ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 17 Ιούνη 2000
Σελ. /36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Θέλουν λαμπρό κέντρο και γειτονιές υπνωτήρια

Την ανάγκη προστασίας των ελεύθερων χώρων και της διαφύλαξης των ιστορικών μνημείων της Αθήνας ανέδειξε ο Λ. Αυδής, επικεφαλής της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», μιλώντας στη συγκέντρωση που διοργανώθηκε από τις επιτροπές του 1ου και 7ου Διαμερίσματος της Συμπαράταξης στα Προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας.

Ο Λ. Αυδής τόνισε ότι οι παρεμβάσεις που γίνονται ή σχεδιάζεται να γίνουν στην Αθήνα είναι μεγάλης έκτασης και στοχεύουν στην παράδοση των ελεύθερων χώρων σε εκείνους που πάντα εκμεταλλεύονται τη δουλιά των άλλων. Αναφερόμενος στα αποτελέσματα των παρεμβάσεων, υπογράμμισε ότι αυτά τα έργα καταλαμβάνουν χώρους που μένουν άνθρωποι και επομένως αναγκάζονται να αλλάξουν τόπο διαμονής και να εγκατασταθούν σε υποβαθμισμένες συνοικίες. Αυτό δείχνει, επισήμανε ο ομιλητής, ότι υπάρχει σχέδιο δημιουργίας ενός περιποιημένου κέντρου ως χώρου δράσης και αναψυχής αυτών που ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης αποκάλεσε κατά ευφημισμόν κατέχοντες, ενώ οι συνοικίες, που το περιβάλλουν και στο οποίο ζει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Αθήνας, θα μετατραπούν σε υπνωτήρια χωρίς ελεύθερους χώρους και χωρίς δυνατότητα πολιτιστικής δραστηριότητας.

Στη συνέχεια ο ομιλητής αναφέρθηκε στο χαρακτήρα των ίδιων των έργων, επισημαίνοντας ότι είναι αποκομμένα από τη ζωή της πόλης. Ανέφερε χαρακτηριστικά το παράδειγμα των αρχαιολογικών χώρων, όπου μέχρι πρόσφατα οι περίοικοι μπορούσαν να τους διαβούν πηγαίνοντας ή γυρίζοντας από τη δουλιά τους, ενώ τώρα δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι των συνοικιών της Αθήνας να τους επισκέπτονται με αμηχανία τέσσερις με πέντε φορές το χρόνο, χωρίς να έχουν την αίσθηση του οικείου.

Τέλος, ο Λ. Αυδής, αναφερόμενος στα ιστορικά μνημεία της πόλης και φέρνοντας ως παράδειγμα τις προσφυγικές πολυκατοικίες της Λ. Αλεξάνδρας, τόνισε ότι στο πρόγραμμα της παράταξης διατυπώνεται η άποψη πως η πόλη δεν είναι απλώς ένα άθροισμα κατοικιών, επιχειρήσεων, μνημείων κ. ά., αλλά είναι ένας χώρος που διαμορφώνει την αισθητική αντίληψή μας, την ίδια μας τη συνείδηση. Γι' αυτό, συνέχισε, τα ιστορικά μνημεία - όπως είναι οι προσφυγικές πολυκατοικίες που έχουν πάνω τους τα σημάδια από τις σφαίρες των Δεκεμβριανών και που τώρα βρίσκονται στο στόχαστρο των αναπλάσεων - πρέπει να παραμείνουν ως ένα πολύτιμο ιστορικό στοιχείο της πόλης.

Παίρνοντας το λόγο ο Χρήστος Χρήστου, διαμερισματικός σύμβουλος, επισήμανε ότι είναι επιτακτικός ο συντονισμός δράσης όλων των μαζικών φορέων προς την κατεύθυνση της αποτροπής των οικοπεδοποιήσεων που απειλούν να εξαφανίσουν και το τελευταίο πράσινο.

Ο Α. Οικονόμου, μέλος της Επιτροπής για τη Διάσωση του Πεδίου του Αρεως , μιλώντας στο τέλος της εκδήλωσης, τόνισε υπάρχει ένα ενιαίο σχέδιο για την εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων. Γι' αυτό, συνέχισε, πρέπει «να τους χαλάσουμε τα σχέδια και αυτό θα γίνει μόνο αν γίνουμε ένα γνήσιο λαϊκό κίνημα των κατοίκων».

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο Γ. Σκλαβούνος, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των Συλλόγων Αθήνας για τη διάσωση των ελεύθερων χώρων, ο Φ. Τσέκερης, γραμματέας της ΠΕΑΕΑ, και εκπρόσωποι πολλών άλλων μαζικών φορέων.


Χωρίς ταξί και τρόλεϊ την Τρίτη

Για πέντε ώρες, από τις 4 μ.μ. μέχρι τις 9 μ.μ., θα ακινητοποιηθούν την ερχόμενη Τρίτη τα ταξί της Αθήνας, ενώ από τις 12.30 μ.μ. μέχρι τις 4.30 μ.μ. θα παραμείνουν ακίνητα την ίδια μέρα και τα τρόλεϊ.

Και οι δύο κλάδοι, τις ώρες των στάσεων εργασίας συγκαλούν γενικές συνελεύσεις. Οι ιδιοκτήτες ταξί της Αθήνας, μέλη του Συνδικάτου Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής (ΣΑΤΑ) θα συγκεντρωθούν στο «Περοκέ», όπου εκτός από τις θεσμικές διαδικασίες θα συζητήσουν και για τα προβλήματα του κλάδου. Οι εργαζόμενοι στα τρόλεϊ στη γενική συνέλευση θα καθορίσουν τη στάση τους για τα προβλήματα του κλάδου, όπως η καταστρατήγηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των πρακτικών συμφωνίας, καθώς και η επιβολή εξοντωτικών ωραρίων απασχόλησης, που εξακολουθούν να παραμένουν άλυτα.


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Το μαντολίνο της μεγάλης μπούρδας

Αναστάτωσαν ένα ολόκληρο χωριό (τη Σάμη) - και όχι μόνο - και το έφεραν στα μέτρα τους. Το διακόσμησαν με αγάλματα και γλάστρες Ελλήνων στρατιωτών (Αχ... αυτοί οι Ελληνες φαντάροι, πανταχού παρόντες, στρατός για όλες τις... χρήσεις).

Εγινε και γίνεται ντόρος μεγάλος. Πρωτοκλασάτοι Χολιγουντιανοί αστέρες, με κάποια έπαρση βέβαια, μάς επισκέπτονται κι εμείς πρέπει αυτό να το θεωρήσουμε μεγάλη μας τιμή. Οι τηλεοπτικές οθόνες κόπτονται μήπως και μείνουμε ανενημέρωτοι από το μεγάλο καλλιτεχνικό και πολιτιστικό γεγονός που συντελείται αυτή την εποχή στην Ελλάδα, στην Κεφαλονιά, συγκεκριμένα, και διαρκώς μάς το υπενθυμίζουν, μέχρι και πώς οι πρωταγωνιστές μαθαίνουν βαλς, μην τυχόν και δεν το ξέρουμε και μας έρθει ταμπλάς.

Πρόκειται για την ταινία «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι» από το ομώνυμο βιβλίο κάποιου νεαρού Λουί Ντε Μπερνιέρ - αγνώστων λοιπών στοιχείων - που κάνει διεθνή καριέρα και προσφέρεται για βάλσαμο σ' ένα γλυκανάλατο επιδερμικό αναγνωστικό κοινό με περιορισμένη αισθητική και κρίση.

Εδώ μάλιστα, οι παραγωγοί, οι οργανωτές και οι διαφημιστές μάς το παρουσιάζουν σαν ύμνο προς την Ελλάδα και ειδικά την Κεφαλονιά και τους κατοίκους της. Αν κανείς έχει μαζοχιστικές τάσεις, αυτομαστιγώνεται και αντέξει τις 600 και πάνω σελίδες, θα διαπιστώσει άλλα πράγματα τελείως διαφορετικά.

Τίποτα το ψευδέστερον. Τίποτα το πιο απατηλό. Πρόκειται για μεγάλη απάτη. Πρόκειται για μια μεγάλη μπούρδα κατάλληλα μοστραρισμένη να ξεγελάσει. Αυτός ο χαρισματικός πανέξυπνος κεφαλονίτικος λαός, παρουσιάζεται αγροίκος, άξεστος, αγράμματος, που άγεται και φέρεται από τα πάθη και την οπισθοδρομικότητά του.

Αλλά εκεί που σε πιάνει η μεγάλη ανατριχίλα, η αηδία θα μπορούσα να πω, είναι όταν ο ανόητος αυτός συγγραφίσκος χώνει το φαρμακερό του μελάνι και μαγαρίζει την ιστορία της Εθνικής μας Αντίστασης. Δεν είναι μόνο εντελώς ανιστόρητος παραχαράκτης, είναι και χυδαίος υβριστής. Παρουσιάζει τους αντάρτες σαν τετράπαχα αγρίμια απ' το πολύ πλιάτσικο και τα γιδοπρόβατα που έκλεβαν από τους χωρικούς, με τις τσέπες γεμάτες χρυσές λίρες απ' αυτές που έριχναν σωρηδόν τα εγγλέζικα αεροπλάνα, με πυκνά γένια, αφιονισμένους βασανιστές και απάνθρωπους βιαστές. Οπου εύρισκαν θηλυκό βουρ στον πατσά. Τέτοια και πολλά άλλα ο δικός μας. Ασε που με τη βρωμοπένα του ο αναίσχυντος αγγίζει και λερώνει σεβαστά και ηρωικά πρόσωπα της Αντίστασης. Χωρίς να επεξηγεί κάτι. Μια και ήθελε να κάνει ιστορικές αναφορές - να γίνει πιο πιστευτός - για κείνο το ρημάδι το Μακρονήσι και τους λοιπούς τόπους εξορίας γιατί δε μας λέει τίποτα;

Κατά το συγγραφέα, το καλό σημείο του βιβλίου, μη φαντάζεστε πως είναι η Κεφαλονιά, αλλά δυο Ιταλοί. Ναι δυο Ιταλοί. Ο ρομαντικός λοχαγός Κορέλι που αντί να πολεμά παίζει μαντολίνο και φτιάχνει χορωδίες και ένας άλλος - επίσης Ιταλός - ομοφυλόφιλος, που είναι ερωτευμένος μαζί του και θυσιάζεται να τον σώσει.

Και επίσης ο αγγλικός στόλος που επενέβη αμέσως να γλιτώσει τους Κεφαλονίτες από το σεισμό.

Και καλά αυτοί, οι παραγωγοί, οι σπόνσορες, ο ίδιος ο συγγραφέας που θα χρυσοπληρωθεί, κάνουν τη δουλιά τους και καλά κάνουν. Εμείς όμως γιατί βαυκαλιζόμαστε και πανηγυρίζουμε; Εμείς γιατί σιγοντάρουμε; Γιατί αναστατώσαμε ένα ολόκληρο νησί; Γιατί πρέπει να νιώθουμε ικανοποιημένοι και να λέμε «ευχαριστώ»; Εμείς σας προειδοποιούμε και τονίζουμε: Αυτά στο βιβλίο παρουσιάζονται στο περιθώριο σαν ιστορικό περίβλημα μιας σύνθετης υπόθεσης, φοβερά φλύαρης και ανιαρής, χωρίς καμιά ιδιαίτερη λογοτεχνική χάρη.


Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ