Το μέγεθος των αρνητικών αλλαγών που αποφασίστηκαν πέρσι τον Ιούνη στην ΕΕ για το ρύζι, στο πλαίσιο της ενδιάμεσης αναθεώρησης της ΚΑΠ, φαίνεται ολοκάθαρα από φέτος. Η κακή αρχή γίνεται με την παρέμβαση, που αποτελούσε έναν μηχανισμό ο οποίος προσέφερε μια ελάχιστη προστασία στο εισόδημα των ρυζοπαραγωγών. Κι ενώ τα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρχε περιορισμός στις ποσότητες που πήγαιναν στην παρέμβαση, για φέτος επιβλήθηκε ένα πενιχρό ευρω-πλαφόν της τάξης των 6.232 τόνων!

Ως πρώτη συνέπεια, μόνο για την πρώτη περίοδο παρέμβασης, 1-9 του Απρίλη, έγιναν αιτήσεις για 32.591 τόνους, ενώ οι ποσότητες που μπορούν να μπουν στην παρέμβαση γι' αυτή την περίοδο είναι 3.116 τόνοι! Ανάλογη είναι η εικόνα, όπως λένε οι σχετικές πληροφορίες, και για τη δεύτερη περίοδο παρέμβασης, 10-14 του Μάη. Με βάση τα όσα συμβαίνουν φαίνεται ολοκάθαρα πως η Κομισιόν αχρήστεψε για τα καλά το «αποκούμπι» των ρυζοπαραγωγών που λέγεται παρέμβαση. Από το 1997 άρχισε να πριονίζεται η λειτουργία της παρέμβασης, καθώς και οι τιμές της, και μετά την ψήφιση της νέας ΚΑΠ, πέρσι τον Ιούνη, αφέθηκε πλέον μόνο ένα μικρό κλαδί... που στην πράξη σημαίνει ότι στο εξής μπορούν να πάνε στην παρέμβαση κάτι σπυριά ρύζι, κι αυτά όχι μόνο από τους ρυζοπαραγωγούς!

Το όλο σκηνικό ευνοεί για φέτος πρωτίστως τους εμπόρους, οι οποίοι μπορούν να βάζουν κι αυτοί ποσότητες ρυζιού στην παρέμβαση, πετώντας έξω ενδιαφερόμενους ρυζοπαραγωγούς. Ετσι, για φέτος, από τους 32.591 τόνους που είναι οι αιτήσεις για παρέμβαση κατά την περίοδο του Απρίλη, οι μισοί τόνοι ρυζιού, δηλαδή οι 16.000, αφορούν σε ιδιωτικές εταιρίες! Και στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για τέσσερις μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες, κάποιες από τις οποίες έχουν να κάνουν και με ξένα συμφέροντα (ισπανικά και ιταλικά). Με απλά λόγια, οι συγκεκριμένες εταιρίες αφού αγόρασαν ρύζι από παραγωγούς με τιμή 80-82 δρχ./κιλό, ζητούν μετά να το βάλουν στην παρέμβαση με τιμή 102 δρχ./κιλό, για να βγάλουν άκοπα το ανάλογο κέρδος. Η κατάσταση αυτή, για παράδειγμα, ευνοεί σαφώς μια εταιρία που έκανε αίτηση για να βάλει στην παρέμβαση 6.200 τόνους και της αναλογούν 592,7 τόνοι κι όχι έναν παραγωγό που έκανε αίτηση για 50 τόνους και του αναλογούν 4,7 τόνοι... Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα αν η σύγκριση γίνει με έναν παραγωγό που πούλησε με 80 δρχ. το κιλό γιατί δεν είχε λεφτά να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες και δεν μπορούσε να περιμένει να τελειώσει η άνοιξη για να πάει μερικές ποσότητες από την παραγωγή του στα απομεινάρια της παρέμβασης.

Από την άλλη, όπως αναφέρεται σχετικά, ο διαγωνισμός για την ανάθεση του φορέα παρέμβασης ρυζιού είχε καταληκτική ημερομηνία μέχρι 24 του Μάη και στη συνέχεια οι ιδιωτικοί φορείς-εταιρίες που θα προκριθούν θα μπορούν να υποβάλουν τις τεχνικές και οικονομικές προσφορές για να πάρουν τη δουλιά. Το ρυζάκι που είναι να πάει στην παρέμβαση, θα πρέπει να «ξέρει» πού θα πάει μέχρι τέλος Ιούνη. Αλλιώς υπάρχει κίνδυνος να μη γίνει ούτε κι αυτή η κολοβή παρέμβαση... Εδώ, όπως αναφέρουν επίσης οι σχετικές πληροφορίες, στο διαγωνισμό για την ανάθεση του φορέα παρέμβασης ορίζεται πως ο φορέας που θα επιλεγεί θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να βάλει στην παρέμβαση 15.000 τόνους...

Το αν τελικά αφήσουν να υπάρξουν αποθέματα οι εταίροι της ΕΕ (π.χ., Ισπανία) κι αν η Κομισιόν δώσει κατιτίς παραπάνω για να μπει και λίγο παραπάνω από τους 6.232 τόνους ελληνικό ρύζι στην παρέμβαση, θα φανεί... Το ζήτημα είναι ότι πέρσι μπήκαν 35.000 τόνοι στην παρέμβαση και πρόπερσι 50.000 τόνοι περίπου. Κι από του χρόνου τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα αφού οι ποσότητες που θα μπορούν να πάνε στην παρέμβαση δε θα ξεπερνούν τους 4.500 τόνους και η τιμή παρέμβασης πέφτει στο μισό, για να μπορούν να «αλωνίζουν» καλύτερα σε βάρος των ρυζοπαραγωγών οι πολυεθνικές και οι ντόπιοι εκπρόσωποί τους!