H είδηση είναι προχτεσινή. Τα στοιχεία προέρχονται από τα υπουργεία Εσωτερικών, Αμυνας και Υγείας του Ιράκ. Πρόκειται για τα επίσημα στοιχεία. Και αυτό έχει τη δική του σημασία, καθώς στη χειμαζόμενη χώρα είναι απολύτως βέβαιο ότι λόγω της εισβολής και κατοχής, οι θάνατοι που προκαλούνται καθημερινά αλλά δεν καταγράφονται πουθενά είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς που καταγράφονται από τις επίσημες υπηρεσίες.

Επισήμως, λοιπόν, μέσα στον προηγούμενο μήνα, το μήνα Απρίλη, στο Ιράκ έχασαν τη ζωή τους 1.073 άνθρωποι (966 Ιρακινοί πολίτες, 38 στρατιώτες και 69 αστυνομικοί). Επίσης στην ίδια περίοδο τραυματίστηκαν 2.008 άνθρωποι (1.745 πολίτες, 104 στρατιώτες και 159 αστυνομικοί).

Με άλλα λόγια, κάθε μέρα του Απρίλη, στο Ιράκ έχαναν τη ζωή τους 36 άνθρωποι. Κάθε μέρα. Κάθε μέρα εντός του μήνα Απρίλη στο Ιράκ τραυματίζονταν 67 άνθρωποι. Κάθε μέρα του μήνα Απρίλη, στο Ιράκ σκοτώνονταν ή τραυματίζονταν πάνω από 100 άνθρωποι.

*

Αυτή είναι η «κάθε μέρα» του Ιράκ. Πέντε χρόνια μετά την έλευση στη χώρα της «ελευθερίας» και της «δημοκρατίας» του Μπους και των «πρόθυμων» Ευρωπαίων συμμάχων του, το Ιράκ μετατρέπεται αδιάκοπα και σε καθημερινή βάση σε ένα απέραντο νεκροταφείο. Κι όμως αυτή η φρίκη, αυτή η βαρβαρότητα, αυτή η κτηνωδία περνάει, πλέον, στα «ψιλά» του Τύπου της «πολιτισμένης» Δύσης...

Να, λοιπόν, που το να προπαγανδίζεται η νομιμοποίηση του χασίς θεωρείται «in». Τόσο «in» και τόσο μοδάτη ενασχόληση, που προωθείται και μέσα από πανεπιστημιακούς χώρους χωρίς αυτό να ταράζει τις ευαισθησίες των κ.κ. Στυλιανίδη, Πάγκαλου κ.ο.κ. περί «πανεπιστημιακού ασύλου».

Ηδη το αστικό πολιτικό σύστημα, είτε με τις προτροπές Παπανδρέου για καλλιέργεια του χασίς στις γλάστρες, είτε με τις θέσεις Τσίπρα περί της νομιμοποίησής του ως «μαλακού», είτε με τις προ ετών προτάσεις των 5 βουλευτών (του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ) για χορήγηση των ναρκωτικών από το κράτος, έχει δώσει το στίγμα του γύρω από το ζήτημα. Τα παπαγαλάκια τους απλώς ακολουθούν στην κατεύθυνση της διάχυσης της σχετικής προπαγάνδας.

*

Τι υποστηρίζουν τα παπαγαλάκια, τόσο τα έμπλεα νεοφιλελεύθερης «ελευθεριότητας» όσο και τα άλλα του «νεοαριστερού» ευνουχισμού σε ό,τι πλασάρεται σαν «δημοκρατία» από τους κρατούντες:

Μια σύγχρονη πολιτική για τα ναρκωτικά - λένε - οφείλει να έχει ως προτεραιότητες την καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου ναρκωτικών και ιδίως την αποδυνάμωσή του μέσω της απεξάρτησης των χρηστών από αυτά.

Οσο για τους εξαρτημένους, όλη η προσοχή - λένε - πρέπει να κατευθύνεται στη «μείωση της βλάβης»...

*

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Αφού όλο αυτό το «κύκλωμα» (με την καλή έννοια) θέτει σαν προτεραιότητα την αντιμετώπιση του «παράνομου εμπορίου», τι καλύτερος τρόπος «αποδυνάμωσης» του «παράνομου εμπορίου» από τη μετατροπή του σε «νόμιμο εμπόριο»!

Δηλαδή, νομιμοποίηση της μαστούρας και, μάλιστα, με το περιτύλιγμα της θεωρίας περί «καταπολέμησης» των κυκλωμάτων, τα οποία κυκλώματα δε θα χρειάζεται πια να κινούνται στην παρανομία, αλλά θα αλιεύουν πελάτες με βάση τη σωτήρια αρχή του νόμου της «προσφοράς και της ζήτησης»!

Ετσι, στο πλαίσιο της «μείωσης της βλάβης» και η βλάβη θα αναπαράγεται και το εμπόριο θα συνεχίζει να διεξάγεται εξαγνισμένο πλέον ως νόμιμη και φορολογήσιμη (!) δραστηριότητα, υπό την προστασία των διακινητών της ιδεολογίας της (ελεγχόμενης και υγιεινής!) «ναρκω-κουλτούρας».

*

Κατά τα λοιπά:

Η Ολλανδία, που εφάρμοσε πρώτη το «μοντέλο», το οποίο προτείνουν οι εγχώριοι φωστήρες της φούντας και που τόσα χρόνια υπήρξε το «παράδειγμα» που έφερναν και ξανάφερναν τα «βαποράκια» της θεωρίας του «δικαιώματος» στον αυτοπροσδιορισμό του... μαστουρώματος, αναγνωρίζει πια και καταθέτει ρητά:

Η χρήση, η καλλιέργεια και η διακίνηση της κάνναβης δημιούργησε προβλήματα στην υγεία του λαού της και στην κοινωνία της, καθώς το πρόβλημα (ετήσια έκθεση 2004, Διεθνής Επιτροπή ΟΗΕ για τον Ελεγχο των Ναρκωτικών) έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις στις ηλικίες παιδιών... από 12 ετών και πάνω!

(Αλλά θα επανέλθουμε...)

Ο κ. Αλογοσκούφης και ενώ η ΝΔ βρισκόταν στην αντιπολίτευση, διαμαρτυρόταν ότι το ΠΑΣΟΚ, εκποιώντας δημόσια περιουσία, πουλούσε τα ασημικά του σπιτιού. Η αγωνία του ανθρώπου ήταν να διασωθεί κανένα ασημικό που δεν το «σκότωσε» ο Παπαντωνίου για να το «σκοτώσει» αυτός...

Οταν το ΠΑΣΟΚ (που ξεπούλησε το 67% του ΟΤΕ) ορθώνει τα σοσιαλιστικά του στήθη κατά της εισόδου των Γερμανών στον Οργανισμό, αναπολεί τις ωραίες μέρες, όταν ήταν εκείνο που ξεπουλούσε το αεροδρόμιο των Σπάτων στους Γερμανούς και τη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου στους Γάλλους.

Οταν ο ΣΥΝ καμώνεται την «Αριστερά» που περιφρουρεί το δημόσιο πλούτο, ο πρόεδρός του περιδιαβαίνει τα επικοινωνιακά «γκαλά» για να δηλώσει ότι καλά έκανε το κόμμα του και σήκωσε το χεράκι του υπέρ του Μάαστριχτ, της συνθήκης που - ας τον ενημερώσει κάποιος - περιλαμβάνει τη ρητή εντολή για την ιδιωτικοποίηση των πάντων, μαζί και των τηλεπικοινωνιών.

*

Η στάση στο ζήτημα του ΟΤΕ των εκπροσώπων των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, η υποκρισία και η δημαγωγία τους, μας θυμίζει τον Μαρκ Τουέιν όταν έλεγε ότι «ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ζώο που κοκκινίζει ή που αισθάνεται την ανάγκη να κοκκινίζει».

Εκείνο που είχε διαφύγει από τον Μαρκ Τουέιν είναι ότι στην πολιτική, αυτοί που ούτε κοκκινίζουν ούτε ποτέ αισθάνθηκαν την ανάγκη στην ντροπή, είναι επίσης άνθρωποι (και ουχί ζώα). Απλώς αποτελούν εκείνο το ιδιαίτερο είδος «πολιτικού ζώου» που ανήκει στο είδος των ανερυθρίαστων φαρισαίων.