ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 25 Γενάρη 2002
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Η δημιουργία στο «εδώλιο»

Εταιρία παραγωγής ταινιών «απαγορεύει» την ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου!!!

Αν ζούσε ο Μπρεχτ θα ξανακραύγαζε -όπως έκανε στον καιρό του- ότι στην καπιταλιστική, δηλαδή την εκμεταλλευτική, κοινωνία και η έννοια «πνευματική ιδιοκτησία» και, κυρίως, οι νόμοι περί «προστασίας» των δικαιωμάτων (πνευματικών και συγγενικών) που απορρέουν από τα «προϊόντα» της πνευματικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας, υπάρχουν προς χάριν αυτών που κατέχουν τα μέσα παραγωγής, διανομής και εκμετάλλευσης αυτών των «προϊόντων». Και βέβαια, οι κάτοχοι των μέσων παραγωγής και εκμετάλλευσης τα θέλουν όλα δικά τους. Ενα παράδειγμα - καθημερινή πρακτική και εμπειρία των ΜΜΕ: Οι παραγωγοί- διανομείς ταινιών, προκειμένου να διαφημιστούν ώστε να κόψουν και... πολλά εισιτήρια στέλνουν στα ΜΜΕ δελτία Τύπου και φωτογραφίες των ταινιών για δωρεάν δημοσίευση. Φανταστείτε τώρα το παράλογο: Ο παραγωγός να απαιτεί «δικαιώματα» αν μια εφημερίδα λ.χ. χρησιμοποιήσει τις ίδιες, διαφημιστικής χρήσης φωτογραφίες σε ένα κινηματογραφικό αφιέρωμα.

Αντιμέτωπο με αυτό τον παραλογισμό βρίσκεται το σπουδαίο ιστοριογραφικό έργο του καταξιωμένου ιστορικού και κριτικού του Κινηματογράφου Γιάννη Σολδάτου «Ενας αιώνας Ελληνικός Κινηματογράφος» (εκδόσεις «Κοχλίας»). Παραλογισμός, που θα κάνει τα κόκαλα του Κώστα Καραγιάννη να... τρίζουν: Η παραγωγός εταιρία «Καραγιάννης-Καρατζόπουλος» (τη δημιούργησε ο σκηνοθέτης πλήθους ταινιών Κ. Καραγιάννης) στις 15/1, επικαλούμενη τα «συγγενικά δικαιώματά» της για τη δημοσίευση κάποιων φωτογραφιών από ταινίες της (οι φωτογραφίες της αποτελούν το 2% των φωτογραφιών του βιβλίου), κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα με αίτημα την απαγόρευση του βιβλίου του Γ. Σολδάτου. Η απαίτηση της εταιρίας «αγνόησε» μια σειρά δεδομένων: Οτι πολλές από τις φωτογραφίες αυτές, που τραβήχτηκαν στα πλατό των γυρισμάτων για διαφημιστικούς λόγους, τις έδωσε στον Γ. Σολδάτο ίδιος ο Κ. Καραγιάννης, ελπίζοντας «να μην τον ξεχάσει όταν γράψει το βιβλίο του». Οτι τις άλλες τους τις έδωσαν οι σκηνοθέτες (δημιουργοί των ταινιών) και ηθοποιοί (ερμηνευτές). Οτι οι φωτογραφίες αυτές έχουν δημοσιευτεί από το 1978 (ζούσε ο Κ. Καραγιάννης), σε άλλα βιβλία και άρθρα του Γ. Σολδάτου. Οτι η εταιρία (όπως και οι άλλες) απαιτεί μεν τα «δικαιώματά» της, δεν αποδίδει δε τα δικαιώματα των ηθοποιών, αλλά και σκηνοθετών.

Στις 16/1 το δικαστήριο που εξέτασε τα ασφαλιστικά μέτρα δεν απαγόρευσε το βιβλίο. Η υπόθεση θα κριθεί στις 30/1, αφού ο συγγραφέας και οι εκδόσεις (που δεν αμφισβητούν τα όποια δικαιώματα της εταιρίας), θέλουν να δικαστούν, για να φανεί αυτή η «λογική» που ανοίγει τους «ασκούς του Αιόλου», όπως επισημάνθηκε σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου του συγγραφέα και του «Κοχλία».

Τη «λογική» της εταιρίας, κατά του- πολύτιμου για τον Κινηματογράφου μας- βιβλίου του Σολδάτου, καταδίκασαν χτες στη συνέντευξη Τύπου οι σκηνοθέτες Ντίνος Δημόπουλος και Γιάννης Σμαραγδής και ο παραγωγός - διανομέας Γιώργος Σπέντζος. Με δηλώσεις τους (που έστειλαν χθες) την καταδικάζουν οι: Θόδωρος Αγγελόπουλος, Αλέξης Δαμιανός, Παντελής Βούλγαρης, Θανάσης Βέγγος, Νίκος Παναγιωτόπουλος και με υπογραφές τους οι: Νίκος Κούνδουρος, Ηλίας Λογοθέτης, Λάκης Παπαστάθης, Νίκος Νικολαΐδης, Κώστας Τερζής, Τάσος Αλεξάκης, Αντώνης Καφετζόπουλος, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Χρήστος Μήτσης, Δήμος Αβδελιώδης, Γιώργος Σκούρτης, Μισέλ Δημόπουλος, Νίνος Φένεκ Μικελίδης, Μπάμπης Ακτσόγλου και οι Κινηματογραφικές Λέσχες Ηλιούπολης και Κορυδαλλού.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Αμερικανική «επέλαση»!

Είμαστε ο λιγότερο κινηματογραφόφιλος λαός της ΕΕ. Οι ελληνικές αίθουσες κατακλύζονται από το αμερικανικό σινεμά σύμφωνα με τα στοιχεία της κοινοτικής στατιστικής υπηρεσίας Eurostat για την κινηματογραφική παραγωγή και διανομή για το 2000.

Το 2000 οι Ελληνες πήγαν στον κινηματογράφο 1,3 φορές, κατά μέσο όρο, λιγότερο από τους Ολλανδούς και Φινλανδούς (1,4 φορές). Αντιθέτως, πρώτοι στις αίθουσες εμφανίζονται οι Ισπανοί (3,4 φορές ετησίως). Ακολουθούν οι Ιρλανδοί (3,3) και οι Λουξεμβούργιοι (3). Συνολικά, οι πολίτες της ΕΕ πήγαν σινεμά 2,3 φορές το 2000, ενώ οι Αμερικανοί 5,2 φορές (!) και οι Ιάπωνες 1,1 φορές. Το 2000 στην Ελλάδα κόπηκαν 500.000 περισσότερα εισιτήρια σε σχέση με το 1999 (13 εκατ. εισιτήρια το 1999, 13,5 εκατ. το 2000). Το 2000 αυξήθηκαν κατά 47% οι θεατές στην ΕΕ (811 εκατ. θεατές το 1999, 849 εκατ. το 2000).

Η Ελλάδα και η Ιρλανδία είναι οι καλύτεροι «πελάτες» του Χόλιγουντ: 73% Ιρλανδία, 70% Ελλάδα. Περισσότερα «αντισώματα» διατηρούν η Γαλλία (36% αμερικάνικες ταινίες), η Ιταλία (42%), η Γερμανία (44%). Το 53% των ταινιών στις αίθουσες της ΕΕ το 2000 ήταν αμερικάνικες.

Το χειρότερο είναι πως στην Ελλάδα μόλις το 6% των ταινιών, το 2000, ήταν ελληνικές και το 26% χωρών της ΕΕ. Στη Γαλλία προβλήθηκαν κατά 36% γαλλικές ταινίες, στην Ιταλία 26% ιταλικές. Τα εισιτήρια στη χώρα μας είναι ακριβώς στο μέσο κοινοτικό όρο, 5,2 ευρώ (δηλαδή ακριβό). Υπάρχουν και ακριβότερα (Σουηδία 8 ευρώ, Δανία 7). Τα φθηνότερα είναι στην Πορτογαλία (3,2 ευρώ), Ιταλία (3,8), Ισπανία (4).

Το μόνο θετικό είναι πως στην Ελλάδα εξακολουθούν να αντιστέκονται οι παραδοσιακοί κινηματογράφοι έναντι των τραστ αιθουσών. Ετσι, το 84% των 322 κινηματογράφων στην Ελλάδα διαθέτουν μία οθόνη προβολής (το υψηλότερο στην ΕΕ, 8%). Ακολουθεί η Ιταλία (2.259 κινηματογράφους. Το 70% από αυτούς διαθέτουν μία οθόνη, το 11% δύο και το 4% πάνω από οκτώ). Η Αγγλία είναι ο «παράδεισος» των πολυεθνικών, αφού το 11% των 686 κινηματογράφων διαθέτουν μια οθόνη, το 8% δύο οθόνες και το 51% πάνω από οκτώ οθόνες. Το 44% στο Λουξεμβούργο και το 48% των κινηματογράφων στο Βέλγιο διαθέτουν πάνω από οκτώ οθόνες.

Στο Ηρώδειο μετά... τουρισμού

«Σπάρτακος» από το Μπολσόι
«Σπάρτακος» από το Μπολσόι
Πενήντα παραστάσεις μουσικής, θεάτρου, χορού συνθέτουν το πρόγραμμα του καλοκαιρινού Φεστιβάλ Αθηνών, που ανακοινώθηκε χτες από τον πρόεδρο του ΔΣ του «Ελληνικού Φεστιβάλ», Περικλή Κούκο. Προσαρμοσμένο στο κυβερνητικό δόγμα, περί σύνδεσης πολιτιστικού - τουριστικού «προϊόντος», το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών, κατά τον υφυπουργό Ανάπτυξης, Δ. Γεωργακόπουλο, «πρέπει να αποβλέπει στην προσέλκυση τουριστών από την Ευρώπη». Και, αφού «η Ελλάδα έχει να πουλήσει τουρισμό και πολιτισμό, ας τους πουλήσουμε όσο το δυνατό πιο παραγωγικά».

Το πρόγραμμα χωρίζεται σε επτά ενότητες εκδηλώσεων, που θα γίνουν στο Ηρώδειο (6/6-6/8 και 26/8-28/9). Την αυλαία θ' ανοίξει το Μπαλέτο Μπεζάρ - Λωζάνης (6-8/6). Ακολουθούν: «Η ωραία κοιμωμένη» (Μπαλέτο της Λυρικής Σκηνής και Ι. Ζελένσκι) (18,19/7), «Σπάρτακος» και «Ζιζέλ» (Μπαλέτο Μπολσόι, 29,30,31/7), Μπαλέτο της Οπερας της Βιέννης (8,9/9), Μπαλέτο της Οπερας του Αμβούργου με τον Τζ. Νοϊμάγερ (19,20/9). Στην ενότητα συμφωνικής μουσικής περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων συναυλίες: Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών (12/7), Φιλαρμονικής Στρασβούργου (14,15/7), γκαλά όπερας των Χοσέ Κούρα (24/7) και Ατζ. Γκεοργκίου - Ρομπ. Αλάνια (6/9) κ.ά Από τις όπερες ξεχωρίζουν οι παραστάσεις με έργα Λ. Γιάνατσεκ (3,5/7), το «Γουέστ Σάιντ Στόρι» (1,2,3/9, συμπαραγωγή με την Οπερα του Λιντς).

Αφιέρωμα στον Γιάννη Χρήστου με την Ορχήστρα των Χρωμάτων (9/7) και τον Ν. Γκάτσο με την ΚΟΕΜ (2,3/8), βραδιά Μ. Θεοδωράκη με το «Ηλιος και Χρόνος» (ερμηνεύει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου) και δύο άλλα τραγούδια του (20/7), «Τα τραγούδια της Λιλιπούπολης» (5/9) συνθέτουν την ενότητα ελληνικής δημιουργίας. Στο θέατρο: «Μάκβεθ» από τον Λιθουανό Εϊμούντας Νεκρόσιους (12,13/6), παραστάσεις των ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας (7,8/7), Κρήτης (22/7), Καλαμάτας (26/7) και Πάτρας (5,6/8). Επίσης, θα παρουσιαστούν σύνθετα θεάματα από Κίνα (15,16/6) και Ιαπωνία (28/9), λάτιν από τη Χούλια Μιγκένες (10/7), γκόσπελ από την Εστερ Μάροου κ.ά.

«Ημερολόγια» του Σεφέρη

Το ντοκιμαντέρ του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου «Ημερολόγια καταστρώματος - Γιώργος Σεφέρης» ( Α` Κρατικό Βραβείο Ποιότητας του ΥΠΠΟ, στο πρόσφατο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), βγαίνει (1/2) στις αίθουσες «Τριανόν» (Αθήνα) και «Παύλος Ζάννας» (Θεσσαλονίκη). Η δημοσιογραφική προβολή της θα γίνει σήμερα (10μ.μ).

Πρόκειται για ένα ταξίδι στην ποίηση και τη σκέψη του Σεφέρη, μια περιπλάνηση σε τόπους, κείμενα, μουσικές, ανθρώπους, σε όσα γέννησαν και έπλασαν τον ποιητή και το έργο του. Διαδοχικές επιστρώσεις, εμπειρίες συσσωρευμένες σε πλούσιο υπέδαφος από σημαντικά και ασήμαντα, πριν μεταγραφούν σ' αυτή την άλλη γλώσσα, την ποίηση. Ενας εργάτης της γλώσσας. Ορκισμένος εχθρός των ρητορικών σχημάτων και της συναισθηματικής εκμετάλλευσης, εραστής του λιτού, μανιακός χειροτέχνης της γραφής. «Πελεκώντας τον εαυτό μας, έτσι γράφουμε»: μια φράση του Σεφέρη που δείχνει ανάγλυφα τη συχνά μακρόχρονη και εξαιρετικά επίπονη «Οδύσσεια» της δημιουργίας.

Φωτογραφία: Γιάννης Βαρβαρίγος. Μοντάζ: Γιώργος Διαλεκτόπουλος. Ηχος: Μαρίνος Αθανασόπουλος. Μουσική: Νίκος Κυπουργός.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ