ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ-ΠΡΙΣΤΙΝΑ.- Ενα ακόμη ραντεβού με «καινούριο» στοιχείο εκείνο της πιθανής πρώτης άμεσης συνάντησης μεταξύ Σέρβων και Κοσσοβάρων Αλβανών στην έδρα του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη στις 25-26 Σεπτέμβρη, ήταν το μόνο απτό αποτέλεσμα των ξεχωριστών συνομιλιών που πραγματοποίησε την περασμένη Πέμπτη στη Βιέννη η τρόικα της Ομάδας Επαφής για το Κοσσυφοπέδιο με τις αντιπροσωπείες Βελιγραδίου και Πρίστινας.

Επί της ουσίας, δεν υπήρξε η παραμικρή πρόοδος. Ομως, την ίδια ώρα το σενάριο της διχοτόμησης επανήλθε εκ νέου μέσα στην περασμένη βδομάδα και από τον Ολλανδό υπουργό Εξωτερικών Μαξίμ Βερχάγκεν και από τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Αμφότεροι δήλωσαν πως δε θα είχαν πρόβλημα με τη διχοτόμηση υπό την «προϋπόθεση» πως θα συναινέσουν σ' αυτή οι διαπραγματευτικές αντιπροσωπείες Σέρβων και Κοσσοβάρων Αλβανών... Ασχέτως, εάν το Βελιγράδι αντιτίθεται σφόδρα και απειλεί επανειλημμένα με σοβαρά αντίποινα όλους όσοι αναγνωρίσουν τη (μονομερή ή όχι...) κήρυξη της ανεξαρτησίας του ΝΑΤΟικού προτεκτοράτου.

Παράλληλα, προχτές, ο Γάλλος υπουργός Αμυνας Ερβέ Μορέν και ο νέος Αμερικανός πρέσβης στα Τίρανα, Τζον Γουίδερς, επανέφεραν στο προσκήνιο την ανεξαρτησία του προτεκτοράτου προβλέποντας πως θα είναι «αναπόφευκτη»...

Ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως όσο επανέρχεται στο προσκήνιο τα σενάριο της διχοτόμησης ή της «ανεξαρτησίας» με τις ευλογίες των ΗΠΑ και των ισχυρότερων χωρών της ΕΕ, άλλο τόσο φαίνεται πως επιχειρείται να αναπτυχθούν στην ΠΓΔΜ σιγά-σιγά αποσταθεροποιητικές κινήσεις. Σαν «κεντρικό πρόσωπο» προβάλλει ο Ξεζέρ Σακίρι (ή Χόξχα), πρώην στέλεχος των Αλβανών αυτονομιστών (που συγκρούστηκαν το 2001 με το στρατό της ΠΓΔΜ). Ο Χόξχα, πρώην βουλευτής και αντιπρόεδρος του «Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος», ισχυρίστηκε πως ήδη τρία χωριά της βόρειας ΠΓΔΜ (με πολυάριθμη αλβανική κοινότητα) το Τανούσεφσκι, το Μπρεστ και το Μάλεβο, αποφάσισαν τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων για ένωση με το... Κοσσυφοπέδιο. Παράλληλα, ο «διοικητής» Χόξχα επιχείρησε την Παρασκευή να δημιουργήσει προβοκατόρικο επεισόδιο «σύγκρουσης» με αστυνομικούς στο Τανούσεφσκι, που σε πρώτη φάση δεν «ευδοκίμησε»... γιατί (σύμφωνα με μία εκδοχή) η ΝΑΤΟική KFOR (που δρα στο Κοσσυφοπέδιο) αποφάσισε τη δεδομένη στιγμή να αναλάβει «πυροσβεστικό ρόλο»... Ωστόσο, κανείς δε θα πρέπει να έχει αυταπάτες για το ρόλο της KFOR ή του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Εάν οι πιέσεις τους προς Βελιγράδι δεν ευοδώσουν (κύρια επειδή βρίσκει στηρίγματα στις - για ενδοϊμπεριαλιστικούς λόγους - αντιδράσεις της Μόσχας), τότε το ΝΑΤΟ θα ξαναβάλει φιτίλι στην ευρύτερη περιοχή. Ας μην ξεχνάμε πως το ΝΑΤΟ έχει πλέον τη δυνατότητα ελεύθερης διέλευσης απ' τη Σερβία σε περίπτωση «βίαιων εκτρόπων» στο Κοσσυφοπέδιο, αλλά και στην ΠΓΔΜ την οποία προορίζει και αυτή (όπως και την Κροατία, την Αλβανία κλπ.), κάποια στιγμή, για ένταξη στο Βορειοατλαντικό «στρατόπεδο»...

ΝΕΟ ΔΕΛΧΙ.--

Δημογραφική κρίση απειλεί την Ινδία, καθώς η πρακτική της θανάτωσης θηλυκών εμβρύων, που τείνει να πάρει διαστάσεις μάστιγας, απειλεί το γυναικείο φύλο, με τα Ηνωμένα Εθνη να κρούουν το κώδωνα του κινδύνου, ότι η δραματική μείωση των γυναικών έχει επιφέρει φαινόμενα σεξουαλικής βίας, κακοποίησης παιδιών και όχι μόνο. Τα κορίτσια στην Ινδία αντιμετωπίζονται ως «βαρύ φορτίο», που κάνει την οικογένεια να «αιμορραγεί οικονομικά», σε αντίθεση με τα αγόρια, που «είναι σε θέση να προσφέρουν, να φροντίσουν τους γονείς και να συνεχίσουν το όνομα της οικογένειας»...

Τα στοιχεία του ΟΗΕ είναι κάτι περισσότερο από αποκαλυπτικά. Κάθε μέρα στην Ινδία θανατώνονται πάνω από 2.000 αγέννητα κορίτσια, ενώ η αναλογία ανδρών - γυναικών στη χώρα, την τελευταία 20ετία, είναι 1.000 προς 933 και σε κάποια κρατίδια φτάνει ακόμα και τα 1.000 αγόρια προς 800 κορίτσια. Τα στοιχεία αυτά αφορούν την απογραφή του 2001 και οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι στην επόμενη του 2011, καθώς η πρακτική της θανάτωσης των θηλυκών εμβρύων εξακολουθεί, η κατάσταση θα είναι ιδιαίτερα άσχημη.

Βάσει στοιχείων των ινδικών αρχών, αποδεικνύεται ότι από το 1980 μέχρι σήμερα, θανατώθηκαν πάνω από 10 εκατομμύρια κορίτσια, είτε πριν καν γεννηθούν, ή, ακόμα, και αμέσως μετά.

Τα αποτελέσματα της εξολόθρευσης των γυναικών έχουν ήδη αρχίσει να αποτυπώνονται στην κοινωνία της χώρας, καθώς, ειδικά στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, μία γυναίκα αναγκάζεται να παντρεύεται πολλούς άντρες, συνήθως αδέλφια, ενώ κορίτσια πωλούνται σε εργένηδες ή μεταφέρονται από τους γονείς τους σε περιοχές με λιγότερες γυναίκες και υποχρεώνονται να ζήσουν σε άθλιες συνθήκες.