ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 6 Μάρτη 1997
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Δεξιός να 'ναι...

Το να κάθεσαι να γράφεις πράγματα που αφορούν τους ψηφοφόρους, τα μέλη και τους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας, στην τελευταία σελίδα του "Ριζοσπάστη", επικοινωνιακά, είναι ένα μάλλον αποτυχημένο εγχείρημα. Απλούστατα γιατί είναι σχεδόν απίθανο να βρεθεί κάποιος από αυτούς που να τη διαβάσει. Οπως και τα μεγάλα ή μικρομεσαία στελέχη της παράταξης, που ως επαγγελματίες πολιτικοί "ελέγχουν" καθημερινά τον Τύπο, τούτη την περίοδο με τις γνωστές σε όλους εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι "τρέχουν και δε φτάνουν", οπότε δεν έχουν χρόνο.

Με τις πολιτικές θέσεις και κατευθύνσεις, καθώς και τις περισσότερες αντιλήψεις της Νέας Δημοκρατίας και συνολικά αυτού που ονομάζουν "φιλελεύθερη παράταξη", δε θυμάμαι ποτέ να συμφώνησα. Σήμερα όμως είμαι σε θέση να πω ότι κατανοώ (έστω και χωρίς να συμμερίζομαι) τα προβλήματα, τις πίκρες και τις ανησυχίες τους. Παρακολουθώντας στα δελτία ειδήσεων τους προσυνεδριακούς διαλόγους τους, ειλικρινά συμπάσχω με τα υπαρξιακά τους δράματα, που αρκετές φορές ομολογούν χωρίς περιστροφές. Ισως να φτάνω μέχρι και στις παρυφές της θλίψης, βλέποντας την παλαι ποτέ τρομερή και "επάρατο" Δεξιά να ταλαντεύεται από δω κι από κει με βεβιασμένες κι ενστικτώδεις πολιτικές κινήσεις, ενώ ταυτόχρονα κλαίγεται επειδή αυτοί που παλιότερα τη στήριζαν έχουν δώσει αλλού την ευλογία τους...

Αναλογίζομαι τι έχει περάσει τα τελευταία 15 χρόνια. Από το 1981, όταν είδε ξαφνικά να τη διαδέχεται στους υπουργικούς θώκους μια κυβέρνηση με... μεγάλα μουστάκια, που διαφήμιζε για ευρεία κατανάλωση την αντιστασιακή της δράση και τις εξορίες της, εξαγγέλλοντας πράγματα (κάτι για ΕΟΚ, για ΝΑΤΟ κλπ.) τα οποία οι "κλασικοί" δεξιοί άκουγαν αποσβολωμένοι μην πιστεύοντας στα αυτιά τους. Υστερα, το 1985, όταν η "επάρατος" ανακάλυψε ξαφνικά πως τα στελέχη της στο δημόσιο τομέα και αλλού είχαν πάρει κάτι καλές "μεταγραφές" και φιγουράριζαν ως "πρώτες" φίρμες κάτω από τον πράσινο ήλιο, καθώς τα περί "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ" δεν πολυακούγονταν πια (Αλλωστε, είχαν εμφανιστεί κι εκείνα τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, κι είναι δύσκολο να μιλά κανείς με γεμάτο στόμα...). Η δεκαετία του '80 πέρασε, μπήκαμε στο '90 και το δράμα της ΝΔ δεν είχε τελειώσει. Μόλις άρχιζε. "Είδανε φως" για λίγο με την κυβέρνηση Μητσοτάκη. "Βάλανε μπρος" τον Στ. Μάνο για να "οργώσει", ιδιωτικοποιώντας το σύμπαν ολόκληρο. ΟΤΕ, ΔΕΗ, ναυπηγεία, στο "σφυρί"! Ο Μάνος "ανάλγητος" κι οι Πασόκοι να εναντιώνονται λυσσαλέα στα ξεπουλήματα, με τους συνδικαλιστές τους στην πρώτη γραμμή. Ο Μητσοτάκης στο τέλος έπεσε, ο Κακαουνάκης θριαμβολογούσε από το ραδιόφωνο, και το ΠΑΣΟΚ επανήλθε. Πριν οι δεξιοί να ανοιγοκλείσουν τα μάτια τους , οι συνδικαλιστές είχανε γίνει υπουργοί (και υφυπουργοί, και νομάρχες, και δήμαρχοι, και αξιωματούχοι του δημοσίου), ο ΟΤΕ είχε ιδιωτικοποιηθεί κατά 25% κι έπεται συνέχεια, ενώ τα ναυπηγεία δημοπρατήθηκαν σε χρόνο ρεκόρ! Μετά ήρθαν οι εκσυγχρονιστές του Σημίτη, τους τάραξαν στην "ευρωπαϊκή προοπτική", στα "προγράμματα σύγκλισης" και τους "έσβησαν απ' το χάρτη". "Ποιοι είναι αυτοί και ποιοι είμαστε εμείς"; Ακόμα στη Ρηγίλλης παραμιλάνε...

Εν ολίγοις, κύριοι της ΝΔ, δεν ξέρω και δε με ενδιαφέρει ποιον θα βγάλετε πρόεδρο, αν και για σας είναι - λογικά - το Νο 1 θέμα. Δεν ξέρω αν θα είναι "νέος και ωραίος", παχουλός και εθνικολαϊκιστής, Σαρακατσάνος ή καβαλάρης Harley Davidson. Για το δικό σας καλό, όμως, κι επειδή υπάρχει γερός ανταγωνισμός πλέον, κοιτάχτε να 'ναι δεξιός. Πολύ δεξιός...

Γεράσιμος ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ

ΜΕΤΡΟ
Δεν αποκλείεται οριστική ρήξη

Οι εργολάβοι εμμένουν στις παράλογες οικονομικές απαιτήσεις τους, που οι ίδιοι υπολογίζουν σε 145 δισ. δρχ.!

Οι εργολάβοι του μετρό της Αθήνας εξακολουθούν να εμμένουν στις τεράστιες οικονομικές απαιτήσεις τους (πάνω από 140 δισ. δρχ.) με αποτέλεσμα το έργο να βρίσκεται για μια ακόμη φορά μετέωρο. Η κρισιμότητα της κατάστασης φαίνεται και από το ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, μετατέθηκε η τελική συνάντηση μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ και των εκπροσώπων των εργολάβων για την επόμενη βδομάδα (ίσως την Τετάρτη), αντί στις 7 Μάρτη που είχε αρχικά οριστεί και σ' αυτήν δεν αποκλείεται να επέλθει οριστική ρήξη. Η μετάθεση έγινε, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ώστε να μη συμπέσει η ημερομηνία συνάντησης με την επιλογή, στη Λωζάνη, των πόλεων που θα προκριθούν για την Ολυμπιάδα του 2004, μιας και το μετρό αποτελεί συστατικό στοιχείο του φακέλου υποψηφιότητας της Αθήνας...

Οπως αποκαλύπτεται, οι εργολάβοι του μετρό εμμένουν στις οικονομικές απαιτήσεις τους, οι οποίες ανέρχονται σε ένα νέο "πανωπροίκι" 102 δισ. δρχ. Η τιμολόγηση αυτή των απαιτήσεων των εργολάβων περιλαμβάνεται σε απόρρητο υπόμνημά τους, το οποίο έχει ήδη διαβιβαστεί στη διοίκηση της "Αττικό Μετρό ΑΕ" (που διαχειρίζεται το έργο για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου) και αφορά δομικές εργασίες, μελέτες, τροχαίο υλικό, επισκευαστική βάση, σιδηροδρομική επιδομή κ.ά. Πρόκειται συγκεκριμένα για ένα κονδύλι 41 δισ. δρχ. σε τιμές 1988, το οποίο όμως επικαιροποιημένο φτάνει τα 102 δισ. δρχ. σε σημερινές τιμές.

Ομως, στο ποσόν αυτό δε συμπεριλαμβάνονται οι οικονομικές απαιτήσεις των εργολάβων για τις καθυστερήσεις των οποίων την ευθύνη έχει το ελληνικό δημόσιο και οι οποίες υπολογίζονται σε 3 δισ. δρχ. το μήνα. Με δεδομένο, λοιπόν, ότι οι καθυστερήσεις αυτές υπολογίζονται από τους ίδιους σε 12 με 13 μήνες, το συνολικό ποσόν των απαιτήσεών τους ανεβαίνει σε ένα "πανωπροίκι" 145 δισ. δρχ.!

Αλλά ακόμη και αν γίνουν δεκτές οι απαράδεκτες αυτές απαιτήσεις των εργολάβων, το έργο δεν πρόκειται να παραδοθεί σε καμία περίπτωση μέσα στη νόμιμη προθεσμία, που είναι ο Νοέμβρης του 1998. Οπως έχει ήδη γράψει ο "Ρ", ο χρόνος αυτός παράδοσης του έργου έχει μετατεθεί άτυπα για το Μάη του 1999 και τώρα οι εργολάβοι προτείνουν ως χρόνο ολοκλήρωσης του έργου το τέλος Δεκέμβρη του 1999. Και έτσι όμως, το σύστημα του μετρό που θα παραδοθεί στην ημερομηνία αυτή θα είναι ημιτελές, δηλαδή θα παραδοθούν μόνο τα τμήματα Πεντάγωνο - Σύνταγμα και Σεπόλια - Σύνταγμα!

Η στάση των εργολάβων έχει φέρει σε αμηχανία την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ, η οποία όμως φέρει ακέραια την ευθύνη, αφού με τη συμπληρωματική σύμβαση που υπέγραψε το 1994 έδωσε "πανωπροίκι" 64 τουλάχιστον δισ. δρχ., ανοίγοντας την όρεξη των εργολάβων να έχουν τώρα πρόσθετες απαιτήσεις."Οχι άλλα πανωπροίκια"

Τα προβλήματα που παρουσιάζονται στο έργο με τις καθυστερήσεις και τις υπερβάσεις έθιξε χτες κατά την περιοδεία του στα εργοτάξια του Συντάγματος και των Σεπολίων ο βουλευτής του ΚΚΕ Μήτσος Κωστόπουλος.

Μιλώντας στους εργαζομένους, ο κομμουνιστής βουλευτής τόνισε ότι πρέπει να τηρηθούν οι συμβάσεις και ως προς το οικονομικό κόστος και ως προς το χρονοδιάγραμμα, υπογραμμίζοντας ότι ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να δώσει και άλλα "πανωπροίκια" στους εργολάβους.

Ο Μ. Κωστόπουλος ανέλυσε επίσης τις θέσεις του ΚΚΕ για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και για την κρίση στην Αλβανία.

Ν. Π.

Οι εργαζόμενοι στο έργο είχαν έγκαιρα προειδοποιήσει

Μεγαλώνει ο κίνδυνος, οι "τρύπες του μετρό" να παραμείνουν απλώς τρύπες...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ