Λένε πως για να είναι κάποιος διάσημος χρειάζεται όλοι να τον ξέρουν και να τον φωνάζουν με το "μικρό" του όνομα. Ο Χριστόφορος, που "έφυγε" στο τέλος της περασμένης βδομάδας, δεν ήταν "σταρ" της πολιτικής, της τηλεόρασης και της Εκκλησίας, αλλά ένας απλός άνθρωπος. Δεν ήταν διάσημος, αλλά αγαπητός. Σε όλους. Στους "δικούς" μας και στους "άλλους". Στους φίλους και στους αντιπάλους.

Την επομένη του θανάτου του, ο τοπικός Τύπος θυμήθηκε και έγραψε πως, για να πάει από τα γραφεία του ΚΚΕ μέχρι το δημαρχείο της Λάρισας, όπου, επί δέκα και πλέον χρόνια, διατέλεσε αντιδήμαρχος - μια απόσταση κάτι παραπάνω από 300 μέτρα - περνούσε πολλή ώρα. Κι αυτό γιατί πολλοί Λαρισαίοι τον σταματούσαν στο δρόμο για να τον καλημερίσουν, να πουν το παράπονό τους, να ζητήσουν τη συμβολή του στη λύση προβλημάτων τους, να εκφράσουν το "ευχαριστώ" τους, που ενδιαφέρθηκε για την πόλη τους. Ηταν αγαπητός σ' όλους κι αυτό φάνηκε και με την παρουσία στην κηδεία του - που έγινε με τιμές δημάρχου - των επίσημων αρχών της πόλης και, ιδιαίτερα, ανθρώπων από όλα τα κοινωνικά στρώματα και όλο το πολιτικό φάσμα.

Ο Χριστόφορος δεν έκανε ποτέ και για τίποτα "εκπτώσεις" στην κομμουνιστική συνείδησή του, στις ιδεολογικές πεποιθήσεις και στις πολιτικές θέσεις του. Κι αυτή η στάση του - την οποία κάποιοι "μικρόψυχοι" ή"ανεγκέφαλοι" χαρακτηρίζουν "δογματισμό" και τη θεωρούν πολιτικό "μειονέκτημα" - ήταν το πλεονέκτημά του.

Ως πλεονέκτημα τη "χρησιμοποίησε" στην Αντίσταση για να εμψυχώνει τους συμπολεμιστές του, στα "πέτρινα χρόνια" της παρανομίας, των φυλακών και της εξορίας για να συνδράμει τους συνεξόριστους και συγκρατούμενούς του, αλλά και για να αντιμετωπίζει "κατάματα" και "στα ίσια" όλους τους τυράννους. Ως πλεονέκτημα τη "χρησιμοποίησε" και στα χρόνια της νομιμότητας για να εκλεγεί στο δήμο και να πετύχει ως αντιδήμαρχος, για να προβάλλει την ιστορία της Εθνικής Αντίστασης ως παράδειγμα στις νέες γενιές, για να πρωτοπορεί στις οικονομικές και πολιτικές εξορμήσεις του ΚΚΕ, για να ενεργοποιεί τους αδρανούντες συντρόφους του και να επαναφέρει στο σωστό δρόμο τους παραστρατούντες, για να συνδιαλέγεται με καλόβουλους αντιπάλους, για να "βάζει στη θέση τους" τους "εξεπιτούτου" αντίθετους, για να αντιμετωπίζει τους κάθε λογής εξουσιαστές και τους "κολαούζους" τους.

Αν διάβαζε την τελευταία παράγραφο, ο Χριστόφορος θα με "μάλωνε". "Θες να πεις ότι δεν αφήνουμε πίσω μας συνεχιστές;", θα με ρωτούσε, δήθεν με θυμό κι ύστερα, μαλακώνοντας τον τόνο της φωνής του, θα μου έλεγε: "Κοίτα, έχουμε μια εκδήλωση της ΠΕΑΕΑ, να την προβάλεις. Α, να μην το ξεχάσω, πάρε μερικά λεφτά για ενίσχυση του "Ρ", που τα προσφέρουμε εγώ και η Ανέζα, στη μνήμη συναγωνιστών μας".

Αντίο Χριστόφορε. Κουράγιο Ανέζα.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Παρανομεί, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο εργολάβος Μπ. Βωβός, με την ανοικοδόμηση κτιριακού συγκροτήματος στα τέσσερα από τα οχτώ συνολικά στρέμματα του λεγόμενου κτήματος Θων στους Αμπελόκηπους και αν οι παρανομίες - που σήμερα διαπιστώνονται - βεβαιωθούν, η Πολεοδομία του Δήμου Αθηναίων θα πρέπει να δικαιολογήσει τη διάτρητη οικοδομική άδεια, που φαίνεται πως παραχώρησε στον εργολάβο!

Ηδη, στην τελευταία συνεδρίασή του - τη Δευτέρα - το Συμβούλιο του 7ου Διαμερίσματος αποφάσισε ομόφωνα να ζητήσει από την Πολεοδομία του Δήμου Αθηναίων να ανακαλέσει την άδεια οικοδομικών εργασιών στο εν λόγω οικόπεδο ως "κακώς εκδοθείσα", στηριζόμενο στην έκθεση που συνέταξε ο πολεοδόμος Φ. Παπαθεοδώρου,μετά από τη διερεύνηση του σχετικού φακέλου και όσων στοιχείων τέθηκαν στη διάθεσή του.

Η ιστορία του κτήματος και το ιδιοκτησιακό του καθεστώς είναι, έτσι κι αλλιώς, σκοτεινά - "τιμάριο" των τσιφλικάδων της περιοχής άλλοτε επιχειρήθηκε να αξιοποιηθεί για την ανέγερση ξενοδοχείου στα χρόνια της χούντας του '67 - αλλά, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις, η Επιτροπή Αγώνα για τη διάσωσή του, στην οποία μεταξύ άλλων συμμετέχουν ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ανω Αμπελοκήπων,οι Φίλοι των Αμπελοκήπων,Σύλλογοι Γονέων και τοπικοίΑθλητικοί Σύλλογοι,προγραμματίζει για τις επόμενες μέρες κλιμάκωση των κινητοποιήσεών της, με αίτημα την άμεση αναστολή των εργασιών στο χώρο του οικοπέδου, την ανάκληση της οικοδομικής άδειας και την απαλλοτρίωση του χώρου, ώστε να αποδοθεί το σύνολο του κτήματος στην περιοχή ως κοινόχρηστο πράσινο. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, αναμένεται να κατατεθεί το επόμενο διάστημα σχετική προσφυγή και στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

Ετσι, όπως προκύπτει από την έκθεση του Φ. Παπαθεοδώρου, το "ελλιπές και εσφαλμένο" τοπογραφικό διάγραμμα και το "παράνομο" γκαράζ που περιγράφονται στην άδεια 283/95, όπως αυτή αναθεωρήθηκε από την 288/98, αποτελούν λόγους ακυρότητάς της.

Συγκεκριμένα, "δεν παρουσιάζεται η πραγματικότητα ως προς το φυσικό έδαφος, με αποτέλεσμα στο μελλοντικό κτίριο να γίνεται υπέρβαση ύψους και μπαζώματα που δεν επιτρέπονται και το συγκρότημα να φτάνει έτσι τα 35 μέτρα, όταν το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος στην περιοχή είναι 32 μέτρα".

Επίσης παρανομία διαπιστώνεται και στην κατασκευή του υπόγειου τετραώροφου γκαράζ, αφού ο εργολάβος δε φαίνεται "να έχει πάρει τις σχετικές εγκρίσεις για τη δημιουργία τέτοιας υποδομής στάθμευσης, αν και αυτές αποτελούν προϋπόθεση για την έκδοση οικοδομικής άδειας". Πρόκειται για τις συμβολαιογραφικές πράξεις, που απαιτούνται για ορισμένες θέσεις στάθμευσης, όσες προβλέπονται για την κάλυψη των αναγκών του κτιρίου και ακόμα για την κυκλοφοριακή μελέτη και την έγκριση του ΥΠΕΧΩΔΕ, που επίσης προβλέπονται από τις κείμενες διατάξεις. Στο σχετικό φάκελο περιλαμβάνονται μόνον ορισμένες συμβολαιογραφικές πράξεις, που καλύπτουν τις μισές από τις προβλεπόμενες θέσεις.

Τέλος, ως "ιδιαίτερα αρνητικές" χαρακτηρίζονται οι επιπτώσεις σε σχέση με το εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου, που είναι κηρυγμένο διατηρητέο μνημείο και έργο τέχνης, το οποίο τείνει, αν οι εργασίες προχωρήσουν, να μετατραπεί σε ...παρακολούθημα του εμπορικού συγκροτήματος. Για να μην πούμε για τα 58 (!) αγάλματα, που υπήρχαν κάποτε στην έπαυλη του κτήματος και, όπως μας είπε κάτοικος της περιοχής χτες, "Κύριος οίδε, αν και πού στοιβάζονται όλα αυτά τα χρόνια".