Πρόκληση έναντι του ελληνικού λαού και του ρημαγμένου κρατικού και επιχορηγούμενου πολιτιστικού τομέα αποτελεί η νέα «χείρα βοηθείας» του αστικού κράτους προς το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αυτή τη φορά μέσω της καταβολής μέρους ποσού δανείου που έλαβε το Μέγαρο το 2007 από την Εθνική Τράπεζα με εγγυητή το ελληνικό δημόσιο.

Στο φορολογικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε χτες περιλαμβάνεται διάταξη με την οποία «ρυθμίζεται το θέμα της απρόσκοπτης δανειοδότησης του Οργανισμού του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, καθώς (...) του είχε χορηγηθεί, μεταξύ άλλων πηγών χρηματοδοτήσεως, δάνειο στον ΟΜΜΑ (σ.σ. Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών) από την Εθνική Τράπεζα με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου». Διότι «ενόψει του περιορισμού του ύψους της επιχορηγήσεως του ΟΜΜΑ από το Δημόσιο λόγω της τρεχούσης δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας, η απρόσκοπτη εξυπηρέτηση του δανείου κάθε φορά από τον ΟΜΜΑ δεν είναι βέβαιη». Ετσι, «προς αποφυγή εμπλοκών που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη λειτουργία της δανειακής συμβάσεως αλλά και τις δραστηριότητες του ΟΜΜΑ, και ενόψει επίσης των δυσχερειών που συνδέονται με την ενεργοποίηση κάθε φορά της εγγυήσεως του Ελληνικού Δημοσίου, προβλέπεται προς διευκόλυνση του όλου χρηματοδοτικού σχήματος η απευθείας εξυπηρέτηση του δανείου από το Δημόσιο».

Η τρέχουσα «εξυπηρέτηση» ανέρχεται στα 2,6 εκ. ευρώ, ενώ το δάνειο που είχε λάβει το Μέγαρο με εγγυητή το Δημόσιο το 2007 ανέρχεται στα 95 εκ. ευρώ.

Από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών αποτελεί ουσιαστικά ένα «δώρο» του αστικού κράτους προς το κεφάλαιο και τις «πολιτιστικές ανησυχίες» του. Αποτελούσε «όραμα» του συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής», ΝΠΙΔ, με πρόεδρο μέχρι το 2009 τον Χρ. Λαμπράκη. Χτίστηκε με χρήματα του κράτους, πάνω σε παραχωρημένο ελεύθερο χώρο, το Πάρκο Ελευθερίας, χρηματοδοτείται ανελλιπώς από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά και από τα ευρω-ενωσιακά «πακέτα», ενώ το ΔΣ του διορίζεται «μισό - μισό» από το υπουργείο Πολιτισμού και το σύλλογο.

Την ίδια ώρα που οι αστικές κυβερνήσεις απαξιώνουν σημαντικότερα μουσικά σύνολα της χώρας (κρατικές και τις κρατικά επιχορηγούμενες ορχήστρες: ΚΟΑ, ΚΟΘ, ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Ορχήστρα των Χρωμάτων Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ κ.ά.) και μειώνουν τους προϋπολογισμούς τους, η ΚΟΑ πληρώνει ενοίκιο 10.000 ευρώ το μήνα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για την αίθουσα που κάνει πρόβες, ενώ η άστεγη Ορχήστρα των Χρωμάτων, καλείται να καταβάλλει για την ενοικίαση της μεγάλης αίθουσας του Μεγάρου Μουσικής - για κάθε συναυλία - 20.000 ευρώ! Για να μην αναφέρουμε τα χάλια της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, το πετσόκομμα των επιχορηγήσεων στα δύο κρατικά θέατρα (Εθνικού και ΚΘΒΕ) και παράλληλα την αντιμετώπισή τους ως ΔΕΚΟ (!!!), το κλείσιμο σημαντικού θεάτρου, τη μη καταβολή των χρημάτων στους επιχορηγούμενους θιάσους, αλλά και την πλήρη αδιαφορία στην ερασιτεχνική δημιουργία κ.λπ. Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι όντως «λεφτά υπάρχουν», αλλά όχι για το λαό.

Πτώση στον αριθμό εισιτηρίων, αλλά και στο - έτσι κι αλλιώς χαμηλό - ποσοστό διανομής ελληνικών ταινιών στην εγχώρια αγορά, παρουσιάζει η Ελλάδα το 2010 σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οπτικοακουστικού Παρατηρητηρίου (ΕΟΠ).

Η προσέγγιση, βέβαια, του ΕΟΠ είναι ακραιφνώς αγοραία και ουσιαστικά υποστηρίζει την αντιδραστική πολιτική που ξεδιπλώνει η ΕΕ γενικά στον πολιτισμό και ειδικά στον κινηματογράφο, αφού ο «καημός» των ευρωπαϊκών μονοπωλίων παραγωγής και διανομής δεν είναι η ανάπτυξη των εθνικών κινηματογραφιών προς όφελος δημιουργών και λαού, αλλά η αύξηση της ανταγωνιστικότητάς τους με τους άλλους ιμπεριαλιστικούς πόλους. Γι' αυτό και η «απάντηση» της ΕΕ δεν είναι η στήριξη των δημιουργών, αλλά της «αγοράς», των μονοπωλίων του οπτικοακουστικού.

Στην Ελλάδα, το 2010 τα εισιτήρια ανήλθαν στα 11,6 εκ. από τα 12,3 εκ. του 2009, εμφανίζοντας μείωση κατά 5,6%. Η εικόνα της ΕΕ στα εισιτήρια είναι συνολικά αρνητική, αφού σημειώθηκε πτώση 2% σε σχέση με το 2009, ενώ σε πραγματικούς αριθμούς, τα εισιτήρια που «κόπηκαν» έφτασαν τα 961 εκατομμύρια. Ο αριθμός των εισιτηρίων μειώθηκε σε 11 ευρωπαϊκές χώρες και αυξήθηκε σε 12 από το σύνολο των 23 χωρών που είχαν διαθέσιμα στοιχεία για το προηγούμενο έτος.

Μεταξύ των χωρών που εμφάνισαν αύξηση σε σχέση με το 2009 ήταν η Ιταλία (123,4 εκ. εισιτήρια, αύξηση 11% και τον μεγαλύτερο αριθμό εισιτηρίων από το 1987), η Γαλλία (αύξηση 2,7%, 206,5 εκ. εισιτήρια, τα περισσότερα από το 1967). Μεγάλη πτώση παρουσίασε η Γερμανία (-13,5%), η Ισπανία (-11,7%) και η Αγγλία (-2,4%).

Στη διανομή τα πράγματα χειροτερεύουν ακόμη περισσότερο για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια του οπτικοακουστικού στον ανταγωνισμό τους με τις ΗΠΑ, αφού παρατηρείται μείωση της συμμετοχής των εγχώριων παραγωγών στις αντίστοιχες εσωτερικές αγορές σε 13 χώρες, ενώ αύξηση παρατηρείται σε 10 χώρες. Σε όλες, όμως, ακόμη και σε αυτές που τα σχετικά ποσοστά αυξάνονται, όπως στην Ιταλία και την Τσεχία, το μεγαλύτερο μέρος της «πίτας» εξακολουθούν να το έχουν οι ΗΠΑ.

Στην Ελλάδα, έχουμε αξιοσημείωτη πτώση στο ποσοστό της διανομής της ελληνικής ταινίας στις ελληνικές αίθουσες, από το 12,6% το 2009, στο 8,6% το 2010. Μεγαλύτερο είναι το «Βατερλό» της Γερμανίας, με την εγχώρια διανομή να πέφτει στο 16,8%, από το 27,4% το 2009.

Στις εκτός ΕΕ χώρες, η Ρωσία συνεχίζει να έχει αύξηση στα εισιτήρια από χρονιά σε χρονιά (19,5% το 2010, ή αλλιώς 165,5 εκ. εισιτήρια), ενώ η Τουρκία εμφανίζεται ως η μοναδική χώρα που η εγχώρια παραγωγής της ξεπερνά σε διανομή τις ξένες, με σχεδόν 53% των διανεμόμενων ταινιών στη χώρα, το 2010 να είναι τουρκικές!

Στις «Palais des Beaux-Arts» των Βρυξελλών, εμφανίζεται στις 28 του Μάρτη ο Σταμάτης Κραουνάκης, με τη μουσική παράστασή του «55». Μια παράσταση - περιπέτεια της ζωής, της τέχνης, του έρωτα, «η κωμωδία του ζην και του ευ ζην», όπως αναφέρει. O ίδιος ρολάρει δύο ώρες στη σκηνή, εκθέτει και αποδεσμεύει το δημιουργικό οίστρο του, δημιουργώντας το καινούργιο του «παιχνίδι». Το πιάνο του γεμάτο από τα τραγούδια που εδώ και τρεις δεκαετίες παρακολούθησαν και συντρόφεψαν ζωές. Στο πρόγραμμα καινούργιες ενορχηστρώσεις παλιότερων τραγουδιών - σαν χτες γραμμένα - και πολλά καινούρια, όπως «Το Φιλί» της Κικής Δημουλά και «Τα Οπωροφόρα της Αθήνας» από την ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου.

Νέα παράταση, μέχρι τις 27/2, λόγω της μεγάλης επιτυχίας της, δίνει το ΚΘΒΕ, στην παράταση του μπρεχτικού έργου «Ο κύριος Πούντιλα και ο δούλος του ο Μάττι», σε σκηνοθεσία - ερμηνεία Κώστα Καζάκου και μουσική του Διονύση Τσακνή.