Συχνά - πυκνά βρισκόμαστε ενώπιον ενός δημόσιου λόγου, που ανακαλύπτει αφορμές για να υποκαθιστά την πραγματική πολιτική με τα περιτυλίγματά της. Αλλοτε είναι οι προπαγανδιστικοί αποπροσανατολισμοί, άλλοτε οι ανασχηματισμοί, τώρα η επιλογή του κ. Παπούλια για την Προεδρία. Θα το επαναλάβουμε: Οτι ο κ. Παπούλιας είναι συμπαθής δεν καθιστά λιγότερο «αντιπαθητική» την πολιτική που θα υπηρετήσει από το (πολιτικά αποδυναμωμένο έστω) νέο του πόστο.

***

Οσοι κάνουν ότι «δεν καταλαβαίνουν» τι λέμε (και είναι οι ίδιοι που δε φείδονται επαίνων για τη θητεία του κ. Στεφανόπουλου στο ίδιο πόστο), πρέπει να απαντήσουν:

*

Η «ευδόκιμη» - όπως την περιγράφουν - θητεία του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας, μήπως, απέτρεψε τη λιτότητα; Απέτρεψε το «λουκέτα» στη «Σίσσερ Πάλκο»; Εσωσε την Ελλάδα από την ντροπή της υπόθεσης Οτσαλάν; Μείωσε το 20% της φτώχειας; Απέτρεψε τη μετατροπή της Ελλάδας σε προγεφύρωμα για το πέρασμα των ΝΑΤΟικών τανκς στη Γιουγκοσλαβία; Απέτρεψε την έκδοση χουντικών διαταγμάτων εναντίων των κινητοποιήσεων των αγροτών; Διέσωσε τα θύματα του Χρηματιστηρίου; Μείωσε τις καταδίκες των δικαστηρίων εναντίον των απεργών εργατών; Απέτρεψε τη λειτουργία χαφιεδοκαμερών στους δρόμους; Γύρισε πίσω τους φαντάρους από το Αφγανιστάν; Απέτρεψε τον ξυλοδαρμό των συνταξιούχων από τα ΜΑΤ έξω από το Μαξίμου; Απέτρεψε την επιστράτευση των ναυτεργατών και τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου κατά των μαθητών;

***

Ο κ. Παπούλιας θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μιας «Δημοκρατίας», που τον θέλει θεσμικά σε ρόλο «τοποτηρητή» μιας πολιτικής, όπως την περιγράψαμε παραπάνω. Και αυτό είναι το θέμα. Η πολιτική είναι το θέμα. Και εδώ, στην πολιτική, το μέτρο της (πολιτικής) αποτίμησης ενός προσώπου δεν καθορίζεται από το αν είναι «συμπαθής», «ευγενικός», «χαρισματικός» ή οτιδήποτε άλλο, αλλά, τελικά, από το «ζύγι» που είχε θέσει ο Μάρκος Αυρήλιος: «Ο καθένας αξίζει όσο αξίζουν εκείνα για τα οποία φροντίζει» (ακόμα κι αν είναι συμπαθής)...

Την Κυριακή το βράδυ, είδαμε όλοι τον δημοσιογράφο κ. Γιώργο Βλάχο («Αλφα») να παίρνει το «ρίσκο», όπως είπε, και να λέει - λίγο πριν από το διάγγελμα του πρωθυπουργού - ότι ο προτεινόμενος για την Προεδρία θα ήταν ο Απόστολος Κακλαμάνης. Λίγα λεπτά αργότερα, το «ρίσκο» αποδείχτηκε ...πολύ «ρίσκο».

Ομως αυτά τα πράγματα συμβαίνουν, στη δημοσιογραφία δε λείπει αυτό που στη δική μας γλώσσα αποκαλείται «γκάφα» και κανείς μας δεν υπάρχει, που να μην την έχει «πατήσει» κάποια στιγμή.

Αλλά από εκεί μέχρι του σημείου να βγαίνει την επόμενη ακριβώς μέρα ο κ. Βλάχος, στο ίδιο κανάλι, και να «κοκορεύεται» ότι ήταν αυτός ένας από εκείνους που είχαν προβλέψει (!) την υποψηφιότητα Παπούλια, ε, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Τόσο μεγάλη, όσο και το αβυσσαλέο έλλειμμα της σοβαρότητας, που ανακύπτει από κάτι τέτοια...

Εχουν περάσει τόσες ημέρες, αλλά η αποστολή των μηνυμάτων που μας κατακλύζουν από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, στα οποία εκδηλώνεται με κάθε τρόπο τη «στεναχώρια» τους για την ήττα του Ολυμπιακού στο Λίβερπουλ, συνεχίζεται με πραγματικά αξιοθαύμαστη ένταση. Η έγνοια τους, δε, περί την υγεία μας, μετά το ματς της περασμένης Τετάρτης, είναι κάτι παραπάνω από συγκινητική. Τους ευχαριστούμε όλους και υποσχόμαστε ότι δε θα τους ξεχάσουμε (όλους τους...).

Ιδίως, μάλιστα, εκείνους που έχουν την τρυφερότητα να μας ρωτούν (ίσαμε πέντε - έξι φορές την ημέρα): «Πονάν ορέ Μανολιό τα παλικάρια;»...

Ανάμεσα στην ομοβροντία των κολακειών προς τον Κάρολο Παπούλια (που οι φορείς τους δε χρεώνονται στον υποψήφιο Πρόεδρο, αλλά εκείνο που κυρίως υποδηλώνουν είναι η «ποιότητα» των κολάκων), ίσως εντοπίσατε και κείνη του Θόδωρου Πάγκαλου.

Οσοι έχουν θητεύσει στο υπουργείο Εξωτερικών, όμως, μπορούν να σας το επιβεβαιώσουν: Δύο ανθρώπους έχει «λατρέψει» στη διαδρομή του στο εν λόγω υπουργείο ο κ. Πάγκαλος. Ο ένας είναι ο Γ. Παπανδρέου. Ο άλλος είναι ο Κ. Παπούλιας. Και του τα 'φερε έτσι η ζωή, που μετά τις εκθειαστικές δηλώσεις για τον έναν, να αρχίζει τις εγκωμιαστικές δηλώσεις για τον άλλον...

«Στενά δικομματική» ήταν η επιλογή του Κάρολου Παπούλια για την Προεδρία της Δημοκρατίας, σύμφωνα με την αντίδραση του ΣΥΝ.

Φαίνεται θα είχαν επενδύσει σε μια υποψηφιότητα «ευρύτερα δικομματική»...

(μια και το 'φερε η κουβέντα, σας μεταφέρουμε το «κουίζ», που τέθηκε σε χτεσινή δημοσιογραφική ομήγυρη: «Ποιος έχασε μέσα σε μια μέρα δυο προεδρίες;»)...