Αγωνιστικά συλλαλητήρια ετοιμάζονται να πραγματοποιήσουν οι ελαιοπαραγωγοί σε πολλές περιοχές της χώρας την ερχόμενη Δευτέρα 6 του Απρίλη,διεκδικώντας λύσεις στα οξυμένα προβλήματα που προκάλεσε η καταστροφική πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης. Οι κινητοποιήσεις αυτές γίνονται μετά από απόφαση που πάρθηκε σε ευρεία σύσκεψη των Συντονιστικών Επιτροπών των ελαιοπαραγωγικών περιοχών, που έγινε στις 22 του Μάρτη στην Αθήνα και την οποία ανακοίνωσε η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα των ελαιοπαραγωγών. Ο αγώνας των ελαιοπαραγωγών της χώρας θα κλιμακωθεί με την πραγματοποίηση πανελλαδικού συλλαλητηρίου στην Αθήνα στις 11 του Μάη.

Ηδη αποφάσεις για την πραγματοποίηση συλλαλητηρίων την ερχόμενη Δευτέρα έχουν πάρει οι Συντονιστικές Επιτροπές Λέσβου,Αιγίου και Χανίων,ενώ την ίδια μέρα στην Κέρκυρα θα γίνουν συγκεντρώσεις των ελαιοπαραγωγών στα χωριά. Για την καλύτερη οργάνωση του αγώνα των ελαιοπαραγωγών της Λέσβου γίνεται σήμερα το απόγευμα σύσκεψη στο Εργατικό Κέντρο της Μυτιλήνης, ενώ ανάλογες συσκέψεις θα γίνουν μέσα στις επόμενες μέρες και σε άλλες περιοχές της χώρας, ενώ παράλληλα συνεχίζονται οι ενημερωτικές συγκεντρώσεις και περιοδείες στα χωριά.

Οι κινητοποιήσεις των ελαιοπαραγωγών γίνονται σε μια περίοδο όπου οι τιμές στο λάδι έχουν κατρακυλήσει στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων χρόνων (το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο έπεσε στις 580 δραχμές το κιλό, από 750 που ήταν το Νοέμβρη του 1997 και 1.200 τον Νοέμβρη του 1996) και οι παραγωγοί απειλούνται με οικονομική καταστροφή, ενώ έμποροι μεσάζοντες και βιομήχανοι κερδοσκοπούν. Η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο Γεωργίας, αρνούνται σκόπιμα να δώσουν λύσεις στα προβλήματα και να ικανοποιήσουν τα αιτήματα που έθεσαν με τις κινητοποιήσεις τους οι ελαιοπαραγωγοί. Αντίθετα, η κυβέρνηση προσπάθησε να εκτονώσει το κίνημα των ελαιοπαραγωγών με μέτρα, όπως αυτό της ιδιωτικής αποθεματοποίησης, που κάθε άλλο παρά δίνει λύσεις στα προβλήματα, αφού δεν εξασφαλίζει ούτε τιμές που να ικανοποιούν τους παραγωγούς, ούτε την έγκαιρη πληρωμή τους.

Το πλαίσιο των αιτημάτων που θα θέσουν οι ελαιοπαραγωγοί στις κινητοποιήσεις της ερχόμενης Δευτέρας είναι:

• Να καθοριστεί τιμή παρέμβασης 1.000 δραχμές για τον άσο, η οποία να ισχύει και για τις περασμένες παραγωγές.
• Να ανοίξει άμεσα η παρέμβαση και να τροποποιηθεί ο σχετικός κανονισμός, ώστε αυτή να ανοίγει στις αρχές της παραγωγικής περιόδου.
• Να καταργηθεί το πλαφόν στην παραγωγή και οι ζώνες και να δίνεται η επιδότηση με βάση την πραγματική παραγωγή και όχι με βάση το δέντρο.
• Να μην καταβληθεί το πρόστιμο που έχει επιβληθεί στις επιδοτήσεις.
• Να παρθούν μέτρα που να ενισχύσουν την καλλιέργεια της βρώσιμης ελιάς.
• Να παρθούν μέτρα για τις εισαγωγές λαδιού από τρίτες χώρες, που γίνονται στη βάση προτιμησιακών συμφωνιών της ΕΕ και να απαγορευτεί η εισαγωγή σπορέλαιων.

Επίσης, να αυξηθούν οι επιδοτούμενες ποσότητες λαδιού που εξάγονται προς τρίτες χώρες και οι οποίες περιορίστηκαν με τη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ. Να αναλάβει το κράτος το κόστος της προβολής και της διαφήμισης του λαδιού, καθώς επίσης να πάρει μέτρα για την πάταξη της νοθείας και της αισχροκέρδειας. Να χρηματοδοτηθούν οι Αγροτικές Συνεταιριστικές Οργανώσεις (ΑΣΟ) με χαμηλό επιτόκιο για να μπορέσουν να παρέμβουν στην αγορά του λαδιού. Κι ακόμα, να ρυθμιστούν τα χρέη των παραγωγών και να σταματήσουν οι διώξεις των αγροτών που διεκδικούν τα αιτήματά τους.

Κι αναφέρομαι, κυρίως, στους εργαζόμενους, οι οποίοι σαν πολλά δε ζητούν; Θέλουν να εργάζονται το πολύ οχτώ ώρες την ημέρα, να πληρώνονται με βάση τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, να έχουν κοινωνική ασφάλιση και σύνταξη. Επιπλέον, δε θέλουν την εξυγίανση και την ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ.

Και γιατί, παρακαλώ; Ανεβαίνει η παραγωγικότητα με οχτώ ώρες δουλιά; Κατεβαίνει ο πληθωρισμός με μεροκάματα και μισθούς που δε μειώνουν την αγοραστική δύναμη; Καλύπτονται τα δημόσια ελλείμματα με κοινωνική ασφάλιση και σύνταξη σε όλους;

Κι ύστερα, γιατί να παραμείνουν οι ΔΕΚΟ στο δημόσιο; Τι δουλιά έχει το κράτος με επιχειρήσεις - όπως, σωστά, είπε ο πρωθυπουργός - όταν υπάρχουν ενδιαφερόμενοι ιδιώτες, ξένοι και Ελληνες;

Πρόκειται για άγνοια και ξεροκεφαλιά ή μήπως παρασύρονται από δημαγωγούς, όπως κατήγγειλε ο υπουργός Εργασίας; Σε κάθε περίπτωση αυτές οι αντιδράσεις πρέπει ν' αντιμετωπιστούν.

Κι επειδή ο διάλογος απέτυχε - πώς να συνδιαλλαγεί η κυβέρνηση με ξεροκέφαλους εργαζόμενους; - χρειάζεται να ληφθούν άμεσα μέτρα. Και θεωρώ ότι η στιβαρή στάση έναντι των εργαζομένων της "Ολυμπιακής" - "ή δέχεστε ή απολύεστε" - είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Πιστεύω δε ότι είναι καιρός ν' αλλάξει παντελώς η τακτική της κυβέρνησης κι αντί του οποιουδήποτε διαλόγου να χρησιμοποιήσει τ' άλλα μέσα που διαθέτει - ΜΑΤ, δικαστήρια, ακόμα και το στρατό αν χρειαστεί - για να καμφθούν οι αντιδράσεις και να προχωρήσει η Ελλάδα στο ευρωπαϊκό μέλλον της.

Τι ανάγκη έχουμε την "Ολυμπιακή" όταν υπάρχει η "Λουφτχάνσα", τα νοσοκομεία όταν υπάρχουν το Ιατρικό Κέντρο και το "Χέρφιλντ", τα πανεπιστήμια όταν υπάρχουν τα κολέγια και το "Λόντον Σκουλ", την κοινωνική ασφάλιση όταν υπάρχει η "Ιντεραμέρικαν";

Τι χρειάζονται οι μικρομεσαίοι αγρότες σε μια εκσυγχρονισμένη ευρωπαϊκή χώρα; Γιατί να έχουμε συνταξιούχους σε ηλικία 65 ετών; Ως πότε θ' ανεχόμαστε την παρουσία μεταναστών, οι οποίοι, εκτός των άλλων, αυξάνουν και την εγκληματικότητα; Σε τι ωφελεί να είναι ελληνικά τα νησιά μας σε μια Ευρωπαϊκή Ενωση; Σε τελευταία ανάλυση, γιατί να παραμείνουμε Ελληνες στην εποχή της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης και της παγκοσμιοποίησης;

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ