Θέλουν να την εμφανίσουν σαν μια γενιά που «δεν ξέρει τι θέλει». Που κάνει «κατάληψη για την κατάληψη». Που «δεν ξέρει τι ζητάει». Προσπαθούν να απαξιώσουν τα παιδιά, στριμώχνοντάς τα στα τηλεπαράθυρα - τηλεανακριτήρια.

Αλήθεια, τους είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν για τι παλεύουν οι μαθητές; Αν ενδιαφέρονται πραγματικά να αντιληφθούν, τότε γιατί δεν κάνουν το αυτονόητο: Να τους ακούσουν! Οι μαθητές μιλούν με ζηλευτή σαφήνεια:

• Λένε «όχι» σε ένα σχολείο - «εξεταστικό κέντρο».
• Ζητούν μια σχολική εκπαίδευση που θα προάγει τα διανοήματά τους και την ικανότητά τους να εκφράζουν γλωσσικά αυτά τα διανοήματα.
• Λένε «όχι» στη βία της μηχανιστικής συγκέντρωσης άσχετων μεταξύ τους πληροφοριών, λένε «ναι» στην παροχή γνώσεων, λένε «όχι» στην εφήμερη απομνημόνευση κειμένων που θα τα ξεχάσουν αμέσως μετά την εξέταση, αφού ποτέ δεν τα έμαθαν, ποτέ δεν τα ένιωσαν, ποτέ δεν τα αγάπησαν.
• Λένε «ναι» στην καλλιέργεια της νόησής τους, ζητούν μόρφωση που θα έρχεται μέσα από την αφομοίωση και όχι την παπαγαλία, λένε «όχι» στα (παρα)μορφωτικά πασαλείμματα, λένε «ναι» στη διαμόρφωση της δημιουργικής σκέψης μέσα από μια μεθοδολογία που θα αναπτύσσει προσωπικότητες και όχι «κομπιουτεράκια» αποστήθισης.
• Ζητούν σχολείο - βιβλιοθήκη, με βιβλία που δε θα διδάσκουν ανακρίβειες και ψέματα, με υποδομή που θα επιτρέπει στο σχολειό να λειτουργεί ως πεδίο ανάπτυξης της νεολαιίστικης δραστηριότητας.
• Λένε «όχι» σε ένα σχολείο παρα-φροντιστήριο.
• Λένε «ναι» σε ένα σχολείο εφοδιασμένο με την αναγκαία χρηματοδότηση ώστε να διαθέτει το ανθρώπινο δυναμικό και τα υλικά μέσα για να ανταποκρίνεται στο ρόλο του.
• Με δυο λόγια, ζητούν Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία.

Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Και ξάστερα. Μόνο όσοι δε θέλουν να καταλάβουν (κάνουν ότι) δεν καταλαβαίνουν τι ζητούν τα παιδιά. Και όσοι προσποιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν, είναι ακριβώς οι ίδιοι που συκοφαντούν τους αγώνες των μαθητών.

Γιατί άραγε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όποτε βρίσκονται σε τηλεοπτικό παράθυρο (και δίνουν τις γνωστές τους «παραστάσεις» βγάζοντας «μαυρογιαλούρεια» λογύδρια υπέρ της Παιδείας, υπέρ των δασκάλων και φυσικά υπέρ των μαθητών), στην ερώτηση «Εσείς στο ΠΑΣΟΚ είστε υπέρ ή κατά των καταλήψεων;», ή ακόμα και στην ερώτηση «Ποια η γνώμη του ΠΑΣΟΚ για τις καταλήψεις των παιδιών;», παθαίνουν ...γλωσσοδέτη;

Γιατί η - κατά τα λοιπά - λαλίστατη υπεύθυνη των θεμάτων Παιδείας στο ΠΑΣΟΚ, η κ. Μιλένα Αποστολάκη, η οποία έχει κι από μια (καμιά φορά και από δύο!) απάντηση για κάθε ερώτηση (ακόμα κι όταν δεν της απευθύνει κανείς ερώτηση), δυσκολεύεται να απαντήσει στο παραπάνω θέμα;

*

Ιδού, λοιπόν, πού έγκειται η δυσκολία του ΠΑΣΟΚ:

«Οποιος καθ' οιονδήποτε τρόπο παρεμποδίζει, διαταράσσει ή διακόπτει την ομαλή λειτουργία δημόσιου σχολείου πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή παρανόμως παραμένει σε χώρους λειτουργίας αυτών τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. Η ποινική δίωξη σε βάρος των υπαιτίων ασκείται αυτεπάγγελτα».

Αυτό που μόλις διαβάσατε είναι το αγλάισμα της επίδειξης σεβασμού από μεριάς του ΠΑΣΟΚ στον αγώνα των μαθητών. Τόσο των σημερινών μαθητών, όσο και των χτεσινών μαθητών. Είναι η περίφημη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, την οποία επέβαλε το Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης του κ. Σημίτη, στις 3 του Δεκέμβρη 1999 ενάντια στους τότε μαθητές και στις τότε καταλήψεις.

Ομόφωνη ήταν τότε η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Με τη σύμφωνη γνώμη του κ. Παπανδρέου πάρθηκε. Ετσι στήθηκαν τότε τα «μαθητοδικεία». Και φυσικά η επαίσχυντη αυτή Πράξη δεν ανακλήθηκε ποτέ. Ισχύει ακόμα. Το ΠΑΣΟΚ την προώθησε. Η Νέα Δημοκρατία τη διατηρεί.

Οσο για τους μαθητές, σήμερα, κάνουν ό,τι και οι μαθητές τότε: Την αντιμετωπίζουν, όπως της αξίζει, σαν ένα κουρελόχαρτο, που χάσκει την αθλιότητα των εμπνευστών του και αποτυπώνει το «παιδαγωγικό» πρότυπο του εισαγγελέα, από το οποίο διαπνέονται οι δικομματικοί «Δάσκαλοι του Γένους».

Στο ένα κανάλι, την Κυριακή το βράδυ, σπουδαίος κύριος που το τελευταίο διάστημα πετούσε στο πόπολο «αποκαλύψεις» για την υπόθεση του μικρού Αλεξ στη Βέροια, καταπιάστηκε με το φλέγον κοινωνικό ζήτημα του Σατανά, εξασφαλίζοντας στο φιλοθεάμον κοινό σπαρταριστές σκηνές με εξορκισμούς «δαιμονισμένων» από εξειδικευμένους, σε κάτι τέτοια, παπάδες...

Το άλλο κανάλι, που το βράδυ του Σαββάτου η συχνότητά του είναι συνήθως αφιερωμένη σε συνταρακτικά «ρεπορτάζ» και προσωπικές «μαρτυρίες» σχετικά με τις επισκέψεις εξωγήινων στον πλανήτη μας, το μεσημέρι της Κυριακής παραμένει σταθερά προσηλωμένο σε «κοινωνικά θέματα». Ετσι βαφτίζεται από τους τηλεοπτικούς σκουπιδιάρηδες η έκθεση σε δημόσια θέα ανθρώπινων ναυαγίων που καλούνται στο στούντιο για να γελοιοποιούνται ενώπιον της φωσφορίζουσας εξομολογήτριας...

Στο τρίτο κανάλι, η συνταγή περιλαμβάνει και ολίγον από βουκολικό τουρισμό, καθότι τα βράδια της Κυριακής ευφυής και πολύγλωσσος (απ' ό,τι φαίνεται) τηλεοπτικός ανήρ επισκέπτεται ...γελάδες (με τις οποίες ...συνομιλεί κιόλας), προσφέροντας εκείνη ακριβώς την ψυχαγωγία που αρμόζει σε τηλεθεατές που οι ερίτιμοι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών μας σταθμών τους θεωρούν και τους συμπεριφέρονται ωσάν να είναι μοσχάρια...

Οσο για το τέταρτο κανάλι, το κρατικό, η κυρία Δρούζα είχε χτες εκπομπή με καλεσμένους οι οποίοι είχαν δει ούφο. Αναγκαία επισήμανση: Πριν δουν την κυρία Δρούζα, τα είχαν δει τα ούφο οι καλεσμένοι της...