ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 6 Δεκέμβρη 1996
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Πολυεθνική εναντίον ελληνικών αιθουσών

Παρά την κρίση που αντιμετωπίζουν οι κινηματογραφικές αίθουσες, κυρίως οι θερινές, οι πολυεθνικές εταιρίες διανομής και προβολής κάνουν την εμφάνισή τους και στην Ελλάδα, αρχής γενομένης με την "Βίλατζ Ρόντσοου"

Μπορεί ο κινηματογράφος να περνά κρίση, όπως συχνά ακούγεται και γράφεται, και οι παραδοσιακές ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες - ιδιαίτερα οι θερινοί κινηματογράφοι να κινδυνεύουν και ως μικρομεσαίες επιχειρήσεις να κλείσουν, αλλά και ως χώροι πολιτισμού να καταργηθούν - οι πολυεθνικές όμως της κινηματογραφικής βιομηχανίας, με τα δίκτυα διανομής που διαθέτουν, έχουν κάθε λόγο και δε διστάζουν να επενδύουν τεράστια ποσά και στην παραγωγή και με δίκτυα αιθουσών, κάνοντας τα "περί κρίσης" να φαντάζουν τουλάχιστον άκαιρα και αστήριχτα. Ο σκοπός τους είναι να ελέγχουν όχι μόνο ποιες ταινίες προβάλλονται, αλλά και να καρπωθούν ακόμη και τα λίγα ποσοστά που κερδίζει ο μεμονωμένος αιθουσάρχης από την προβολή μιας ταινίας.

Ο λόγος περί της "Βίλατζ Ροντσόου",μιας πολυεθνικής εταιρίας,που κινείται στο χώρο της κινηματογραφικής παραγωγής και διανομής ελέγχοντας, ταυτόχρονα, 463 αίθουσες στην Αυστραλία και την Ασία.Αχόρταγη η εταιρία φιλοδοξεί "να δημιουργήσει μέχρι το 2000 ένα διεθνές κύκλωμα αιθουσών, το οποίο θα αποτελείται από 3.000 οθόνες σε περισσότερες από 20 χώρες" και, ουσιαστικά, να μονοπωλήσει το παγκόσμιο κύκλωμα παραγωγής και διανομής, έως και το στάδιο της προβολής των ταινιών στις αίθουσές της.

Ηδη η παραπάνω εταιρία κάνει την εμφάνισή της και στην Ελλάδα, κατασκευάζοντας σε πρώτη φάση ένα συγκρότημα δέκα κλιματιζόμενων, για να λειτουργούν και καλοκαίρι, αιθουσών στο Μαρούσι,το οποίο ποντάροντας, κυρίως, στη χρήση νέας τεχνολογίας στον ήχο, αλλά και στη γενικότερη παροχή υπηρεσιών, στοχεύει να προσελκύσει μεγάλο αριθμό θεατών ανταγωνιστικά προς τις υπόλοιπες μεμονωμένες αίθουσες.

Μήπως, λοιπόν, ο ήδη υπάρχων ασφυκτικός έλεγχος των πολυεθνικών πάνω στις αίθουσες ξεπερνά τα ως τώρα γνωστά όρια; Σίγουρα, αυτή η διαδικασία σηματοδοτεί την κατάργηση και των τελευταίων ψηγμάτων ανεξαρτησίας που οι αίθουσες έχουν διατηρήσει.

Γυναικεία μυθ-ιστορία

Οι εκδόσεις "Κέδρος",παρουσίασαν χτες δύο νέα ελληνικά, γυναικεία, λογοτεχνικά βιβλία, παρουσία των συγγραφέων τους. "Πήραν την Πόλη πήραν την...",τιτλοφορεί η βραβευμένη πεζογράφος, δοκιμιογράφος, ποιήτρια και θεατρική συγγραφέας Μαρία Λαμπαδαρίδου - Πόθου,το ογκώδες μυθιστόρημά της. Το τέταρτο με θέμα το Βυζάντιο και συγκεκριμένα για τις τελευταίες, μοιραίες μέρες του Βυζαντίου. Τις πενήντα επτά μέρες της πολιορκίας της Πόλης μέχρι την άλωσή της. Μέρες που αντανακλούν την παρακμή και την οδυνηρή περιπέτεια του ελληνισμού, με κεντρικό ήρωα ένα νεαρό πολεμιστή από τη Λήμνο.

Το δεύτερο βιβλίο είναι το μυθιστόριμα της Αννας Γκέρτσου - Σαρρή "Μ' ενάντιους ανέμους",για τη Δόμνα Βισβίζη από την Αίνο της Θράκης και το ρόλο της στην Επανάσταση του '21. Η ηρωίδα ακολούθησε μαζί με τα τέσσερα παιδιά της τον άντρα της, Αντώνη Βισβίζη, που ξεκίνησε με το μπρίκι του να πολεμήσει τον Τούρκο κατακτητή. Οταν εκείνος σκοτώθηκε, μόνη στο μπρίκι η καπετάνισσα, συνέχισε τον αγώνα. Το τέλος της, ανάλογο με όλων των αληθινών αγωνιστών. Πέθανε ξεχασμένη και φτωχή.

Ακουαρέλα του Γ. Μπουζιάνη
Μαθητές - δάσκαλοι και φωτοθήκη

Μια ενδιαφέρουσα ομαδική εικαστική έκθεση εγκαινιάζεται στις 11/12, στην αίθουσα τέχνης "Αστρολάβος - Δεξαμενή" (Ξανθίππου 11), με την ευκαιρία των 10 χρόνων της αίθουσας. Τίτλος της: "Δάσκαλοι και μαθητές - Μαθητές και δάσκαλοι" (θεσμοί, σχέσεις, πρόσωπα της ελληνικής ζωγραφικής κατά τον αιώνα που λήγει).Την επιμέλεια είχε ο Μ. Στεφανίδης,ο οποίος σημείωσε σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου, ότι "η έκθεση ιστορικά αρχίζει με τη "διαμάχη" Κ. Παρθένη και Γ. Ιακωβίδη κατά τη δεκαετία του '20, περνά στην "κηδεμονία" του Μόραλη επί 40 συνεχή χρόνια στη Σχολή και τερματίζει στη δεκαετία του '90, κατά την οποία πολλά από τα θεσμικά στερεότυπα αμφισβητούνται ριζικά. Συμβολικά, η έκθεση κλείνει με τον Τ. Ματζαβίνο, ο οποίος δηλώνει πως δεν υπήρξε μαθητής κανενός". Η ενδιαφέρουσα έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 11/1/97.

  • Εκθεση με τίτλο: "Εικόνες Μοναχικές - Η Φωτογραφία στο Αγιον Ορος 1850 - 1940", εγκαινιάζεται την Κυριακή, στο Μέγαρο Μουσικής, σε συνεργασία με την Αγιορείτικη Φωτοθήκη.Την έκθεση οργάνωσε η τεχνοκρίτρια Εφη Ανδρεάδη.

Η έκθεση αποτελεί μαρτυρία για την εξέλιξη της φωτογραφικής τέχνης με διάφορες τεχνικές που χρησιμοποίησαν οι μοναχοί φωτογράφοι, αλλά και ξένοι επισκέπτες, όπως ο Βρετανός Α. Ρίλεϊ,του οποίου το λεύκωμα για τον περιβάλλοντα χώρο και τη ζωή στο Αγιον Ορος, παρουσιάζεται πρώτη φορά. Η τέχνη της φωτογραφίας ήταν εξαιρετικά διαδεδομένη στο Αγιον Ορος, από τα μέσα του 19ου αιώνα.

Την Κυριακή το ίδιο βράδυ, στο φουαγιέ της αίθουσας Μητρόπουλου θα ξεκινήσει και η έκθεση της συλλογής του Γρ. Στάθη.

Στάση με 100% επιτυχία

Με 100% επιτυχία πραγματοποιήθηκε η χτεσινή τρίωρη στάση εργασίας των εργαζομένων στο ΥΠΠΟ, ανά την Ελλάδα, όπως εκτιμούν οι συνδικαλιστές τους. Τη στάση προκήρυξε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων ΥΠΠΟ (ΠΟΣΥΠΠΟ) και η ανταπόκριση των εργαζομένων εκδηλώθηκε με το κλείσιμο όλων των αρχαιολογικών χώρων και μουσείων,σ' όλη τη χώρα.

Οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν και συγκέντρωση έξω από το κτίριο του ΥΠΠΟ, ενώ εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας συναντήθηκαν με τον υπουργό Πολιτισμού, Ευάγγελο Βενιζέλο. Να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα ο υπουργός Πολιτισμού έχει δεχτεί μόνο την ΠΟΣΥΠΠΟ και ουδέποτε, παρά τις εκκλήσεις, τους εκπροσώπους των σωματείων. Αντ' αυτού τους παρέπεμπε σε... διοικητικούς υπαλλήλους.

Σχετικά με τα οικονομικά τους αιτήματα, δηλαδή την αύξηση των χρημάτων του Ταμείου Αλληλοβοήθειας,την επέκταση του επιδόματος προσέλκυσης και την αύξηση της ωριαίας αποζημίωσης Κυριακών και εξαιρέσιμων,ο υπουργός τους παρέπεμψε στο γενικό γραμματέα του ΥΠΠΟ, Ευγ. Γιαννακόπουλο. Ο τελευταίος υποσχέθηκε ότι "θα μελετήσει" τα αιτήματά τους και "θα απαντήσει" τη Δευτέρα. Υπενθυμίζουμε ότι ο Στ. Μπένος είχε υποσχεθεί αύξηση του ποσού του Ταμείου Αλληλοβοήθειας κατά 400.000 το 1996 και 650.000 το 1997.

Για τα θεσμικά αιτήματα (προώθηση νέου Οργανισμού του ΥΠΠΟ και νομοσχεδίου για την Πολιτιστική Κληρονομιά), ο υπουργός απάντησε "προωθούνται".Πάντως οι εργαζόμενοι δηλώνουν πως αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους θα κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους.

Ζωή που πέρασε...

Η Κλάρα και ο Παύλος, οι δύο "Θεατρίνοι",η Αννα Φόνσου και ο Γιώργος Τζώρτζης,συνεχίζουν με εντατικό ρυθμό τις πρόβες του έργου του Αντώνη Δωριάδη,που θα ανέβει στις 12 του Δεκέμβρη (για 30 μόνο παραστάσεις), στο θέατρο "Ελυζέ".Στη συνέχεια θα δοθούν παραστάσεις στον Πειραιά και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Οι "Θεατρίνοι" ανεβαίνουν σε σκηνοθεσία Γιώργου Ρεμούνδου,σκηνικά Γιώργου Ανεμογιάννη και μουσική Τάκη Μπουγά.

Η Κλάρα είναι μια γυναίκα που χάθηκε στη φιλοδοξία και το όνειρο. Που πόθησε την επιτυχία, λαχτάρησε τα πρωτοσέλιδα, τη φήμη, το χειροκρότημα. Ο Παύλος, ένας πρώην ζεν πρεμιέ, ονειρεύεται να πει "όχι" έστω και μια φορά στη ζωή του. Τα θεατρικά όνειρα ντύνονται στο γιουσουρούμ. Με κουρέλια ρούχα, φυσώντας σαν θηρία που έχασαν το θήραμά τους, τριγυρίζουν στους φθαρμένους χώρους ενός εγκαταλειμμένου κινηματογραφικού στούντιο. Ανάμεσα σε κάμερες, μπομπίνες, προβολείς, κομμάτια σκηνικών και πόστερ παλιών ηθοποιών, δίπλα στην Γκάρμπο, την Ντίτριχ, την Μονρόε, τον Μπράντο και τον Ντιν, δίπλα σε σκουπίδια, βγάζουν χολή για ό,τι χάθηκε. Τα λόγια τους είναι μαχαίρια, που καρφώνονται στα πλευρά τους. Βρίζουν, σκληραίνουν, απογυμνώνουν την ψυχή τους...

Φτωχότερη η σκηνογραφία

Η Εθνική Λυρική Σκηνή θρηνεί από χτες και εκφράζει τη βαθιά θλίψη της για την απώλεια ενός πολύτιμου και σεμνού καλλιτέχνη - συνεργάτη της, του σκηνογράφου Γιάννη Καρύδη, που υπέκυψε χτες το πρωί στο Λαϊκό Νοσοκομείο, μετά από βαρύτατο εγκεφαλικό επεισόδιο. Η κηδεία του μέχρι χτες δεν είχε οριστεί.

Ο Γ. Καρύδης γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ ζωγραφική με δάσκαλο τον Γ. Μόραλη και χαρακτική με τον Γ. Κεφαλληνό. Σκηνογραφία - ενδυματολογία σπούδασε στη Σχολή Καλών τεχνών του Μονάχου, με καθηγητή τον Χ. Γιούγκερνς. Πριν αποφοιτήσει, στα χρόνια 1955 - 59 κάνει σκηνογραφίεςκαι ατομικές εκθέσεις στο Μόναχο, το Παρίσι και την Αθήνα. Το 1961 επέστρεψε στην Αθήνα, καλεσμένος της ΕΛΣ, όπου έκανε σκηνικά για γνωστές όπερες (στο "Ολύμπιον" και στο Ηρώδειο). Παράλληλα σκηνογραφούσε μπαλέτα, αλλά και έργα πρόζας στο Εθνικό Θέατρο, σε ελεύθερους θιάσους και αργότερα θέατρο στην τηλεόραση.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ