έφτασαν αήττητες στον τελικό, που καθιερώθηκε για πρώτη φορά. Οι δυο ομάδες ήταν ισοδύναμες επί 40 λεπτά, αλλά δυστυχώς στο μπάσκετ δεν υπάρχει ισοπαλία, ούτε μοιράζονται δύο χρυσά μετάλλια όπως στη γυμναστική. Στην κανονική διάρκεια της συνάντησης το σκορ ήταν ισόπαλο 73-73. Με το ξεκίνημα της παράτασης, ο θηριώδης Τκατσένκο υπέπεσε στο πέμπτο του φάουλ και οι "πλάβι" πήραν τη νίκη με 82-81. Οχι πως δεν την άξιζαν. Ο προφέσορας του γιουγκοσλάβικου μπάσκετ, Ατσα Νίκολιτς, δημιούργησε μια εκπληκτική ομάδα με τους Σλάβνιτς, Κιτσάνοβιτς, Νταλιμπάγκιτς, Τσόσιτς, Γιέρκοφ, Ντελίμπασιτς, Κνέγκο, η οποία αναδείχτηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια αήττητη, ξεπερνώντας μάλιστα στους δέκα αγώνες της, επτά φορές τους 100 πόντους. Εκτός από την ΕΣΣΔ, τη δυσκόλεψε μόνο η Βραζιλία, η οποία με τον 18χρονο Οσκάρ Σμιτ και τον Μαρσέλ ντε Σόουσα στη δύναμή της, επικράτησε στο μικρό τελικό της Ιταλίας με 86-85. Ο Αλ. Γκομέλσκι είχε ανανεώσει την ομάδα της ΕΣΣΔ με στόχο την Ολυμπιάδα της Μόσχας. Οι Μίσκιν, Ερέμιν, Μπελοστένι, Γιοβάισα, Τκατσένκο, συνέθεταν μια μοναδική πεντάδα, αλλά έλειπε η πείρα. Οι σχέσεις του Μπέλοφ με τον Γκομέλσκι δεν ήταν οι καλύτερες και ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών αγωνιζόταν ελάχιστα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι γιουγκοσλάβικες εφημερίδες μετά τον τελικό ευχαριστούσαν τον Γκομέλσκι που εμπιστεύτηκε μόνο δέκα λεπτά τον Σ. Μπέλοφ. Η τέταρτη θέση ήταν επιτυχία για την Ιταλία του Μενεγκίν, του Μαρτζοράτι και του Βιλάλτα, η οποία δύο χρόνια αργότερα θα αγωνιζόταν στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων και το 1983 θα αναδεικνυόταν πρωταθλήτρια Ευρώπης. Πρώτος σκόρερ και πολυτιμότερος παίκτης αναδείχτηκε ο Ντράζεν Νταλιμπάγκιτς, ενώ την κορυφαία πεντάδα συμπλήρωσαν οι Κιτσάνοβιτς, Μαρσέλ Ντε Σόουσα, Οσκάρ Σμιτ και Τκατσένκο.

ΤΕΛΙΚΟΣ ΓΥΡΟΣ

- - - - - - - - - - - - -

Θέσεις 7 - 8: Αυστραλία - Φιλιππίνες 92-74

Θέσεις 5 - 6: ΗΠΑ - Καναδάς......... 96-94

Θέσεις 3 - 4: Βραζιλία - Ιταλία..... 86-85

Θέσεις 1 - 2: Γιουγκοσλαβία - ΕΣΣΔ.. 82-81

Η τελική κατάταξη: 1. Γιουγκοσλαβία, 2. ΕΣΣΔ, 3. Βραζιλία, 4. Ιταλία, 5. ΗΠΑ, 6. Καναδάς, 7. Αυστραλία 8. Φιλιππίνες, 9. Τσεχοσλοβακία, 10. Πουέρτο Ρίκο, 11. Κίνα, 12. Δομ. δημοκρατία, 13. Ν. Κορέα, 14 Σενεγάλη.

Γ. Γ.

Αισιόδοξος και αυθόρμητος, όπως πάντα, ο Π. Γιαννάκης