ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 26 Μάη 2004
Σελ. /48
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΜΠΟΡΩΝ
Με τα συμφέροντα των «μεγάλων» η πλειοψηφία

Δυναμική παρέμβαση της «Αγωνιστικής Συνεργασίας Εμπόρων» για αντίσταση στον ευρωμονόδρομο, αλλαγή των συσχετισμών, δημιουργία αγωνιστικού μετώπου

Η προσήλωση των παρατάξεων της πλειοψηφίας στη διοίκηση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) στην «ελεύθερη αγορά» και την πολιτική Ευρωπαϊκής Ενωσης - κυβέρνησης, επιβεβαιώθηκε στη Γενική Συνέλευση της Συνομοσπονδίας την περασμένη Κυριακή. Η αντιπαράθεση ανάμεσα στις παρατάξεις που συντάσσονται με τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και στην «Αγωνιστική Συνεργασία Εμπόρων» αποκάλυψε τις αντιφάσεις της πλειοψηφίας και τα αδιέξοδα που επιφυλάσσονται για τους μικρούς εμπόρους από την εφαρμογή μιας πολιτικής «κομμένης και ραμμένης» στα μέτρα των μεγαλεμπόρων και των πολυεθνικών που συνθλίβουν τις μικρές επιχειρήσεις.

Γι' αυτό και η παράταξη υπογράμμισε: «Σε αντίθεση με όσους στηρίζουν την κοινωνική συναίνεση και την ενσωμάτωση στις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, χρειάζεται να συγκροτήσουμε έναν αγωνιστικό ριζοσπαστικό πόλο στα πλαίσια του συνδικαλιστικού κινήματος, που θα αποτελεί τον πραγματικό εκφραστή των συμφερόντων μας, θα ανοίγει το δρόμο της αποτελεσματικής αντίστασης και αντεπίθεσης στην πολιτική κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ και των υποστηρικτών τους, θα δημιουργεί προϋποθέσεις για την αλλαγή του αρνητικού συσχετισμού δύναμης».

Ενα από τα χαρακτηριστικά σημεία των εργασιών, ήταν η στιγμή που ο υφυπουργός Οικονομίας και πρώην πρόεδρος της ΕΣΕΕ Χ. Φώλιας, μιλώντας για τα φορολογικά και «αναπτυξιακά» μέτρα που θα πάρει η κυβέρνηση της ΝΔ, επισήμανε ...καθησυχαστικά ότι «είμαστε "εραστές" της οικονομίας της αγοράς», απαιτώντας στήριξη, καθώς «το "ταμείο" θα γίνει στο τέλος». Στον υφυπουργό απάντησε αργότερα το μέλος της διοίκησης της ΕΣΕΕ Α. Σπύρου, λέγοντας ότι «η κυβέρνηση έχει κάνει ήδη "ταμείο" και το αποτέλεσμα είναι προς όφελος των λίγων, όπως και η στάση της πλειοψηφίας της διοίκησης, από την οποία τίποτα δεν έχουν να περιμένουν οι μικροί έμποροι».

Χαρακτηριστική ήταν και η εισηγητική τοποθέτηση του προέδρου της ΕΣΕΕ Δ. Αρμενάκη, ο οποίος επισήμανε ότι η ευημερία των επιχειρήσεων «εξαρτάται από το πόσο καλά προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα και όχι από το πόσο δυναμικά αντιστεκόμαστε σ' αυτά». Ηταν μια παραδοχή που συνδυάζεται με τις επισημάνσεις του μέλους της διοίκησης Γ. Τζωρτζάτου για την εκδήλωση μιας «ακραίας μορφής κυβερνητικού συνδικαλισμού και την πλήρη εναρμόνιση με νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις, που θεοποιούν την ιδιωτική πρωτοβουλία - ασυδοσία, την αδιαφορία για τα προβλήματα των μικρών εμπόρων και για τη λειτουργία των συλλόγων, την αποστροφή για κάθε μορφή αντίδρασης και τη δογματική εμμονή στον κοινωνικό διάλογο», από την πλειοψηφία.

Οι παρεμβάσεις των στελεχών της «Αγωνιστικής Συνεργασίας Εμπόρων» προκάλεσαν αίσθηση και αναστάτωση στη Γενική Συνέλευση, ιδίως όταν κλήθηκαν οι αντιπρόσωποι να «"μαυρίσουν" τα κόμματα της ευρωυποταγής» στις ευρωεκλογές.

Ο οικονομικός και διοικητικός απολογισμός του ΔΣ, παρά το συντριπτικά αρνητικό συσχετισμό δύναμης, καταψηφίστηκε από το περίπου 27% των αντιπροσώπων, καταδεικνύοντας την αναγκαιότητα της αλλαγής αυτού του συσχετισμού, στον οποίο οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος η υπονόμευση των συμφερόντων των μικρών εμπόρων, που, ωστόσο, είναι η πλειοψηφία των μελών της ΕΣΕΕ. Σαφής ήταν η τοποθέτηση των στελεχών της «Αγωνιστικής Συνεργασίας»: «Το νέο μονοπαραταξιακό προεδρείο της ΕΣΕΕ (ΔΑΚΜΜΕ) που στηρίζουν ΠΑΣΚΕΒΕ και ΑΣΚΜΜΕ, όχι μόνο δεν αντιστάθηκε, αλλά αντίθετα ταυτίστηκε με τους εκπροσώπους των μεγαλοεπιχειρηματιών (ΣΕΒ. ΣΕΛΠΕ, ΣΕΣΜΕ) και αναδείχτηκε ο καλύτερος υπερασπιστής της εφαρμοζόμενης πολιτικής».

Μιας πολιτικής, που υιοθετήθηκε από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, εκπορεύεται από την ΕΕ και στερεί από τους μικρούς ΕΒΕ, πόρους, ενίσχυση απέναντι στους βιομήχανους και τους μεγαλέμπορους και άλλα υποστηρικτικά μέτρα για την ανάπτυξή τους, ενώ τους επιβαρύνει με δυσβάσταχτους φόρους και με την περικοπή των κατακτήσεών τους στην Ασφάλιση, στην Υγεία και την Παιδεία.

ΕΥΡΩΖΩΝΗ
Στα ύψη η ανεργία και το 2004

Δυσκολότερες γίνονται οι συνθήκες για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα των κρατών της ΕΕ και της ευρωζώνης. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει και από μελέτη της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδας (ΕΤΕ), που ανάμεσα σε άλλα προβλέπει τη διατήρηση των ίδιων ψηλών ποσοστών ανεργίας στην ευρωζώνη και την καθήλωση των μισθών στα επίπεδα του 2003. Η «στενότητα», σύμφωνα με την Εθνική Τράπεζα, θα οδηγήσει σε καθήλωση και το ύψος της κατανάλωσης των νοικοκυριών. Στον αντίποδα βρίσκονται οι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι της ευρωζώνης για τους οποίους η ΕΤΕ προβλέπει για το 2004 να αυξήσουν τα περιθώρια κέρδους τους. Η μελέτη σημειώνει ότι «ο προβλεπόμενος ρυθμός αύξησης της απασχόλησης καλύπτει απλώς το ρυθμό αύξησης του εργατικού δυναμικού και συνεπώς η ανεργία εκτιμάται να παραμείνει σταθερή στο 8,8%». Η μέση τιμή του πετρελαίου για το 2004 εκτιμάται στα 35 δολάρια το βαρέλι, και μεταφράζεται «σε έντονες πληθωριστικές πιέσεις, οι οποίες ενδέχεται να καθυστερήσουν την ανάκαμψη της ευρωζώνης». Για τη νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προβλέπουν σταθερά επιτόκια μέχρι το τέλος του 2004, εκτός και αν το ευρώ ανατιμηθεί στα 1,30 δολάρια.

ΟΙ ...ΑΡΙΘΜΟΙ ΤΗΣ ΕΝΤΑΞΗΣ
«Σκιά» για τους ΕΒΕ

Τα κόμματα της ευρωϋποταγής κατέρχονται λιγότερο ή περισσότερο «σιωπηλά» στις ευρωεκλογές, υπονομεύοντας όλα όσα «ηχηρά» υποστήριζαν πριν και λίγο μετά τη φιέστα της διεύρυνσης για τη «νέα σελίδα» στην ιστορία της Ευρώπης και τα όσα «σπουδαία» έπονται. Παρ' όλα αυτά, όταν και όποτε μιλούν για την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν αντιστέκονται στη δημαγωγία και την παραπλάνηση, ακόμη και κυρίως, όταν η πραγματικότητα διαψεύδει τους ισχυρισμούς τους. Γιατί 24 χρόνια ένταξης της χώρας στην ΕΕ έχουν πέσει «βαριά», τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα.

Τα τελευταία ιδίως χρόνια, οι μικροί ΕΒΕ έχουν ζήσει την αγωνία μιας διαρκώς αυξανόμενης πίεσης. Που εκφράστηκε άμεσα με τη φορολογική λεηλάτησή τους, την ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους, την επιδείνωση του θεσμικού πλαισίου για την επαγγελματική στέγη, το μαρασμό της βιοτεχνικής παραγωγής, την υπονόμευση της συνεταιριστικής ιδέας και πολλά άλλα. Ακόμη χειρότερη όμως είναι ίσως η έμμεση πίεση που προκύπτει από την αμέριστη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου στο πλαίσιο της πολιτικής του «ευρωμονόδρομου» που εφαρμόστηκε και εφαρμόζεται από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κι όσο χειρότερη είναι αυτή η πολιτική, τόσο περισσότερο οι εκπρόσωποι αυτών των κομμάτων μιλούν για ευνοϊκά μέτρα υπέρ των μικρών ΕΒΕ.

Η πραγματικότητα όμως επιμένει και λέει: Στο λιανικό εμπόριο τέσσερις όμιλοι πραγματοποιούν το 59% των πωλήσεων. Στην ένδυση - υπόδηση δεκαπέντε μόνο επιχειρήσεις ελέγχουν το 40% των πωλήσεων. Στα ηλεκτρικά είδη πέντε επιχειρήσεις ελέγχουν το 45% των πωλήσεων. Στα ηλεκτρονικά είδη έξι επιχειρήσεις καταγράφουν το 78,6% των πωλήσεων. Το λιανικό εμπόριο τροφίμων κυριαρχείται κατά 85% από τα σούπερ μάρκετ που τα περισσότερα ανήκουν πλέον σε λίγους μεγάλους ομίλους. Ειδικά στο χώρο του εμπορίου οι προσφορές, οι πωλήσεις κάτω του κόστους, η δυνατότητα που δίνεται στις μεγάλες αλυσίδες να δημιουργούν καταστήματα όπου θέλουν και όσο μεγάλα θέλουν, η μερική απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας και οι μεγάλες φοροελαφρύνσεις, δίνουν και το «στίγμα» της πολιτικής της ΕΕ που συνδιαμορφώνουν και υλοποιούν τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ