Associated Press

Πάντα με το δάκτυλο στη σκανδάλη οι κατοχικές δυνάμεις

Την ίδια στιγμή, βέβαια, η Ουάσιγκτον στρέφεται στον ΟΗΕ, και διά μέσου αυτού στη διεθνή κοινότητα, ζητώντας οικονομική και στρατιωτική βοήθεια, και κατά πολλούς αναλυτές, υποστήριξη στην προσπάθεια εξεύρεσης μιας νέας πολιτικής προσέγγισης, καθώς οι καθημερινές εξελίξεις στην κατεχόμενη χώρα κάθε άλλο παρά επιβεβαιώνουν τα θριαμβευτικά λογύδρια των αξιωματούχων του Λευκού Οίκου. Λίγες μόλις ώρες μετά τις «διακηρύξεις», και εν μέσω πολυήμερων εκκαθαριστικών επιχειρήσεων, δύο σχεδόν ταυτόχρονες επιθέσεις αιματοκύλιζαν τις πόλεις Μπαακούμπα και Κχαν Μπάνι Σάαντ. Με διαφορά λίγων λεπτών, δύο παγιδευμένα αυτοκίνητα, το ένα με καμικάζι, εξερράγησαν, χτες το πρωί, μπροστά στα αντίστοιχα αστυνομικά τμήματα, με αποτέλεσμα ο πρώτος απολογισμός να καταμετρά συνολικά 12 νεκρούς Ιρακινούς αστυνομικούς, 3 πολίτες και περισσότερους από 20 τραυματίες. Επιπλέον, πολιτικό αεροσκάφος της εταιρίας ταχυμεταφορών DHL έκανε αναγκαστική προσγείωση στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης, με φλεγόμενο φτερό, πιθανότατα χτυπημένο από πύραυλο.

Με δεδομένες αυτές τις εξελίξεις, οι προβλέψεις για τους επόμενους μήνες είναι εξαιρετικά δυσοίωνες για τους κατακτητές. Σύμφωνα με ορισμένα από τα στοιχεία που έχουν γίνει γνωστά, οι ειδικοί του αμερικανικού Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών, που επισκέφτηκαν και το Ιράκ, εκτιμούν ότι τα αμερικανικά στρατεύματα δε θα πάψουν να είναι στόχος, παρά μόνο όταν εγκαταλείψουν τη χώρα. Εχουν την άποψη ότι η αντίσταση απαρτίζεται από πολλές οργανώσεις, μικρών πυρήνων, με ελάχιστη διασύνδεση μεταξύ τους, και κατά συνέπεια η εξάρθρωση του ενός δε θα οδηγήσει και στην εξάρθρωση των υπολοίπων. Συμπεραίνουν ότι επικεφαλής δεν είναι οι καταζητούμενοι από τις κατοχικές δυνάμεις, πρώην αξιωματούχοι του Μπάαθ, αλλά μάλλον ανώνυμοι στρατιωτικοί και μέλη ποικίλων πολιτικών οργανώσεων, οι οποίοι είναι σχεδόν απίθανο να εντοπιστούν. Τέλος, οι ειδικοί του Κέντρου υποστηρίζουν ότι η ανικανότητα των κατοχικών στρατευμάτων να αποτρέψουν τις επιθέσεις θα ενταθεί, λόγω ανεπάρκειας πληροφοριών, αποδεικνύοντας ότι μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού «καλύπτει» την αντίσταση, της οποίας η επιρροή θα αυξάνει μετά από κάθε επιτυχία.

Σε μια απόπειρα αλλαγής στρατηγικής, ο κατοχικός διοικητής, μετά τις έκτακτες διαβουλεύσεις στο Λευκό Οίκο, προχώρησε σε συμφωνία με το διορισμένο Κυβερνητικό Συμβούλιο για μεταβίβαση της εξουσίας. Συγκεκριμένα, η συμφωνία προβλέπει ότι μέχρι το τέλος Ιούνη 2004 θα έχουν εκλεγεί αντιπρόσωποι από όλα τα περιφερειακά συμβούλια, που θα στελεχώσουν μια Βουλή και στη συνέχεια θα εκλέξουν μια προσωρινή κυβέρνηση που θα αναλάβει τα ηνία της χώρας και θα την οδηγήσει σε εκλογές το Δεκέμβρη του 2005. Στα τέλη Ιούνη, προβλέπεται επίσης ότι θα διαλυθεί η κατοχική διοίκηση και το νυν Κυβερνητικό Συμβούλιο. Δεν προβλέπεται, όμως, αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων, αίτημα που οι Σιίτες που συμμετέχουν στο προσωρινό Συμβούλιο θέτουν επιτακτικά.

Εκτός από το συγκεκριμένο σημείο, η συμφωνία εμπεριέχει πολλά ακόμη προβλήματα. Ιρακινοί πολιτικοί παράγοντες, που δε συμμετέχουν στο προσωρινό Συμβούλιο, υποστήριζαν ότι τα νυν διορισμένα μέλη του, με ορισμένες εξαιρέσεις κυρίως από τους Σιίτες, δε θα θελήσουν να παραχωρήσουν την εξουσία γιατί τότε θα εξαφανιστούν από την ιρακινή πολιτική σκηνή, αφού, ούτως ή άλλως, έχουν γίνει μισητοί στη λαϊκή πλειοψηφία. Επίσης, δεν αναφέρει πουθενά το ρόλο του ΟΗΕ, όπως επισημαίνουν Ρωσία, Γαλλία, Γερμανία και Κίνα, αν και ζητά τη βοήθειά του μέσα από την υιοθέτησή της ως απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Ετσι, ο Αμερικανός πρέσβης στον ΟΗΕ άκουσε τους ομολόγους του από αυτές τις χώρες να επιχειρηματολογούν υπέρ της πραγματοποίησης μιας διάσκεψης τύπου Αφγανιστάν, όπου θα συμμετέχουν «όλες ανεξαιρέτως οι πολιτικές δυνάμεις του Ιράκ, οι γειτονικές χώρες και άλλες διεθνείς δυνάμεις», από την οποία θα προκύψει ενδελεχές σχέδιο μεταβίβασης της εξουσίας, χρονοδιάγραμμα αλλά και συγκεκριμένες αρμοδιότητες για τον καθένα, δηλαδή «καλύτερος καταμερισμός της λείας». Αν δε γίνει αυτό, προειδοποίησαν εμμέσως, δεν υπάρχει λόγος νέου ψηφίσματος, το οποίο θα υιοθετεί «μια ιδιωτική συμφωνία, που συνάφθηκε χωρίς τη γνώμη κανενός άλλου», όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών.

Προς το παρόν, το θέμα «πάγωσε» καθώς το Συμβούλιο Ασφαλείας αναμένει επιστολή του διορισμένου Κυβερνητικού Συμβουλίου, μέχρι τις 15 Δεκέμβρη, στην οποία θα αναφέρονται ρητά το χρονοδιάγραμμα εκλογών και εκπόνησης Συντάγματος. Το πιθανότερο είναι ότι δε θα υπάρξει ικανοποιητική απάντηση από το Συμβούλιο, που δεν έχει καν συμφωνήσει στο ποιοι είναι αρμόδιοι σύνταξης του Συντάγματος. Και ο χρόνος κυλά με τις επιθέσεις κατά κατακτητών και συνεργατών τους να κλιμακώνονται.

ΜΑΪΑΜΙ.--

Με μια διακήρυξη καταγραφής των αντιθέσεων μεταξύ των ισχυρότερων και λιγότερο ισχυρών χωρών της αμερικανικής ηπείρου, διανθισμένης με ευχολόγια για την προώθηση της δημιουργίας «Ζώνης Ελευθέρου Εμπορίου Αμερικής», με τη διαφορά πως κάθε χώρα θα αποφασίζει μόνη της πώς και πού θα δράσει, ολοκληρώθηκαν τα ξημερώματα της Παρασκευής οι εργασίες της διάσκεψης υπουργών Εμπορίου 34 αμερικανικών χωρών στο Μαϊάμι. Το κείμενο της διακήρυξης δε θεωρήθηκε παρά απεγνωσμένη προσπάθεια για αποτροπή μιας κραυγαλέας αποτυχίας, όπως αυτής που σημειώθηκε προ μηνών στη διάσκεψη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στο Κανκούν του Μεξικού. Επί της ουσίας δε συμφωνήθηκαν και πολλά, πράγμα που φάνηκε χαρακτηριστικά από τις έντονες αντιδράσεις στελεχών πολυεθνικών εταιριών και ισχυρών οικονομικών συμφερόντων που εξέφρασαν την απογοήτευσή τους για την αδυναμία συγκρότησης μιας εφόλης της ύλης συμφωνίας...

Η χάρτινη διακήρυξη του Μαϊάμι «επιτεύχθηκε» μετά από υπαναχώρηση της κυβέρνησης του Τζ. Ου. Μπους από τον αρχικό στόχο υπογραφής μίας εφόλης της ύλης συμφωνίας, που θα εξασφάλιζε - με πολλές λεπτομέρειες - την άλωση των εγχώριων αγορών και την καταδυνάστευση των εργατικών τάξεων «από την Αλάσκα μέχρι τη Γη του Πυρός» από μία χούφτα πολυεθνικές. Γι' αυτό και ο εμπορικός αντιπρόσωπος των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Ζέλικ, κάνοντας την ανάγκη «φιλοτιμία» συμφώνησε σε μία λύση συμβιβασμού με τις προτάσεις (ως επί το πλείστον) της Βραζιλίας. Αποχώρησε, εντούτοις, επισείοντας τις απειλές περιφερειακών εμπορικών πολέμων, με τις ΗΠΑ να κρατούν την κουτάλα αναμόχλευσης και αναζωπύρωσης του ανταγωνισμού μεταξύ του βορρά, του κέντρου και του νότου της αμερικανικής ηπείρου. Για παράδειγμα, ο Ζέλικ δήλωσε πως οι ΗΠΑ θα προχωρήσουν σε διμερείς συμφωνίες με την Κολομβία, το Περού, το Εκουαδόρ, τη Βολιβία και τον Αγιο Δομίνικο με σκοπό την επίτευξη προόδου για τη δημιουργία περιφερειακής ζώνης «ελεύθερου εμπορίου των Ανδεων». Επιπλέον, διαμήνυσε πως οι ΗΠΑ θα προβούν σε ανάλογες κινήσεις με την Κόστα Ρίκα, τη Νικαράγουα, το Ελ Σαλβαδόρ, την Ονδούρα και τη Γουατεμάλα για τη δημιουργία ζώνης «ελεύθερου εμπορίου Κεντρικής Αμερικής» (CAFTA).

Πλάι στις σκληρές διαπραγματεύσεις και έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ των υπουργών Εμπορίου 34 χωρών, στο Μαϊάμι εκφράστηκαν, για μία ακόμη φορά, οι έντονες διαμαρτυρίες πολλών χιλιάδων διαδηλωτών (ανάμεσά τους και αρκετές συνδικαλιστικές ενώσεις από τις ΗΠΑ). Παρά το σκληρό αστυνομοκρατούμενο κράτος που έστησε για τις ανάγκες της υπουργικής συνόδου ο κυβερνήτης της Φλώριδα (και αδελφός του προέδρου) Τζεμπ Μπους, χιλιάδες ήταν αυτοί που διαδήλωσαν λέγοντας ηχηρό «όχι» στις φιλελεύθερες πολιτικές και στην απομύζηση των εργαζομένων από μία χούφτα οργανωμένων ισχυρών συμφερόντων. Ορισμένοι το πλήρωσαν συναντώντας την απροκάλυπτη αστυνομική βία, αφού πάνω από 17 τραυματίστηκαν και τουλάχιστον 140 άλλοι συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν σε κρατητήρια του Μαϊάμι.