Phasma |
«Ο αριθμός των μεταναστών και προσφύγων παγκόσμια συνεχώς αυξάνεται. Οι πρόσφυγες και εσωτερικά εκτοπισμένοι έφτασαν φέτος τα 43,7 εκατομμύρια. Οι μετανάστες θα είναι περισσότεροι από 405 εκατ. μέχρι το 2050.
Η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη έγινε δήθεν για την προστασία των αμάχων από τον Καντάφι. Μέχρι τώρα έχει προκαλέσει ένα εκατομμύριο πρόσφυγες. Οταν ένα ελάχιστο ποσοστό από αυτούς (μόνο 2%) φτάνει στην Ευρώπη, τότε οι ίδιοι αυτοί που βομβαρδίζουν τη Λιβύη, τους ονομάζουν ανεπιθύμητους "λαθρομετανάστες" και τους διώκουν. 1.200 άνθρωποι χάθηκαν Μάρτη κι Απρίλη στα νερά της Μεσογείου, προσπαθώντας να φτάσουν στην ΕΕ. Στρατιωτικά πλοία του ΝΑΤΟ αρνήθηκαν να βοηθήσουν ακυβέρνητο πλοιάριο με πρόσφυγες, με αποτέλεσμα να πεθάνουν από πείνα και δίψα περισσότεροι από 60 άνθρωποι!
Οι πρόσφυγες και μετανάστες δεν ξενιτεύονται από χόμπι. Τους σπρώχνει η ανάγκη. Τους σπρώχνουν τα μονοπώλια και οι κυβερνήσεις που τα υπηρετούν. Για τα καπιταλιστικά κέρδη γίνονται οι πόλεμοι, οι επεμβάσεις και η ληστεία του πλούτου των χωρών προέλευσης των μεταναστών.
Γι' αυτά τα ίδια κέρδη, ο ελληνικός λαός δέχεται την αδυσώπητη επίθεση στα δικαιώματα και την ίδια τη ζωή του. Γι' αυτό, όχι μόνο δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε με τους ξένους εργάτες, αλλά έχουμε κοινό εχθρό: το σύστημα που γεννάει εκμετάλλευση, ανισότητες, φτώχεια, πολέμους. Κοινός πρέπει να είναι ο αγώνας για να απαλλαγούμε από αυτό.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, το ΛΑ.Ο.Σ. και τα κόμματα του κεφαλαίου, που παίρνουν μέτρα καταστολής σε βάρος των μεταναστών, είναι όλοι τους συνυπεύθυνοι για τον ερχομό των μεταναστών και προσφύγων στη χώρα μας. Δεν υπάρχει ιμπεριαλιστική επέμβαση σε τρίτες χώρες, στην οποία να μη συμμετείχαν ή να μη συνέβαλαν. Θέλουν τους μετανάστες και πρόσφυγες ως φτηνό εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, έρμαια της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας, των εγκληματικών κυκλωμάτων και των φασιστικών συμμοριών. Εφαρμόζουν απαρέγκλιτα τη Συνθήκη Σένγκεν και τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ της ΕΕ, εμποδίζουν εκατοντάδες μετανάστες πρόσφυγες να συνεχίσουν το ταξίδι τους σε άλλες χώρες της ΕΕ που είναι και ο πραγματικός προορισμός τους, τους εγκλωβίζουν στην Ελλάδα.
Οι διάφορες ΜΚΟ και οι λεγόμενες "αντιρατσιστικές" οργανώσεις και κόμματα προωθούν τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, τον αταξικό αντιρατσισμό και την ενσωμάτωση των μεταναστών στο καπιταλιστικό σύστημα και την ΕΕ.
Το ΠΑΣΟΚ, που έκανε αρχικά τον φίλο των μεταναστών, δεν άργησε να αποκαλυφθεί. Εναλλάσσει το μαστίγιο με το καρότο. Ψήφισε νόμο για την ιθαγένεια και τη συμμετοχή στις δημοτικές εκλογές ενός μικρού αριθμού μεταναστών, για να τους πάρει με το μέρος του και να τους στρέψει εναντίον των υπολοίπων. Ψήφισε νόμους για φυλακίσεις και απελάσεις μεταναστών. Εφερε μόνιμα στην Ελλάδα το στρατιωτικο - αστυνομικό μηχανισμό Frontex της ΕΕ. Χτίζει φράχτη στον Εβρο και στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών σε όλη τη χώρα. Αξιοποιεί την απαράδεκτη κι αφόρητη κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας, για την οποία ευθύνονται από κοινού με τη ΝΔ, για να διώξει από το κέντρο της Αθήνας τόσο τους Ελληνες που ανήκουν στα φτωχά λαϊκά στρώματα όσο και τους μετανάστες, για να βάλει εμπόδια στις διαδηλώσεις.
Το αποκούμπι Ελλήνων και ξένων εργατών είναι το υπεύθυνο, οργανωμένο, με προοπτική ρήξης και ανατροπής ταξικό κίνημα. Παλεύουμε όλοι μαζί:
Την επομένη της 48ωρης απεργίας και της καταστολής στο κέντρο της Αθήνας, ο υπουργός Πολιτισμού, Π. Γερουλάνος, προσπάθησε να συνδέσει τον κλεφτοπόλεμο ανάμεσα στους προβοκάτορες και τις αστυνομικές δυνάμεις με τις κινητοποιήσεις του ταξικού κινήματος, λέγοντας: «Αυτή τη στιγμή πρέπει να κρατήσουμε την καλή εικόνα που είχε βγάλει η Ελλάδα όλο αυτόν τον καιρό σαν κόρη οφθαλμού (...) Για παράδειγμα, μία επιχείρηση πάνω στον Βράχο της Ακρόπολης, κάνει πολύ μεγαλύτερη ζημιά, από το να ανεβάζουν άνθρωποι ένα πανό. Αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή δεν θα δώσουμε μια μάχη σώμα με σώμα πάνω στο Βράχο, διακινδυνεύοντας τα αρχαία ή τη ζωή κάποιων ανθρώπων, ο καθένας έχει το δικαίωμα να ανεβάζει το πανό του». Λίγες μέρες μετά, μιλώντας στο ΣΚΑΪ, ο υπουργός Υγείας, Α. Λοβέρδος, είπε ότι οι πολιτικοί έφθασαν στο σημείο να φοβούνται τους ανθρώπους και την κοινωνία, με αποτέλεσμα τελικά να περιφρονούν το 1/5 των εργαζομένων της χώρας που δουλεύει στον τουρισμό και παράγει το 20% του ΑΕΠ. Στο ίδιο ραδιόφωνο, ο Γ. Τσακίρης, πρόεδρος του ξενοδοχειακού επιμελητηρίου Ελλάδας, έκανε λόγο για «αυτοχειριασμό του τουρισμού στην Ελλάδα», με αφορμή τις εργατικές κινητοποιήσεις που σκόπιμα μπέρδεψε κι αυτός με τις προβοκάτσιες, ενώ το κερασάκι στην τούρτα έβαλε ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ, Α. Ανδρεάδης, ο οποίος ωμά και χωρίς περιστροφές, είπε ότι «δεν μπορεί 20 άνθρωποι να μπλοκάρουν τα λιμάνια, πρέπει να βρεθεί ένα μορατόριουμ τους τουριστικούς μήνες με τις διαδηλώσεις».
Κυβέρνηση και εργοδοσία φτιάχνουν το κλίμα για να εξαπολύσουν το επόμενο κύμα της συκοφαντικής επίθεσης στο οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα. Κεντρικό πεδίο της προπαγάνδας τους αναδείχνεται και φέτος ο τουρισμός. Στο πρόσωπο των ναυτεργατών, που χτυπιούνται αλύπητα από το Μεσοπρόθεσμο και οι συντάξεις τους τραβάνε τον κατήφορο, των ξενοδοχοϋπαλλήλων, που δουλεύουν μόνο μερικούς μήνες το χρόνο ολοένα και λιγότεροι και με ολοένα και πιο εντατικοποιημένη δουλειά σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα και πολλοί παραμένουν απλήρωτοι, όπως στην Κρήτη, των νησιωτών, που παραμένουν όλη τη χρονιά στην απομόνωση και το καλοκαίρι είναι αφημένοι στις «καλές προθέσεις» του εφοπλιστή για να μετακινηθούν από και προς τον τόπο της κατοικίας τους, η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της ετοιμάζονται να χτυπήσουν με ψέματα και κάλπικη προπαγάνδα το ταξικό κίνημα, συνολικά τους αγώνες του λαού ενάντια στη βάρβαρη πολιτική της.
Είναι πολύ γελασμένοι όμως αν νομίζουν πως έτσι θα υπονομεύσουν την ταξική πάλη. Τα ταξικά σωματεία και το ΠΑΜΕ δεν τρομοκρατούνται, δεν εκβιάζονται. Η κλιμάκωση της εργατικής λαϊκής πάλης, με οργάνωση στα σωματεία, με ολοένα και μεγαλύτερη δράση περισσότερων εργαζομένων, στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, με το δυνάμωμα της κοινωνικής συμμαχίας ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΜΑΣ - ΟΓΕ, είναι όρος επιβίωσης για την εργατιά και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Για να βάλουν εμπόδια στα φριχτά αντεργατικά μέτρα, για να αλλάξουν τους συσχετισμούς σε όφελός τους παντού, στα συνδικάτα, στο πολιτικό επίπεδο, συγκεντρώνοντας δυνάμεις για την αντεπίθεση και τη ρήξη. Οση λάσπη κι αν επιχειρήσουν να ρίξουν, θα τους γίνει μπούμερανγκ.