ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 30 Μάρτη 2002
Σελ. /48
Νέες ταινίες

Τρεις νέες ταινίες. Από τη μια ένα καλοφτιαγμένο θρίλερ με τον Ρίτσαρντ Γκιρ να προσπαθεί να αντιμετωπίσει μια εξωφρενική αλήθεια. Από την άλλη ένα ταξίδι στο χρόνο, μάλλον κουραστικό και προβλέψιμο και, τέλος, ένα σαγηνευτικό ψάξιμο ερωτισμού από τον αξεπέραστο Ισπανό σκηνοθέτη Χούλιο Μέντεμ.

«Ο χρησμός της πεταλούδας»

Ο Τζον Κλάιν (Ρίτσαρντ Γκιρ), σεβαστός δημοσιογράφος γνωστής εφημερίδας και η γυναίκα του Μέρι, αγοράζουν το σπίτι των ονείρων τους. Η ευτυχία τους θα κρατήσει για λίγο. Στο δρόμο της επιστροφής, με μια ριπή ανέμου και μια διαπεραστική σκιά, το όνειρο κλονίζεται. Το ατύχημα θα μπορούσε να μην είχε γίνει ποτέ. Οταν η Μέρι πάτησε το φρένο δεν υπήρχε τίποτα μπροστά της... Κατά τον έλεγχο για τη σοβαρότητα του τραύματός της στο κεφάλι διαπιστώνεται ότι της απομένουν μόλις λίγες βδομάδες ζωής. Ο Τζον δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να την κρατήσει ζωντανή. Καθώς μαζεύει τα πράγματά της από το νοσοκομείο ανακαλύπτει ένα μπλοκ γεμάτο με αλλόκοτα σχέδια και απόκοσμες φιγούρες. Δεν μπορεί να καταλάβει τη σημασία τους, αλλά αυτές οι μυστηριώδεις εικόνες τον στοιχειώνουν παντοτινά. Δυο χρόνια αργότερα, η θλίψη του έχει ελαφρώς ξεθωριάσει, αλλά δεν μπορεί να ξεχάσει τη γυναίκα του και τη στιγμή του ατυχήματος. Ενα βράδυ ανεξήγητα οδηγημένος από τη μοίρα θα βρεθεί σε μια μικρή πόλη της Βιρτζίνια, η οποία τον τελευταίο καιρό έχει κυριευτεί από φόβο και το αστυνομικό τμήμα έχει γεμίσει από έντρομες μαρτυρίες που αναφέρονται στην εμφάνιση αλλόκοτων ιπτάμενων πλασμάτων...

«Ο χρησμός της πεταλούδας» είναι ένα καλοφτιαγμένο ψυχολογικό θρίλερ. Ο Μαρκ Πέλινγκτον δείχνει να γνωρίζει άριστα την ανθρώπινη ψυχολογία και την τέχνη της κάμερας χωρίς να κουράζει, αποφεύγει τη χρήση δραματικών εφέ. Με μοναδική μαεστρία όσο κυλά η ταινία μάς γεμίζει με αμφιβολίες και ερωτηματικά. Δεν υπάρχει καμιά λογική σ' αυτά που συμβαίνουν. Η ταινία δεν παραμένει στην επιφάνεια, αλλά μπαίνει στην ψυχολογία ενός ανθρώπου που προσπαθεί να πιστέψει αν αυτό που ανακαλύπτει είναι το αποτέλεσμα μιας μαζικής υστερίας ή πρόκειται για την αλήθεια...

«Ο χρησμός της πεταλούδας» βασίζεται σε αληθινά περιστατικά που συνέβησαν στη μικρή πόλη του Πόιντ στη Βιρτζίνια. Αν το μυστήριο είναι αυτό που σας κάνει να ξεφεύγετε από τη ρουτίνα τότε οι πεταλουδάνθρωποι θα σας βοηθήσουν.

The mothman prophecies. Αμερικανική παραγωγή 2001. Σκηνοθεσία: Μαρκ Πέλινγκτον. Πρωταγωνιστούν: Ρίτσαρντ Γκιρ, Λόρα Λίνεϊ, Γουίλ Πάτον, Ντέμπορα Μέσινγκ, Λουσίντα Τζένεϊ, Αλαν Μπέιτς

«Η μηχανή του χρόνου»

Τι είναι αυτό που θ' ανάγκαζε έναν άνθρωπο να φτάσει σε ακραία συμπεριφορά και ν' αποφασίσει να σπάσει τα όρια του χρόνου; Να εφεύρει μια μηχανή για να επιστρέψει στο παρελθόν και να προσπαθήσει να το αλλάξει;

Μα φυσικά ο έρωτας είναι το ισχυρότερο συναισθηματικό κίνητρο. Ετσι ο επιστήμονας και εφευρέτης Αλεξάντερ Χάρτντζγκεν δεν αφήνει λεπτό για χάσιμο. Είναι αποφασισμένος να αποδείξει ότι το ταξίδι στο χρόνο είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί. Αυτό που ξεκινά όμως σαν επιστημονική πρόκληση, μετατρέπεται σε προσωπική απελπισία. Δοκιμάζοντας τις θεωρίες του με μια «μηχανή του χρόνου» που έφτιαξε ο ίδιος, φτάνει στο σημείο να ταξιδέψει 800.000 χρόνια στο μέλλον, όπου ανακαλύπτει ότι η ανθρωπότητα χωρίζεται πλέον στους κυνηγούς και στους κυνηγημένους... (έπρεπε να ταξιδέψει στο μέλλον για να το καταλάβει;).

Η ταινία «Η μηχανή του χρόνου» είναι βασισμένη στο κλασικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Χ. Τζ. Γουέλς. Πάντως, αν όντως ο συγγραφέας μπορούσε να κοιτάξει το μέλλον, θα είχε μείνει έκπληκτος βλέποντας ότι το πιο διάσημο βιβλίο του μεταφέρθηκε στη μεγάλο οθόνη, με μοναδικό σκοπό να φέρει περισσότερα χρήματα στους παραγωγούς του Χόλιγουντ, χωρίς να κάνουν καμιά προσπάθεια να μπουν λίγο πιο βαθιά σε προβληματισμούς του συγγραφέα και να δώσουν μια άλλη διάσταση στη φαντασία.

Η ταινία διαθέτει όλα τα απαραίτητα για μια σίγουρη εμπορική επιτυχία. Προσεγμένα «εφέ» με αρκετή βαβούρα και μέτριες ερμηνείες.

Το μέλλον κι η γοητευτική ιδέα του ταξιδιού μέσα στο χρόνο συνεχίζει να δίνει τροφή σε πολλούς παραγωγούς και σκηνοθέτες της μεγάλης οθόνης, αλλά δυστυχώς δε δίνουν τροφή στη δική μας φαντασία...

«The time machine». Αμερικανική παραγωγή 2001. Σκηνοθεσία: Σάιμον Γουέλς. Πρωταγωνιστούν: Γκάι Πιρς, Σαμάνθα Μάμπα, Μαρκ Αντι, Ορλάντο Τζόουνς, Τζέρεμι Αϊρονς.

«Το σεξ και η Λουσία»

Η Λουσία είναι μια νεαρή σερβιτόρα σε ρεστοράν της Μαδρίτης. Ο χωρισμός της από τον φίλο της Λορέντζο μετά από μακροχρόνιο δεσμό θα την οδηγήσει ασυνείδητα σε ένα απομονωμένο νησί της Μεσογείου. Εκεί κυκλωμένη από μυσταγωγική ηρεμία, φρέσκο αέρα και ζαλιστικό ήλιο, η γλυκιά Λουσία θα αρχίσει να ανακαλεί τις πιο ανεξιχνίαστες πτυχές της σχέσης τους.

Ο Χούλιο Μέντεμ, μετά τους «Εραστές του αρκτικού κύκλου», επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στο ψυχολογικό πορτρέτο μιας νεαρής γυναίκας, στήνοντας παράλληλα ένα εγκεφαλικό παιχνίδι γύρω από τον έρωτα και αυτού που λέγεται σεξ. Με εξαιρετική μαεστρία ο Χούλιο Μέντεμ εξερευνά το αρσενικό και το θηλυκό. Δίνοντας μια λυρική μορφή, ανακαλύπτει αθέατες πλευρές της σεξουαλικότητας.

Σεναριακά «Το σεξ και η Λουσία» ταλαντεύεται συνεχώς ανάμεσα στην πραγματικότητα και το όνειρο και ίσως να μας μπερδεύει λίγο, αλλά σίγουρα θα μας ταξιδέψει και θα μας προβληματίσει ευχάριστα.

«Lucia y el sexo». Παραγωγή 2001. Σκηνοθεσία: Χούλιο Μέντεμ. Πρωταγωνιστούν: Τριστάν Ουγιόα, Παθ Βέγα, Νάγια Νίμρι, Χαβιέρ Καμάρα, Σίλβια Γιάνος.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ