ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 26 Φλεβάρη 2006
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
Αλληλεγγύη στην ΚΕΝ Τσεχίας

Να γίνει υπόθεση του κάθε δημοκράτη

Στο στόχαστρο της αντικομμουνιστικής υστερίας της κυβέρνησης της χώρας βρίσκεται η Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας (ΚΕΝ) Τσεχίας που σύμφωνα με την απαίτηση του υπουργείου Εσωτερικών πρέπει μέχρι τις 4 Μάρτη να αλλάξει το Πρόγραμμά της, αλλιώς θα τεθεί θέμα απαγόρευσής της. Η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα ανησυχητική και επικίνδυνη όχι μόνο για τους Τσέχους κομμουνιστές, αλλά συνολικά για κάθε δημοκρατικό άνθρωπο.

Οι φωστήρες του υπουργείου Εσωτερικών της Τσεχίας με επιστολή που απέστειλαν στην ΚΕΝ στα τέλη Νοέμβρη του περασμένου χρόνου, δήλωναν πως «ανακάλυψαν» το Πρόγραμμα της ΚΕΝ και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «η ΚΕΝ προσπαθεί να εισάγει ένα διαφορετικό σύστημα πολιτικής αντιπροσώπευσης του κράτους» επειδή σύμφωνα με το Πρόγραμμά της δηλώνει πως «η ΚΕΝ αντιλαμβάνεται ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί απλά να ανασχηματιστεί. Επομένως, η ΚΕΝ παλεύει για την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού από τις μάζες των εργατών». Επειδή υπερασπίζεται ανοιχτά και δεν το κρύβει το Μαρξισμό - Λενινισμό και τη θεωρία της ταξικής πάλης.

Το υπουργείο Εσωτερικών επικαλούμενο επίσης το νόμο 83 του 1990 (σ.σ. ψηφίστηκε λίγο μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ενιαία Τσεχοσλοβακία) δηλώνει ότι η ΚΕΝ είναι ένωση πολιτών και δεν πρέπει να έχει πολιτικές επιδιώξεις γιατί αυτό εμπίπτει στη νομοθεσία για τα πολιτικά κόμματα. Λες και οι νεολαίοι δεν μπορούν να έχουν πολιτικές αντιλήψεις και να συμμετέχουν στην πολιτική ζωή. Είναι φανερός ο προσχηματικός χαρακτήρας αυτού του ισχυρισμού αφού ο απώτερος στόχος είναι να χτυπηθεί η κομμουνιστική ιδεολογία και όποιος αντιστέκεται στο σημερινό καπιταλιστικό σύστημα. Αλλωστε την ίδια ώρα που απειλείται η ΚΕΝ με απαγόρευση, δε γίνεται καμία κίνηση σε βάρος άλλων νεολαιίστικων οργανώσεων όπως οι Νέοι Σοσιαλδημοκράτες, οι Νέοι Συντηρητικοί, οι Νέοι Χριστιανοδημοκράτες, που δρουν στην Τσεχία, και είναι εξίσου πολιτικές οργανώσεις όπως και η ΚΕΝ.

Καμπάνια διεθνιστικής αλληλεγγύης

Αμεση ήταν η αντίδραση πολλών νεολαιίστικων κομμουνιστικών οργανώσεων και κομμάτων, μαζικών φορέων και οργανώσεων, καθώς και συνδικαλιστών, εργαζομένων, ανθρώπων κάθε ηλικίας από πάρα πολλές χώρες του κόσμου. Η ΚΝΕ πρόσφατα πραγματοποίησε επίσκεψη στην Τσεχία για να εκφράσει την αλληλεγγύη της στους νέους Τσέχους κομμουνιστές ενώ και η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών έχει προγραμματίσει σειρά ενεργειών.

Την Δευτέρα 27 Φλεβάρη, έχει καθοριστεί μέρα αλληλεγγύης με την ΚΕΝ Τσεχίας και διαμαρτυρίας στις τσέχικες αρχές. Και στη χώρα μας στις 6 μ.μ. θα γίνει παράσταση διαμαρτυρίας στην Τσεχική Πρεσβεία (οδός Σεφέρη, Παλαιό Ψυχικό) από νεολαιίστικους φορείς. Επίσης βρίσκεται σε εξέλιξη η συλλογή υπογραφών συμπαράστασης στην ιστοσελίδα http://4ksm.kke.gr. Ως τώρα έχουν συγκεντρωθεί πάνω απο 2.800 υπογραφές.Χρειάζεται να εκφραστεί μαζικά η συμπαράσταση στην ΚΕΝ Τσεχίας και η υπογραφή καθενός στην ιστοσελίδα αποτελεί μιά καλή μορφή ενίσχυσης αυτής της υπόθεσης.


Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ


ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΟ ΙΡΑΚ
Πολλά τα ερωτήματα, καμία σαφής απάντηση

Η επίθεση κατά του Χρυσού Τεμένους στη Σαμάρα προκάλεσε την οργή των σιιτών εντός και εκτός Ιράκ

Associated Press

Η επίθεση κατά του Χρυσού Τεμένους στη Σαμάρα προκάλεσε την οργή των σιιτών εντός και εκτός Ιράκ
Χωρίς αμφιβολία αυτοί που κρύβονται πίσω από τη βομβιστική επίθεση στο Χρυσό Τέμενος των ιμάμηδων Αλί αλ Χάντι και Χασάν αλ Ασκάρι, στη Σαμάρα, γνώριζαν πολύ καλά τι έκαναν και πού στόχευαν. Και αυτό φαίνεται και μόνο από την επιλογή του στόχου. Πρόκειται για έναν από τους ιερότερους σιιτικούς τόπους παγκοσμίως, καθώς μέσα στο τέμενος βρίσκονται τα λείψανα 2 από τους 12 ιμάμηδες που λατρεύονται στο Ισλάμ. Μάλιστα, ο γιος του δεύτερου, ο Μουχάμαντ αλ Μάχντι, είναι ο περίφημος «κρυμμένος ιμάμης», του οποίου η επανεμφάνιση στον κόσμο για να αποδώσει δικαιοσύνη, αποτελεί κομβικό σημείο του σιιτικού δόγματος.

Εχουν προηγηθεί πολλοί μήνες μεθοδικής «καλλιέργειας» εχθρότητας μεταξύ σουνιτών και σιιτών. Σε σουνίτες αντάρτες αποδίδονται επιθέσεις κατά σιιτών αμάχων. Σε μέλη σιιτικών παραστρατιωτικών ομάδων που έχουν παρεισφρήσει στις δυνάμεις ασφαλείας αποδίδονται τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις σουνιτών πολιτών.

Αυτή βέβαια είναι η μία πλευρά. Η άλλη είναι ότι, ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες, ακόμη και οι αξιωματούχοι των κατοχικών δυνάμεων παραδέχονται ότι πλέον στις γραμμές της αντίστασης έχουν περάσει και πολλοί σιίτες, οπότε σουνίτες και σιίτες συνεργάζονται. Επίσης, πολλάκις, η πλειοψηφία των ανταρτικών οργανώσεων, με εξαίρεση όσες πρόσκεινται στην οργάνωση - φάντασμα «αλ Κάιντα», έχουν χαρακτηρίσει προβοκάτσια τις επιθέσεις κατά τόπων λατρείας σιιτών και αμάχων.

Παρότι το «παζλ» αποδεικνύεται εξαιρετικά πολύπλοκο, ένα ασφαλές πρώτο συμπέρασμα είναι ότι όσοι κρύβονται πίσω από τις, εκατέρωθεν, προκλήσεις με αποκορύφωμα αυτήν στο Χρυσό τέμενος της Σαμάρα επιδιώκουν μια εμφύλια σύρραξη. Η απλή κοινή λογική λέει ότι οι πραγματικές ανταρτικές οργανώσεις, όποιο και αν είναι το πολιτικό τους στίγμα, δεν έχουν συμφέρον από έναν εμφύλιο. Αντίθετα, όπως έχουν διακηρύξει άλλωστε, στοχεύουν στη μέγιστη δυνατή ενότητα που θα πληθύνει τις τάξεις τους και θα δυναμώσει τον αγώνα κατά των κατοχικών.

Στα όρια η αστάθεια

Σε ένα πρώτο επίπεδο, η προοπτική ενός ανεξέλεγκτου εμφύλιου σπαραγμού δε φαίνεται να λειτουργεί ούτε υπέρ των κατοχικών δυνάμεων. Ηδη, η δράση των ανταρτών έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην Ουάσιγκτον και στα συμφέροντά της. Οι επενδύσεις είναι ελάχιστες εξαιτίας της έλλειψης ασφάλειας, η παραγωγή ιρακινού πετρελαίου αντί να αυξάνεται μειώνεται εξαιτίας των δολιοφθορών, η αιματηρή καταστολή της αντίστασης «σπρώχνει» στην αγκαλιά της ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, οι «σύμμαχοι» φυλλορροούν.

Φυσικά, για κάθε κατοχική δύναμη, όπως στο παρελθόν και για κάθε αποικιοκρατική, η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» αποτελεί δοκιμασμένη συνταγή τελικής κυριαρχίας. Ενα «διαίρει και βασίλευε», όμως, που θα είναι σε όρια ελέγξιμα από τον κατακτητή. Μια εμφύλια σύρραξη, στην παρούσα φάση, στο Ιράκ είναι ξεκάθαρο ότι πολύ δύσκολα θα συγκρατηθεί υπό την «υψηλή επιστασία» των Αμερικανών.

Η ανησυχία αυτή αποτυπώνεται και στις απροκάλυπτες πιέσεις που ασκούνται από την Ουάσιγκτον για σχηματισμό «κυβέρνησης» εθνικής ενότητας και με τους σουνίτες. Στις πιέσεις αυτές «είδαν», αρχικά, την αιτία της επίθεσης στο τέμενος της Σαμάρα οι ηγεσίες δύο ισχυρότατων σιιτικών οργανώσεων (του Μοκτάντα Σαντρ και του Ανώτατου Συμβουλίου για την Ισλαμική Επανάσταση στο Ιράκ), που εκτίμησαν ότι οι Αμερικανοί «έδωσαν περιθώρια στους τρομοκράτες, καλώντας τους και στην κυβέρνηση». Και οι δύο ηγεσίες, που έδρευαν μέχρι πρότινος στην Τεχεράνη, υπαναχώρησαν από την αρχική απειλή της «εκδίκησης κατά των σουνιτών» και καλούν, πλέον, σε ενότητα.

Γεγονός είναι ότι η αρχική τους αντίδραση προκάλεσε σύγχυση. Οπως, επίσης, φαίνεται να είναι γεγονός ότι - όπως υποστήριζε σιίτης υπουργός της κυβέρνησης Τζαφάρι - η βομβιστική επίθεση στο τέμενος για να προετοιμαστεί χρειάστηκε τουλάχιστον 12 ώρες, κατά τις οποίες οι δράστες ήταν μέσα στο τέμενος ανενόχλητοι και μάλιστα πριν φύγουν φρόντισαν να απομακρύνουν όλα τα ιερά κειμήλια που βρέθηκαν στον εξωτερικό χώρο. Και όλα αυτά, ενώ είναι γνωστό ότι τα σιιτικά τεμένη φρουρούνται από ενόπλους σιίτες.

Ολα αυτά τα ερωτήματα, φυσικά, δε θα βρουν απάντηση, τουλάχιστον άμεσα. Είναι, όμως, όπως γίνεται αντιληπτό, κομβικότατης σημασίας για τον ιρακινό λαό να μην υποκύψει στις προβοκάτσιες και να διατηρήσει την ενότητά του. Πόσο μάλλον, που μια σύγκρουση σιιτών - σουνιτών ξεφεύγει κατά πολύ από τα όρια του Ιράκ και αγγίζει πολλές άλλες μουσουλμανικές χώρες.


Ελ. ΜΑΥΡΟΥΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ