Κυριακή 22 Σεπτέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 30
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΣΕΕ
Δύο γραμμές σε αντιπαράθεση

Στις 23 και 24 του Νοέμβρη θα γίνει στην Αθήνα Καταστατικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Από τις μέχρι τώρα συνεδριάσεις οργάνων και επιτροπών στη ΓΣΕΕ έχει γίνει καθαρό ότι στο επικείμενο συνέδριο θα αντιπαρατεθούν δύο στρατηγικές.

Από τη μια, η γραμμή του ΠΑΜΕ που θα υποστηρίζει ότι στα Καταστατικά των Συνδικάτων πρέπει να κατοχυρώνεται η αρχή της πάλης των τάξεων κι αυτή να είναι η πυξίδα της δράσης τους και της ταχτικής τους και, από την άλλη, των δυνάμεων που συγκροτούν την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και θα υποστηρίξουν ότι στο Καταστατικό της ΓΣΕΕ επιβάλλεται να ενισχυθούν ακόμα περισσότερο οι διατάξεις που σπρώχνουν στη συνεργασία των τάξεων και στο λεγόμενο ευρωπαϊκό προσανατολισμό των συνδικάτων.

Από την πλευρά μας συμφωνήσαμε να πραγματοποιηθεί το Οργανωτικό - Καταστατικό Συνέδριο επειδή αποτελεί μια ευκαιρία παράθεσης και αντιπαράθεσης απόψεων πάνω σε κρίσιμα ζητήματα του Εργατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος, και επειδή ταυτόχρονα υπάρχουν ανοιχτά οργανωτικά προβλήματα για το συνδικαλιστικό κίνημα που πράγματι χρειάζονται αντιμετώπιση. Μέσα από μια ανοιχτή τέτοια συζήτηση, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί να βγει πιο ενισχυμένο σε σκέψεις, ιδέες και προτάσεις που βάζοντας τες σε δοκιμασία μέσα στις ίδιες τις μαζικές οργανώσεις, δίνουν τη δυνατότητα από καλύτερες θέσεις να συνεχίσουμε την ανάπτυξη της ταξικής πάλης από την οπτική των εργατικών συμφερόντων.

Με δεδομένο ότι τα κρίσιμα και ζωτικά προβλήματα του Εργατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος και σήμερα, είναι κύρια προβλήματα ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ και ΓΡΑΜΜΗΣ δεν εκτιμούμε ότι με οργανωτίστικες, διοικητικές και μηχανιστικές παρεμβάσεις θα ξεπεραστούν τα προβλήματα και οι αδυναμίες.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που εδώ και χρόνια έχει αποδείξει ότι είναι απόλυτα δέσμια της γραμμής των κοινωνικών διαλόγων, της εργασιακής ειρήνης και της ταξικής συνεργασίας και που βεβαιωμένα ακολουθεί τη γραμμή της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, δεν μπορεί ούτε θέλει να διαμορφωθεί ένας καταστατικός χάρτης από πάνω ως κάτω μέσα στα συνδικάτα που θα οδηγεί στην αναζωογόνηση των μαζικών οργανώσεων της εργατικής τάξης, στην ενίσχυση των ταξικών τους χαρακτηριστικών, στο δικαίωμα της άμεσης δημοκρατικής λειτουργίας τους και στη μαζικοποίησή τους.

Εξάλλου, τα αποτελέσματα του 26ου Οργανωτικού Συνεδρίου είναι γνωστά και επιβεβαιώνουν στο ακέραιο τις παραπάνω εκτιμήσεις. Με φωτεινή εξαίρεση την έμπρακτη στάση των δυνάμεων της ΔΑΣ που υλοποίησαν την απόφαση για Ενοποίηση Ομοσπονδιών, οι άλλες δυνάμεις όχι μόνο τορπίλισαν αλλά και προχώρησαν στην ίδρυση και νέων διασπαστικών οργανώσεων με μοναδικό κριτήριο το μικροπαραταξιακό τους συμφέρον.

Οι δυνάμεις της Ταξικής Συνεργασίας, δηλαδή οι ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της ΑΠ, με την ταχτική και την προπαγάνδα τους επιχειρούν να περάσουν την άποψη ότι τάχα για τη μαζικοποίηση των συνδικάτων και την εγγραφή νέων μελών αρκούν κάποια οργανωτικά μέτρα του στιλ να μειωθεί ο αριθμός των συνδικαλιστικών οργανώσεων, είτε να αλλάξει ο τίτλος της ΓΣΕΕ, είτε να δοθούν ακόμα - ακόμα και «μπόνους» στους εργαζόμενους που θα γράφονται στα Σωματεία τους κλπ.

Μ' όλα αυτά βαράνε το σαμάρι για να τη γλιτώσει ο γάιδαρος.

Οι ταξικές δυνάμεις εκτιμούν ότι τα υπαρκτά προβλήματα και οι αδυναμίες στη μαζικοποίηση και στην ενεργή συμμετοχή των εργατοϋπαλλήλων έχουν τη ρίζα τους πρώτα απ' όλα στο προσανατολισμό και στη δράση των ίδιων των συνδικάτων. Οταν οι μισθωτοί βλέπουν μια ΓΣΕΕ και μια ΑΔΕΔΥ να είναι όργανα κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού απογοητεύονται και αποπροσανατολίζονται. Οταν όμως δουν στην πράξη συνδικάτα με συνέπεια, με ξεκάθαρους στόχους, με σωστό προσανατολισμό και ανάλογη δράση, κατανοούν ότι αξίζει ο αγώνας και η συλλογική δράση. Πέρα όμως από τον παραπάνω λόγο στις βασικές αιτίες για τη μαζικότητα δεν μπορεί να αγνοούνται η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η ανασφάλεια που γεννά η ανεργία, η εργοδοτική τρομοκρατία, ο αυταρχισμός και οι απολύσεις, η λιτότητα, οι ιδιωτικοποιήσεις κ.ά. Στο βαθμό που θα αντιπαλεύεται συνολικά αυτή η πολιτική και οι συνέπειές της, θα κερδίζει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα νέους αγωνιστές.

Σε πρόσφατες συνεντεύξεις τους στελέχη του προεδρείου της ΓΣΕΕ, με πρώτο τον πρόεδρο της, δηλώνουν και αρθρογραφούν σημειώνοντας με νόημα ότι οι καταστατικές αλλαγές που προτείνει η πλειοψηφία στόχο έχουν να «ενδυναμώνουν την παρέμβαση της ΓΣΕΕ σε ζητήματα της οικονομίας και της ανάπτυξης», «να παρεμβαίνει καταλυτικά προς όφελος των πολιτών», «να συσπειρώνει ευρύτερες κοινωνικές μάζες» και, άκουσον άκουσον, «να διεκδικήσει επικουρική επαγγελματική ασφάλιση...»!

Οτι μιλούν για την οικονομία της αγοράς και την καπιταλιστική ανάπτυξη το παραδέχονται. Κι ομολογούν ακόμα ότι δε θέλουν συνδικάτα εργατοϋπαλλήλων αλλά πολιτών και της... κοινωνίας ολόκληρης που θα υλοποιεί και την ιδιωτικοποίηση στην Κοινωνική Ασφάλιση!!

Το ΠΑΜΕ, το Ταξικό Συνδικαλιστικό Κίνημα έχει με βάση όλα τα παραπάνω, σοβαρά καθήκοντα μπροστά του και οφείλει σε συνδυασμό με την όξυνση της ταξικής πάλης για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, να δώσει αποφασιστικά τον αγώνα για δημοκρατικά - ταξικά Καταστατικά των εργατικών συνδικαλιστικών οργανώσεων.


Του Γιώργου Μαυρίκου
Μέλος Εκτελεστικής Γραμματείας ΠΑΜΕ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ