ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πληρώνω και σκοτώνω

Γρηγοριάδης Κώστας

Σκοτώνω, ζητάω συγγνώμη, πληρώνω και συνεχίζω να σκοτώνω. Κάπως έτσι είναι η λογική των ιμπεριαλιστών δολοφόνων που συμμετέχουν στην κατοχή του Αφγανιστάν. Μόλις προχτές, την Τρίτη, οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ ζήτησαν συγγνώμη για τους θανάτους Αφγανών αμάχων την 4η του Μάρτη, χαρακτηρίζοντας το συμβάν στο οποίο σημειώθηκαν «φρικτό σφάλμα». Μάλιστα, με τον κυνισμό του κατακτητή, ο στρατός των ΗΠΑ κατέβαλε αποζημιώσεις ύψους 2.000 δολαρίων για κάθε θύμα στις οικογένειες οι οποίες υπέστησαν απώλειες. Τόσο φαίνεται πως αξιολογούν την ανθρώπινη ζωή... Λες και ρώτησαν τα παιδάκια και τις γυναίκες που δολοφόνησαν αν πουλούν τη ζωή τους για «στόχο» στα όπλα των ΝΑΤΟικών. Ομως το έγκλημα δεν έχει τελειωμό, γιατί μόλις χτες Τετάρτη, μετά τις συγγνώμες και τις «αποζημιώσεις», σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, σκοτώθηκαν άλλοι είκοσι ένας πολίτες, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά, στη διάρκεια αεροπορικής επιδρομής του ΝΑΤΟ στην επαρχία Χελμάντ, όπως δηλώνει ο ίδιος ο κυβερνήτης αυτής της επαρχίας του Νοτίου Αφγανιστάν. Μεγάλα καθημερινά εγκλήματα που όταν με δυσκολία βρίσκουν το δρόμο τους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης συνήθως παρουσιάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να μας κάνουν να τα συνηθίσουμε, να πιστέψουμε πως είναι δυνατόν να συμβαίνουν. Εγκλήματα όπου συμμετέχει και η ελληνική κυβέρνηση διατηρώντας Ελληνες στρατιώτες στην περιοχή. Ως πότε;

Η πολιτική της ιδιωτικοποίησης

Η παραχώρηση - ενοικίαση των πλατειών του Δήμου Αθήνας είναι μια πάγια τακτική της διοίκησης του δήμου. Η τελευταία χαρακτηριστική περίπτωση ήταν αυτή της πλατείας Συντάγματος, που έναντι του τιμήματος των 230.000 ευρώ, η διοίκηση την παραχώρησε στην εταιρεία «VODAFONE». Αναμενόμενο, αυτό δε λέμε, αλλά, τουλάχιστον ας σέβονται και μερικά πράγματα. Για παράδειγμα, η εν λόγω εταιρεία, έχει «φυτέψει» την Αθήνα με παράνομες κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Η διοίκηση του δήμου, στο Δημοτικό Συμβούλιο, ενώπιον των κατοίκων, δεσμεύτηκε για την κατεδάφιση όλων των παράνομων κεραιών. Κι όμως, την ίδια στιγμή ενοικιάζουν την κεντρικότερη πλατεία της Αθήνας, σε αυτή την εταιρεία. Το θέμα έβαλε στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο ο επικεφαλής της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», Σπύρος Χαλβατζής, τονίζοντας παράλληλα την ανάγκη η διοίκηση του δήμου να αναθεωρήσει τη στάση της αναφορικά με τις ενοικιάσεις των πλατειών και τους χορηγούς. Φυσικά, η διοίκηση του δήμου, στο όνομα της... εξεύρεσης χρημάτων - όπως έγινε και στην τελευταία περίπτωση - δε διστάζει να ενοικιάζει δημόσιους χώρους και πλατείες σε ιδιώτες...

Ο απόλυτος εκφυλισμός...

Φαίνεται πως οι παρατάξεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού στην ΕΣΗΕΑ, με κύριους εκφραστές τους Σόμπολο - Τσαλαπάτη, εκτίμησαν ότι η απόφαση για απεργία «κατά μόνας» δεν ήταν αρκετή για να εκφυλιστεί ο (αναγκαίος) αγώνας των δημοσιογράφων για τα αποθεματικά των Ταμείων και συνολικά την Κοινωνική Ασφάλιση. Ετσι, φρόντισαν να αναλάβουν δράση και τη μέρα της απεργίας, την περασμένη Τρίτη. Αφού στη Διασωματειακή απέρριψαν κάθε πρόταση για αναστολή της απεργίας στις 8 του μήνα και συμμετοχή στην πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 15 του Μάη, αφού έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους να περιορίσουν και να εκφυλίσουν το περιεχόμενο της κινητοποίησης, έφτασαν το πρωί της Τρίτης να καλούν τους συγκεντρωμένους έξω από την ΕΣΗΕΑ να ανέβουν στον 1ο όροφο, προκειμένου να ολοκληρωθεί εκεί η «απεργιακή συγκέντρωση» που καθορίστηκε - με ευθύνη τους - την τελευταία στιγμή! Τελικά, κάτω από τις έντονες διαμαρτυρίες των συγκεντρωμένων, μετά από μιαν ολόκληρη ώρα, οι δυο εκπρόσωποι της πλειοψηφίας αποφάσισαν να κατέβουν από τα γραφεία τους για να εκφωνήσουν τον «δεκάρικο»...

... και η αναγκαία απάντηση

Συνολικά, η στάση του εργοδοτικού συνδικαλισμού στην ΕΣΗΕΑ, απέναντι και στο ζήτημα των αποθεματικών, προσφέρεται για ουσιαστικά συμπεράσματα από τους εργαζόμενους στο χώρο του Τύπου. Και αυτό ανέδειξαν, με την παρουσία τους, το πλαίσιο, τα συνθήματα και το πανό τους, οι εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο Αγωνιστικό Μέτωπο Εργαζομένων στα ΜΜΕ. Αγώνες, και μάλιστα αποτελεσματικοί, δεν πρόκειται να υπάρξουν, όσο στην ηγεσία της ΕΣΗΕΑ και συνολικά του συνδικαλιστικού κινήματος βρίσκονται τέτοιες συμβιβασμένες ηγεσίες. Και επειδή οι εκλογές στην Ενωση των δημοσιογράφων είναι κοντά (τον Ιούνη), καλό είναι ο καθένας να σταθμίσει τα κριτήρια της ψήφου και να ενισχύσει τις δυνάμεις εκείνες, που αποδεδειγμένα μάχονται για τα πραγματικά τους συμφέροντα.

«Ευρωπαϊκά... »

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ αναγνωρίζει τις «προσπάθειες της ελληνικής οικονομίας», δήλωσε περήφανος χτες ο Γιώργος Αλογοσκούφης και εξήγγειλε νέο κύμα αποκρατικοποιήσεων.

Αυτό έλειπε να μην τις αναγνωρίζει. Αφού η ...Κομισιόν πρότεινε τις κατευθύνσεις και η ελληνική κυβέρνηση απλά τις εφαρμόζει όσο πιο γρήγορα μπορεί. Βέβαια, οι Βρυξέλλες ποτέ δεν είναι ικανοποιημένες. Πάντα ζητάνε περισσότερα.

Φυσικά, εκτός από τους Ευρωπαίους «εταίρους», ουδείς άλλος τρέφει τέτοια αγαθά αισθήματα για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, με πρώτους και πλέον ταλαιπωρημένους τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.

Ομως, ο Αλογοσκούφης δεν περιμένει από αυτούς εύσημα. Αλλωστε, δεν είναι τα δικά τους συμφέροντα για τα οποία κοπιάζει. Ασχετα αν όλα γίνονται στο όνομα της «ευημερίας του ελληνικού λαού».

ΣΕ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑ από γερμανικό οίκο θα διατεθούν ιστορικά ντοκουμέντα που αφορούν την πολιορκία του Μεσολογγίου. Πώς έφτασαν στα χέρια των εν λόγω εμπόρων αυτά τα έγγραφα, ουδείς γνωρίζει και εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι ...αυτό δεν έγινε με νόμιμο τρόπο.

Τι πρόκειται να κάνει η ελληνική κυβέρνηση γι' αυτό; Απλούστατα, θα ...παρακολουθήσει τη δημοπρασία!

Ζούμε, βλέπετε, στην Ευρώπη της «ελευθερίας της κίνησης κεφαλαίων» και της «απελευθέρωσης των αγορών» και δεν μπορείς να πεις κουβέντα, ακόμα και όταν διατίθεται προς πώληση η ...ιστορία ενός έθνους.

Κατά τα άλλα, υπάρχει - όπως συχνά μας λένε οι θιασώτες της ευρωπαϊκής ιδέας - σεβασμός στην ιδιαιτερότητα και στα εθνικά θέματα κάθε κράτους - μέλους. Μόνο που ο «σεβασμός» τελειώνει εκεί που αρχίζει η κερδοσκοπία.

ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ έκανε ο Μανώλης Κεφαλογιάννης στους κατοίκους των Λειψών. Κανόνισε (ποιος ξέρει με τι αντίτιμο) να έχουν ένα ακτοπλοϊκό δρομολόγιο τη βδομάδα! Τέτοια πολυτέλεια...

Γρηγοριάδης Κώστας

Προφανώς, δε θεωρείται αυτονόητο το να συνδέονται με πλοία όλα τα ακριτικά νησιά του Αιγαίου. Αυτό το αφήνουμε στην καλή θέληση και τα περιθώρια των εφοπλιστών.

Φαιδροί και επικίνδυνοι

Στις 29 Απρίλη, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Μακεδονία της Κυριακής», ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος, σε μια μνημειώδη αποστροφή του λόγου του, αποφάνθηκε: «Οταν το ελάχιστο ανεκτό όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης έχει φτάσει στα 1.300 ευρώ, είναι πρόκληση να ισχυρίζεται κανείς ότι αμοιβή στα 650 και 700 ευρώ μπορεί να θεωρηθεί ικανοποιητική. Αυτό θα μπορούσε να πει κανείς είναι το τέλος της εργασίας και η αρχή της σκλαβιάς». Δε θα σταθούμε στα 1.300 ευρώ, μισθό τον οποίο ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ όψιμα και δημαγωγικά χαρακτηρίζει «ελάχιστο ανεκτό όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης». Αλλωστε πάμπολλες φορές ο ίδιος και οι νεροκουβαλητές του έχουν δώσει εξετάσεις στο κεφάλαιο και τα κόμματά του, χαρακτηρίζοντας αυτό ακριβώς το αίτημα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος «μαξιμαλιστικό» και «ουτοπικό», μακριά από τις «αντοχές της οικονομίας» και σε βάρος της «ανταγωνιστικότητας», της οποίας η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αποτελεί από τους πιο ένθερμους υπέρμαχους.

Αφού όμως ο Γ. Παναγόπουλος ανακάλυψε ότι μισθοί των 650 και 700 ευρώ σηματοδοτούν «το τέλος της εργασίας και την αρχή της σκλαβιάς», θα του θυμίσουμε ότι στις 3 Απρίλη του 2006 ο προκάτοχός του στη ΓΣΕΕ και στην προεδρία της ΠΑΣΚΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλος, συμφώνησε με τους βιομηχάνους για αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα της τάξης των 0,77 ευρώ την ημέρα για δυο μάλιστα χρόνια, για να κερδίσει το χειροκρότημα τόσο της κυβέρνησης και των βιομηχάνων, όσο και του ΠΑΣΟΚ. Με βάση αυτή τη συμφωνία, ο κατώτερος μισθός διαμορφώθηκε από την 1/5/2007 στα 657,89 ευρώ.

Τι έλεγε ο τότε πρόεδρος της ΓΣΕΕ, αμέσως μετά τη συμφωνία; Επί λέξει τα παρακάτω: «Σήμερα κάναμε ένα σημαντικό και ουσιαστικό βήμα, με τη συμφωνία που πετύχαμε. Αφ' ενός μεν ακυρώσαμε στην πράξη την κυβερνητική πολιτική λιτότητας μισθών και ημερομισθίων. Πολιτική που παράγει κοινωνικές ανισότητες, φτώχεια για τους πολλούς, υπερκέρδη και προνόμια για τους λίγους, που επιτίθεται στους εργαζόμενους και στα δικαιώματά τους, αμφισβητεί και ανατρέπει ΣΣΕ και κατακτήσεις δεκαετιών (...) Αφ' ετέρου μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες (τις πιο δύσκολες και σκληρές της τελευταίας 10ετίας) προχωρήσαμε και πετύχαμε μια αξιοπρεπή συμφωνία αυξήσεων μισθών και ημερομισθίων (...)».

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θριαμβολογούσε ότι με τη συμφωνία που πέτυχε πάταξε την κυβερνητική πολιτική της λιτότητας, των κοινωνικών ανισοτήτων και της φτώχειας και επέβαλε αξιοπρεπείς αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα! Σήμερα, ένα χρόνο μετά, η ίδια πλειοψηφία χαρακτηρίζει «σκλαβιά» τους μισθούς στους οποίους συμφώνησε! Πότε λοιπόν έλεγε ψέματα; Και τότε και τώρα! Γιατί στόχος της είναι να παραπλανήσει τους εργαζόμενους, να τους ενσωματώσει πλήρως στη λογική της συναίνεσης και της υποταγής στις αξιώσεις των βιομηχάνων. Και παράλληλα, να συνδράμει την ψευτοαντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, για την επάνοδο του οποίου στη διακυβέρνηση κόπτεται. Στη βάση αυτή αναδεικνύεται το πόσο φαιδρή, αλλά συγχρόνως και επικίνδυνη για τους εργαζόμενους είναι αυτή η πλειοψηφία. Ιδιαίτερα όταν παραδέχεται από μόνη της, ότι στις αλυσίδες της σκλαβιάς που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ περνούν στους εργαζόμενους, η ίδια κλειδώνει το λουκέτο...

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ