***
Πού τα ετοιμάζουν όλα αυτά; Μα στις διακοπές, όπου έχουν πάρει ένα σωρό φακέλους να... μελετήσουν(!!!), όπως μας «ενημέρωσαν» τα κανάλια...
***
Δεν έχουμε καμιά εξέλιξη στη φαγωμάρα που ξέσπασε μεταξύ Πατριαρχείου και Εκκλησίας της Ελλάδας; Μόνο ότι αν δεν ακολουθούσε το δρόμο της τέχνης, της πολιτικής και της Νομαρχίας ο κ. Ψωμιάδης, ίσως τον τράβαγε η άλλη αγάπη του, η Εκκλησία; Θα έθετε, είπε, υποψηφιότητα για μητροπολίτης Θεσσαλονίκης ή κάποιας άλλης «νέας χώρας»!!!
***
Ετσι κι αλλιώς, προς το παρόν στο σκορ: Βαρθολομαίος - Χριστόδουλος σημειώσατε Χ...
***
Κουλούρη (Κίμωνα): Μόνο τα κακόμοιρα τα μαναβάκια θα κυνηγάς εσύ και όσοι σε ξαμόλησαν στις λαϊκές αγορές για να γελάνε με τα καμώματά σου αλλά και να ξεπλένονται οι ανομίες οι δικές τους στη γραφικότητά σου, με τη βοήθεια των καναλιών;
***
Τη μεγάλη αισχροκέρδεια του συστήματός σας και την ακρίβεια που ακούει στο όνομα «αυξήσεις» σε φως, νερό, τηλέφωνο, Παιδεία, Υγεία, διάφορα δημοτικά τέλη και άλλα - ων ουκ έστιν αριθμός - δεν πρόκειται να την αγγίξετε, ούτε εσείς του ΠΑΣΟΚ ούτε οι άλλοι της ΝΔ!
***
Το σύστημα που υπηρετείτε και οι πολιτικές που ακολουθείτε δεκαετίες τώρα ευθύνονται! Γι' αυτό δεν τα αγγίζετε! Ετσι για να κάνετε κάτι με τα προβλήματα της «καθημερινότητας» το 'χετε ρίξει στα... μαναβάκια!
***
Φρέσκες, φτηνές ντομάτες που σας χρειάζονται...
***
Τραυμάτισαν και τη Γιολάντα! Με μπουκάλι! Ολωσδιόλου αναπάντεχα! (ΑΛΤΕΡ)! Αγνωστο γιατί και πώς... Τι εστί Γιολάντα; Μια από τις περιφερόμενες ανά τα κανάλια κυρίες - παρουσιάστριες παιγνιδιών (συνήθως τζόγου ή κάτι τέτοια)...
Αρχισαν να παραδίδονται και μαθήματα «κυνηγών φαντασμάτων» στις ΗΠΑ! (ΑΝΤΕΝΝΑ και ΑΛΤΕΡ)! Οχι δε συμβαίνει στον κινηματογράφο! Δεν πρόκειται για τη νέα εκδοχή της γνωστής ταινίας «Γκόστμπαστερς»! Πρόκειται για πραγματικό σχολείο με δασκάλους, στο οποίο φοιτούν μαθητές που πληρώνουν δίδακτρα και που στους αποφοιτούντες μοιράζει πτυχία!!!
***
Είναι σα να λέμε... πτυχιούχοι «κυνηγοί φαντασμάτων»!
***
Ορσε Αμέρικα! (Ανοιχτά και τα 5 δάχτυλα)! Κατά προτίμηση και των δυο χεριών...
Κι όταν περάσουν οι πρώτες αναγνωριστικές ώρες που σε «λογιάζουν» για να δουν τι «σόι πράμα» είσαι, με κουβέντες κοφτές, μετρημένες, με ένα δικό τους ξεχωριστό ένστικτο, σου απλώνουν το χέρι, σε καλούν στο τραπέζι τους και σου δείχνουν την εμπιστοσύνη τους, με ένα καραφάκι ούζο για τα καλωσορίσματα.
Κι όταν τους απαντήσεις στο κέρασμα, σαν να πατάς ένα αόρατο «κουμπί», γίνονται «χείμαρροι» και σου ανοίγουν την καρδιά τους. Σαν να βλέπουν στο πρόσωπο του κάθε ξένου τον αγγελιοφόρο που θα μεταφέρει τα προβλήματα, τον πόνο, τον καημό τους, την αγανάκτηση που έχουν συγκεντρώσει όλο το χειμώνα και δεν μπορεί να περάσει τα σύνορα του χωριού τους. Και εκεί που σκέφτεσαι πως θα ξεφύγεις από τα προβλήματα, έρχεσαι αντιμέτωπος με μια χιονοστιβάδα άλλων, της κάθε μικρής κλειστής κοινωνίας, που αν το καλοσκεφτείς είναι μια μικρογραφία όλης της χώρας. Μια μικρογραφία που ταλανίζεται από τα ίδια προβλήματα και την ίδια πολιτική.
Φάνταζαν τουλάχιστον αστεία γι' αυτούς τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων που έφταναν έστω και αργά το απόγευμα, με τους μεγάλους τίτλους να διαλαλούν τα περί ανασχηματισμών και κυβερνητικών εξαγγελιών για τα λαϊκά στρώματα. «Μπουχτίσαμε από δαύτα» έλεγαν και ξανάλεγαν και με αγανάκτηση μάς βεβαίωναν ότι «και του χρόνου αν έρθεις έτσι και χειρότερα θα μας εύρεις».
ΥΓ: Φέτος υπήρχε και μια πρωτοτυπία. Εκπληκτος άκουγα να απαριθμούν ακριβώς τα ίδια προβλήματα με τους ντόπιους και οι ξένοι τουρίστες...