ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 15 Ιούνη 2001
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Σαν σήμερα...

Ο Μάνος Χατζιδάκις, στη Ν. Υόρκη (1965). Ηχογράφηση στο στούντιο του «Χαμόγελου της Τζοκόντας»
Ο Μάνος Χατζιδάκις, στη Ν. Υόρκη (1965). Ηχογράφηση στο στούντιο του «Χαμόγελου της Τζοκόντας»
Ηταν σαν σήμερα, πριν επτά χρόνια, όταν ο Μάνος Χατζιδάκις έφευγε για το τελευταίο «ταξίδι» του. Σκορπώντας τη θλίψη σε όσους βάδισαν και ονειρεύτηκαν με τη μουσική του, σε όσους συγκινήθηκαν και μεγάλωσαν με τα υπέροχα τραγούδια του. Βαθιά λαϊκός στο έργο του και όχι λαϊκίζων, ο Μάνος Χατζιδάκις υπήρξε ο μελωδός της ελληνικής ψυχής. Η άντληση της θεματολογίας του, όπως ο ίδιος έλεγε, «προέρχεται από μια πηγή που ανήκει σε όλους τους ανθρώπους. Και πέρα από το συνειδητό πολλές φορές». Εξάλλου, λαϊκό ήταν γι' αυτόν «ό,τι ασχολείται με τον άνθρωπο και προέρχεται από τον άνθρωπο». Χαρακτηριστικά του πώς αντιμετώπιζε την τέχνη του ήταν τα λόγια του: «Πιστεύω πως η τέχνη του τραγουδιού αποτελεί κοινωνικό λειτούργημα, γιατί το τραγούδι μάς ενώνει κάτω και μέσα από έναν κοινό μύθο. Κι όπως στο χορό ενώνουμε τα χέρια μεταξύ μας για να ακολουθήσουμε τις ίδιες ρυθμικές κινήσεις, έτσι και στο τραγούδι ενώνουμε τις ψυχές μας για να ακολουθήσουμε μαζί τις ίδιες εσωτερικές δυνάμεις».

Η σπάνια ικανότητά του στη μελωδική έμπνευση ήταν ίσως το μυστικό της τέχνης του. Μιας τέχνης, που μας χάρισε ηχοχρώματα γεμάτα με χρώμα, φως, ψυχή. Ο θάνατός του μας άφησε φτωχότερους, στις μέρες, τα χρόνια που ακολούθησαν. Παρηγοριά μας είναι πάντα το αξεπέραστο, μοναδικό έργο του. Η μουσική του περιπέτεια είναι σίγουρο ότι θα συνεχίζεται όσο υπάρχουν άνθρωποι που θα σιγοτραγουδούν το «χάρτινο το φεγγαράκι» ή τον «ταχυδρόμο», που πέθανε στα δεκαεφτά του χρόνια, που θα ονειρεύονται με το «χαμόγελο της Τζοκόντας» και θα αφήνονται στους μελωδικούς τους «αντικατοπτρισμούς». Και όπως ο ίδιος έλεγε «τα καλά τραγούδια δε λησμονιούνται. Μάλιστα, μερικές φορές αποκαλύπτονται ολοκαίνουρια σαν βρεθεί μια μαγική φωνή να τα ξεγεννήσει, τραγουδώντας τα».

Κινηματογράφος, ΜΜΕ και αγορά

Μία «ακτινογραφία» της ελληνικής κοινωνίας της τελευταίας πεντηκονταετίας (1950-2000) με αιχμή το πεδίο της δημόσιας σφαίρας, έτσι όπως αυτό διαμορφώνεται μέσα - και από - τα ΜΜΕ και τον κινηματογράφο, επιχειρεί η καθηγήτρια του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Κομνηνού, στο βιβλίο της «Από την αγορά στο Θέαμα» (εκδόσεις Παπαζήση), το οποίο παρουσιάστηκε χτες στην ΕΣΗΕΑ. Την παρουσίαση συνδιοργάνωσαν οι εκδόσεις Παπαζήση και η «Ταινιοθήκη της Ελλάδος», μέλος του ΔΣ της οποίας είναι η συγγραφέας.

Ο Ν. Κούνδουρος χαρακτήρισε το βιβλίο «συναρπαστικό», ενώ για τη συγγραφέα σημείωσε πως μεγάλωσε με τον κινηματογράφο. Ο Σοφιανός Χρυσοστομίδης το χαρακτήρισε ως «βιβλίο μόχθου, επιστημονικής έρευνας και διδακτικής εμπειρίας», προσθέτοντας πως «μας μεταφέρει ανεπαίσθητα από τις θεωρίες του Χάμπερμας, στους σύγχρονους βαρόνους των ΜΜΕ και από τα "Καγιέ ντε Σινεμά" (σ.σ. πρόκειται για το θρυλικό, γαλλικό περιοδικό κινηματογραφικής κριτικής) στο σκάνδαλο του Κοσκωτά». Σημείωσε ακόμη πως «η Κομνηνού παίρνει θέσεις για ορισμένα ζητήματα, όπως για την παγκοσμιοποίηση», αλλά αναδεικνύει και τη «μετάλλαξη» των «κολοσσών της ενημέρωσης», οι οποίοι «έχουν εγκαταλείψει το ρόλο του τιμητή των δικαιωμάτων» και «πλέον έχουμε τη μετάβαση από τους παραδοσιακούς εκδότες που ακολουθούσαν τα πολιτικά κόμματα σε πολυκαναλικούς επιχειρηματίες». Ετσι, «η κατάσταση στον Τύπο καθορίζεται από τον ανταγωνισμό των επιχειρηματικών ομίλων».

Τέλος, ο Ηλίας Νικολακόπουλος είπε πως το βιβλίο «συνδυάζει τη θεωρία και την ιστορία των πολιτικών κομμάτων με τη θεωρία και την ιστορία του Τύπου και αυτή είναι μια γόνιμη σύνθεση που θέτει ερευνητικά ερωτήματα».

Στο βιβλίο περιέχονται στατιστικά στοιχεία για τον Τύπο της περιόδου στην οποία αναφέρεται η μελέτη, καθώς και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το αρχείο της «Ταινιοθήκης».

«Μουσικός Ιούλιος»

Στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου διοργανώνεται, για έβδομη συνεχή χρονιά, ο «Μουσικός Ιούλιος», για του οποίου τις εκδηλώσεις αρχίζει σήμερα η προπώληση εισιτηρίων. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει βραδιές μουσικής δωματίου, φλαμένκο, παραδοσιακών τραγουδιών από τη Μεσόγειο, ρεσιτάλ πιάνου και ελληνικού τραγουδιού.

Η αυλαία του «Μουσικού Ιουλίου» θ' ανοίξει με «Δύο αιώνες μουσικής από τη Βενετία», όπως τιτλοφορείται το συναυλιακό πρόγραμμα των «Σολίστι Βένετι». Το βενετσιάνικο συγκρότημα στις 6 Ιουλίου θα ερμηνεύσει έργα Μοντεβέρντι, Αλμπινόνι, Βιβάλντι, Γκαμπριέλι, Ταρτίνι, με τη σοπράνο Κάτια Πελεγκρίνο στο τραγούδι. Στις 7 Ιουλίου θα παρουσιάσουν έργα Βιβάλντι, Τσιμαρόσα, Παγκανίνι, Μαρτσέλο. Σολίστ οι: Σάμιον Στανκιού (αυλός του Πανός), Δημήτρης Μαρίνος (μαντολίνο), Λούτσιο Ντεγκάνι (βιολί). Ο μαέστρος Κλαούντιο Σιμόνε θα διευθύνει τη φημισμένη ορχήστρα δωματίου.

Στις 13 και 14/7 θα παρουσιαστεί ένα αφιέρωμα στις παραδοσιακές «Μουσικές της Μεσογείου». Στις 13/7 θα ακουστούν μουσικές από την Ελλάδα, Μ. Ασία, Λίβανο, Τυνησία, από το συγκρότημα «Εν Χορδαίς» και δεξιοτέχνες από το Λίβανο και την Τυνησία. Στις 14/7 σειρά έχουν τα φλαμένκο (Κάρμεν Λινάρες) και τα φάδος («Αλα Ντος Ναμοράντος»).

Ρομαντική μουσική για πιάνο θα παρουσιάσει στις 20 και 21/7 ο πολυβραβευμένος Ρώσος πιανίστας Ολεγκ Μάισενμπεργκ με έργα Μπετόβεν, Σούμαν, Σοπέν και Σούμπερτ.

Ο «Μουσικός Ιούλιος» θα κλείσει στις 27 και 28/7, με ένα διήμερο τραγουδιού από τη Χαρούλα Αλεξίου. Την ορχήστρα θα διευθύνει ο Χάρης Ανδρεάδης. Οι μουσικές εκδηλώσεις και φέτος συνδυάζονται με την αγροτουριστική «Γιορτή των καρπών της Γης».

Συναυλία για τους πρόσφυγες

Η «Ossipon Russian Orchestra», με τον Γ. Νταλάρα
Η «Ossipon Russian Orchestra», με τον Γ. Νταλάρα
Μια βραδιά αφιερωμένη στους ξεριζωμένους, στους ανθρώπους που κυνηγημένοι απ' τις εστίες τους αναζητούν στον τόπο μας το όνειρο μιας καλύτερης ζωής, είναι η συναυλία που θα δοθεί το Σάββατο, 23 Ιούνη, στο Αρχαίο Στάδιο των Δελφών.

«Οι πρόσφυγες χρειάζονται την υποστήριξή μας», είναι το κυρίαρχο σύνθημα αυτής της συναυλίας, η οποία εντάσσεται στο πρόγραμμα εκδηλώσεων της 1ης Διεθνούς Ημέρας Προσφύγων (γιορτάζεται στις 20 Ιούνη) και της συμπλήρωσης 50 χρόνων από την ίδρυση της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Ο Γιώργος Νταλάρας, η Αμερικανίδα Ζόσελιν Σμιθ και η ορχήστρα «OSSIPON RUSSIAN ORCHESTRA» θα ερμηνεύσουν επιλεγμένα έργα Ελλήνων συνθετών και μπαλάντες της Μεσογείου, προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη.

Ο μεγάλος συνθέτης θα τιμηθεί εκείνη τη βραδιά, επίσημα, με το ειδικό βραβείο της Υπατης Αρμοστείας, ως ένας από τους επιφανέστερους «πρόσφυγες», διεθνώς, αλλά και για τη συνεισφορά του στην προστασία των προσφύγων.

«Ο Μ. Θεοδωράκης μέσα από το έργο και το καλλιτεχνικό του ταλέντο απέδειξε ότι οι πρόσφυγες δεν αποτελούν βάρος για κανέναν, πολύ περισσότερο δε για τις χώρες, οι οποίες τους φιλοξενούν», τόνισε χτες η Φλορ Ροντζάς, αντιπρόσωπος της Υπατης Αρμοστείας στην Ελλάδα. Η συναυλία θα ξεκινήσει στις 9 μ.μ., ενώ εισιτήρια (5.000 δραχμές) προπωλούνται στο Φεστιβάλ Αθηνών και στο Δήμο Δελφών.

Αστυνομικό... απρόοπτο

«Ρούμι, λεμόνι και λευκό κρασί: Ενα αστυνομικό απρόοπτο» τιτλοφορείται το έργο του Ρομπέρ Τομά που ανεβαίνει, αύριο, στο θέατρο «Σμαρούλα» σε μετάφραση Αντώνη Δωριάδη, σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη, σκηνικά - κοστούμια Δέσποινας Βολίδη. Παίζουν: Ηλίας Λογοθέτης, Φίλιππος Σοφιανός, Αγγελική Δημητρακοπούλου, Θάνος Καληώρας κ.ά.

«Μείγμα από βιτριόλι και μαρμελάδα» χαρακτήρισε ο Αλφρεντ Χίτσοκ αυτό το έργο του Ρομπέρ Τομά. Το αστυνομικό και συγχρόνως κωμικό είναι το πρώτο έργο του Ρομπέρ Τομά, που τον καταξίωσε ως συγγραφέα αστυνομικών έργων. Πρόκειται για έργο με πολλές ανατροπές, απρόοπτα και πολύ χιούμορ. Οταν μετά από έναν καυγά η γυναίκα του Ντάνιελ εξαφανίζεται, αυτός προσπαθεί απεγνωσμένα να τη βρει, με τη βοήθεια ενός παράξενου αστυνομικού και ενός μυστηριώδους αβά. Ξαφνικά η σύζυγος εμφανίζεται, αλλά αντί να λυθεί το μυστήριο, περιπλέκεται με απρόβλεπτες καταστάσεις.

Εκδοτικά μονοπώλια και βιβλίο

Υποταγή του βιβλίου στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς και μετατροπή του από αγαθό σε εμπόρευμα, με τη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου στον εκδοτικό χώρο, είναι το κύριο χαρακτηριστικό στοιχείο της ευρωπαϊκής βιβλιαγοράς την τελευταία δεκαπενταετία, καθώς και η μελλοντική εικόνα της εγχώριας παραγωγής.

Σ' αυτό το συμπέρασμα κατέληξε η χτεσινή συζήτηση που οργάνωσε το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, με θέμα «Η αγορά του βιβλίου στην Ελλάδα: ανάπτυξη ή στασιμότητα; Ποιες εξελίξεις προοιωνίζονται για τα επόμενα χρόνια».

Ο εκδότης και βιβλιοπώλης του «Ιανού», Νίκος Καρατζάς, θεωρεί ότι το μέλλον του βιβλίου βρίσκεται στις μεγάλες εκδοτικές επιχειρήσεις, στα δίκτυα διανομής και βιβλιοπωλείων, με αποτέλεσμα να συνθλιβούν οι ανεξάρτητες επιχειρηματικές μονάδες. Στη συζήτηση συμμετείχαν και άλλοι εκδότες και βιβλιοπώλες, καθώς και ο λέκτορας του Παντείου, Νίκος Λέανδρος, ο οποίος παρουσίασε τα στοιχεία της αγοράς βιβλίου της Στατιστικής Υπηρεσίας.

Συνεχίζονται με επιτυχία οι συναντήσεις πολιτισμού στο λατομείο «ΑΡΓΥΡΟ» στο Ασβεστοχώρι, όπου διοργανώνουν για έβδομη χρονιά ο Δήμος Χορτιάτη και η Δημοτική Επιχείρηση Κοινωνικής και Πολιτιστικής Ανάπτυξης. Χτες παρουσιάστηκε το έργο «Η κρασοκανάτα του Κρατίνου» του Χρ. Σαμουηλίδη από το θέατρο «Κλαυσίγελως». Σήμερα (9μμ) θα δοθεί συναυλία του Β. Παπακωνσταντίνου, ενώ την Κυριακή (17/6, 9μμ) θα παρουσιαστούν τα έργα του Γιάννη Μαρκόπουλου «Σειρήνες» και «Μουσικό ταξίδι σε τέσσερις εποχές», σε ποίηση Κ.Χ. Μύρη.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ