ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 15 Ιούνη 2000
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΠΚΣ
Πρώτο Φεστιβάλ δημιουργίας και πολιτισμού

Ανοιξε «τα πανιά» του από το ΤΕΙ της Αθήνας

Μια καινούρια πρωτοβουλία με δυναμισμό και προοπτική ξεκίνησε χτες από τα μέλη και τους φίλους της Πανσπουδαστικής Κίνησης Συνεργασίας (ΠΚΣ) των ΤΕΙ Αθήνας. Το πρώτο Φεστιβάλ είναι ήδη μια πραγματικότητα. Στήθηκε με μεράκι, κέφι και τη θέληση να αναπτυχθεί στο χώρο των πανεπιστημίων μια πολύμορφη πολιτιστική παρέμβαση. Ο πευκώνας ήταν ο χώρος που φιλοξένησε τη νέα αυτή προσπάθεια, που παρά τις ατέλειές της, συνάντησε την ανταπόκριση πολλών φοιτητών και σπουδαστών. «Η ιδέα για το Φεστιβάλ ξεκίνησε από μια παρέα της ΠΚΣ, δουλέψαμε και κοπιάσαμε πάρα πολύ για να τα καταφέρουμε», επισήμανε κατά την έναρξη του Φεστιβάλ η Νικολέτα, μέλος της ΠΚΣ.

Η δημιουργία και ο πολιτισμός ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά του Φεστιβάλ, το οποίο διάρκεσε μέχρι αργά το απόγευμα. Στο χώρο του λειτουργούσε έκθεση φωτογραφίας, όπου παρουσιάζονταν καρέ - καρέ οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του λαού και της νεολαίας όλο το προηγούμενο διάστημα, για το δικαίωμα στη μόρφωση, τη δουλιά, τον πολιτισμό, την ειρήνη, καθώς και οι πρωτοβουλίες που ανέλαβαν οι Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας στο χώρο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Επίσης υπήρξε πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τις ασκήσεις των «γερακιών» του ΝΑΤΟ στη χώρα μας όπως πρόσφατα η «Dynamic Mix», από τις θηριωδίες των Αμερικανονατοϊκών φονιάδων στη γειτονική μας Γιουγκοσλαβία και από την προετοιμασία που κάνουν για νέες στρατιωτικές επεμβάσεις στην περιοχή μας. Χαρακτηριστικές ήταν οι παρεμβάσεις των μελών και φίλων της ΠΚΣ από τα μεγάφωνα του Φεστιβάλ, που καλούσαν τους νέους να ορθώσουν το ανάστημά τους στα εγκληματικά σχέδια του ΝΑΤΟ και να μη δεχτούν να γίνουν κρέας στα κανόνια των ιμπεριαλιστών.

Ακόμη σε άλλα ταμπλό εκθέτονταν οι θέσεις των ΠΚΣ σχετικά με την ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, την υποβάθμιση των πτυχίων των ΤΕΙ που επιχειρεί η κυβέρνηση και τη μετατροπή των αποφοίτων τους σε στρατιές ανέργων.

Οι σπουδαστές του ΤΕΙ Αθήνας είχαν επίσης την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με το σύγχρονο και προοδευτικό βιβλίο, αφού τα μέλη και οι φίλοι της ΠΚΣ είχαν φροντίσει να λειτουργεί στο χώρο του Φεστιβάλ ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα, με τη μορφή έκθεσης, των τίτλων της Σύγχρονης Εποχής. Πολλοί ήταν οι σπουδαστές που στέκονταν μπροστά από τον πάγκο με τα βιβλία, εκδήλωναν το ενδιαφέρον τους, ξεφυλλίζοντας και ρωτώντας για αυτά.

Η νεανική ερασιτεχνική δημιουργία δεν ήταν δυνατόν να μην έχει τη δική της ξεχωριστή θέση στο Φεστιβάλ. Τα μουσικά συγκροτήματα, τα περισσότερα ερασιτεχνικά από σπουδαστές, φρόντισαν να ευφράνουν τις ψυχές, όσων παραβρέθηκαν στη νεανική γιορτή. Το συγκρότημα «Αέρα Πατέρα» άνοιξε το Φεστιβάλ και ακολούθησαν τα ερασιτεχνικά σχήματα «Μη μου άγχου», «Mind trap», «Mad medicine», το συγκρότημα της Σχολής Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών και το «Mad Medicine» και οι «Αρχοντες», παρουσιάζοντας την πολύ ενδιαφέρουσα δουλιά και το ταλέντο τους.

Εκτακτα μέτρα για το τριήμερο

Εκτακτα μέτρα για την ομαλή κυκλοφορία των οχημάτων, ενόψει της εξόδου του τριημέρου του Αγίου Πνεύματος, ανακοίνωσε η Τροχαία Αθηνών. Ειδικότερα, κατά την έξοδο, την Παρασκευή από 15.00 - 21.00 μ.μ. και το Σάββατο από 7 π.μ. - 14 μ.μ., θα παραχωρηθεί μια επιπλέον λωρίδα από τη διασταύρωση στο Δαφνί μέχρι τα διόδια Ελευσίνας. Στο ίδιο σημείο, θα παραχωρηθεί μία λωρίδα κυκλοφορίας και κατά την επιστροφή των οχημάτων την Κυριακή από 16.00 - 23 μ.μ. και τη Δευτέρα από 16.00 - 22.00 μ.μ. Ιδια μέτρα, τις ίδιες ημερομηνίες και ώρες, θα ισχύσουν και στη νέα Εθνική Οδό Αθηνών - Λαμίας, στους οδικούς κόμβους Κηφισιάς, στη γέφυρα Βαρυμπόμπης, στη γέφυρα Κρυονερίου και σε άλλα ευαίσθητα σημεία. Κυκλοφοριακές παρεμβάσεις θα γίνουν, επίσης, στους οδικούς κόμβους Δαφνίου, Διυλιστηρίων, Μαγούλας και σε άλλα κρίσιμα σημεία.

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Ιστορίες καλοκαιρινής τρέλας

Τα μάτια μου τσούζουν. Η κίνηση είναι μηχανική, ενστικτώδης. Τα κλείνω και τότε με πονούν ακόμη περισσότερο. Ο ιδρώτας που τρέχει ασταμάτητα τα κάνει και καίνε. Ωστόσο, δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο, διανύοντας την απόσταση για τη δουλιά με τον ηλεκτρικό. Ακροβατώ, μία πραγματική ισορροπία τρόμου, μία σκηνή ένα μεσημέρι που καίγεται στους 36 βαθμούς.

Η σκηνή είναι καθημερινή και συνηθισμένη και διά τούτο άκρως τρελή. Ισορροπώ, πιασμένη με το ένα χέρι σε κάποια τυχαία λαβή του βαγονιού και με μία αποκαμωμένη θεία να έχει πέσει πάνω μου και να κρατιέται από το μοναδικό χέρι που είναι ελεύθερο. Ακριβώς στο ύψος της μύτης μου μία μασχάλη με κάνει να θέλω να δημιουργήσω έργα αφηρημένης τέχνης στο χώρο με το περιεχόμενο του στομαχιού μου. Εχω μουδιάσει και σιγά σιγά νιώθω να παραλύω. Αρχίζω να έχω παραισθήσεις από την αναδυόμενη «μασχαλίνη» ή τέλος πάντων να χάνω τις αισθήσεις μου. Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά βιώνω μία παντελώς εξωσωματική εμπειρία μέσα σε μία λασπερή ιδρωτίλα, ακούγοντας μία φωνή να διαπερνά τον προσωρινό μαύρο μου τάφο και να αναδεύει μέσα από τα κατάβαθα της ζωής μου, μίαν ατροφική ελπίδα: «Ζέστη στην Αθήνα. Ενα καμίνι. Δύσκολα ξεφεύγει κανείς από μία τέτοια στρίγκλα. Κουράγιο...».

Ξανανοίγω τα μάτια μου... Το κορμί κολυμπάει στον ιδρώτα. Το πόδι μου πονάει και είναι μουδιασμένο από τα ζαρζαβατικά και τα φρούτα που έχει ακουμπήσει η γνωστή θεία πάνω στο πόδι μου! Αντε να πας στη δουλιά τώρα... Εφτασα επιτέλους στην πολυπόθητη στάση, προσπαθώ να κατέβω και ενώ απεγκλωβίζομαι η πόρτα κλείνει και μου πιάνει την τσάντα. Αλαλαγμός. Κάποιοι καλοί συμπολίτες φωνάζουν και ο μηχανοδηγός ανοίγει και πάλι τις πόρτες του βαγονιού και καταφέρνω να αποσπάσω την τσάντα από το πλήθος, αλλά έχοντας κοκκινίσει εντελώς και νιώθοντας την πίεση που έχει ανέβει να είναι έτοιμη να μου βγει από τα αυτιά. Σέρνοντας το πόδι προσπαθώ να κατέβω τις σκάλες της στάσης για να ξεκινήσω το δεύτερο γολγοθά, του λεωφορείου αυτή τη φορά. Δουλιά που πήγα και βρήκα και εγώ! Στην άκρη του κόσμου...

Αναμένοντας την άφιξη του λεωφορείου ακούω αχνά και μακρινά τις συζητήσεις για τις καλοκαιρινές διακοπές. Θα πάμε εκεί, κάνει τόσο το δωμάτιο, θα έχει κόσμο, δε θα έχει κόσμο. Μπλέξαμε σκέφτομαι... ελπίζω να μη ρωτήσει κανένας εμένα, γιατί, τι να του πω. Δεν ξέρω; Απλώς θέλω να βγάλω τη μέρα, και το μοναδικό που θέλω είναι να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα και να πάρει το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου η Γιουγκοσλαβία.

Επιτέλους, φθάνω στη δουλιά και πάνω που λέω ότι τώρα είμαι ασφαλής, ένα απολυτίκιο που ακούγεται από την τηλεόραση με χτυπά πισώπλατα. Αποκαμωμένη κάθομαι στην καρέκλα, κλείνω τα μάτια και εύχομαι να τελειώσει αυτός ο καθημερινός καλοκαιρινός γολγοθάς. Εύχομαι η αυριανή μέρα να είναι καλύτερη, λιγότερο επεισοδιακή ή τουλάχιστον να φυσήξει λιγάκι, γιατί αλλιώς δε θα αντέξω να το βγάλω και αυτό το καλοκαίρι...


Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ