ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 10 Μάρτη 2000
Σελ. /36
Με το «σπαθί» τους!

Γιατί χαίρεται ο Γιάννος και χαμογελά ο Σημίτης;

Μα γιατί, όπως δήλωσαν χτες γεμάτοι έπαρση, μπαίνουμε στην ΟΝΕ με το «σπαθί» τους...

Σίγουρα. Μόνο που το σπαθί τους κάθε φορά που ανεβοκατέβαινε, αποκεφάλιζε αλύπητα εισοδήματα και δικαιώματα από τους εργάτες, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους μικρούς και μεσαίους επαγγελματίες αυτού του τόπου, για να τα προσφέρει στο βωμό της ΟΝΕ. Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής αποτυπώνονται ακόμα και στις επίσημες στατιστικές της ίδιας της ΚΟΜΙΣΙΟΝ, που καταγράφουν δραματική εξάπλωση της φτώχειας, έξαρση της ανεργίας, ένταση των αδιεξόδων της νεολαίας κλπ.

Το χειρότερο, όμως, είναι ότι και μετά το «κλείδωμα» της ΟΝΕ, το σπαθί δεν πρόκειται να μπει στη θήκη του. Αντίθετα, θα συνεχίσει να ανεβοκατεβαίνει ακόμα πιο συχνά και ακόμα πιο αλύπητα, μέχρι που να μη μείνει τίποτα όρθιο από δικαιώματα και κατακτήσεις. Ηδη, είναι απειλητικά σηκωμένο πάνω από το «κεφάλι» της κοινωνικής ασφάλισης, για να το πάρει αμέσως μετά τις εκλογές.

Εξάλλου, το είπε καθαρά χτες ο Κ. Σημίτης: «Τώρα μπορούμε να χτίσουμε την Ελλάδα που ονειρευόμαστε»...

Η Ελλάδα που ονειρεύονται

Κανείς κυβερνητικός αρμόδιος δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα στοιχεία. Εχουν τη σφραγίδα της επίσημης στατιστικής υπηρεσίας της Κομισιόν και του ΚΕΠΕ. Το 23% των ελληνικών νοικοκυριών βρίσκεται κάτω από το επίσημο κοινοτικό όριο της φτώχειας. Εχει, δηλαδή, εισοδήματα λιγότερα από 92.000 δραχμές το μήνα. Οι πραγματικά φτωχοί είναι πολύ περισσότεροι. Το φτωχότερο 30% των νοικοκυριών κατέχει το 8% του εθνικού εισοδήματος μόνο, ενώ το πλουσιότερο 20% απολαμβάνει το 50% του συνολικού εισοδήματος. Στοιχεία, τα οποία αφορούν το 1997 και είναι αρκετά χειρότερα από τα αντίστοιχα του 1993.

Και, όμως, οι Κ. Σημίτης και Γ. Παπαντωνίου, μιλώντας χτες στο Ζάππειο, δήλωναν με περίσσιο στόμφο: Το μέλλον ξεκίνησε. Οι κόποι έπιασαν τόπο. Τώρα μπορούμε να οικοδομήσουμε την Ελλάδα που ονειρευόμαστε...

Αυτό, ακριβώς, δε θέλουμε και αντιπαλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις, κύριοι. Να μην οικοδομήσετε την Ελλάδα που ονειρευόσαστε. Μια Ελλάδα των ελάχιστων πλουτοκρατών και των πολλών φτωχών, εκμεταλλευομένων και απόκληρων.

Επίδοξοι συνδιαχειριστές

«Δεν πρέπει να αφήσουμε να διαχειριστούν τα δύο μεγάλα κόμματα, χωρίς έλεγχο και χωρίς αντίσταση, τη μετα-ΟΝΕ εποχή», υποστήριξε η Μ. Δαμανάκη, μιλώντας στον «9,84», γράφει η χτεσινή «Αυγή».

Σωστά, η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, το μεγάλωμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών και η συνεχής διεύρυνση της στρατιάς των δεύτερων, όπως και πολλά άλλα παρόμοια γίνονται περισσότερο... εύπεπτα, όταν δεν τα διαχειρίζονται μόνοι τους οι «σοσιαλιστές», αλλά βοηθάνε και κάποιοι πρώην αριστεροί...

Ανεργοι και ... μεταφερόμενοι

Στον ΟΑΕΔ της Νέας Ιωνίας είδαμε προχτές τον υπουργό Εργασίας Μ. Παπαϊωάννου να εγκαινιάζει - εν μέσω αρκετών ανέργων - την ηλεκτρονική κάρτα εργασίας.

Ε, λοιπόν μάθαμε ότι οι άνεργοι που έδειξαν τα πλάνα δεν ήταν απ' την περιοχή που εξυπηρετούνταν εκείνη την ώρα, αλλά μεταφερόμενοι για τις ανάγκες της τηλεθέασης. Δηλαδή επρόκειτο για παρουσίες - «μαϊμού». Λέτε να συμμετέχουν σε κανένα πρόγραμμα για άνεργους - «μαϊμού» ή κάλυψης τηλεοπτικών πλάνων;

Πάντως, όπως και να 'χει το πράγμα, το θέμα είναι ότι οι άνθρωποι χωρίς δουλιά πέφτουν θύματα πολλαπλής εκμετάλλευσης.

Τα δόντια της «παγκοσμιοποίησης»

Μια νέα μεγάλη συγχώνευση επιχειρήσεων ανακοινώθηκε προχθές. Οι τράπεζες Deutche Bank και Dresdner ανακοίνωσαν την ίδρυση της μεγαλύτερης τράπεζας του κόσμου. Στόχος τους, η μεγιστοποίηση των κερδών τους, όπως και η αποφασιστικότερη συμμετοχή τους στο διεθνή ανταγωνισμό. Πρώτοι, που πληρώνουν τις συνέπειες της συγχώνευσης και των στόχων αυτών, οι εργαζόμενοι στις δυο τράπεζες. Η ίδρυση της νέας τράπεζας θα συνοδευτεί από την απόλυση 14.000 υπαλλήλων ή του 11% του συνόλου των υπαλλήλων των δυο τραπεζών.

Θ' ακολουθήσουν, βέβαια κι άλλα θύματα, όπως οι υπάλληλοι μικρότερων τραπεζών, μια και οι τελευταίες θα αισθανθούν πολύ εντονότερη την πίεση του νέου υπερ-κολοσσού, οι μικροκαταθέτες και πολλοί άλλοι.

Η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση δείχνει και πάλι τα δόντια της...

Καθημερινά θα δέχεται ο Ευάγγ. Γιαννόπουλος, διαβάσαμε σε ανάλογη διαφήμιση στις εφημερίδες, τους φίλους του κι αυθόρμητα αναρωτηθήκαμε: Καλά, και πότε θα κάνει τις αγωγές και τις μηνύσεις..;

Γκάλοπ...

ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ γκάλοπ χτες, αυτή τη φορά της Βι-Πι-Αρ-Σι. Ελπίζουμε να το μελετήσατε καλά, να είδατε επακριβώς τα ποσοστά και τις απόψεις σας και, γενικότερα, τον τρόπο που σκέφτεστε.

Βεβαίως, δε διανοούμαστε ότι υπάρχουν ανάμεσά σας άνθρωποι που σκέφτονται αλλιώς, ή ότι έχουν διαφορετική από το γκάλοπ εικόνα για την πραγματικότητα και, κυρίως, άνθρωποι που ...θα ψηφίσουν αλλιώς!

Αυτό έλειπε τώρα να διαψεύσουμε τα γκάλοπ και τις εταιρίες μετρήσεων κοινής γνώμης! Τι νομίζουμε πια πως είμαστε; Η ...κοινή γνώμη; `Η, μήπως, το ...εκλογικό σώμα;

ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ, απ' ό,τι είδαμε, το έριξε ο υπουργός Υγείας Λάμπρος Παπαδήμας, ο οποίος πήγε στο Σισμανόγλειο και εγκαινίασε νέες μονάδες, καινούρια ιατρικά μηχανήματα σε ένα νοσοκομείο πεντακάθαρο, όπου δεν υπήρχαν ράντζα και παραπονούμενοι ασθενείς...

Πάλι καλά, βρε παιδί μου, που έρχονται πού και πού οι εκλογές και έχουμε τη μοναδική ευκαιρία να βλέπουμε το πραγματικό πρόσωπο της δημόσιας υγείας, γιατί τόσο καιρό νομίζαμε ότι υπήρχαν πολλά, σοβαρά και χρόνια προβλήματα, όπως και έλλειψη χρηματοδότησης.

ΚΑΛΑ, εκεί στο ΝΑΤΟ δεν το καταλάβανε ότι γίνανε ρεζίλι; Βγήκε η βρετανική «Γκάρντιαν» με δημοσίευμα περί κατασκόπου των Σέρβων, ο οποίος μετέδιδε - λέει - από την καρδιά της Συμμαχίας πληροφορίες στο Βελιγράδι.

Μάλιστα, ήταν τόσο καλή η πληροφόρηση - λένε - που ήξεραν οι Σέρβοι το πρόγραμμα των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ και προετοιμάζονταν αναλόγως.

Βεβαίως, δεν είναι να έχεις και πολλή εμπιστοσύνη σε τέτοιες «πληροφορίες», καθώς οι σκοπιμότητες είναι το κυρίαρχο κίνητρο σε αυτούς τους κύκλους. Πλην όμως, δεν μπορούσαν να το αποφύγουν οι ΝΑΤΟικοί;

Διότι άλλο πράγμα, βρε παιδί μου, να εκτίθενται έτσι πριν 20 χρόνια, ας πούμε, που, όσο να 'ναι, υπήρχε μια Σοβιετική Ενωση με την Κα - Γκε - Μπε της και την αντικατασκοπία της κι άλλο να σου κάνει τέτοια ...μια σταλιά χώρα, όπως η Γιουγκοσλαβία.

Η εστία της πυράς

Ηστάση της Ιεράς Συνόδου σχετικά με το βιβλίο του Μ. Ανδρουλάκη δε δείχνει μόνο το σκοταδισμό που επικρατεί στην Ιεραρχία της Εκκλησίας. Αναδεικνύει και το γενικότερο αυταρχικό, αντιδημοκρατικό κλίμα, που διαμορφώνεται, επί «εκσυγχρονισμού», στη χώρα μας. Ερχεται ως επακόλουθο των διώξεων της εκτελεστικής εξουσίας εναντίον των κοινωνικών αγωνιστών και των πολιτικών αντιπάλων της. Απ' αυτήν την άποψη, το πρόβλημα που ενεφανίσθη, με αφορμή το βιβλίο, δεν είναι μόνο θρησκευτικής υφής, αλλά και κατ' εξοχήν πολιτικό. Και δεν οφείλεται στην προσπάθεια της Ιεραρχίας να εναντιωθεί στην πολιτική εξουσία και να εκβιάσει τα κόμματα - όπως ισχυρίζεται ο ίδιος ο συγγραφέας - αλλά, αντιθέτως, υποδείχνει τη συμπόρευση Εκκλησίας και κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων στον ολισθηρό και επικίνδυνο δρόμο των απαγορεύσεων και των διώξεων κάθε αντίθετης, προς την κρατούσα ιδεολογία και πολιτική πρακτική, φωνής και δράσης.

Ανέκαθεν η εκκλησιαστική εξουσία εκμεταλλευόταν το γενικότερο κλίμα που διαμόρφωνε η πολιτική «συνάδελφός» της, για να προωθήσει τις σκοταδιστικές παρεμβάσεις της. Οι διώξεις της, π.χ., σε βάρος του Ν. Καζαντζάκη - αν και η συσχέτιση της περίπτωσής του με αυτήν του Μ. Ανδρουλάκη αποτελεί «συγγραφική ιεροσυλία» - έγιναν μέσα στο κλίμα αντικομμουνισμού και διώξεων που επικρατούσε εκείνη την περίοδο. Είναι, δε, γνωστό ότι εκμεταλλεύτηκε, τα μάλα, τις πλέον ανώμαλες καταστάσεις, όπως τον εμφύλιο πόλεμο, τη μετεμφυλιακή τρομοκρατική περίοδο και τη χούντα, διότι τότε ένιωθε να 'χει εντελώς ελεύθερα τα χέρια της και τα ραβδιά της. Πολιτική είναι, λοιπόν, η εστία, στην οποία φουντώνει η εκκλησιαστική πυρά, που καίει βιβλία για να σβήσει απόψεις και ιδέες.

Ο Μ. Ανδρουλάκης δεν είναι τόσο το θύμα του εκκλησιαστικού αναχρονισμού, όσο της πολιτικής αντιδημοκρατικότητας, που διακατέχει όλο το πλέγμα της πολυποίκιλης και πολύμορφης εξουσίας. Ο ίδιος, βεβαίως, ουδόλως ενοχλείται κι εναντιώνεται, τα τελευταία χρόνια, στην εξουσία, αλλά, αντιθέτως, αποτελεί «Μετά»-πίπτοντα συλλειτουργό της, στα πλαίσια του «κεντροαριστερού», πολιτικού «εκσυγχρονισμού» της. Ομως, «τον πήραν τα σκάγια», καθώς φαίνεται να υποτίμησε τη θρησκευτική ιδιαιτερότητα. Διότι η εκκλησιαστική παρέμβαση έχει και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, ως απόρροια και ταυτότητα ενός θρησκευτικού δόγματος, που διδάσκει το «πίστευε και μη ερεύνα», απαιτεί την αναγνώριση κατόχων της Μοναδικής κι Απολύτου Αλήθειας και δρα υπό το βάρος ενός ορθόδοξου φανατισμού, που μετατρέπει το «πας μη Ελλην, βάρβαρος», σε «πας μη χριστιανός ορθόδοξος, ανθέλλην».

Ας διαμαρτυρόταν, όταν οι διώξεις των εξουσιαστών αφορούσαν στους αγρότες, στους μαθητές, στο «Ριζοσπάστη» κι όταν στις εκκλησίες το θρησκευτικό κήρυγμα μετατρεπόταν σε πολιτικό «μανιφέστο» υπέρ της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης πραγμάτων. Δεν το έπραξε, είτε διότι δεν ήθελε να τα «χαλάσει» με τους νέους συντρόφους του, είτε φοβούμενος τους «βρωμόστομους» ιεροκήρυκες του «εκσυγχρονισμού», είτε διότι δεν πήρε υπόψη του τον Μπρεχτ, που προειδοποιούσε πως, αν δε διαμαρτυρηθείς όταν χτυπούν το άλλο, θα 'ρθει και η σειρά σου. Δεν πρόσεξε και την έπαθε, αλλά υπάρχουν «άγρυπνοι φύλακες», που θα προστατεύσουν και τον ίδιο. Πρώτοι απ' όλους οι κομμουνιστές, που, εκ πεποιθήσεως, τάσσονται και αγωνίζονται, με συνέπεια, υπέρ της ελευθερίας στη σκέψη.


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ