Με τις πλάτες των ιμπεριαλιστών, οι αντικαθεστωτικοί φέρονται να περικύκλωσαν τη Σύρτη, όπου διατηρούνται φιλοκανταφικές δυνάμεις

Χρονικό περιθώριο μέχρι το Σάββατο έδωσαν οι αντικαθεστωτικοί στις δυνάμεις που παραμένουν πιστές στον συνταγματάρχη Καντάφι, να παραδοθούν όπου και αν βρίσκονται. Το τελεσίγραφο αφορά, σε πρώτο επίπεδο, την πόλη της Σύρτης, που σχεδόν πολιορκείται, αλλά και τουλάχιστον άλλες δύο πόλεις όπου φύλαρχοι και δυνάμεις προσκείμενες στον Καντάφι ελέγχουν ακόμη την κατάσταση: Το Μπάνι Ουαλίντ και τη Σάμπχα. Παράλληλα, οι αντικαθεστωτικοί καλλιεργούν, ήδη, το έδαφος για παράταση της παρουσίας, με διάφορους τρόπους, του ΝΑΤΟ ή άλλων ξένων στρατευμάτων στη χώρα και πιέζουν για χρηματοδότηση, αξιοποιώντας, όπως άλλωστε έχουν πράξει μέχρι σήμερα, το «όπλο» του παζαριού της διανομής προνομιακών συμφωνιών εκμετάλλευσης του λιβυκού πλούτου, κατά προτεραιότητα, στις ιμπεριαλιστικές εκείνες δυνάμεις που στάθηκαν στο πλευρό τους.

Τα θέματα αυτά αναμένεται να κυριαρχήσουν στη Σύνοδο της «Ομάδας Επαφής», αύριο Πέμπτη στο Παρίσι, που διοργανώνει η Γαλλία. Ηδη, ο πρωθυπουργός του λεγόμενου Μεταβατικού Συμβουλίου Μουστάφα Αμπντούλ Τζαλίλ (πρώην υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Καντάφι) μιλούσε, χτες, για «αναγκαιότητα παρουσίας ξένων στρατευμάτων στη Λιβύη για λόγους ασφάλειας», επαναλαμβάνοντας ότι «ο Καντάφι παραμένει ακόμη απειλή». Το σκεπτικό του έσπευσε να «συμμεριστεί» ο συνταγματάρχης Ρολάντ Λαβουά, εκ μέρους του ΝΑΤΟ, υποστηρίζοντας ότι «ο Καντάφι, αν και ηττάται σε πολλά μέτωπα, έχει ακόμη τον έλεγχο ορισμένων δυνάμεων», γι' αυτό και το ΝΑΤΟ θα συνεχίσει τις επιχειρήσεις του μέχρις ότου αποκατασταθεί η ασφάλεια σε όλη τη χώρα. Ο Λαβουά, πάντως, απέφυγε επισταμένα να διευκρινίσει αν εξετάζεται, ήδη, κάποιου είδους ανάπτυξη στρατιωτικής δύναμης ή όχι.

Στο Παρίσι, αναμένονται 60 εκπρόσωποι από τουλάχιστον 30 χώρες (και την ελληνική κυβέρνηση, που σπεύδει να διεκδικήσει μερίδιο από τη λεία για την ελληνική πλουτοκρατία) και διεθνείς οργανισμούς, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται 25 αρχηγοί κρατών. Αν και έχουν προσκληθεί, δεν ήταν ακόμη σαφές, χτες, αν θα συμμετάσχουν οι Ρωσία, Κίνα, Ινδία και Νότια Αφρική, που δεν έχουν αναγνωρίσει το αντικαθεστωτικό Συμβούλιο. Στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών διαγκωνισμών για τη διασφάλιση μεγαλύτερου μεριδίου από τη λεία, μάλλον, θα πρέπει να εντάξει κανείς και το χτεσινό δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», δύο μόλις μέρες πριν τη Σύνοδο του Παρισιού, το οποίο κατονομάζει θυγατρική του γαλλικού ομίλου Πληροφορικής Bull Amesys και μία κινεζική εταιρεία ως αυτές που βοήθησαν το καθεστώς με τεχνογνωσία να παρακολουθεί τις τηλεπικοινωνίες των αντικαθεστωτικών.

Σε διαρκείς επαφές με εκπροσώπους των φυλών της Σύρτης φέρονται να βρίσκονται οι αντικαθεστωτικοί, όπως διατείνονταν οι ίδιοι και το ΝΑΤΟ, σε μια προσπάθεια να εξευρεθεί τρόπος συνεννόησης και λύσης της πολιορκίας χωρίς μάχες. Σε αντίθετη περίπτωση, η μάχη για τη Σύρτη εκτιμάται ότι θα είναι, ίσως, από τις αιματηρότερες των τελευταίων μηνών.

Την ίδια ώρα, οι κάτοικοι της Τρίπολης δίνουν τη δική τους μάχη επιβίωσης, καθώς στην πρωτεύουσα δεν υπάρχουν ακόμη νερό, ηλεκτρικό, τρόφιμα και φάρμακα και έχει πλημμυρίσει από πτώματα.

«Εχθρική κίνηση» χαρακτήρισαν εκπρόσωποι του αντικαθεστωτικού Συμβουλίου το ότι η αλγερινή ηγεσία δέχτηκε στο έδαφός της την σύζυγο, την κόρη και δύο γιους του Καντάφι. Το Αλγέρι, που δεν έχει αναγνωρίσει το αντικαθεστωτικό Συμβούλιο, επικαλέστηκε «ανθρωπιστικούς λόγους», ανακοινώνοντας ότι η κόρη του Καντάφι γέννησε μόλις λίγες ώρες μετά το πέρασμα των συνόρων.

Σύμφωνα με τον αρμόδιο υφυπουργό Υποδομών, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να υπογράψει με τη «Ζήμενς» συμβάσεις για την παροχή των συστημάτων τηλεδιοίκησης και αυτοματισμού που απομένουν για τη λειτουργία των σταθμών του Μετρό στα νότια προάστια και το Χαϊδάρι. Οι συγκεκριμένες συμβάσεις είχαν «παγώσει» μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, τη δικαστική και πολιτική του διερεύνηση, η οποία ολοκληρώθηκε στην Ελλάδα με το πλήρες και συναινετικό κουκούλωμα από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Τα κόμματα αυτά, σύμφωνα με καταγγελίες στελεχών τους και στελεχών της πολυεθνικής, έπαιρναν μίζες για τα ταμεία τους, προκειμένου η «Ζήμενς» να παίρνει έργα του ελληνικού δημοσίου. Με συνοπτικές διαδικασίες, τα γερμανικά δικαστήρια «καθάρισαν» το προηγούμενο στελεχικό δυναμικό της εταιρείας, επιβάλλοντας ποινές - χάδι και παρέδωσαν ξανά την πολυεθνική άσπιλη στην καπιταλιστική αγορά. Ως αποτέλεσμα, η «Ζήμενς Ελλάς» παρουσιάζεται τώρα σαν μια νέα εταιρεία, η οποία διεκδικεί και πάλι μερίδιο στις μπίζνες με το Δημόσιο. Αρνείται μάλιστα να παράσχει οποιοδήποτε στοιχείο για τις έρευνες που ήθελε να κάνει δήθεν το ΠΑΣΟΚ σε σχέση με το σκάνδαλο, όπως αρνείται να αναγνωρίσει και ένα πρόστιμο ύψους 220 εκατ. ευρώ, το οποίο, για τα μάτια του κόσμου, διεκδικεί το ελληνικό δημόσιο. Το ηθικό δίδαγμα; Οι πολυεθνικές και τα κόμματά τους, με τον ίδιο τρόπο που συνεργάζονται για να κάνουν μπίζνες, συνεταιρίζονται και για να συγκαλύψουν τα σκάνδαλα, τα οποία είναι σύμφυτα με τον καπιταλισμό και δεν ξεριζώνονται, παρά μόνο με το ξερίζωμά του. Το σκάνδαλο της «Ζήμενς» είναι ενδεικτικό, σίγουρα όμως δεν είναι το μοναδικό. Στο χέρι του λαού είναι να πει το «δεν πάει άλλο» και να το κάνει πράξη, με την ανεπίστρεπτη καταδίκη των κομμάτων του κεφαλαίου, των πολυεθνικών που αλωνίζουν στην παραγωγή.

«Ξέρετε ότι σας θεωρούμε - και ιδιαίτερα σε αυτή την κρίση - συνεργάτες». Με αυτή τη φράση ξεκίνησε χτες τη σύντομη ομιλία του προς τους «κοινωνικούς και παραγωγικούς φορείς» ο πρωθυπουργός. Δεν επρόκειτο όμως για συνήθη φιλοφρόνηση αλλά για την ωμή πραγματικότητα. Ο πρωθυπουργός έχει μυριάδες λόγους να αποκαλεί «συνεργάτες» της κυβέρνησης όχι μόνο τους φυσικούς συμμάχους της, δηλαδή τους εκπροσώπους της πλουτοκρατίας, αλλά και τους κοινωνικούς εταίρους, δηλαδή τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Τον τίτλο αυτό, του συνεργάτη των κυβερνήσεων του κεφαλαίου, τον έχουν κατακτήσει επάξια με τη στάση που κράτησαν τις τελευταίες δεκαετίες, βάζοντας γερές πλάτες για να περάσουν τα πλέον βάρβαρα μέτρα και οι αντιδραστικές αλλαγές. Εντελώς φυσιολογικά, λοιπόν, ο πρωθυπουργός θεώρησε αυτονόητη και δεδομένη τη συμμετοχή τους στην υλοποίηση των άγριων μέτρων το επόμενο διάστημα: «Πρέπει να υλοποιήσουμε και τις εσωτερικές διαρθρωτικές αλλαγές, για να μπορεί να γίνει η οικονομία μας ανταγωνιστική και θα έλεγα, ακόμη περισσότερο, να μπορεί να σταθεί στα δικά της πόδια», τόνισε με νόημα στη συνέχεια. Περιττή μάλλον η πρωθυπουργική επισήμανση. Εδώ και πολλά χρόνια οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν κάνει σημαία τους την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, δηλαδή της κερδοφορίας του κεφαλαίου, προσφέροντας θυσία τα δικαιώματα και την ίδια τη ζωή των εργαζομένων. Η απομόνωσή τους και η οργάνωση του αγώνα στους χώρους δουλειάς με την ενίσχυση των ταξικών συνδικάτων και του ΠΑΜΕ είναι μονόδρομος για την απόκρουση των βάρβαρων μέτρων και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Στη θεσμοθέτηση μίας ακόμη ...«ανεξάρτητης αρχής», αυτή τη φορά για τις δημόσιες συμβάσεις, συμφώνησαν χτες στη Βουλή ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, υπερψηφίζοντας επί της αρχής το σχετικό νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης, του οποίου η συζήτηση ολοκληρώνεται σήμερα. Για γραφειοκρατικό όργανο που θα αποτελέσει αντικειμενικά «τροχονόμο συμφερόντων» έκανε λόγο ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Παπακωνσταντίνου, καταψηφίζοντας το νομοθέτημα.

«Το νομοσχέδιο», επισήμανε ο Ν. Παπακωνσταντίνου, «έρχεται σήμερα, πλάι στα χρηματοδοτικά πακέτα στους τραπεζίτες», τονίζοντας πως οι δημόσιες συμβάσεις δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι «κρατικές παραγγελίες προς τους επιχειρηματικούς ομίλους». Ενα σύστημα που δημιουργεί μια «κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα», που βρίσκεται «μακριά από τις ανάγκες και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού». Γι' αυτό, επισήμανε, συνεχώς ψηφίζονται «ρυθμίσεις κοντά στις προσδοκίες και τις αξιώσεις των μεγιστάνων».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ σημείωσε ότι «σε όλες τις δημόσιες συμβάσεις είναι αντισυμβαλλόμενο μέρος οι ΑΕ και οι κοινοπραξίες», που στοχεύουν στην «αποκόμιση του μέγιστου δυνατού κέρδους» και «έτσι τα δημόσια αγαθά προσαρμόζονται στις ανάγκες της κερδοφορίας τους».

Αναφερόμενος στον πυρήνα του νομοσχεδίου για την ύπαρξη ανεξάρτητης αρχής ελέγχου των δημόσιων συμβάσεων επισήμανε πως «η προτεινόμενη διοικητική αρχή αναλαμβάνει τον ρόλο του τροχονόμου για να μοιράζεται η πίτα μεταξύ τους», αποκαλώντας το «διοικητικό κρίκο ευρωενωσιακής κοπής».

Μάλιστα, ο βουλευτής του ΚΚΕ ανέφερε συγκεκριμένα παραδείγματα για το τι σημαίνει δημόσιες συμβάσεις, θυμίζοντας πως για την Εγνατία Οδό υπήρξε προϋπολογισμός 1 δισ. ευρώ, αλλά πληρώθηκαν 7 δισ. ευρώ, για την Αττική Οδό υπήρχε προϋπολογισμός 250 εκατομμυρίων ευρώ και πληρώθηκαν πάνω από 1,5 δισ. ευρώ.

Πρόσθεσε μάλιστα πως για την Αττική Οδό το 55% ήταν κρατική χρηματοδότηση και «9,5% έβαλε ο επιχειρηματικός όμιλος και μάλιστα με δάνεια και εγγυήσεις του Δημοσίου». Επισήμανε παράλληλα ότι «το κέρδος είναι ο βασικός παράγοντας εκτόξευσης του κόστους των δημοσίων έργων». Σχετικά με τις ρυθμίσεις του προτεινόμενου νόμου που αφορούν στην προπτωχευτική διαδικασία ο βουλευτής του ΚΚΕ είπε ότι αφορά «τους ηττημένους του καπιταλιστικού ανταγωνισμού» και με αυτές «ισχυροποιείται ο ρόλος του τραπεζικού κεφαλαίου στις συγχωνεύσεις και μεταβιβάσεις επιχειρήσεων».

Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, η εισηγήτρια του κόμματος, Κ. Μπατζελή, μίλησε για ένα νόμο που θα συμβάλει στην «καταπολέμηση της γραφειοκρατίας», θα αποτελέσει «έμπρακτη στήριξη των επιχειρήσεων», ενώ θα εξαλείψει την «άσκοπη και αδιαφανή σπατάλη δημοσίων πόρων». Επισήμανε ότι αποτελεί «υλοποίηση των ευρωπαϊκών συμφωνιών μας» και στοχεύει στην «προσέλκυση επενδύσεων». Την κυβερνητική επιχειρηματολογία ενστερνίστηκε και ο εισηγητής της ΝΔ, Κ. Χατζηδάκης, εκφράζοντας απλώς ενστάσεις σε σχέση με τον τρόπο συγκρότησης της ανεξάρτητης αρχής και την εμπλοκή της στις επιτροπές αξιολόγησης των δημόσιων συμβάσεων.