Associated Press

Χιλιάδες βρέθηκαν στους δρόμους...

Οι μνήμες από την εν ψυχρώ δολοφονία ενός τραυματία μέσα σε τέμενος στη Φαλούτζα ζωντανές, πάθιασαν τους δεκάδες χιλιάδες Χιλιανούς - μωρά, συνταξιούχοι, ιθαγενείς, φοιτητές, εργαζόμενοι, αγρότες - που βροντοφώναξαν «Τρομοκράτη Μπους», «Μπους φασίστα, κλέφτη, δολοφόνε», καταδίκη της πολιτικής πολέμου της αμερικανικής κυβέρνησης.

«Μπους άκουσε: Η Χιλή δεν είναι προς πώληση». Απάντηση στην επιβολή της «ελεύθερης αγοράς» που άφησε καμένη γη σε όλη την αμερικανική υποήπειρο αλλά και στα σχέδια των ΗΠΑ και των «υποτακτικών» τους κυβερνώντων στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής - ανάμεσά τους και ο «σοσιαλιστής» πρόεδρος της Χιλής Ρικάρντο Λαγός - να επιβάλλουν, ακόμη και διά της βίας εάν χρειαστεί, τη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου της Αμερικής, την ALCA, σχέδιο που έχει καταγγελθεί από όλους τους λαούς της Λατινικής Αμερικής, ως σχέδιο νεοαποικιοποίησής της...

Η διαδήλωση δε σημαδεύτηκε από τις εξαιρετικά βίαιες συγκρούσεις όλων των προηγούμενων ημερών. «Είχε την άδεια της αστυνομίας»... «για να επιτύχουμε την επίσημη έγκριση για τις διαδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις ενάντια στη Σύνοδο του APEC ήταν μία τρομερή δοκιμασία. Η κυβέρνηση καθώς φαίνεται είχε καταλήξει ότι οι δρόμοι αλλά και όλο το Σαντιάγο ανήκουν αποκλειστικά στους επιχειρηματίες και στους κυβερνώντες και όχι στο λαό. Κατορθώσαμε με πολύ κόπο να εξασφαλίσουμε την εκδήλωση των αναφαίρετων δικαιωμάτων μας» δηλώνουν οι εκπρόσωποι των περίπου 200 οργανώσεων - πολιτικών, συνδικαλιστικών, μαζικών - που διοργάνωσαν τις «αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις», όπως τονίζουν.

Η κυβέρνηση του Ρικάρντο Λαγός προσπάθησε και με ύπουλο τρόπο να «αποτρέψει» αυτό το αντιιμπεριαλιστικό ποτάμι να «απειλήσει» τη Σύνοδο. Η Παρασκευή 19 Νοεμβρίου έγινε τεχνικώς «αργία για λόγους ασφαλείας» ενώ η προτροπή ήταν και για «εκδρομές». Για λόγους «ασφαλείας» και τα δρακόντεια μέτρα -περισσότεροι από 4.000 αστυνομικοί είναι σε επιφυλακή και άλλοι 1.000 παραμένουν σε ετοιμότητα ενώ η περιοχή όπου θα λάβει χώρα η Σύνοδος έχει σφραγιστεί - στη μεγαλύτερη επιχείρηση ασφαλείας από την εποχή του Πινοτσέτ. Μέτρα που εντάθηκαν ακόμη περισσότερο την Πέμπτη το βράδυ με την έναρξη των αφίξεων των ηγετών του APEC και ειδικά μετά την άφιξη Μπους, μετατρέποντας το Σαντιάγο στην «ασφαλέστερη πόλη του κόσμου» κατά τα διεθνή ΜΜΕ.

Επρόκειτο ουσιαστικά για μία «σύγκρουση» Δαβίδ (λαός) και Γολιάθ εάν κανείς αναλογιστεί ότι οι οικονομίες των χωρών του APEC αντιστοιχούν στο 60% του Παγκόσμιου Ακαθάριστου Προϊόντος και στο 42% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ως πρώτα θέματα της ατζέντας των συνομιλιών ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» και η ανάγκη ενίσχυσης των οικονομικών δεσμών των κρατών τους και η κατάργηση των περιορισμών στις εμπορικές συναλλαγές. Από το 1989 - έτος ίδρυσής του - στις ετήσιες Συνόδους του APEC συμμετέχουν εκτός των ΥΠΕΞ και οι ηγέτες των χωρών και τα διευθυντικά στελέχη πολλών επιχειρήσεων: 14 εξ αυτών ελέγχουν πολυεθνικές όπου ξεπερνά κατά 15 δισ. δολάρια το ΑΕΠ οποιασδήποτε χώρας που δεν είναι μέλος σε αυτό το «κλαμπ» ή που είναι 20 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της Χιλής.

Τελικά ο «μύθος» επιβεβαιώθηκε άλλη μία φορά. Ο λαός στους δρόμους νίκησε τον Γολιάθ...

*Οι χώρες μέλη του APEC είναι: Αυστραλία, Μπρουνέι, Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία, Καναδάς, Χιλή, Χονγκ Κονγκ, Ινδονησία, Ιαπωνία, Κορέα, Μαλαισία, Μεξικό, Νέα Ζηλανδία, Παπούα Νέα Γουινέα, Περού, Φιλιππίνες, Σιγκαπούρη, Νότιος Κορέα, Ταϊβάν, Ταϊλάνδη και Βιετνάμ.

Ο Αντόνιο Μαρία Κόστα, εκτελεστικός διευθυντής του Γραφείου για τα Ναρκωτικά και το Εγκλημα του ΟΗΕ (UNODC), κάνει λόγο για ένα «διπλό ρεκόρ» στο Αφγανιστάν: το 2004, δηλώνει, στην καλλιέργεια παπαρούνας για την παρασκευή οπίου και ηρωίνης αφιερώθηκαν 131.000 εκτάρια. Πρόκειται για «την υψηλότερη καλλιέργεια στην ιστορία της χώρας και τη μεγαλύτερη στον κόσμο». Το γεγονός ότι η συνολικά παραχθείσα ποσότητα δεν ξεπέρασε την ιστορικά μεγαλύτερη ποσότητα που παρήχθη ποτέ, τους 4.600 τόνους του 1999, μένοντας στους 4.200, ήταν αποτέλεσμα των άσχημων καιρικών συνθηκών και των ασθενειών των σπαρτών. Παρ' όλ' αυτά, το ποσοστό της χώρας στη διεθνή «αγορά» αυξήθηκε από το 76% του 2003 σε 87% εφέτος. Το γεγονός πως η καλλιέργεια και η παραγωγή ναρκωτικών έχει επεκταθεί και στις 32 επαρχίες της χώρας, από τις 28 της προηγούμενης χρονιάς, εγγυάται μια ακόμη «παραγωγικότερη» χρονιά το 2005. Τα κέρδη από την παραγωγή και το λαθρεμπόριο τοποθετούνται στα 2,8 δισ. δολάρια - 60% του ΑΕΠ της χώρας. Εξ αυτού του ποσού, τα 2,2 δισ. δολάρια καταλήγουν στους λαθρέμπορους και το 0,6 δισ. δολάρια στους καλλιεργητές. Ενας στους δέκα Αφγανούς, συνολικά 2,3 εκατομμύρια άνθρωποι, εμπλέκονται, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στο εμπόριο των ναρκωτικών.

Ο Κόστα αναγνωρίζει ότι η κυβέρνηση (ανδρεικέλων, αλλά αυτό δεν επρόκειτο να το πει, δεν είναι πολιτικώς ορθό) του Χάμιντ Καρζάι«είναι πολύ αδύναμη» για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Ετσι, στρέφεται στα πραγματικά αφεντικά: κάλεσε τις ΗΠΑ και τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ να διεξάγουν «στρατιωτικές επιχειρήσεις» εναντίον των λαθρεμπόρων ναρκωτικών. Αυτές πρέπει ν' αρχίσουν επειγόντως, επιχειρηματολόγησε, διότι «ο φόβος πως το Αφγανιστάν θα εκφυλιστεί σε ένα ναρκω-κράτος καθίσταται πραγματικότητα».

Ωστόσο, ως εκπρόσωπος ενός οργανισμού που πειθαρχεί και ειδικεύεται τελευταία στη δικαιολόγηση πολέμων κι επεμβάσεων, ο Κόστα κάνει μερικές θεμελιώδεις παρανοήσεις σχετικά με το πρόβλημα. Η χώρα βρίσκεται υπό αμερικανική και ΝΑΤΟική κατοχή μέρους των εδαφών της εδώ και τρία χρόνια. Τις περιοχές που δεν ελέγχουν στρατιωτικά οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ελέγχουν, πλην ίσως ορισμένων επαρχιών στο νότο, στενοί σύμμαχοι των Αμερικανών και της «κυβέρνησης» του «προέδρου»Καρζάι (που προσφάτως «εκλέχθηκε» κιόλας, σε μια διαδικασία που τον ψήφισαν ακόμη και αλλοτινοί μαοϊκοί ως το «μικρότερο κακό»). Είναι σαφές, λοιπόν, ότι η καλλιέργεια, η παραγωγή και το λαθρεμπόριο ναρκωτικών γίνεται με την ανοχή και τη συνενοχή των κατοχικών, και χρησιμοποιείται για τη διαμόρφωση των ισορροπιών.

Ο Τόνι Μπλερ ισχυρίζεται ότι «τα όπλα που αγοράζουν οι Ταλιμπάν χρηματοδοτούν οι ζωές των νεαρών που αγοράζουν ναρκωτικά στους δρόμους της Βρετανίας». Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι έμποροι ναρκωτικών, «εναντίον» των οποίων οι ΗΠΑ δεσμεύονται ότι θα διαθέσουν εντός του 2005 κάπου 780 εκατομμύρια δολάρια, κυρίως για αεροψεκασμούς αμφισβητήσιμης αποτελεσματικότητας ακόμη και για απολογητές του «πολέμου κατά των ναρκωτικών», είναι οι ίδιοι οι συνεργάτες των Αμερικανών -είναι οι κυβερνητικοί και οι πολέμαρχοι.

Η Ουάσινγκτον Ποστ, η Ουόλ Στριτ Τζέρναλ και η Ουάσιγκτον Τάιμς ωστόσο μέχρι πρότινος αφιέρωναν τις σελίδες τους στο να ψάλλουν καθησυχαστικούς ύμνους. Δείγμα: «πρέπει να δώσει ελπίδα στους Αμερικανούς και τους λαούς σε όλο τον κόσμο ότι ο μεγαλύτερος εχθρός της ιδεολογίας του ριζοσπαστικού Ισλάμ, η ελευθερία, κέρδισε μια ιστορική νίκη». Φαίνεται...