ΕΡΓΑΤΙΚΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

Πρόβλημα ο προσανατολισμός και όχι η οργάνωση

Σε έρευνα της ΓΣΕΕ για τα συνδικάτα, που παρουσιάστηκε πριν από ενάμιση χρόνο, υπήρχε και το εξής ενδιαφέρον εύρημα: Ενώ σε ποσοστό 85% οι ερωτηθέντες εργαζόμενοι απάντησαν ότι θεωρούν αναγκαία τα συνδικάτα, την ίδια στιγμή μόνον ένας στους τρεις δήλωναν ότι ανήκουν σε σωματείο ή σύλλογο εργαζομένων. Βέβαια, το ζήτημα της μαζικοποίησης των συνδικάτων δεν είναι καινούριο, απασχόλησε και απασχολεί την εργατική τάξη και τις οργανώσεις της από τη στιγμή που το εργατικό κίνημα βγήκε οργανωμένα στο προσκήνιο της ιστορίας.

Και σίγουρα το κυρίαρχο θέμα, από το οποίο σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται και το ζήτημα της μαζικοποίησης, δεν μπορεί, παρά να είναι τι είδους συνδικάτα είναι αναγκαία στην εργατική τάξη. Ποια συνδικάτα, πραγματικά, μπορούν να εκφράσουν τα συμφέροντα, τους καημούς και τους πόθους των εργαζομένων. Ποια συνδικάτα, ντε φάκτο, αναδεικνύονται σε υπερασπιστές των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Τελικά, τι συνδικάτα χρειάζεται η εργατική τάξη, για να αντιπαρατεθεί σθεναρά και αποφασιστικά στην επίθεση που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο στο μέτωπο των εργασιακών σχέσεων, στους μισθούς και στα μεροκάματα, στην Κοινωνική Ασφάλιση και στην Υγεία, συνολικά στο βιοτικό της επίπεδο.

Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο ότι γύρω απ' αυτό το κεντρικό ερώτημα και στο 31ο οργανωτικό συνέδριο της ΓΣΕΕ, που θα γίνει στις 23-24 Νοέμβρη και την απάντηση που δίνεται, αντιπαρατίθενται δύο αντιλήψεις, δύο πολιτικές «γραμμές», όπως, άλλωστε, γίνεται και μέσα στη ζωή των συνδικάτων. Οσο και αν η πλειοψηφία της Διοίκησης της ΓΣΕΕ επιδιώκει να περιορίσει την ανάγκη των παρεμβάσεων σε κάποια οργανωτικά μέτρα, δεν μπορεί να αποκρύψει το γεγονός ότι και αυτά εξυπηρετούν μια συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη και πρακτική.

Αλλωστε, σε πρόσφατο άρθρο του, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ενώ αναφέρθηκε σε μια σειρά «οργανωτικά μέτρα», δεν έκρυψε τον καημό του για την ενίσχυση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της ΓΣΕΕ..! Οι ηγετικές ομάδες σε ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομη Παρέμβαση» δεν περνάει στιγμή, που να μην επιβεβαιώνουν ότι «ανήκουν στην ΕΕ». Καθημερινά, με την πρακτική τους και την ιδεολογία τους, υπηρετούν την αντίληψη της ταξικής συνεργασίας και της εργασιακής ειρήνης, την παράδοση, δηλαδή, της εργατικής τάξης, στους εργοδότες της, άοπλης και ανήμπορης.

Καρπός αυτού του αμαρτωλού προσανατολισμού είναι και μια σειρά μέτρα, όπως αυτό που προτείνεται για τη δημιουργία Περιφερειακής Συνδικαλιστικής Οργάνωσης, που θα αντιστοιχεί στη διοικητική διαίρεση της χώρας, ενός ακόμα, δηλαδή, επιπέδου οργάνωσης ανάμεσα στους εργαζόμενους και την «κορυφή» του συνδικαλιστικού κινήματος. Ενα τέτοιο κατασκεύασμα θα προσθέσει ακόμα ένα φίλτρο στη θέληση και στη δράση των εργαζομένων, ενώ δεν αποκλείεται στην προοπτική της να εξελιχτεί σε αυτοτελή συνδικαλιστική οργάνωση, ενισχύοντας έτσι την πολυδιάσπαση. Το επιχείρημα του συντονισμού των εργατικών κέντρων της κάθε διοικητικής περιφέρειας δεν ευσταθεί, αφού η άρνηση από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προτάσεων για συντονισμό, έχει πολιτική και όχι οργανωτική βάση.

Γ. Ζαχ.

Ο Δεκάλογος της ΔΑΣ

Μπροστά στο συνέδριο, η ΔΑΣ κατέθεσε τις δικές της προτάσεις και θέσεις για τα οργανωτικά ζητήματα αλλά και την ενίσχυση των ταξικών χαρακτηριστικών του συνδικαλιστικού κινήματος και σε επίπεδο Kαταστατικού.

1. Στο Καταστατικό της ΓΣΕΕ, αλλά και όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων να αποτυπωθεί με σαφήνεια ότι το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στη χώρα μας υιοθετεί και ακολουθεί τη γραμμή της ταξικής πάλης και απορρίπτει ως επιζήμια για τα εργατικά συμφέροντα τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας. Η απόρριψη από τα συνδικάτα της γραμμής του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, θα ωθήσει νέα τμήματα εργαζομένων στις τάξεις των συνδικάτων, μπορεί να ξαναγεννήσει την ελπίδα της συλλογικής πάλης σε πολλούς απ' αυτούς και θα αποτελεί ένα πρώτο μήνυμα στο κεφάλαιο και στις κυβερνήσεις ότι τα συνδικάτα δε συναινούν αλλά αντεπιτίθενται. Οτι δεν αποτελούν μηχανισμούς διαχείρισης αλλά μοχλούς ανατροπής.

2. Στην ευρωπαϊκή και διεθνή του δραστηριότητα το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να αποκαλύπτει το ρόλο της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ενωσης και μηχανισμών της μέσα στην Εργατική Τάξη. Αρα η στάση των συνδικάτων απέναντι στη ΣΕΣ (Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων) πρέπει να καταδείχνει ότι η οργάνωση αυτή αποτελεί «μακρύ χέρι» της Κομισιόν, για να προωθεί την ιδεολογία και την πολιτική των μονοπωλίων μέσα στους εργαζόμενους. Ταυτόχρονα, να αποτυπωθεί στα Καταστατικά ότι σε περίοδο έντασης της πολιτικής της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης η διεθνής συνεργασία και ο αγωνιστικός συντονισμός ανάμεσα στις οργανώσεις της Εργατικής Τάξης είναι αναγκαίος.

3.Στην περίοδο που βρισκόμαστε έχει ουσιαστική σημασία να τονιστούν στα Καταστατικά τα θέματα υπεράσπισης των Δημοκρατικών και Συνδικαλιστικών Ελευθεριών, της ανεμπόδιστης άσκησης του απεργιακού δικαιώματος. Ταυτόχρονα, να απαιτηθεί η κατάργηση όλων των διατάξεων που δίνουν το δικαίωμα για πολιτική επιστράτευση απεργών και να απαγορευτεί η ποινικοποίηση των αγώνων.

4. Να καταγραφεί η αναγκαιότητα οργάνωσης Ελλήνων και ξένων οικονομικών μεταναστών στα ίδια συνδικάτα, για ίδια εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Η οργάνωση στα συνδικάτα πρέπει να ξεπερνά τα εμπόδια που βάζουν οι κυβερνήσεις και η εργοδοσία. Να μην καθορίζονται από τις όποιες εργασιακές σχέσεις του κάθε εργαζόμενου. Ετσι θα υποβοηθείται και θα προωθείται η κατάκτηση της ενότητας της ίδια της Εργατικής Τάξης στον αγώνα που διεξάγει απέναντι στα μονοπώλια και τις πολυεθνικές.

5. Ρητά να ορίζεται στα Καταστατικά η αποδοχή του Συντονισμού της Αλληλεγγύης και της κοινής δράσης με τη φτωχή αγροτιά, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τη νεολαία και την προοδευτική διανόηση. Τα φαινόμενα του «κοινωνικού αυτοματισμού» όπου κάποιοι εργάτες θα «φωνάζουν» όταν απεργούν οι ναυτεργάτες και κάποιοι έμποροι θα «γκρινιάζουν» όταν κινητοποιούνται οι αγρότες, είναι συνειδητή πολιτική και ιδεολογική παρέμβαση της άρχουσας τάξης που στόχο έχει τον κατακερματισμό και την αποδυνάμωση των λαϊκών κινητοποιήσεων.

6. Στις σημερινές συνθήκες αποκτά ιδιαίτερη σημασία η Κλαδική Οργάνωση που μπορεί να συνενώνει τους εργαζόμενους ενάντια στη συνολική πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που δε θα εξαντλείται στην υπογραφή ΣΣΕ ούτε θα περιορίζεται μόνο στα στενά κλαδικά αιτήματα, αλλά θα διευρύνει τον αγώνα, θα προωθεί το συντονισμό και τη συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα.

7. Υποστηρίζουμε την ίδρυση Ενιαίων Σωματείων κατά πόλη ή νόμο στους κλάδους και στους μεγάλους εργασιακούς χώρους που θα συγκεντρώνουν στη δύναμή τους, τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από ειδικότητα και εργασιακές σχέσεις. Ταυτόχρονα προωθούμε την ίδρυση Σωματείων σε κλάδους που σήμερα δεν καλύπτονται συνδικαλιστικά.

8. Εχουμε τοποθετηθεί υπέρ της ενοποίησης ομοειδών (κατά κλάδο παραγωγής) Ομοσπονδιών και παραμένουμε στη θέση μας αυτή. Βέβαια για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος απαιτείται πλατιά ανοιχτή συζήτηση με τους εργαζόμενους και τα ίδια τα συνδικάτα.

9. Σε κάθε νομό να υπάρχει ένα Εργατικό Κέντρο. Στα μεγάλα αστικά κέντρα να μπορούν με αποφάσεις των ίδιων των Εργατικών Κέντρων να συγκροτούνται παραρτήματά τους στις εργατογειτονιές για τη διευκόλυνση της συμμετοχής και της ενημέρωσης των εργαζομένων και των ανέργων.

10. Με καταστατική δέσμευση θεωρούμε αναγκαία την εγγραφή των Συνταξιουχικών Συνδικαλιστικών Οργανώσεων ως πλήρη και ισότιμα μέλη της ΓΣΕΕ και των Εργατικών Κέντρων. Παράλληλα να αποτυπωθεί καταστατική ρήτρα για το ουσιαστικό εκδημοκρατισμό του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΣΕΕ

Δύο γραμμές σε αντιπαράθεση

Στις 23 και 24 του Νοέμβρη θα γίνει στην Αθήνα Καταστατικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Από τις μέχρι τώρα συνεδριάσεις οργάνων και επιτροπών στη ΓΣΕΕ έχει γίνει καθαρό ότι στο επικείμενο συνέδριο θα αντιπαρατεθούν δύο στρατηγικές.

Από τη μια, η γραμμή του ΠΑΜΕ που θα υποστηρίζει ότι στα Καταστατικά των Συνδικάτων πρέπει να κατοχυρώνεται η αρχή της πάλης των τάξεων κι αυτή να είναι η πυξίδα της δράσης τους και της ταχτικής τους και, από την άλλη, των δυνάμεων που συγκροτούν την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και θα υποστηρίξουν ότι στο Καταστατικό της ΓΣΕΕ επιβάλλεται να ενισχυθούν ακόμα περισσότερο οι διατάξεις που σπρώχνουν στη συνεργασία των τάξεων και στο λεγόμενο ευρωπαϊκό προσανατολισμό των συνδικάτων.

Από την πλευρά μας συμφωνήσαμε να πραγματοποιηθεί το Οργανωτικό - Καταστατικό Συνέδριο επειδή αποτελεί μια ευκαιρία παράθεσης και αντιπαράθεσης απόψεων πάνω σε κρίσιμα ζητήματα του Εργατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος, και επειδή ταυτόχρονα υπάρχουν ανοιχτά οργανωτικά προβλήματα για το συνδικαλιστικό κίνημα που πράγματι χρειάζονται αντιμετώπιση. Μέσα από μια ανοιχτή τέτοια συζήτηση, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί να βγει πιο ενισχυμένο σε σκέψεις, ιδέες και προτάσεις που βάζοντας τες σε δοκιμασία μέσα στις ίδιες τις μαζικές οργανώσεις, δίνουν τη δυνατότητα από καλύτερες θέσεις να συνεχίσουμε την ανάπτυξη της ταξικής πάλης από την οπτική των εργατικών συμφερόντων.

Με δεδομένο ότι τα κρίσιμα και ζωτικά προβλήματα του Εργατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος και σήμερα, είναι κύρια προβλήματα ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ και ΓΡΑΜΜΗΣ δεν εκτιμούμε ότι με οργανωτίστικες, διοικητικές και μηχανιστικές παρεμβάσεις θα ξεπεραστούν τα προβλήματα και οι αδυναμίες.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που εδώ και χρόνια έχει αποδείξει ότι είναι απόλυτα δέσμια της γραμμής των κοινωνικών διαλόγων, της εργασιακής ειρήνης και της ταξικής συνεργασίας και που βεβαιωμένα ακολουθεί τη γραμμή της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, δεν μπορεί ούτε θέλει να διαμορφωθεί ένας καταστατικός χάρτης από πάνω ως κάτω μέσα στα συνδικάτα που θα οδηγεί στην αναζωογόνηση των μαζικών οργανώσεων της εργατικής τάξης, στην ενίσχυση των ταξικών τους χαρακτηριστικών, στο δικαίωμα της άμεσης δημοκρατικής λειτουργίας τους και στη μαζικοποίησή τους.

Εξάλλου, τα αποτελέσματα του 26^ου Οργανωτικού Συνεδρίου είναι γνωστά και επιβεβαιώνουν στο ακέραιο τις παραπάνω εκτιμήσεις. Με φωτεινή εξαίρεση την έμπρακτη στάση των δυνάμεων της ΔΑΣ που υλοποίησαν την απόφαση για Ενοποίηση Ομοσπονδιών, οι άλλες δυνάμεις όχι μόνο τορπίλισαν αλλά και προχώρησαν στην ίδρυση και νέων διασπαστικών οργανώσεων με μοναδικό κριτήριο το μικροπαραταξιακό τους συμφέρον.

Οι δυνάμεις της Ταξικής Συνεργασίας, δηλαδή οι ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της ΑΠ, με την ταχτική και την προπαγάνδα τους επιχειρούν να περάσουν την άποψη ότι τάχα για τη μαζικοποίηση των συνδικάτων και την εγγραφή νέων μελών αρκούν κάποια οργανωτικά μέτρα του στιλ να μειωθεί ο αριθμός των συνδικαλιστικών οργανώσεων, είτε να αλλάξει ο τίτλος της ΓΣΕΕ, είτε να δοθούν ακόμα - ακόμα και «μπόνους» στους εργαζόμενους που θα γράφονται στα Σωματεία τους κλπ.

Μ' όλα αυτά βαράνε το σαμάρι για να τη γλιτώσει ο γάιδαρος.

Οι ταξικές δυνάμεις εκτιμούν ότι τα υπαρκτά προβλήματα και οι αδυναμίες στη μαζικοποίηση και στην ενεργή συμμετοχή των εργατοϋπαλλήλων έχουν τη ρίζα τους πρώτα απ' όλα στο προσανατολισμό και στη δράση των ίδιων των συνδικάτων. Οταν οι μισθωτοί βλέπουν μια ΓΣΕΕ και μια ΑΔΕΔΥ να είναι όργανα κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού απογοητεύονται και αποπροσανατολίζονται. Οταν όμως δουν στην πράξη συνδικάτα με συνέπεια, με ξεκάθαρους στόχους, με σωστό προσανατολισμό και ανάλογη δράση, κατανοούν ότι αξίζει ο αγώνας και η συλλογική δράση. Πέρα όμως από τον παραπάνω λόγο στις βασικές αιτίες για τη μαζικότητα δεν μπορεί να αγνοούνται η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η ανασφάλεια που γεννά η ανεργία, η εργοδοτική τρομοκρατία, ο αυταρχισμός και οι απολύσεις, η λιτότητα, οι ιδιωτικοποιήσεις κ.ά. Στο βαθμό που θα αντιπαλεύεται συνολικά αυτή η πολιτική και οι συνέπειές της, θα κερδίζει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα νέους αγωνιστές.

Σε πρόσφατες συνεντεύξεις τους στελέχη του προεδρείου της ΓΣΕΕ, με πρώτο τον πρόεδρο της, δηλώνουν και αρθρογραφούν σημειώνοντας με νόημα ότι οι καταστατικές αλλαγές που προτείνει η πλειοψηφία στόχο έχουν να «ενδυναμώνουν την παρέμβαση της ΓΣΕΕ σε ζητήματα της οικονομίας και της ανάπτυξης», «να παρεμβαίνει καταλυτικά προς όφελος των πολιτών», «να συσπειρώνει ευρύτερες κοινωνικές μάζες» και, άκουσον άκουσον, «να διεκδικήσει επικουρική επαγγελματική ασφάλιση...»!

Οτι μιλούν για την οικονομία της αγοράς και την καπιταλιστική ανάπτυξη το παραδέχονται. Κι ομολογούν ακόμα ότι δε θέλουν συνδικάτα εργατοϋπαλλήλων αλλά πολιτών και της... κοινωνίας ολόκληρης που θα υλοποιεί και την ιδιωτικοποίηση στην Κοινωνική Ασφάλιση!!

Το ΠΑΜΕ, το Ταξικό Συνδικαλιστικό Κίνημα έχει με βάση όλα τα παραπάνω, σοβαρά καθήκοντα μπροστά του και οφείλει σε συνδυασμό με την όξυνση της ταξικής πάλης για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, να δώσει αποφασιστικά τον αγώνα για δημοκρατικά - ταξικά Καταστατικά των εργατικών συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Του Γιώργου Μαυρίκου
Μέλος Εκτελεστικής Γραμματείας ΠΑΜΕ

Σύσκεψη Λογιστών

Σύσκεψη την Τρίτη 24 Σεπτέμβρη στις 6 μ.μ. στα γραφεία της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (Βερανζέρου και Κοτοπούλη) διοργανώνει η ΚΟΒ Λογιστών της ΚΟΑ του ΚΚΕ. Τα θέματα της σύσκεψης είναι: α) Εκλογές στην ΕΕΛΠ τον ερχόμενο Δεκέμβρη. β) Η συμβολή των λογιστών στην προσπάθεια του Κόμματος για την υπερψήφιση αγωνιστικών συνδυασμών στις ερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.