Την παλαιότερη πρότασή του για χαρακτηρισμό και αποκατάσταση των ξενοδοχείων «Ξενία» και σύσταση «δικτύου» ελέγχου των παρεμβάσεων σ' αυτά, επανέφερε ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων με επιστολές του στο ΥΠΠΟ.

Ο Σύλλογος υπενθυμίζει ότι το 2003 πρότεινε την «άμεση προστασία και ανάδειξη των "Ξενία" της περιόδου 1950 - 1967», ζητώντας το χαρακτηρισμό τους ως διατηρητέων, μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο τους, ώστε, αφού συντηρηθούν βάσει των αρχικών σχεδίων και οργανωθούν κατάλληλα, να αποτελέσουν δίκτυο τουριστικής υποδομής υψηλής αρχιτεκτονικής αξίας». Προσθέτει ότι «η ενδεχόμενη καταστροφή τους θα αποτελούσε σημαντική απώλεια» της σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής, καθώς η ενότητα αυτή συνιστά τη «σημαντικότερη αρχιτεκτονική παραγωγή δημοσίων κτιρίων μεταπολεμικά».

Θεωρώντας δύσκολη τη διατήρηση των «Ξενία» και την «οικονομική τους βιωσιμότητα», εάν αντιμετωπίζονται «μεμονωμένα» ο Σύλλογος προτείνει τη δημιουργία ενός «δικτύου τέτοιων μονάδων, που ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς, θα λειτουργούν με κοινά πρότυπα υψηλής ποιότητας παροχής υπηρεσιών» και θα διαφημίζονται εντός και εκτός Ελλάδας ως μοναδικό δίκτυο μικρών αλλά εξαιρετικών μονάδων. «Μετά την επιχορηγούμενη σε μεγάλο βαθμό αλλά υποχρεωτική και πιστοποιημένη συντήρηση των μονάδων αυτών, με ενιαία και ιδιαίτερα αυστηρά κριτήρια, που θα εξασφαλίζουν την ουσιαστική τους αποκατάσταση, θα μπορούσαν να ενταχθούν στο νέο δίκτυο "Ξενία"». Αυτό πρέπει να γίνει σύντομα, καθώς «ήδη κάποιες μονάδες έχουν κακοποιηθεί ή αυτό θα συμβεί», (λ.χ. τα «Ξενία» Πόρου, Λάρισας, Ξάνθης, Ναυπλίου) και άλλα κινδυνεύουν με κατεδάφιση (των Ιωαννίνων).

Να σημειωθεί ότι οι ιδιώτες ολοκλήρωσαν την καταστροφή των «Ξενία», μετά την απαξίωσή τους από το κράτος.

Επισημαίνουν ότι «Ξενία» όπως της Μυκόνου, Καλαμπάκας, Ολυμπίας, Πόρου, αποτελούν σημείο αναφοράς για τους Ελληνες και ξένους αρχιτέκτονες (διδάσκονται στις ελληνικές αρχιτεκτονικές σχολές και περιλαμβάνονται στην ελληνική και ξένη βιβλιογραφία). Ο Σύλλογος κατέθεσε αναλυτική πρόταση για τα «Ξενία» που πρέπει να χαρακτηριστούν και να διατηρηθούν εντός των ορίων δράσης των Εφορειών Νεωτέρων Μνημείων του ΥΠΠΟ.

Ο σύλλογος αναφέρεται στο «Ξενία» Ιωαννίνων με αφορμή τη γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων του ΥΠΠΟ τον περασμένο Γενάρη, υπέρ του μη χαρακτηρισμού του ως μνημείου, γεγονός που οδηγεί στην κατεδάφισή του. Επισημαίνει, επίσης, τη νομική αδυναμία του Δήμου Ιωαννιτών για τη διαφοροποίηση των όρων δόμησης του οικοδομικού τετραγώνου 114, όπου βρίσκεται το «Ξενία», με συνέπεια να κτιστεί πολλαπλάσιο σε όγκο και εμβαδόν κτίριο, θέμα για το οποίο εκκρεμεί προσφυγή στο ΣτΕ. Θεωρεί «ότι η καταστροφή του "Ξενία" με την ταυτόχρονη άλωση του σημαντικού αυτού ελεύθερου χώρου της πόλης, δε λειτουργεί υπέρ του δημοσίου συμφέροντος» και καλεί τον υπουργό Πολιτισμού να παρέμβει άμεσα, καθώς στις 25/2/2005 «υπεγράφη άδεια κατεδάφισης του εν λόγω "Ξενία"».

«Η τέχνη κατά του κοινωνικού στιγματισμού», τιτλοφορείται η διεθνής έκθεση ζωγραφικής, που εγκαινιάζεται αύριο (8 μ.μ.) στο Βυζαντινό Μουσείο. Σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου, σημειώθηκε ότι έως τις 16/3 θα φιλοξενηθούν 50 έργα, δημιουργήματα καλλιτεχνών με ψυχικά προβλήματα. Η έκθεση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Συνεδρίου Ψυχιατρικής, για «να φέρει στην επιφάνεια τα προβλήματα της προκατάληψης και της περιθωριοποίησης, τα οποία αποτελούν το κοινωνικό σκέλος των εμποδίων που συναντούν οι ψυχικά ασθενείς στην προσπάθειά τους για αποθεραπεία. Παράλληλα με τα έργα, θα παρουσιαστούν και ντοκουμέντα από προγράμματα αποκατάστασης του Δρομοκαΐτειου Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αθηνών, του Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αθηνών στο Δαφνί.

Σήμερα δίνεται η πρεμιέρα της δεύτερης χειμερινής παράστασης του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Κρήτης με το μονόπρακτο του Εντουαρντ Αλμπι «Ιστορία ζωολογικού κήπου» σε μετάφραση Κατερίνας Χριστοδούλου, σκηνοθεσία Γιώργου Αντωνάκη, σκηνικά - κοστούμια Βάλιας Μαργαρίτη, μουσική Νίκου Περάκη. Παίζουν: Μανώλης Σορμαΐνης, Πάνος Ξενάκης. Συμμετέχει με το σαξόφωνό του ο Μιχάλης Λαμπράκης. Στις παραστάσεις στα Χανιά συμμετέχει η Πειραματική Ερασιτεχνική Σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης. Στις παραστάσεις στο Ηράκλειο, η Θεατρική Ομάδα Πανεπιστημίου Κρήτης (σχολές Ηρακλείου).