Δεν κατάφερε να μπει σε τροχιά κατάλληλη για να συνδεθεί με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) και μετά από αρκετές περιφορές γύρω από τη Γη, το σκάφος CST-100 Starliner της «Boeing», που εκτοξεύτηκε στις 20 Δεκέμβρη, σε μια τελευταία δοκιμαστική πτήση πριν από την πρώτη του επανδρωμένη αποστολή, επέστρεψε στη Γη λιγότερο από τρεις μέρες αργότερα. Ως αιτία εμφανίζεται πρόβλημα στο ...ρολόι του διαστημοπλοίου, που το έκανε να μην πραγματοποιήσει ή να πραγματοποιήσει σε λάθος χρόνο μανούβρες και πυροδοτήσεις, με αποτέλεσμα να βρεθεί σε λάθος τροχιά. Η αποτυχία αποτελεί μεγάλο χτύπημα τόσο για την «Boeing» όσο και για τη NASA, που υπολόγιζε στο Starliner για μεταφορά αμερικανικών πληρωμάτων στο ΔΔΣ ξεκινώντας από το 2020, καθώς το άλλο σκάφος που αναπτύσσεται για τον ίδιο σκοπό, το Crew Dragon της «SpaceX», επίσης αντιμετωπίζει προβλήματα, που οδηγούν σε καθυστέρηση της επιχειρησιακής του λειτουργίας. Τώρα το σχετικό χρονοδιάγραμμα τίθεται και πάλι υπό αμφισβήτηση και οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν για κάποιο διάστημα να χρειάζονται τις υπηρεσίες της Ρωσίας για τη μεταφορά αστροναυτών τους με πυραύλους και διαστημόπλοια Σογιούζ.

Τα προβλήματα για το Starliner ξεκίνησαν όταν ο πύραυλος Ατλας 5 της United Launch Alliance το έφερε στο προβλεπόμενο ύψος και σημείο. Σε αντίθεση με άλλες εκτοξεύσεις, όπου ο πύραυλος παραδίδει το φορτίο του στον τελικό προορισμό, στην περίπτωση αυτής της πτήσης η τροχιά που έθεσε το Starliner δεν θα του επέτρεπε ούτε να παραμείνει μόνιμα σε αυτή ούτε και να συνδεθεί με τον ΔΔΣ, αν δεν πυροδοτούσε τους δικούς του κινητήρες για να ανέβει στην κατάλληλη τροχιά. Η επιλογή αυτή έγινε ως μέτρο ασφάλειας μελλοντικών επανδρωμένων αποστολών, για το ενδεχόμενο να χρειαστεί ματαίωση της αποστολής σε αυτήν τη φάση. Επειδή, όμως, το ρολόι του διαστημοπλοίου ...πήγαινε λάθος, το σκάφος θεώρησε ότι όταν αποσυνδέθηκε από τον πύραυλο είχε ήδη πραγματοποιήσει την πυροδότηση των κινητήρων του. Παρ' όλα αυτά τα ακροφύσια σταθεροποίησης ενεργοποιήθηκαν σαν να είχε γίνει πυροδότηση και των κινητήρων, πράγμα που μάλλον υποδηλώνει γενικότερο πρόβλημα με το λογισμικό. Οταν από το κέντρο ελέγχου έγινε προσπάθεια να στείλουν εντολή πυροδότησης των κινητήρων, το σκάφος βρισκόταν σε επικοινωνιακά νεκρή περιοχή, μακριά από τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους. Την ώρα που επανέκτησαν επικοινωνία ήταν πια αργά, καθώς είχαν καταναλωθεί πολλά καύσιμα, μη επιτρέποντας στους μηχανικούς της «Boeing» να προγραμματίσουν νέα πυροδότηση των κινητήρων.

Προσπαθώντας να σώσουν τα προσχήματα, οι άνθρωποι της «Boeing» αποφάσισαν να επικεντρώσουν σε μια καθ' όλα πετυχημένη προσγείωση. Υπολόγισαν νέα τροχιά καθόδου, το σκάφος μπήκε στην ατμόσφαιρα με τη θερμική ασπίδα να το προστατεύει από τις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν λόγω τριβής, στη συνέχεια άνοιξε τα τρία μεγάλα αλεξίπτωτα που διαθέτει και στο τέλος, λίγο πριν από την επαφή με το έδαφος άνοιξε αερόσακους στο κάτω μέρος του, κάνοντας ομαλή προσγείωση στο διαστημοδρόμιο της στρατιωτικής βάσης Γουάιτ Σαντς, στην πολιτεία του Νέου Μεξικού των ΗΠΑ. Τόσο η «Boeing» όσο και η NASA πανηγύρισαν για την πρώτη ομαλή προσγείωση αμερικανικού διαστημοπλοίου στην ιστορία, κάτι που η Σοβιετική Ενωση είχε πετύχει από τη δεκαετία του 1960, όταν οι ΗΠΑ πρόβαλλαν ως ασφαλέστερη και προτιμότερη την προσθαλάσσωση.

Σύμφωνα με δηλώσεις του επικεφαλής της NASA, Τζιμ Μπρίντενσταϊν, δεν είναι ακόμη σίγουρο αν θα πραγματοποιηθεί νέα δοκιμαστική μη επανδρωμένη πτήση, ή αν θα βάλει τους Αμερικανούς αστροναύτες σε ένα σκάφος, που δεν θα έχει δοκιμαστεί ποτέ η σύνδεσή του με τον ΔΔΣ. Για την «Boeing» η χρονιά δεν τελείωσε όπως επιθυμούσε, καθώς αντιμετωπίζει ακόμη τις συνέπειες από τα προβλήματα με το αεροσκάφος καμάρι της, το 737 MAX, που είχαν ως αποτέλεσμα δύο πολύνεκρες συντριβές αεροπλάνων αυτού του τύπου.

Επανδρωμένη ή μη, η επόμενη αποστολή με CST-100 Starliner θα γίνει με το ίδιο σκάφος που προσγειώθηκε την περασμένη Κυριακή στο Γουάιτ Σαντς, καθώς αυτό θα μεταφερθεί στη Φλόριντα για ανάκτηση όλων των δεδομένων και ανακατασκευή για την επόμενη πτήση. Αν η πτήση είναι επανδρωμένη, με αυτό θα πετάξουν οι αστροναύτες Σουνίτα Γουίλιαμς και Τζος Κασάντα της NASA, ενώ ένα δεύτερο CST-100 Starliner ετοιμάζεται για πτήση με πλήρωμα τρεις αστροναύτες της NASA και έναν του ίδιου του κατασκευαστικού μονοπωλίου.

Εκτοξεύτηκε με επιτυχία την περασμένη βδομάδα, από το κέντρο εκτοξεύσεων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) στη γαλλική Γουϊάνα, ο δορυφόρος εντοπισμού εξωπλανητών «Χέωψ». Τέθηκε σε τροχιά με έναν ρωσικό πύραυλο «Σογιούζ - Φρεγκάτ» και όταν ολοκληρωθούν οι αρχικοί έλεγχοι και ρυθμίσεις των οργάνων θα παρακολουθεί μακρινά άστρα, κάνοντας μετρήσεις μεγάλης ακρίβειας, ώστε να υπολογίζει το μέγεθος τυχόν εξωπλανητών που θα περνούν μπροστά τους. Μαζί με πληροφορίες για τη μάζα των πλανητών από άλλες ανεξάρτητες παρατηρήσεις, θα είναι δυνατός ο προσδιορισμός της πυκνότητάς τους. Με αυτά τα στοιχεία θα μπορεί να συναχθεί η πιθανή δομή και σύνθεση των εξωπλανητών, αν δηλαδή είναι πετρώδεις όπως η Γη ή αεριώδεις όπως ο Δίας, και στην περίπτωση που είναι πετρώδεις, αν διαθέτουν εκτεταμένους ωκεανούς ή όχι.

Ο «Χέωψ» θα εστιάσει κυρίως σε φωτεινά άστρα που έχουν πλανήτες μεγέθους μεταξύ Γης και Ποσειδώνα. Αυτό το πρώτο βήμα χαρακτηρισμού τέτοιων συστημάτων εξωπλανητών - πολλά από τα οποία δεν μοιάζουν καθόλου με το ηλιακό σύστημα - θα είναι κρίσιμο για την κατανόηση του σχηματισμού και της εξέλιξης εξωπλανητών αυτού του φάσματος μεγεθών. Η αποστολή θα ακολουθηθεί από άλλες δύο αποστολές τροχιακών τηλεσκοπίων, με τα ονόματα «Πλάτων» και «Αριελ», που θα γίνουν την επόμενη δεκαετία, για να μελετηθούν άλλες πλευρές του εξελισσόμενου επιστημονικού πεδίου της μελέτης των εξωπλανητών.