Η ολόπλευρη αναβάθμιση του ΣΕΒ και η «ηγετική συμμετοχή του» σε όλα τα επίπεδα της εκπόνησης και της χάραξης της οικονομικής πολιτικής. Ο συστηματικός έλεγχος της πορείας εκτέλεσης των κατευθύνσεων που δίνει προς την κυβέρνηση. Η άσκηση συνεχών πιέσεων για την προώθηση κάθε μέτρου που εξασφαλίζει την αποτελεσματικότερη κερδοφορία του κεφαλαίου στη μετα-ΟΝΕ εποχή... Αυτά, μαζί με την ακόμα πιο επιτακτική και αυστηρή επαναδιατύπωση των γνωστών αξιώσεων της ολιγαρχίας, αναδείχτηκαν -κατά τη χτεσινή ετήσια συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών - σε κύριους άξονες της δράσης του Συνδέσμου για την επόμενη περίοδο.

Οι εργασίες της Συνέλευσης ολοκληρώθηκαν χτες το απόγευμα σε αίθουσα του «Χίλτον», όπου υπό την υψηλή αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού και πλήθους υπουργών παρέλασε η θεωρούμενη αφρόκρεμα του μεγάλου κεφαλαίου. Οι εκπρόσωποι της οικονομικής ολιγαρχίας, που με όλο το δίκιο τους πανηγύριζαν για το... θρίαμβο της επικείμενης ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ, αλλά ταυτόχρονα «έδειχναν τα δόντια τους» όταν αναφέρονταν στην ανάγκη εμμονής, έντασης και παραπέρα διεύρυνσης της ασκούμενης πολιτικής. Το πρωί, είχε προηγηθεί, όπως κάθε χρόνο, η «κλειστή» συνεδρίαση που αφορούσε μόνο τα μέλη του ΣΕΒ, τα οποία αφού άκουσαν τους απολογισμούς της απερχόμενης διοίκησης και τις προγραμματικές δηλώσεις, της εδώ και αρκετό καιρό γνωστής νέας, προχώρησαν στη σχετική ψηφοφορία.

Η παγκοσμιοποίηση, είπε στην παρέμβασή του ο νέος πρόεδρος της ΔΣ του ΣΕΒ, Οδ. Κυριακόπουλος, «ισοδυναμεί με πρωτοφανή οικονομική, πολιτική και πολιτιστική επανάσταση», όπου στο φόντο της απελευθέρωσης της κίνησης των κεφαλαίων, των εξαγορών και των συγχωνεύσεων «η έννοια κάθε εθνικής βιομηχανίας απλώς έπαψε να έχει νόημα». Εκείνο που προέχει για μια βιομηχανία -συμπλήρωσε χαρακτηριστικά- είναι «η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή της στην πίτα της παγκόσμιας αγοράς και η σύναψη των απαραίτητων για το σκοπό αυτό συμμαχιών». Με άξονα αυτή ακριβώς τη λογική η νέα ηγεσία των μεγαλοβιομηχάνων παρουσίασε το πλαίσιο μέσα στο οποίο ο ΣΕΒ θα αξιώνει, από εδώ και πέρα τη λήψη μέτρων και την επιβολή πολιτικών, ώστε να εξασφαλιστεί η πολυπόθητη ανταγωνιστικότητα των ντόπιων κεφαλαίων - κεφαλαιοκρατών, έναντι των ξένων. Σ' αυτόν το στόχο πρέπει να υποταχθεί ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, αυτόν πρέπει να υπηρετεί η κυβερνητική πολιτική, στο όνομά του θα ενταθούν οι αντιλαϊκές επιλογές. Η έμφαση που θέλουν μάλιστα να δώσουν οι μεγαλοβιομήχανοι σ' αυτά τα ζητήματα, διατυπώθηκε και μέσα από ανοιχτές απειλές εκ μέρους του Οδ. Κυριακόπουλου, ο οποίος αφού ξεκαθάρισε πως «η ελληνική οικονομία είναι μεταξύ των ουραγών στον παγκόσμιο οικονομικό στίβο», συμπλήρωσε ότι «αν η είσοδος στην ΟΝΕ δε συνοδευτεί και από ταχείας αποδόσεως μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας (...) θα βρεθούμε γρήγορα μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις».

Οι περισσότεροι Ελληνες - συνέχισε ο πρόεδρος, προκαλώντας τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους και τους άλλους εργαζόμενους ή συνταξιούχους που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας - «οραματιζόμαστε μια Ελλάδα σύγχρονη στις υποδομές, γενναιόδωρη στην παροχή γνώσης στα παιδιά μας και ανταγωνιστική». Εξήγησε πως κατά τη γνώμη των βιομηχάνων τα μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας είναι λίγα και καθυστερημένα και ζήτησε «να ενισχυθεί ο ρόλος του ΣΕΒ ως εκπροσώπου της ελληνικής παραγωγής». Ο Σύνδεσμος, κατέληξε, έχει να «παίξει το ρόλο της ηγετικής συμμετοχής στις αλλαγές (...)που υπαγορεύουν βαθιές μεταρρυθμίσεις, τις οποίες ο ΣΕΒ θα πρέπει να μετατρέψει σε όραμα για το μέλλον».

«Ανασκούμπωμα, ενθουσιασμό και συντονισμένο προγραμματισμό» για την εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού κεφαλαίου στα πλαίσια της ΟΝΕ και της «νέας εποχής, που θα είναι γεμάτη ευκαιρίες και κινδύνους», ζήτησε από τους μεγαλοβιομηχάνους και ο νέος πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΣΕΒ, Λ. Αντωνακόπουλος, εξειδικεύοντας τους στόχους του Συνδέσμου για το επόμενο διάστημα. Οι προτεραιότητες που θέτει ο ΣΕΒ είναι:

• Απελευθέρωση όλων των αγορών και δημιουργία συνθηκών ελεύθερου ανταγωνισμού.
• Πλήρη ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων του δημοσίου, αφού η μερική μετοχοποίηση δε λύνει το πρόβλημα.
• «Εκσυγχρονισμό» του ασφαλιστικού συστήματος, που απαιτεί «θαρραλέα πολιτική απόφαση.
• Αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος.
• Εκσυγχρονισμό του κράτους.
• Αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης.
• Αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος.
• Ουσιαστική και βιώσιμη αντιμετώπιση της ανεργίας.
• Συμμετοχή σε όλα τα στάδια κατάρτισης και εφαρμογής του τρίτου ΚΠΣ.

Απαντες καταλαβαίνουν ότι καθένας από τους παραπάνω στόχους αποτελεί ολόκληρες πολιτικές που κοινό παρονομαστή έχουν τη δημιουργία όλων εκείνων των συνθηκών που απαιτούνται για την πλήρη ασυδοσία του κεφαλαίου στον τομέα των εργασιακών σχέσεων (ελαστικό ωράριο, μερική απασχόληση, επιδοτούμενη απασχόληση), των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και ταυτόχρονα των προνομίων που θα απολαμβάνει το κεφάλαιο μέσα από την κυβερνητική πολιτική. «Θα δώσουμε -συμπλήρωσε- ιδιαίτερη έμφαση και άμεση προτεραιότητα στην ταχεία προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών, οι οποίες δεν μπορούν πλέον να καθυστερούν άλλο». Δίνοντας μάλιστα το στίγμα της αποφασιστικότητας που θα επιδειχτεί ανέφερε ότι «θα αναζητήσουμε τρόπους συμμετοχής σε όλα τα στάδια της διαρθρωτικής πολιτικής (σχεδιασμός, εφαρμογή, έλεγχος)».

Οι μεγαλοβιομήχανοι ποτέ, ούτε και χτες, έκρυψαν το ρόλο που θέλουν να παίζει το κράτος, ως υπηρέτης της κερδοφορίας τους. «Χρειαζόμαστε ένα κράτος -είπε ο ομιλητής- που θα ενισχύει τον επιτελικό του ρόλο, θα διαμορφώνει τους μακροχρόνιους στόχους και θα εξασφαλίζει προϋποθέσεις που συμβάλουν στην ταχεία παραγωγική δραστηριοποίηση των επιχειρήσεων». Σ' αυτά τα πλαίσια αναφέρθηκε σε «δεκάδες παραδείγματα αρμονικών σχέσεων» ανάμεσα στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις που υπάρχουν ανά τον κόσμο.

Για να δείξει τέλος πως οι αξιώσεις του κεφαλαίου δεν έχουν ποτέ τελειωμό, εξήγησε ότι μπορεί «η κατάσταση σήμερα στη χώρα να είναι πολύ διαφορετική από ό,τι πριν μερικά χρόνια και οι συνθήκες πιο ευνοϊκές για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων», αλλά όπως υποστήριξε, «η σύγκριση πρέπει να γίνεται με τους ανταγωνιστές μας και όχι με εμάς τους ίδιους».

Τέλος, οι βιομήχανοι ζήτησαν... συνεργασία για την εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητάς τους και διατύπωσαν τη γνώμη πως πρέπει να γίνουν «ουσιαστικοί κοινωνικοί εταίροι», με τη σημερινή ΓΣΕΕ, η οποία έχει ...«έγκυρους και φωτισμένους ηγέτες με τους οποίους μπορούμε να χτίσουμε ένα κλίμα αμοιβαίου σεβασμού και εμπιστοσύνης».

Σας τα δίνουμε όλα. «Απελευθερώνουμε» τις αγορές. Ιδιωτικοποιούμε ΔΕΚΟ και τράπεζες, κατεδαφίζουμε το ασφαλιστικό σύστημα. Με τις παρεμβάσεις μας στην αγορά εργασίας, οι απασχολούμενοι με σταθερό ωράριο, μισθό και ασφάλιση, μετατρέπονται σε απασχολήσιμους. Συνεχίζουμε τη σκληρή δημοσιονομική πολιτική λιτότητας, ώστε το δημόσιο χρέος το 2010 να μειωθεί κατά 44 εκατοστιαίες μονάδες! Στο όνομα της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας, σας προσφέρουμε για «αξιοποίηση» τα 15 τρισ. του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου και τα Ολυμπιακά έργα. Αυτά πρόκειται να κάνει η κυβέρνηση για εσάς. Το μόνο που σας ζητάμε, είναι να μην το παρακάνετε. Να μη μετατρέψετε την αγορά εργασίας σε κόλαση για τους εργαζόμενους και διαταραχθεί... η κοινωνική συνοχή και ηρεμία.

Στην κατεύθυνση αυτή κινήθηκαν οι ομιλίες-παρεμβάσεις του πρωθυπουργού, Κ. Σημίτη, και του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου, στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, από όπου προκύπτουν δύο βασικά συμπεράσματα: Το πρώτο: Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δηλώνει για μια ακόμη φορά την πλήρη νομιμοφροσύνη της στις απαιτήσεις της, εφιαλτικής για τα πλατιά λαϊκά στρώματα, νέας οικονομικής τάξης πραγμάτων. Από την άλλη, είναι διάχυτος ο φόβος στα κυβερνητικά επιτελεία, ότι η νέα εποχή βαρβαρότητας, που εισάγει από το συνολικό πλέγμα των εφαρμοζόμενων πολιτικών, θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες και... μη επιθυμητές κοινωνικές αντιδράσεις από τους άμεσα θιγόμενους. Και γι' αυτό το λόγο πρωθυπουργός και υπουργός Εθνικής Οικονομίας συνιστούν στους επιχειρηματίες... αυτοσυγκράτηση. Ο μεν Σημίτης θεωρεί σκόπιμο να επισημάνει στους επιχειρηματίες, «σας καλώ, από τη μεριά σας, με θετικό πνεύμα, στη διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής και ηρεμίας που έχει ανάγκη η εξέλιξη και η ανάπτυξη του τόπου. Στην προσπάθεια κοινωνικής συνοχής όλοι έχουν μερίδιο ουσιαστικής συμμετοχής». Από την πλευρά του ο Γ. Παπαντωνίου αναφέρει ότι «η ενίσχυση του ρόλου του ιδιωτικού τομέα στην οικονομία πρέπει να συμβαδίζει με αυξημένη συνείδηση και ανάληψη ευθύνης. Η βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ο σεβασμός των εργασιακών δικαιωμάτων έχουν αυτονόητη σημασία. Η αξιοποίηση των διαδικασιών διαλόγου και συναίνεσης, που έχει θεσμοθετήσει η κυβέρνηση, συμβάλλει ουσιαστικά στην αποτελεσματική προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών». Είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση τρέμει με την ιδέα των γενικευμένων κοινωνικών αντιδράσεων στις βάρβαρες πολιτικές της επιλογές.

Κατά τα άλλα, πρωθυπουργός και υπουργός Εθνικής Οικονομίας διέγραψαν με σαφήνεια τις πολιτικές επιλογές... με ορίζοντα δεκαετίας.

Με κομψό τρόπο ο Κ. Σημίτης αναφέρθηκε στην ανατροπή του ασφαλιστικού συστήματος. Υποστήριξε ότι ο εκσυγχρονισμός του ασφαλιστικού συστήματος προϋποθέτει μια μεταρρύθμιση που θα επιλύσει οριστικά το πρόβλημα της χρηματοδότησης των μελλοντικών υποχρεώσεων των Ταμείων (sic) και μάλιστα στόχος είναι τα μέτρα να οριστικοποιηθούν στο πρώτο εξάμηνο του 2001. Επανέλαβε και πάλι τα περί κοινωνικού διαλόγου, καθώς και ότι δε θα θιγούν ώριμα δικαιώματα!

Με την αναφορά του στην αγορά εργασίας, δεν έκανε τίποτα άλλο από το να περιγράψει τον μελλοντικό απασχολήσιμο. Οπως δήλωσε, «οι παρεμβάσεις μας στην αγορά εργασίας έχουν ως στόχο την προσαρμογή στα νέα δεδομένα της κοινωνίας της πληροφορίας και τις νέες παραγωγικές σχέσεις»! Επανέλαβε και πάλι τους κυβερνητικούς στόχους για την «απελευθέρωση» των αγορών, εξ ονόματος της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, με την άμεση ιδιωτικοποίηση 15 επιχειρήσεων και οργανισμών του δημόσιου τομέα.

«Το ΕΥΡΩ θα επηρεάσει ευνοϊκά τις επιδόσεις των ελληνικών επιχειρήσεων με πολλούς και ποικίλους τρόπους», διαβεβαίωσε τους ανθρώπους του ΣΕΒ ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας μιλώντας στη συνέλευση. Την ίδια στιγμή βέβαια ο Λ. Παπαδήμος αναφέρθηκε στην ανάγκη επιμονής στην πολιτική που θα εξασφαλίσει μακροπρόθεσμη σταθερότητα σε όλους τους τομείς της οικονομίας, δηλαδή κλιμάκωση της πολιτικής λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, ενώ άφησε να εννοηθεί πως το μέλλον δε θα είναι το ίδιο θετικό για το σύνολο των επιχειρήσεων της χώρας.

Το κράτος - είπε ο διοικητής απαντώντας κι αυτός στις αξιώσεις του ΣΕΒ - «πρέπει και πρόκειται να συμβάλει στη βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και στην αποτελεσματική λειτουργία των αγορών». Εξήγησε μάλιστα ότι αυτό «απαιτεί σειρά διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, μέτρα ταχύτερης απελευθέρωσης των αγορών, ολοκλήρωση των ιδιωτικοποιήσεων και, γενικότερα, περιορισμό του κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομία». Για να συμπληρώσει: «Το κράτος δύναται να προωθήσει το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων, ώστε να προάγει τις επενδύσεις και την επιχειρηματική δραστηριότητα».

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας αναφέρθηκε στα οφέλη που έχουν οι επιχειρηματίες. Αυτά είναι τα φτηνά δάνεια, η μείωση του κόστους των εξωτερικών συναλλαγών, η δυνατότητα άντλησης φτηνών κεφαλαίων. Επέμεινε ότι η εξασφάλιση της μακροπρόθεσμης σταθερότητας «απαιτεί την άσκηση πρόσφορης εθνικής οικονομικής πολιτικής, καθώς και την εφαρμογή, από τις επιχειρήσεις και τους κοινωνικούς εταίρους, πολιτικής τιμών και αμοιβής εργασίας», και φωτίζοντας το τοπίο που διαμορφώνεται για το μέλλον σημείωσε ότι «οι μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις θα έχουν αυξημένη δυνατότητα χρηματοδότησης με διάθεση εταιρικών ομολόγων και εμπορικών χρεογράφων».

Αναφερόμενος, τέλος, ο Λ. Παπαδήμος στην πορεία του ΕΥΡΩ, σημείωσε πως το νόμισμα «είναι σαφώς υποτιμημένο έναντι του δολαρίου, δηλαδή σε σχέση με την τιμή που προκύπτει με βάση τα θεμελιώδη οικονομικά δεδομένα, καθώς και τις προοπτικές των οικονομιών των ΗΠΑ και της ζώνης του ΕΥΡΩ».

Νέο ρόλο, αυτό του συνδιαμορφωτή, αν όχι του αποκλειστικού διαμορφωτή της οικονομικής πολιτικής της χώρας, επιζητούν τώρα οι μεγαλοβιομήχανοι της χώρας, διεκδικώντας να διαδραματίσουν τον κεντρικό ρόλο στις «νέες συνθήκες» που δημιουργούνται τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και σε εθνικό επίπεδο. Το παραπάνω συμπέρασμα, εξάγεται από τη χτεσινή Ετήσια Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, από το βήμα της οποίας, ξαναέθεσαν με μεγαλύτερη επίταση της αξιώσεις τους, και πέρα από τα γενικότερα ελαφρά εγκώμια που διατύπωσαν για την κυβερνητική πολιτική, της άσκησαν και... κριτική για τις σοβαρές... καθυστερήσεις στην ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Από το ίδιο βήμα, τόσο ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, όσο και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, έδωσαν «όρκο» υποτέλειας στους μεγαλοβιομηχάνους της χώρας, υιοθετώντας πλήρως τις αξιώσεις τους. Εξαιρετικά επαινετικός ήταν ο Ι. Στράτος και για την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η οποία «συμπαρατάσσεται με τους βιομηχάνους απέναντι στον κοινό αντίπαλο που είναι ο διεθνής ανταγωνισμός»!

Οπως ανέφερε ο απερχόμενος πρόεδρος του ΣΕΒ, Ιάσων Στράτος, στον απολογισμό της συνέλευσης, «προβλήματα και καθυστερήσεις ασφαλώς υπήρξαν, όμως το τελικό αποτέλεσμα είναι θετικό και είμαστε ικανοποιημένοι, γιατί πιστεύουμε ότι ο ΣΕΒ όλα αυτά τα χρόνια συνέβαλε, στο μέτρο βέβαια των δυνάμεών του, για να πραγματοποιηθεί το θετικό αποτέλεσμα». Το «θετικό αποτέλεσμα», όπως το εννοούν οι βιομήχανοι της χώρας, είναι η ένταξη στην ΟΝΕ και η συμβολή του ΣΕΒ σ' αυτό, η συνεχής παρέμβαση προς την κυβέρνηση για τη... συνεπή εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής που θα οδηγούσε στην ικανοποίηση των κριτηρίων της ένταξης στην ΟΝΕ. «Προτείναμε - συνεχίζεται στον απολογισμό - την εφαρμογή μιας πολιτικής που όχι μόνο θα εξασφαλίσει την είσοδο στην ΟΝΕ, αλλά και την πορεία της ελληνικής οικονομίας μετά την ένταξη».

Πέρα από τα «εγκώμια» για την κυβερνητική πολιτική, ο Ι. Στράτος είχε και ένα... καλό λόγο για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, αναφερόμενος ειδικότερα στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Στον απολογισμό του ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ αναφέρει επί λέξει: «οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία βλέπουν τα πραγματικά τους εισοδήματα να βελτιώνονται συνεχώς, ακόμα και σε δύσκολες περιόδους. Και, χάρις στην προσέγγισή μας με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, η λογική της αντιπαράθεσης έχει δώσει τη θέση της στο πνεύμα της συμπαράταξης απέναντι στον κοινό αντίπαλο, που είναι ο διεθνής ανταγωνισμός»!

Κατά 8,60 δρχ. το λίτρο αυξάνεται τελικά η τιμή της βενζίνης σούπερ, 8,80 δρχ. της αμόλυβδης, 2,80 δρχ. του πετρελαίου κίνησης και 4,10 δρχ. του πετρελαίου θέρμανσης. Οι αυξήσεις αυτές έρχονται να προστεθούν σ' εκείνες των προηγούμενων τεσσάρων βδομάδων εκτινάσσοντας στα ύψη τις λιανικές τιμές των καυσίμων. Ας σημειωθεί ότι αρχικά οι αυξήσεις διαμορφώνονταν γύρω στις 13 δρχ. το λίτρο και συγκρατήθηκαν στα παραπάνω επίπεδα μετά από σχετική συμφωνία των διυλιστηρίων να απορροφήσουν ένα μέρος της αύξησης, και συγκεκριμένα τις 3,30 δρχ. ανά λίτρο, και των εταιριών εμπορίας πετρελαιοειδών να πουλήσουν στους πρατηριούχους μια δραχμή λιγότερο γι' αυτή τη βδομάδα. Από τη μεριά τους οι πρατηριούχοι συμφώνησαν να διαθέσουν στη λιανική τα καύσιμα επιβαρύνοντας την τιμή μόνο κατά τη δραχμική αύξηση που θα τους επιβάλλουν οι εταιρίες στη χονδρική.

Να τονίσουμε, βέβαια, ότι η συμφωνία αυτή μεταξύ κυβέρνησης και εταιριών και διυλιστηρίων ισχύει μόνο γι' αυτή τη βδομάδα, δηλαδή από σήμερα και μέχρι την επόμενη Τετάρτη. Δηλαδή, από την επόμενη Πέμπτη οι καταναλωτές θα επιβαρυνθούν κανονικά τις 3,3 δρχ. που δεν πέρασαν στην τιμή αυτή τη βδομάδα τα διυλιστήρια και τη 1 δραχμή που απορρόφησαν οι εταιρίες.

Ας σημειωθεί ότι με τις νέες αυξήσεις οι τιμές των υγρών καυσίμων από πέρσι το Μάη μέχρι σήμερα έχουν αυξηθεί συνολικά πάνω από 60 δρχ. το λίτρο.

Με βάση τις νέες αυξήσεις, οι «ενδεικτικές τιμές» λιανικής πώλησης διαμορφώνονται γι' αυτή τη βδομάδα ως εξής:

• Για το λεκανοπέδιο της Αττικής και το Νομό Θεσσαλονίκης, της σούπερ στις 273,90 δρχ. και της αμόλυβδης στις 257,50 δρχ.
• Για την Α΄ ζώνη η τιμή της σούπερ στις 278,80 και της αμόλυβδης στις 262,40.
• Για τη Β΄ ζώνη η σούπερ στις 281,80 και η αμόλυβδη στις 265,40 δρχ.
• Στις περιοχές της Γ΄ ζώνης με ΦΠΑ 18% η «ενδεικτική τιμή» της σούπερ διαμορφώνεται στις 283,80 και της αμόλυβδης στις 267,40 δρχ. το λίτρο, ενώ για τις περιοχές της ίδιας ζώνης με 13% οι αντίστοιχες τιμές είναι 274 και 258,60 δρχ. το λίτρο.