Δεν υπάρχει πιο άθλια και ανειλικρινής προεκλογική τακτική από αυτή της ηγεσίας του ΣΥΝ. Οχι μόνο δεν ξεκαθαρίζει τι θα κάνει την ψήφο των αριστερών, που θέλει να πάρει, μετά τις εκλογές - αν και είναι κοινό μυστικό - αλλά επιχειρεί να την υφαρπάξει στη βάση του κεντρίσματος των... "φιλόπτωχων αισθημάτων" τους. Τρεις χιλιάδες ψήφοι μας έλειπαν το 1993 για να μπούμε στη Βουλή, λένε και ξαναλένε τα στελέχη του, προφανώς για να προκαλέσουν αισθήματα οίκτου και λύπης.

Είναι καλύτερα, αναρωτιούνται μισοκακόμοιρα και υποκριτικά, που αυτές οι 3.000 ψήφοι που έλειψαν από το ΣΥΝ για να μπει στη Βουλή, προστέθηκαν στην αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ;

Η απάντηση είναι απλή. Γιατί οι ψηφοφόροι να ψηφίσουν διά της τεθλασμένης και όχι απευθείας ΠΑΣΟΚ; Αφού είναι βέβαιο ότι στο "νέο" ΠΑΣΟΚ του Σημίτη θα οδηγήσουν το σύνολο των ψήφων τους.

Ακόμα: Τα ίδια στελέχη, που ζητούν την ψήφο - στο όνομα μάλιστα "της επιβίωσης της Αριστεράς" - δεν είναι αυτά που πριν μερικές εβδομάδες υποστήριζαν ανοιχτά ότι πρέπει "να στηριχτεί ο Κ. Σημίτης"; Πώς θέλουν να πείσουν τώρα ότι ψήφος στο ΣΥΝ δεν είναι ψήφος στη "μεγάλη δεξαμενή" του ΠΑΣΟΚ;

Τα όρια της προβοκάτσιας, σε βάρος των εθνικών συμφερόντων, αγγίζουν τα όσα είπε προχτές, στη συνέντευξή του στο Ζάππειο, ο Αντ. Σαμαράς, υπερασπιζόμενος την άρνησή του να συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο του κόμματός του μουσουλμάνους πολίτες στη Θράκη.

Με το πρόσχημα ότι δε θέλει να επαναληφθεί το προηγούμενο των Σαδίκ και Φαϊκογλου, ο πρόεδρος της Πολιτικής Ανοιξης άφησε να φανεί η βαθιά διχαστική και εχθρική αντίληψη, που τον διακατέχει απέναντι στη μειονότητα. Δε θα μπορούσε να προσφέρει καλύτερη υπηρεσία στο καθεστώς της Αγκυρας και κυρίως στους Αμερικανούς, που υποδαυλίζουν την ένταση μεταξύ των δύο χωρών, χρησιμοποιώντας πολλές φορές τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη.

Είναι φανερό ότι δεν πρόκειται για κάποια τυχαία κίνηση του "άφρονα", εθνικιστή Αντ. Σαμαρά. Ούτε σε ό,τι αφορά τη χρονική στιγμή που γίνεται ούτε για το θέμα που αγγίζει.

Το μόνο ερώτημα είναι κατά πόσο γίνεται σχεδιασμένα και τι παιχνίδι έχει αναλάβει να παίξει ο Αντ. Σαμαράς, ο οποίος επανειλημμένα έχει αποδείξει τον επικίνδυνο ρόλο για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής...

"Δεν πρόκειται να ανεχτούμε άλλα ραπίσματα στο πρόσωπο. Θέλουμε την ειρήνη, αλλά στις διακηρύξεις πολέμου θα απαντήσουμε ανάλογα". Με αυτές τις λέξεις ο Παλαιστίνιος ηγέτης και Πρόεδρος της παλαιστινιακής κυβέρνησης, Γιάσερ Αραφάτ, ανακοίνωσε στο Παλαιστινιακό Συμβούλιο την προκήρυξη γενικής απεργίας στα Αυτόνομα Παλαιστινιακά Εδάφη, στη Δυτική Οχθη και στον αραβικό τομέα της Ιερουσαλήμ.

Σε μία από τις πιο κρίσιμες φάσεις της "ειρηνευτικής διαδικασίας" στην ταλανισμένη Μέση Ανατολή, η μαζική και καθολική συμμετοχή των Παλαιστινίων στη γενική απεργία της περασμένης Πέμπτης, ανέδειξε με τον πιο κραυγαλέο τρόπο τη δυσαρέσκεια και την εξάντληση της ανοχής του παλαιστινιακού λαού. Η δεξιά κυβέρνηση του Μπέντζαμιν Νετανάχιου, με τη σκληρή και αδιάλλακτη στάση που επέλεξε να τηρήσει μέχρι σήμερα απέναντι τόσο στους Παλαιστινίους, όσο και στον υπόλοιπο αραβικό κόσμο, έχει μετατρέψει τα αυτόνομα παλαιστινιακά εδάφη σε καζάνι που βράζει και είναι έτοιμο να εκραγεί με απροσδιόριστες και ανεξέλεγκτες συνέπειες.

Την οργή, την απόγνωση και την καχυποψία του παλαιστινιακού λαού εισέπραξε και ο ίδιος ο Γιάσερ Αραφάτ, που είδε τη δημοτικότητα και το κύρος του να κλυδωνίζεται επικίνδυνα στα μέσα του καλοκαιριού, ιδιαίτερα μετά τους θανάτους κρατουμένων από βασανιστήρια στις παλαιστινιακές φυλακές. Τελικά, όμως, ο Αραφάτ, που κατηγορείται από τους πολιτικούς του αντιπάλους για υπερβολική υποχωρητικότητα έναντι του Τελ Αβίβ, έβγαλε άλλον έναν άσο από το μανίκι του: τη γενική απεργία που διακήρυξε με ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα. Με την κίνησή του έστειλε ένα μήνυμα στο Ισραήλ αλλά και πυροδότησε σειρά διπλωματικών διεθνών αντιδράσεων και, κυρίως, φάνηκε να συσπειρώνει και πάλι τους Παλαιστίνιους.

Ε. Μ.

Μια έκδοση με τον απολογισμό του έργου του (1993 - 1995) έκανε το Κέντρο Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων (ΚΕΕΛ).

Στη σελίδα 39 υπάρχουν τα πεπραγμένα για τον Ξενώνα των Καμινίων. Αυτός ο ξενώνας είχε γίνει γνωστός στο πανελλήνιο όταν υπήρξαν αντιδράσεις απ' τους κατοίκους της περιοχής (31.1.1994). Απ' τους πρώτους που επισκέφτηκαν τότε τον ξενώνα ήταν αντιπροσωπεία της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά του ΚΚΕ, η οποία εξέδωσε και σχετική ανακοίνωση. (Βλέπε "Ρ" 2.2.1994, σελίδες 16-17).

Ομως απ' το "Ημερολόγιο των συμβάντων" απουσιάζει αυτή η επίσκεψη, ενώ υπάρχουν τοπικές οργανώσεις άλλων κομμάτων. Πριν ένα χρόνο σε ανάλογο ενημερωτικό φυλλάδιο του ΚΕΕΛ υπήρχε η ίδια παράλειψη και είχε επισημανθεί στο ΚΕΕΛ από δημοσιογράφο του "Ρ" στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

Τότε δόθηκε η υπόσχεση ότι θα διορθωθεί. Δυστυχώς όμως επαναλήφθηκε.

Λεπτομέρεια; Ισως...

Αλλά καμιά φορά οι λεπτομέρειες έχουν μεγαλύτερη αξία.

"Σαρωτική επίθεση απ' τον Σημίτη" ήταν ο χτεσινός και με τα γνωστά ξύλινα γράμματα τίτλος της "Αυριανής". Και μπορεί η εφημερίδα, που επέμενε από το καλοκαίρι πως θα γίνουν πρόωρες εκλογές και επαληθεύτηκε - ενδεικτικό σημείο των δεσμών της με τα κυβερνητικά επιτελεία - να εννοεί την προεκλογική υποτίθεται επίθεση της κυβερνητικής παράταξης, αλλά καλά θα κάνετε, να την πάρετε τοις μετρητοίς, για τους μετεκλογικούς σκοπούς του πρωθυπουργού. Και, βέβαια, να πράξετε ανάλογα...