Προχωρεί η οικοδόμηση ενός νέου συστήματος δήθεν Κοινωνικής Ασφάλισης, που δεν έχει καμία σχέση με την ουσία της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Παρατείνεται η εργάσιμη ημέρα, με στόχο να ενταθεί η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, για να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.
Η νέα αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου αποτελεί υλοποίηση των αποφάσεων της Εαρινής Συνόδου της ΕΕ, που υποστήριξαν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αποτελεί προσαρμογή στις απαιτήσεις της ανταγωνιστικότητας των κερδών της πλουτοκρατίας. Φέρνει μαζί της την επέκταση της μερικής απασχόλησης, την παραπέρα εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας.
Οι συνέπειες για την εργατική τάξη θα είναι ακόμη πιο οδυνηρές: Το εισόδημα θα μειωθεί περισσότερο. Καταργείται πλήρως ο ελεύθερος χρόνος, με συνέπεια τη σωματική και ψυχική εξουθένωση του εργαζόμενου. Παραγνωρίζονται απόλυτα οι ιδιαιτερότητες στο φύλο, στην ηλικία. Εξοβελίζεται και η ελάχιστη δυνατότητα και ανάγκη για κοινωνική και πολιτιστική δραστηριότητα.
Επιβεβαιώνεται και πάλι, με δραματικό τρόπο, ότι όσο περισσότερο κοινωνικό πλούτο παράγει η εργατική τάξη, τόσο μειώνεται το μερίδιό της στο νεοπαραγόμενο προϊόν. Επιβεβαιώνεται η θέση του ΚΚΕ ότι το θέμα δεν είναι η ανάπτυξη και οι ρυθμοί της, αλλά ποια ανάπτυξη και για ποιον.
Στη γενικότερη επίθεση ενάντια στα δικαιώματα και στο εισόδημα, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να αντιπαραθέσουν τη δική τους στρατηγική, την αντεπίθεση, τη συμμαχία τους, τη συσπείρωση που δίνει στον αγώνα προοπτική και είναι η μόνη που μπορεί, κάτω από προϋποθέσεις, να βάλει και φρένο σήμερα στην εναντίον τους επέλαση.
Οι δηλώσεις περί μη κατάργησης των Συλλογικών Συμβάσεων και του 8ωρου είναι εκ του πονηρού. Κρύβουν ότι στο περιβάλλον της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και των ελαστικών μορφών απασχόλησης υπονομεύονται ο σταθερός ημερήσιος εργάσιμος χρόνος (το 8ωρο) και οι Συλλογικές Συμβάσεις. Ενισχύεται η ατομική σύμβαση και διαπραγμάτευση.
Καμία συναίνεση δεν οφείλουν οι εργαζόμενοι. Συναίνεση σημαίνει υποταγή, θηλιά στο λαιμό τους.
Δεν μπορεί το δημογραφικό πρόβλημα ή η αύξηση του μέσου ορίου ζωής να φορτώνονται στις πλάτες της εργατικής τάξης.
Είναι απάτη ότι τα κόμματα και οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουν τις προτάσεις τους, για την εξεύρεση πόρων, προκειμένου να σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα.
Το ΚΚΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα ασφαλώς και προβάλλουν διεκδικήσεις.
Υπογραμμίζουμε, ωστόσο, ότι εμείς δε χρωστάμε καμιά πρόταση, για να υπηρετήσουμε τον ψεύτικο στόχο της βιωσιμότητας. Το ίδιο και η εργατική τάξη. Οι προτάσεις του ΚΚΕ υπάρχουν και αφορούν στο συμφέρον του λαού.
Η επιχειρηματολογία για τη βιωσιμότητα των ταμείων είναι «δούρειος ίππος» για την εφαρμογή νέων αντεργατικών μέτρων. Οι εργαζόμενοι παράγουν τον πλούτο, πληρώνουν τρεις φορές (υπεραξία, εισφορές στα Ταμεία, φορολογία) και δεν έχουν καμιά ευθύνη για την κατάσταση των ταμείων. Μόνο τους χρωστούν και δε χρωστάνε δεκάρα. Η πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τα κέρδη του κεφαλαίου, προκαλούν τα ελλείμματα...
-- Με την ανεργία και την υποαπασχόληση.
-- Την υποχρηματοδότηση του ΙΚΑ (1% του ΑΕΠ).
-- Την απαλλαγή των εργοδοτών από ασφαλιστικές υποχρεώσεις, την εισφοροδιαφυγή, την παραγραφή οφειλών δισεκατομμυρίων, τη «μαύρη» - ανασφάλιστη εργασία.
-- Τις ανεξόφλητες οφειλές του κράτους και της εργοδοσίας.
-- Την εμπορευματοποίηση της Υγείας, τη χρησιμοποίηση των ασφαλιστικών Ταμείων για την ενίσχυση του ιδιωτικού -επιχειρηματικού τομέα, την αύξηση των νοσηλίων των νοσοκομείων.
Η πολιτική αυτών των κομμάτων εκπροσωπεί τα συμφέροντα του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) και των άλλων τμημάτων του κεφαλαίου.
Να μην εγκλωβιστούν οι εργαζόμενοι στις αυταπάτες που καλλιεργεί ο ΣΥΝ. Εχει στηρίξει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τη Λευκή Βίβλο, τις αντιδραστικές αλλαγές που βιώνουν οι εργαζόμενοι σήμερα. Υποστηρίζει την ουσία της στρατηγικής της Λισαβόνας, την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, τη μερική απασχόληση.
Αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο, ισχυροποίηση του ΚΚΕ για να κτιστεί το Λαϊκό Μέτωπο που θα διεκδικήσει τη λαϊκή εξουσία, για να οργανωθεί και να αναπτυχθεί η οικονομία με κριτήριο την ευημερία του λαού.
Κοινή δράση των εργατοϋπαλλήλων ανεξάρτητα από κλάδο και ειδικότητα, ώστε να συναντηθούν στο δρόμο του αγώνα οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, στις πρώην ΔΕΚΟ. Στην καθημερινή δράση, στην Απεργία της Πρωτομαγιάς μαζί με το ΠΑΜΕ.
ΑΘΗΝΑ 19/4/2005
ΤΟ ΠΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ