Ενα ακόμα βήμα για την είσοδο των επιχειρήσεων στο λαϊκό αθλητισμό και την ψυχαγωγία μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση έγινε χτες με τη συμφωνία του Δήμου Αθήνας και της ΟΠΑΠ ΑΕ. Συγκεκριμένα, ο ΟΠΑΠ θα δώσει 900.000 ευρώ για την ανάπλαση πέντε παιδικών χαρών και την ανακατασκευή του κλειστού γηπέδου του Αθλητικού Κέντρου Γκράβας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Δήμος Αθηναίων συνάπτει τέτοιες συμφωνίες με επιχειρήσεις για ζητήματα κοινωνικής, περιβαλλοντικής πολιτικής και πρόνοιας στο όνομα της ελλιπούς κρατικής χρηματοδότησης. Οι επιχειρήσεις στα πλαίσια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ) είναι πρόθυμες να «καλύψουν» τα κενά του κράτους, αναβαθμίζοντας τη φήμη τους, αλλά και για να ωριμάσει σταδιακά η αποφασιστικότερη επέλασή τους - μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ΜΚΟ - στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, του Περιβάλλοντος. Κάτι που θα ενταθεί και με το νέο «Καποδίστρια».

Σύμφωνα, μάλιστα, με αυτά που ακούστηκαν από τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΟΠΑΠ ΑΕ, Χρ. Χατζηεμμανουήλ, η εταιρεία επιλέγει ποιες πρωτοβουλίες θα χρηματοδοτήσει, με βάση τη στρατηγική της για την ΕΚΕ που χαράσσει. Ο Δήμος Αθηναίων είχε απευθυνθεί στον ΟΠΑΠ για τη χρηματοδότηση του ποδηλατικού γύρου της Αθήνας, αλλά ο ΟΠΑΠ αρνήθηκε, γιατί δεν «ταιριάζουν» τέτοιου είδους χορηγίες στη φιλοσοφία του... Αντί δηλαδή, ο κάθε Δήμος να διεκδικεί τα απαραίτητα κονδύλια για την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων, μπορεί να απευθύνεται σε επιχειρήσεις, οι οποίες - με το αζημίωτο βέβαια - θα αποφασίζουν ανάλογα με τη «φιλοσοφία» και τη «στρατηγική» τους!

Το όφελος των επιχειρήσεων από την ΕΚΕ είναι πολλαπλό - ιδεολογικό, οικονομικό - και μακροπρόθεσμα ανοίγει ο δρόμος για επενδύσεις στους τομείς όπου έχουν εμφανιστεί «φιλάνθρωπες». Η ΕΚΕ, το λεγόμενο «ανθρώπινο» πρόσωπο του κεφαλαίου, είναι στρατηγικής σημασίας για την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Τα όποια χρήματα διαθέτουν, προέρχονται από τον κλεμμένο ιδρώτα των εργαζομένων και επιπλέον κερδίζουν και φοροελαφρύνσεις.

Κατά τα άλλα, ο δήμαρχος Αθηναίων, Νικ. Κακλαμάνης, είπε ότι «δε συνηθίζουμε να ζητιανεύουμε, αλλά στα πλαίσια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ξέρουμε ότι μπορείτε να συμβάλλετε».

Να καταδικαστεί από το σύνολο της κοινωνίας η βία, απ' όπου και αν προέρχεται, ζήτησαν, κατά τη διάρκεια της χτεσινής τους συγκέντρωσης στην πλατεία Συντάγματος, οι αστυνομικοί. Τη συγκέντρωση διοργάνωσαν η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αξιωματικών της Αστυνομίας.

Σε επιστολή που έστειλε προς τους διοργανωτές της συγκέντρωσης εκ μέρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ ο βουλευτής Αντώνης Σκυλλάκος, τόνισε πως το ΚΚΕ από την αρχή καταδίκασε απερίφραστα τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Α. Γρηγορόπουλου. Ταυτόχρονα, είχε ξεκαθαρίσει τη θέση και τη δράση του απέναντι στους μηχανισμούς της προβοκάτσιας που εργάστηκαν και εργάζονται πυρετωδώς σε βάρος του λαϊκού κινήματος. Κατήγγειλε τη δράση μηχανισμών και κέντρων εντός και εκτός Ελλάδας και στα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή. Η προβοκατόρικη δράση αυτών των κέντρων εκφράστηκε και με την αξιοποίηση των κουκουλοφόρων, όπως και με την επίθεση με καλάσνικοφ κατά της κλούβας των ΜΑΤ. Η τελευταία επίσης δολοφονική επίθεση σε βάρος του αστυνομικού Διαμαντή Ματζούνη αποτελεί κρίκο της ίδιας αλυσίδας. Οι πολιτικοί φορείς που ξιφουλκούν γενικά κατά της βίας, την ίδια στιγμή θέλουν να ξεχάσουμε ότι στην εσωτερική και εξωτερική τους πολιτική η βία αποτελεί συστατικό στοιχείο. Ξεχνούν όσες πολιτικές δυνάμεις ξιφουλκούν κατά της βίας γενικά, ότι χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν το ελληνικό έδαφος όπως και έμψυχο υλικό και μέσα για τη στήριξη των ιμπεριαλιστικών στρατιωτικοπολιτικών επεμβάσεων σε βάρος χωρών και λαών.

«Το συνδικαλιστικό κίνημα των αστυνομικών υπαλλήλων πρέπει πιο έντονα να θέσει στους στόχους του την εναντίωσή του στη χρήση της ΕΛ.ΑΣ. ως μηχανισμού τρομοκράτησης και καταστολής των λαϊκών αγώνων. Μια τέτοια στάση ανταποκρίνεται στα άμεσα και μακροπρόθεσμα συμφέροντα του προσωπικού της», καταλήγει η επιστολή.

Χαιρετισμό στη συγκέντρωση απηύθυναν εκπρόσωποι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και φορέων.

Με πολυσέλιδη προκήρυξή του, που έστειλε στην εφημερίδα «Το Ποντίκι», ο επονομαζόμενος «Επαναστατικός Αγώνας» αναλαμβάνει την ευθύνη για τις επιθέσεις εναντίον αστυνομικών των ΜΑΤ στα Εξάρχεια, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του Διαμαντή Μαντζούνη στις 5 Γενάρη και της «κλούβας» των ΜΑΤ στο Γουδή, στις 23 Δεκέμβρη, καθώς και για μία αποτυχημένη βομβιστική επίθεση σε γραφεία εταιρείας πετρελαιοειδών στο Φάληρο.

Η επίθεση στα Εξάρχεια ήταν απάντηση στον θάνατο του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, αναφέρεται στην προκήρυξη. Περιέχει απειλές προς την ΕΛ.ΑΣ. και τους αστυνομικούς, θεωρεί πως τα σενάρια για τους λεγόμενους συνήθεις υπόπτους αποτελούν μέσο εφησυχασμού των ΗΠΑ, αναφέρεται στα θύματα της κρατικής τρομοκρατίας και περιγράφει με λεπτομέρειες την επίθεση κατά των τριών αστυνομικών, (δεν είναι δα και καινούρια όλ' αυτά από παρόμοιους μηχανισμούς, όλοι έτσι κάνουν).

Επιτίθεται σε όλα τα πολιτικά κόμματα. Σημαντικό κομμάτι αυτού του τμήματος της προκήρυξης αφιερώνεται στο ΚΚΕ για το οποίο αναφέρει πως... συμφωνεί με τον ΛΑ.Ο.Σ. στο ζήτημα της καταστολής των εξεγερμένων. Η «εργολαβικού» τύπου επίθεση σε βάρος του ΚΚΕ συνεχίζεται με χαρακτηρισμούς, όπως ότι είναι κόμμα αντιεξεγερτικό, αντεπαναστατικό και αντεργατικό, το οποίο έχει συνδράμει στο κατασταλτικό έργο της Αστυνομίας «μαζί με τους τραμπούκους των ελεγχόμενων σωματείων (π.χ. οικοδόμων)». Επαναλαμβάνει, δηλαδή, τη γνωστή αριστερίστικη θεωρία περί καθεστωτικού κόμματος.

Στη συνέχεια, με προβοκατόρικο τρόπο συνεχίζει τις επιθέσεις σε βάρος του ΚΚΕ, το οποίο ξεπουλά όλους τους λαϊκούς αγώνες «από την εργατική εξέγερση του Μάη 1936 στη Θεσσαλονίκη, ως την Εθνική Αντίσταση», υιοθετώντας την πολιτική της λαθολογίας που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από την αστική προπαγάνδα σε βάρος του ΚΚΕ (π.χ. συμφωνία της Βάρκιζας, αλλά και για τον Α. Βελουχιώτη). Επιχειρεί να επεκτείνει τη θεωρία για καθεστωτικό κόμμα για όλη την παρουσία και ιστορική δράση του ΚΚΕ, γι' αυτό και η αναφορά στην εργατική εξέγερση του 1936, αναφορά που έχει δανειστεί αντιδραστικές απόψεις της εποχής. Ο,τι δηλαδή χυδαίο και αντικομμουνιστικό έχει γραφτεί για την ιστορία και τη δράση του ΚΚΕ από διάφορα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, περιέχεται σ' αυτό το «περιβόλι» των δήθεν «επαναστατών» και αποκαταστατών της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ποιος κατασκευάζει και σε ποιον χρειάζονται τέτοιοι μηχανισμοί, γίνεται φανερό. Αλλωστε η κρατική τρομοκρατία για να επιβάλλεται εντονότερη κάθε φορά κατά του λαϊκού κινήματος χρειάζεται άλλοθι. Και τέτοιοι μηχανισμοί τούς το παρέχουν απλόχερα...