Τα κόμματα της ευρωϋποταγής κατέρχονται λιγότερο ή περισσότερο «σιωπηλά» στις ευρωεκλογές, υπονομεύοντας όλα όσα «ηχηρά» υποστήριζαν πριν και λίγο μετά τη φιέστα της διεύρυνσης για τη «νέα σελίδα» στην ιστορία της Ευρώπης και τα όσα «σπουδαία» έπονται. Παρ' όλα αυτά, όταν και όποτε μιλούν για την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν αντιστέκονται στη δημαγωγία και την παραπλάνηση, ακόμη και κυρίως, όταν η πραγματικότητα διαψεύδει τους ισχυρισμούς τους. Γιατί 24 χρόνια ένταξης της χώρας στην ΕΕ έχουν πέσει «βαριά», τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα.

Τα τελευταία ιδίως χρόνια, οι μικροί ΕΒΕ έχουν ζήσει την αγωνία μιας διαρκώς αυξανόμενης πίεσης. Που εκφράστηκε άμεσα με τη φορολογική λεηλάτησή τους, την ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους, την επιδείνωση του θεσμικού πλαισίου για την επαγγελματική στέγη, το μαρασμό της βιοτεχνικής παραγωγής, την υπονόμευση της συνεταιριστικής ιδέας και πολλά άλλα. Ακόμη χειρότερη όμως είναι ίσως η έμμεση πίεση που προκύπτει από την αμέριστη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου στο πλαίσιο της πολιτικής του «ευρωμονόδρομου» που εφαρμόστηκε και εφαρμόζεται από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κι όσο χειρότερη είναι αυτή η πολιτική, τόσο περισσότερο οι εκπρόσωποι αυτών των κομμάτων μιλούν για ευνοϊκά μέτρα υπέρ των μικρών ΕΒΕ.

Η πραγματικότητα όμως επιμένει και λέει: Στο λιανικό εμπόριο τέσσερις όμιλοι πραγματοποιούν το 59% των πωλήσεων. Στην ένδυση - υπόδηση δεκαπέντε μόνο επιχειρήσεις ελέγχουν το 40% των πωλήσεων. Στα ηλεκτρικά είδη πέντε επιχειρήσεις ελέγχουν το 45% των πωλήσεων. Στα ηλεκτρονικά είδη έξι επιχειρήσεις καταγράφουν το 78,6% των πωλήσεων. Το λιανικό εμπόριο τροφίμων κυριαρχείται κατά 85% από τα σούπερ μάρκετ που τα περισσότερα ανήκουν πλέον σε λίγους μεγάλους ομίλους. Ειδικά στο χώρο του εμπορίου οι προσφορές, οι πωλήσεις κάτω του κόστους, η δυνατότητα που δίνεται στις μεγάλες αλυσίδες να δημιουργούν καταστήματα όπου θέλουν και όσο μεγάλα θέλουν, η μερική απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας και οι μεγάλες φοροελαφρύνσεις, δίνουν και το «στίγμα» της πολιτικής της ΕΕ που συνδιαμορφώνουν και υλοποιούν τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου».