Με μία μεγάλη εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν ο Δήμος Καισαριανής, η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ) και η ΚΝΕ, τιμήθηκε προχτές το βράδυ, στο δημαρχείο Καισαριανής, ο αγωνιστής, ποιητής και δάσκαλος, Κώστας Καλαντζής και η συντρόφισσα της ζωής του, αγωνίστρια και δασκάλα, Ξανθίππη Βακαρέλλη.

Στην κατάμεστη - από Καισαριανιώτες κάθε ηλικίας, συναγωνιστές και συναδέλφους του ζεύγους - αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του δημαρχείου και στο δίωρο πλούσιο πρόγραμμα, που περιλάμβανε ομιλίες, απαγγελίες, προσωπικές μαρτυρίες, προβολή βίντεο και μουσική και τραγούδια, παρουσιάστηκαν το παιδαγωγικό έργο, η αγωνιστική δράση, οι προσωπικότητες του ζευγαριού στη ζωή, την επιστήμη και τον αγώνα.

Ο πρόεδρος της ΠΕΑΦΕ Νίκος Καραντηνός (πρώτος ομιλητής) σημείωσε πως «συγκλονιζόμαστε σήμερα, που σε τούτη εδώ τη μικρή πολιτεία, εμείς, η γενιά της Αντίστασης, που περπατήσαμε με τον Κώστα Καλαντζή, που αγωνιστήκαμε με την Πιπίτσα, μπορούμε να πούμε δυο λόγια. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που υπάρχουν σε αυτή την αίθουσα νιάτα, που δίνουν την εγγύηση ότι ο αγώνας που έκανε η Καισαριανή δεν είναι αγώνας χαμένος. Είναι ιστορία, που δίνει κάλεσμα για το σήμερα».

Χαιρετισμό στην εκδήλωση έκανε ο αντιδήμαρχος Καισαριανής Τάκης Λαζαρίδης, παραδίδοντας το λόγο στο δήμαρχο Γιώργο Κατημερτζή, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε: «Ηταν επιβεβλημένο χρέος του δήμου μας να τιμήσει τους δύο αυτούς δασκάλους και αγωνιστές, πρώτον για τη μεγάλη τους κοινωνική προσφορά και δεύτερον, για την ολοκληρωτική συμμετοχή τους στον αγώνα του καισαριανιώτικου λαού, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ».

Από μέρους της ΚΝΕ, ο Σίμος Πολυχρονάκης, σημείωσε ότι «εμείς οι νεότεροι, η γενιά που ζει μέσα σε χαλεπούς καιρούς, που αναγκάζεται σήμερα να παλέψει για τα αυτονόητα, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στα ιδανικά που πίστεψε και δίδαξε ο Κ. Καλαντζής, στα οράματα για τα οποία αγωνίστηκε».

Για τη συμβολή του Κ. Καλαντζή στη μελέτη της ιστορίας της ελληνικής εκπαίδευσης, μίλησε ο λέκτορας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γιώργος Γρόλλιος. Την κεντρική ομιλία, με τίτλο παρμένο από το τελευταίο βιβλίο του Κ. Καλαντζή, «Στον αστερισμό του Γληνού», έκανε η δασκάλα, Ελένη Δασκαλοπούλου - Μωραΐτη, η οποία παρουσίασε τις σημαντικότερες πτυχές της ζωής και δράσης του ζεύγους.

Η εκδήλωση έκλεισε με μουσική από την ορχήστρα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Καισαριανής και απαγγελίες. Την παρουσίαση της εκδήλωσης έκανε ο λογοτέχνης Β. Λιόγκαρης.

Ο διεθνούς δήμου, ιδιοφυής πειραματιστής της θεατρικής πράξης, Ρόμπερτ Ουίλσον, βρίσκεται στη χώρα μας και προετοιμάζει στο Μέγαρο Μουσικής την παγκόσμια πρώτης της όπερας «Προμηθέας», παράσταση «πρόδρομο» της «Πολιτιστικής Ολυμπιάδας» του 2004. Ο Τεξανός εικαστικός (σπούδασε αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου και ζωγραφική) και σκηνοθέτης, βασισμένος στον προμηθεϊκό μύθο και στη μουσική του δικού μας διάσημου συνθέτη Ιάνη Ξενάκη, συνέλαβε και σχεδίασε μια όπερα σε τρία μέρη, η οποία θα παρουσιαστεί από τις 27-31 Γενάρη.

Πάνω σε μια κυκλική σκηνή, με δύο ομόκεντρα επίπεδα που θα λειτουργούν παράλληλα αλλά και ανεξάρτητα, εξελίσσονται οι τρεις πράξεις. Η πρώτη πράξη απεικονίζει την Τιτανομαχία, κατά την οποία ο νικητής Δίας γίνεται βασιλιάς των θεών. Μετά την πτώση των Τιτάνων, ένας «σεισμός» σκίζει τη γη, ελευθερώνοντας τη φωτιά, την οποία «κλέβει» ο Προμηθέας και την προσφέρει στα «χάρτινα» πλάσματα που έπλασε ο Δίας, ώστε να γίνουν άνθρωποι. Στη δεύτερη πράξη (εμπνευσμένη από τον «Προμηθέα δεσμώτη») ο Δίας τιμωρεί τον Προμηθέα, που σιδεροδένεται πάνω σε τεράστιους βράχους, από τον Ηφαιστο, το Κράτος και τη Βία. Το κείμενο εδώ θα ακούγεται στο αρχαίο πρωτότυπο. Ο Ωκεανός, ιππεύοντας σ' ένα γύπα έρχεται με τις κόρες του, τις Ωκεανίδες, να μιλήσουν στο δεσμώτη, όπως και η μεταμορφωμένη σε αγελάδα Ιώ, που ξεσπά σε οιστρηλατημένο, ξέφρενο χορό.

Η τρίτη πράξη σχεδιάστηκε από το «μυημένο» και στο χορό Ουίλσον, σαν μπαλέτο, σαν γιορτή σε έναν αγρό, για την απελευθέρωση του Προμηθέα από τον Ηρακλή. Ο Προμηθέας συναντά τον αδελφό του Επιμηθέα με τη γυναίκα του την Πανδώρα και... Εδώ έχουμε την αναγωγή του μύθου στη σύγχρονη εποχή, καθώς ο Ουίλσον βάζει τον Προμηθέα να συναντάται και με τον ποιητή Καβάφη, ως εκπρόσωπο της σύγχρονης ανθρωπότητας.

Τις τρεις πράξεις θα περιβάλουν πέντε χορικά - ιντερμέδια, δομημένα με στιλιζαρισμένους χορούς και ένα κείμενο που έγραψε η Μάιτα ντε Νεσίμι. Τα ιντερμέδια θα παιχτούν σε ένα στενόμακρο διάδρομο στο προσκήνιο, ο οποίος θα διαχωρίζεται από τη σκηνή με μια «κουρτίνα» φωτός. Οι ρόλοι θα παιχτούν σιωπηλά, από ηθοποιούς που μόνο θα κινούνται, δε θα μιλούν και δε θα τραγουδούν. Η μουσική θα εκτελείται ζωντανά από μουσικούς και τραγουδιστές, οι οποίοι και όταν θα εμφανίζονται επί σκηνής θα αποτελούν μέρος του σκηνικού χώρου και όχι πρόσωπα. Το κείμενο στα αρχαία, στα νέα ελληνικά ή αγγλικά, ηχογραφημένο θα προβάλλεται στη σκηνή, αφού οι «ηθοποιοί» δε θα μιλούν. Ο Ουίλσον χρησιμοποίησε ως «ηθοποιούς» ανθρώπους διαφορετικής γεωγραφικής, εκπαιδευτικής και επαγγελματικής προέλευσης ο καθένας.

Βασικοί συντελεστές της παράστασης, την οποία οι Ελληνες θεατράνθρωποι αναμένουν με μεγάλο ενδιαφέρον, είναι οι: Φράνκα Σκουαρτσιαπίνο (κοστούμια), Μάιτα ντε Νεσίμι (δραματουργία), Αϊ Γουέισμπαρντ (φωτισμοί), Σερζ φον Αρξ (σκηνικά), Πέτερ Σερόνε (ήχος), Φάμπιο Ιακουόνε (βίντεο) κ.ά.

Ο σπαρακτικός λόγος του «Επιταφίου» του ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσου, με αυτόν του κορυφαίου Γάλλου ποιητή Πωλ Ελυάρ συνυπάρχουν στο δίσκο «Η Νένα Βενετσάνου τραγουδά Μίκη Θεοδωράκη». Ο διπλός δίσκος, που παρουσιάστηκε χτες, προσφέρει ανάγλυφα τις δυο διαφορετικές όψεις του μουσικού χαρακτήρα του συνθέτη. Οψεις, που προσεγγίζει με το μοναδικό της τρόπο η Νένα Βενετσάνου, ερμηνεύοντας τον «Επιτάφιο» και έναν άγνωστο κύκλο δέκα τραγουδιών σε ποίηση Ελυάρ, που συνέθεσε ο Μ. Θεοδωράκης στο Παρίσι το 1958, χρονιά που μελοποίησε και τον «Επιτάφιο». Στο δίσκο συνεργάζονται η πιανίστα Ελενα Μουζάλα και ο συνθέτης - πιανίστας Σαράντης Κασσάρας.

«Είναι μια στιγμή που αποζημιώνομαι για τις δισκογραφικές μου επιλογές», είπε η Ν. Βενετσάνου, ευχαριστώντας τον συνθέτη για την προσφορά του στο ελληνικό τραγούδι. Ο Μ. Θεοδωράκης, αναφερόμενος στην ερμηνεύτρια, είπε πως «η φωνή της έχει φοβερή ακρίβεια και διανόηση», ενώ αναφέρθηκε στην περίοδο που συνέθεσε τα έργα και για τη «μάχη μέσα του» ανάμεσα στη δυτικότροπη μουσική και το έντεχνο λαϊκό τραγούδι. «Η Ελλάδα, είπε, δεν είναι ούτε Ανατολή, ούτε Δύση. Είναι και τα δύο. Για μένα θεός είναι και ο Μπετόβεν, είναι και ο Τσιτσάνης». Αναφερόμενος στον Γ. Ρίτσο (η κόρη του Ερη παραβρέθηκε στην παρουσίαση), είπε πως ήταν «από τους ανθρώπους που αγάπησα περισσότερο στη ζωή μου», ενώ για τον Ελυάρ είπε πως ήταν «ελληνολάτρης, είχαμε ιδεολογική συγγένεια». Τόνισε πως «είμαστε στα όρια εξαφάνισης του λαϊκού μας τραγουδιού. Συντελείται έγκλημα σ' αυτόν τον τομέα. Το κακό είναι ότι όλοι σιωπούν, κανείς δεν αντιδρά».