Οι ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων κάνουν κακό και στις τιμές. Εκτός των άλλων δεινών, πυροδοτούν και τον πληθωρισμό, κάτι που καταγράφεται και στα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Εκεί καταλήγει αναγκαστικά η προσπάθεια της κυβέρνησης να τις κάνει κερδοφόρες και άρα ελκυστικές στους ιδιώτες αγοραστές. Και οι συνήθεις τρόποι να γίνει μια επιχείρηση κερδοφόρα είναι είτε να αυξήσει τα τιμολόγια, είτε να προχωρήσει σε δραστικές περικοπές δαπανών, είτε και τα δυο μαζί.

Από τα επίσημα στοιχεία της ΕΣΥΕ προκύπτει ότι στο σύνολό τους - εκτός από μια μόνο περίπτωση - οι δημόσιες επιχειρήσεις, οι οποίες είτε έχουν ιδιωτικοποιηθεί μερικά, είτε βρίσκονται στη λίστα... αναμονής για να ιδιωτικοποιηθούν, προχώρησαν κατά το 2001 σε σημαντικές αυξήσεις των τιμολογίων τους, επιβαρύνοντας έτσι και την τσέπη των καταναλωτών-χρηστών των υπηρεσιών αλλά και τον πληθωρισμό.

Ετσι, το 2001 το τιμολόγιο της ΕΥΔΑΠ αυξήθηκε μεσοσταθμικά 6,8%, της ΔΕΗ 4,1%, της ΔΕΠΑ (φυσικό αέριο) 7,3%, των αστικών συγκοινωνιών 9,6%, τα εισιτήρια των υπεραστικών τρένων 9,1%, των αεροπλάνων 9,2%, ενώ τα ταχυδρομικά τέλη αυξήθηκαν κατά 15,5%! Αντίθετα, τα τηλεφωνικά τέλη εμφανίζονται μειωμένα κατά 1,2% και, τέλος, η εισφορά προς το ραδιόφωνο και την τηλεόραση παρέμεινε αμετάβλητη στα επίπεδα του 2000. Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει εμφανώς το συμπέρασμα ότι η κερδοσκοπία ως πολιτική επιλογή δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των ιδιωτών επιχειρηματιών αλλά και της κυβέρνησης. Επιχειρηματίες και κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι οι δύο βασικοί παράγοντες που πυροδοτούν και πάλι τον πληθωρισμό.

Αξίζει να σημειώσουμε δύο πράγματα και για τα τιμολόγια του ΟΤΕ, η διοίκηση του οποίου εμφανίζεται να ακολουθεί αντιπληθωριστική πολιτική. Η μείωση των τιμολογίων κατά 1,2% ως προς τα αντίστοιχα επίπεδα τιμών του 2000, αφορά στις μεσοσταθμικές μεταβολές. Πολύ απλά, ο ΟΤΕ, ακολουθώντας τη λογική των ιδιωτικών επιχειρήσεων πλέον, εφαρμόζει φιλομονοπωλιακή τιμολογιακή πολιτική. Μειώνει τα τιμολόγια των διεθνών και των υπεραστικών κλήσεων, στις οποίες προσφεύγουν συνήθως οι επιχειρήσεις στα πλαίσια των εμπορικών τους συναλλαγών και άτομα υψηλών εισοδημάτων, και έχει εκτινάξει στα ύψη την τιμή της αστικής μονάδας. Η πολιτική αυτή μειώνει από τη μια πλευρά τις επιβαρύνσεις των επιχειρήσεων για τηλεφωνικά τέλη, όπου όντως έχουν σημειωθεί σημαντικές μειώσεις τα τελευταία χρόνια, ενώ από την άλλη διογκώνει σε μεγάλο βαθμό τις δαπάνες της λαϊκής οικογένειας για τηλεφωνικά τέλη.

«Υπάρχουν εμπορεύματα για όλες τις τσέπες, ο καταναλωτής πρέπει να κοιτάζει πριν ψωνίσει και θα δείτε ότι πράγματι θα είναι ευχαριστημένος, αρκεί να ψάξει». Τα παραπάνω δήλωσε χτες μεταξύ άλλων ο υφυπουργός Ανάπτυξης, ο οποίος κατά τη διάρκεια μιας ακόμα επίσκεψης εντυπωσιασμού στη Βαρβάκειο Αγορά, εμφανίστηκε προκλητικός απέναντι στις οικογένειες των συνταξιούχων και των εργαζομένων, που, πότε λόγω ευρώ πότε λόγω χιονιά, παρακολουθούν τις τιμές βασικών ειδών διατροφής να οδηγούνται στα ύψη. Ο υφυπουργός ούτε λίγο ούτε πολύ συνέστησε στους καταναλωτές να ψωνίζουν όχι με βάση τις ανάγκες τους, αλλά ανάλογα με την τσέπη τους και να μην έχουν όλοι την... απαίτηση να γεμίσουν το καλάθι τους με πρώτης ποιότητας προϊόντα, αφού δεν είναι σε θέση να τα πληρώσουν.

Κατά τα άλλα ο Χρ. Θεοδώρου διαπίστωσε ότι οι τιμές «είναι σε επίπεδα που μπορεί ο Ελληνας καταναλωτής να εμπιστευτεί την αγορά της Βαρβακείου και τις άλλες αγορές και να ψωνίσει άφοβα». Σύμφωνα με τον ίδιο, οι εισαγωγές από Γαλλία, Ολλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Αίγυπτο και Συρία μειώνουν τις τιμές. Πάντως, μπορεί οι τιμές να μη βρίσκονται στα επίπεδα των προηγούμενων ημερών, εξακολουθούν όμως να είναι ιδιαίτερα υψηλές. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι τα φρέσκα κρεμμυδάκια πωλούνταν χτες στη Βαρβάκειο προς 600-800 δρχ. το κιλό, το σπανάκι στις 800-1.000 δρχ., οι ζοχοί στις 1.000 δρχ. το κιλό, τα κολοκυθάκια προς 700 δρχ., το κουνουπίδι και το μπρόκολο προς 400-700 δρχ., οι πατάτες μέχρι 290 δρχ. το κιλό, το λάχανο προς 350-440 δρχ., τα μήλα προς 300 δρχ. το κιλό και τα πορτοκάλια προς 250-300 δρχ. το κιλό. Ας σημειωθεί, δε, ότι, τουλάχιστον μέχρι και το Σάββατο οι τιμές σε περιφερειακές αγορές σε ορισμένα είδη ήταν ακόμα και τριπλάσιες.

Μετά τη Βαρβάκειο, ο υφυπουργός Ανάπτυξης επισκέφτηκε εμπορικό δρόμο της Αθήνας όπου απέδωσε στο πολύ... πρωινό της ώρας τα άδεια μαγαζιά. Πάντως, αντίθετα από τις διαπιστώσεις του υφυπουργού οι έμποροι δεν είναι αισιόδοξοι ότι μπορούν να περιμένουν αναθέρμανση της αγοράς ούτε σ' αυτές τις εκπτώσεις, καθώς οι καταναλωτές ειδικά φέτος είναι δυο φορές «κουμπωμένοι», από τη μια εξαιτίας των περιορισμένων δυνατοτήτων των οικογενειακών προϋπολογισμών, από την άλλη εξαιτίας της αβεβαιότητας που δημιουργεί το νέο νόμισμα και οι αυξήσεις που έφερε μαζί του το τελευταίο διάστημα.

Ο εξαιρετικά υψηλός βαθμός συγκέντρωσης (ολογοπώλιο) και οι μεγάλες ποσότητες εισαγωγής γάλακτος είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής αγοράς γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων (εκτός τυριών). Επίσης, αυξάνεται συνεχώς η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, κάτι που αποδίδεται στη στροφή των Ελλήνων στην υγιεινή διατροφή. Τα παραπάνω προκύπτουν από σχετική έρευνα του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), που δημοσιοποιήθηκε χτες.

Από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει πως στην ελληνική αγορά δραστηριοποιούνται συνολικά 90 εταιρίες γάλακτος, όμως, μόνο πέντε εταιρίες κατέχουν μερίδιο αγοράς (λευκό γάλα εντός και εκτός ψυγείου) που ανέρχεται στο 80%, ενώ οι υπόλοιπες 85 κατέχουν το υπόλοιπο. Στο φρέσκο γάλα, απόλυτη σχεδόν είναι η κυριαρχία της ΔΕΛΤΑ, η οποία κατέχει μερίδιο της τάξεως του 39% ακολουθεί η ΦΑΓΕ με 19%, η ΜΕΒΓΑΛ με 11% η FRIESLAND 7% και οι υπόλοιποι 19%. Στο σύνολο λευκού γάλακτος εντός και εκτός ψυγείου, τα μερίδια καθορίζονται σε 25% για τη ΔΕΛΤΑ, 24% για τη FRIESLAND, 12% για τη ΦΑΓΕ, 12% για τη ΝΕΣΤΛΕ, 7% για τη ΜΕΒΓΑΛ και 20% για τους υπόλοιπους. Στις πωλήσεις του γάλακτος σε κουτί η FRIESLAND κατέχει το 57% της αγοράς, η ΝΕΣΤΛΕ το 32% και οι υπόλοιποι το 11%.

Πέρα από την ύπαρξη ολιγοπωλίου στον κλάδο του γάλακτος, ένα άλλο σημαντικό ζήτημα εστιάζεται στη χαμηλή ποσόστωση γάλακτος της Ελλάδας, η οποία υποχρεώνει τη χώρα μας να εισάγει μεγάλες ποσότητες γάλακτος από το εξωτερικό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να μη συγκαταλέγεται στις μεγάλες γαλακτοπαραγωγούς χώρες, αφού η εγχώρια παραγωγή καλύπτει μόλις το 50% της κατανάλωσης, γεγονός που καθιστά την ελληνική παραγωγή γάλακτος ελλειμματική σε σχέση με τη ζήτηση.

Και για την κατασκευή και νέας μονάδας ηλεκτροπαραγωγής - ανάμεσα στο πλήθος των... επενδύσεων - στην περιοχή της Φλώρινας, μίλησε την περασμένη Παρασκευή ο υπουργός Ανάπτυξης Α. Τσοχατζόπουλος κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο ενεργειακό κέντρο Κοζάνης - Φλώρινας. Κάνοντας λόγο για τις ολοένα πραγματικά, αυξημένες ανάγκες για ηλεκτρική ενέργεια κατά 4% ετησίως, επιχείρησε να εξαπατήσει τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής, υποστηρίζοντας ότι στις προθέσεις της κυβέρνησης, είναι η δημιουργία και μιας νέας μονάδας ηλεκτροπαραγωγής, αλλά και η αύξηση - συνολικά - της ηλεκτροπαραγωγικής δυνατότητας της ΔΕΗ κατά 2.000MW (μεγαβάτ), δηλαδή από τα 11.000 θεωρητικά που διαθέτει σήμερα, να φτάσει στα 13.000, δείχνοντας και κατ' αυτόν τον τρόπο την... αγωνία της κυβέρνησης να στηρίξει την υποβαθμισμένη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας αλλά και κατ' επέκταση της ΔΕΗ.

Την ίδια όμως στιγμή, που έλεγε αυτά, επιδιώκοντας καταφανώς να ξεγελάσει τους κατοίκους της περιοχής, δήλωνε και υπέρμαχος της παραπέρα ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, αλλά και στην παραχώρηση μεριδίου του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Επίσης, την ίδια στιγμή που χαρακτήριζε το λιγνίτη ως τη βασική πρώτη ύλη για την ηλεκτροπαραγωγή, ο ίδιος και η κυβέρνησή του, προωθούν ως βασικό καύσιμο για την ηλεκτροπαραγωγή το εισαγόμενο και ακριβό φυσικό αέριο. Επίσης, όταν μιλούσε για την κατασκευή και νέας μονάδας και την έναρξη λειτουργίας της υπό κατασκευή στη Φλώρινα, δεν ανέφερε πόσο τελικώς θα κοστίσει η μονάδα της Φλώρινας, το κόστος της οποίας για την κατασκευή της, καταγράφηκε ως ένα από τα μεγαλύτερα πολιτοοικονομικά σκάνδαλα, αλλά και αν τελικώς λειτουργήσει αυτή η μονάδα.

Μίλησε και για την αύξηση της ηλεκτροπαραγωγικής δυνατότητας της ΔΕΗ κατά 2.000MW. Αραγε μήπως δε γνωρίζει ο υπουργός Ανάπτυξης ότι στο πενταετές επιχειρησιακό πρόγραμμα που κατάρτισε η διορισμένη από την κυβέρνηση διοίκηση της ΔΕΗ, δεν προβλέπεται η κατασκευή κανενός νέου έργου, έτσι ώστε να αυξηθεί η κερδοφορία της ιδιωτικής ΔΕΗ και οι αυξημένες ανάγκες για ηλεκτρική ενέργεια να καλυφθούν από τους ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς.

Σε ό,τι αφορά τις... επενδύσεις στην περιοχή που επισκέφτηκε, αλλά και η δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, μήπως δε γνωρίζει ότι στο πρόγραμμα της ΔΕΗ ΑΕ, είναι μία πρόσληψη για κάθε 10 αποχωρήσεις;