Διψασμένη η ψυχή μας για όνειρα - γιατί είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό πού 'ναι τα όνειρα - όπως λέει ο Πρόσπερος στη σαιξπήρεια Τρικυμία, για όνειρα θερινής νυκτός, ως σπονδή στην απέραντη αυγουστιάτικη μέρα. Ενας μήνας που φλέγεται, με λαμπρή καρποφορία και μυρωδιές, με ηλιοκαμένα κορμιά, μέσα στην αδιάλειπτη εγρήγορση των πόθων, κορμιά παραδομένα σε κάθε παραίσθηση, στη διονυσιακή ευωχία. Τον Αύγουστο η θάλασσα μπαίνει σε κάθε κόλπο του μυαλού, αλμυρίζει τις ουτοπίες, σ' έναν ατέλειωτο ορίζοντα επιθυμιών. Πυρκαγιά το μεσημέρι, βάζει φωτιά και πυρπολεί το πάθος, το εφικτό και το ανέφικτο του έρωτα.

«Ρεμβασμός το Δεκαπενταύγουστο», όπως ο Παπαδιαμάντης, «... δέρμα σαν καμωμένο από γιασεμί εκείνη του Αυγούστου - Αύγουστος ήταν; - η βραδυά...», όπως ο Καβάφης.

Μια αποκάλυψη που δυσκολεύεται να αποκρυπτογραφήσει η καθημερινότητά μας, μέσα στην αποξένωση της σύγχρονης βαρβαρότητας.

Είναι αποκαλυπτικός ο μήνας Αύγουστος, ο Μεσορί των Αιγυπτίων, ο Εκατομβαιών με τα Παναθήναια, με τη νηστεία, τις δρίμες και τα μερομήνια για τους Ελληνες. Στο φως του, διαθλάται η αλήθεια και αποκαλύπτεται ολόλαμπρη σ' όσους την αναζητούν.

Μήνας της λατρείας του Διονύσου, συνεγείρει τα πνεύματα, ανατρέπει ισορροπίες και δημιουργεί απείθαρχες συνειδήσεις, γι' αυτό είναι επικίνδυνος για την εξουσία των νόμων της καταστολής και των εξαναγκασμών, της ανισότητας και της αδικίας. Στο φως του, οι μικρές αλλαγές που συντελούνται μέσα μας, οδηγούν στη μεγάλη υπέρβαση, στην ανυπακοή.

Σαράντα τρεις Αύγουστοι ξοδεμένοι στην αναζήτηση του πέρα και του αλλιώς, αναζήτηση που τροφοδοτούσε το αίτημα της ελευθερίας, επιστρατεύοντας ευαισθησίες για υπέρβαση του δεδομένου, για την ανατροπή του υπάρχοντος τρόπου ζωής.

Μεσούντος του Αυγούστου, σ' αυτόν τον απολογισμό, δέσμια τα χρόνια από ένα λυγμό. Ενας αρχέγονος λυγμός ενισχυμένος από τις κραυγές της τελευταίας παγκόσμιας κινητοποίησης των λαών για έναν κόσμο με ελευθερία και δικαιοσύνη, ξεσπάει δυνατός σαν ποταμός χαράζοντας βατές διαδρομές στη διαδικασία του απολογισμού μέσα στο χρόνο.

Δεν είναι λυγμός από νοσταλγία για τους αγώνες που δε δώσαμε ως ελεύθεροι άνθρωποι να διαλέγουμε και να ορίζουμε την τύχη μας. Δεν είναι λυγμός από ενοχή για την ευθύνη που μας αναλογεί, για το μεγάλο έγκλημα που διαπράττουμε κάθε στιγμή, σε βάρος της ίδιας μας της ζωής, όταν ανεχόμαστε τη βαρβαρότητα αδιαμαρτύρητα.

Αυτόν τον ανατρεπτικό Αύγουστο, ο λυγμός είναι λύτρωση, που καλεί σαν το τραγούδι της Σειρήνας συντρόφους και συμπαραστάτες στους αγώνες για έναν άλλο κόσμο. Είναι νόστος στις ζωογόνες δυνάμεις που θα φέρουν αυτόν το νέο κόσμο της ελευθερίας.

Είναι πόθος για αιωνιότητα ως μετάβαση στον πρωτόγνωρο τρόπο ζωής, στον πληρωτικό, σ' εκείνον που εμφανίζεται ως όραμα, νοητός σαν πραγματικότητα, άρα και μπορετός σαν ρεαλιστική δυνατότητα, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να συνομιλούν με τον Αύγουστο, ικανοί να πραγματώνουν τα όνειρά τους.

Γρηγοριάδης Κώστας

***

Η κυρία Λουκά πού κάνει διακοπές; Δε μας ενημερώσατε, αγαπητά κανάλια «μας»! Ισως βρίσκεται σε κάποια παραλία να ξορκίζει τα κακά πνεύματα με το σταυρό στο χέρι! Κάνετε καμιά γύρα! Πώς και το παραλείψατε; Το ίδιο απαιτούμε και για τους παπαροκάδες...

***

Ο Τηλέπαθος αδυνατεί να σας ενημερώσει ποια σίριαλ θ' αντικαταστήσουν από το φθινόπωρο τις Ροζαλίντες, Τσικίτες, Ελεονώρες και Εσμεράλδες! Αλλά, καμιά ανησυχία! Κάποιες θα είναι, αν και το γεγονός δεν έχει την παραμικρή σημασία! Τα θέματα θα είναι ίδια! Τόσο ίδια, που μπορούμε να σας πούμε από τώρα τι θα... πραγματεύονται, από την αρχή μέχρι το τέλος! Τόσο ίδια, που δε χρειάζεται να τα δει κανείς από όσους είχαν το κουράγιο (και την αφέλεια) να χάσουν ώρες και ώρες στις TV. Ειδικά απ' όσες...

***

Το βαρύ πυροβολικό όμως αυτή τη χρονιά βρίσκεται στον ΑΝΤΕΝΑ. Ερχεται ο «Μπιγκ Μπράδερ». Τι είναι αυτός ο «Μπιγκ Μπράδερ»; Ενα τηλεοπτικό σκουπίδι, που θα μας δείχνει για τρεις μήνες τρία ζευγάρια αποκλεισμένα σε ένα σπίτι, σε όλες τις «ιδιωτικές» τους στιγμές!!! Ολοι οι Ελληνες λοιπόν από μωρά παιδιά, εφήβους, μέχρι γιαγιάδες και παππούδες, καλούνται να πάρουν θέση για να απολαύσουν τη χυδαιότητα, αυτόν το βιασμό των συνειδήσεων, που ένα αμερικανόθρεφτο κανάλι θέλει να επιβάλει στη ζωή του κάθε Ελληνα. Για να αντέξουν τον ανταγωνισμό, τα υπόλοιπα κανάλια θα αρχίσουν να προβάλουν -λέει - ταινίες πορνό πρώτης ποιότητας, κάτι ας πούμε σαν «Το παλαμάρι του ψαρά» και άλλα ανάλογα...

Ουστ!

***

Καλά, βρε, κύριοι του ΑΝΤΕΝΝΑ, ξέρουμε ότι έχετε ιδιαίτερη «ευαισθησία» στο «κοινωνικό» (έτσι το λένε τώρα - αμερικανόφερτο κι αυτό) κουτσομπολιό! Αλλά να διαθέσετε τόση ώρα για να μας ενημερώσετε χαρτί και καλαμάρι για το «συναινετικό διαζύγιο» του προέδρου του ΣΥΝ Νίκου Κωνσταντόπουλου και για όλα τα βιογραφικά στοιχεία του ιδίου, της συζύγου του, των παιδιών του και των παιδιών της και άλλα τέτοια, ε, αυτό πάει πολύ!

Γρηγοριάδης Κώστας

Ομως ποιον εργαζόμενο και εργαζόμενη σε αυτή τη χώρα ενδιαφέρουν το πώς λύνει τα προσωπικά ή οικογενειακά του ζητήματα ο άλφα ή ο βήτα, ανώνυμος ή επώνυμος, αγαπητοί μου, πέρα από ένα περαστικό γαργάλημα κάποιας φυσικής σε όλους τους ανθρώπους περιέργειας; Σα δε ντρεπόμαστε...

Αλλά είπαμε. «Ποιος έχασε την ντροπή για να τη βρείτε εσείς»;

***

Βρε παιδιά, μήπως γνωρίζει κανείς, έστω και κάτι, για την τύχη του Βεργή; Εχουμε να τον δούμε από την προεκλογική περίοδο! Πάντως, έχει και ο ίδιος μια σχετική ευθύνη: Δεν ξεβρακώθηκε, στο μεταξύ διάστημα, για να κάνει μια περαντζάδα στην πλατεία Συντάγματος!.. Αν είχε ξεβρακωθεί, η χάρη του θα έκανε τηλεοπτικώς το γύρο του κόσμου...

Πάντως, τι τα θέλετε, τι τα γυρεύετε: Μ' αυτόν γελάμε! Οποια χαζοσκοπιμότητα κι αν κρύβει, έχει ένα στοιχείο αθωότητας! Είναι άκακος, άρα αβλαβής...

***

Αντε, αγαπητοί μου τηλέπαθοι, γεια σας και χαρά σας και για σήμερα και καλό Σαββατοκύριακο. Και κινητοποιηθείτε. Το τοπίο - και όχι μόνον το τηλεοπτικό - από φθινόπωρο προβλέπεται μαύρο. Γι' αυτό μαζέψτε δυνάμεις όσο ακόμα είστε σε άδειες και σιγά σιγά αρχίστε να επιστρέφετε οι πιο αργοπορημένοι έως το το άλλο Σάββατο. Μας περιμένει πολλή δουλιά.

Γρηγοριάδης Κώστας