ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ολοκληρωτικά έκτρωμα

«Ως μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπείας αισθάνομαι ότι η κυβέρνηση κινείται εκτός των πολιτικών και θεσμικών της δεσμεύσεων. Εκτος κυβερνητικού προγράμματος και εκτός πλαισίου κυβερνητικών δηλώσεων.

Οχι μόνο καταψηφίζω το νομοσχέδιο αλλά θεωρώ την πολιτική και τη διαδικαστική πρακτική που ακολουθήθηκε, εκτός της ψήφου εμπιστοσύνης που έχω δώσει». Ετσι κατέληγε η γραπτή δήλωση του Σήφη Βαλυράκη, βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, την οποία δημοσιοποίησε στη Βουλή, καθώς αποχωρούσε και λίγο πριν πραγματοποιηθεί η ψηφοφορία για τον «τρομονόμο».

Και μπορεί ο υπουργός Δικαιοσύνης να ψέλλιζε κάποιες δικαιολογίες, συνεπικουρούμενος από τον Κ. Μητσοτάκη, αλλά η εικόνα της αίθουσας συνεδριάσεων της Βουλής... βοούσε. Είκοσι βουλευτές ήταν, όλοι κι όλοι, παρόντες, μαζί με τον προεδρεύοντα. Απ' αυτούς, οι 12 ανήκαν στη ΝΔ και οι 8 στο ΠΑΣΟΚ, εκ των οποίων οι δύο (Φ. Ιωαννίδης και Π. Κρητικός) καταψήφισαν το νομοσχέδιο. Η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ φρόντισε να απουσιάζει. Ακόμη και αρκετοί, οι οποίοι προσήλθαν και υπέγραψαν στο «παρουσιολόγιο» έσπευσαν να βγουν από την αίθουσα, λίγο πριν αρχίσει η ψηφοφορία. Κι όσοι υποστήριζαν το έκτρωμα, σε ιδιωτικές έστω συζητήσεις, ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα...

Ενα «τρομο - νομοσχέδιο» που αποτελεί μια αντιδημοκρατική εκτροπή, δεν μπορούσε να ψηφιστεί, παρά μόνο με διαδικασίες που «μυρίζουν» έντονα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.

Η ημερίδα...

Ημερίδα με θέμα «Η ασφάλεια, η ανάπτυξη και ο ρόλος της Ελλάδας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και Μεσόγειο» πραγματοποιείται στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», στα πλαίσια του πολυσυνεδρίου «BCA Money Show», από το βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Μακρυπίδη. Μεταξύ των ομιλητών θα είναι ο Ακης Τσοχατζόπουλος, ο διοργανωτής, η κ. Φρύνη Λάττου γενική διευθύντρια ομίλου «Organotecnica SA», ενώ συντονιστής θα είναι ο κ. Β. Λοΐζος αντιπρόεδρος του ομίλου «Organotecnica». Επίσης, στα πλαίσια της ημερίδας, θα γίνει και η βράβευση του υπουργού Εθνικής Αμυνας από τον πρόεδρο του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου. Προφανώς, για την προσφορά του στην υλοποίηση των ΝΑΤΟικών σχεδίων και εγκληματικών επιδρομών στη Γιουγκοσλαβία, την προώθηση του διαβόητου «Συμφώνου Σταθερότητας» και της... δημοκρατίας των «νόμων της αγοράς» στα Βαλκάνια κλπ., κλπ...

Και πέρα απ' αυτό -όπως καταλάβατε διαβάζοντας τα στοιχεία, για τη διοργάνωση και τη σύνθεση της ημερίδας- το 'να χέρι νίβει τ' άλλο, τα δύο μαζί το τρίτο, κλπ., κλπ., κι όλα μαζί το πρόσωπο. Κι όλ' αυτά λέγονται... ημερίδα.

Θατσερικότερος της Θάτσερ

Λάβρος επιτέθηκε προχτές ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας κατά εκείνων των χωρών της ευρωζώνης και ειδικά κατά της Γαλλίας, επειδή όπως είπε, προέβαλλαν προβλήματα και δυσκολίες στην «απελευθέρωση» των αγορών, για παράδειγμα της αγοράς ενέργειας... Αυτό, συνέχισε ο υπουργός, είχε αποτέλεσμα, η προσπάθεια για ενίσχυση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας να δείξει σημεία χαλάρωσης, κάτι που επισημάνθηκε στην τελευταία σύνοδο ΕΚΟΦΙΝ του Λουξεμβούργου... Υπερηφανεύτηκε, μάλιστα, ο Γ. Παπαντωνίου, ότι στο συμπέρασμα αυτό συνέβαλε και αυτός με την παρέμβαση του, διεκδικώντας έτσι τον τίτλου του «θατσερικότερου της Θάτσερ»!

Μας είναι βέβαια λίγο δύσκολο να φανταστούμε τον Γ. Παπαντωνίου σε ρόλο στρατηγού του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, να κατακεραυνώνει τους... εταίρους και δη του Γάλλους, επειδή... δείλιασαν και έκαναν πίσω στο μέγα θέμα της προώθησης των... διαρθρωτικών αλλαγών. Μας είναι λίγο δύσκολο να φανταστούμε τον Γάλλο υπουργό Οικονομίας να απολογείται με ένοχο ύφος στον Παπαντωνίου για τις καθυστερήσεις στην προώθηση της... ανταγωνιστικότητας. Εκτος βέβαια και αν συμβαίνει κάτι άλλο. Εκτος και η ελληνική πλευρά λειτούργησε σαν «βαποράκι» άλλων. Των Γερμανών, π.χ, των οποίων τις αντιδραστικές θέσεις Φίσερ για την ομοσπονδιοποίηση της ΕΕ έσπευσε να υιοθετήσει χωρίς δεύτερη σκέψη ο Ελληνας υπουργός. Λέτε να έγινε έτσι;

Ο αλλαζών υφυπουργός Παιδείας...

Στους καθηγητές της Δημόσιας Εκπαίδευσης οι οποίοι - όπως ισχυρίζονται οι κυβερνώντες - «δεν κάνουν καλά τη δουλιά τους», προσπαθεί να επιρρίψει την ευθύνη για τη διόγκωση της ιδιωτικής εκπαίδευσης στη χώρα μας, η κυβέρνηση. Μάλιστα, ο υφυπουργός Παιδείας Φ. Πετσάλνικος, μιλώντας προσφάτως στη Λάρισα, επιτέθηκε με αλαζονικό, δηκτικό και προκλητικό ύφος κατά της τοπικής ΕΛΜΕ, επειδή τόλμησε να επισημάνει τις ευθύνες της κυβέρνησης για την υποβάθμιση της Δημόσιας Παιδείας, που βαίνει προς όφελος των επιχειρηματιών, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στο χώρο και κερδοσκοπούν ασυστόλως, πουλώντας στη νεολαία, σαν πανάκριβα εμπορικά προϊόντα, δημόσια αγαθά, όπως είναι η γνώση και η μόρφωση. Για να δείξει, δε, ότι η κυβέρνηση και ο ίδιος προσωπικά δεν ευθύνονται γι' αυτό, αλλά, αντιθέτως, κάνουν ό,τι μπορούν για να στηρίξουν τη Δημόσια Εκπαίδευση, αναφέρθηκε στην προσωπική του επιλογή να στείλει τα παιδιά του σε δημόσια σχολεία. Λες κι αυτή η προσωπική επιλογή μπορεί ν' αποτελέσει την «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για να ξεπλυθούν οι «αμαρτίες» της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης και του ιδίου, ως αρμοδίου υφυπουργού Παιδείας...

... και τα ενοχοποιητικά στοιχεία

Η ΕΛΜΕ Λάρισας απάντησε στην αλαζονεία της εξουσίας, παρουσιάζοντας αποκαλυπτικά και, συνάμα, ενοχοποιητικά για την κυβέρνηση στοιχεία, που δείχνουν ότι η διόγκωση της ιδιωτικής εκπαίδευσης στο νομό Λάρισας, συμπίπτει χρονικά με την εφαρμογή της «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης». Ιδού τα στοιχεία: Κατά τη σχολική χρονιά 1997 - '98, πριν εφαρμοστεί η «μεταρρύθμιση», στα ιδιωτικά λύκεια της Λάρισας φοιτούσαν 27 μαθητές. Με την εφαρμογή της «μεταρρύθμισης» ο αριθμός των μαθητών στα ιδιωτικά λύκεια αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Ετσι έχουμε: 1998 - '99, 77 μαθητές, 1999 - 2000, 175 μαθητές και 2000 - 2001, 550 μαθητές! Αποτέλεσμα, επίσης, της ταξικής υφής της «μεταρρύθμισης» είναι το γεγονός ότι εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν, κάθε χρόνο, το λύκειο κοντά στο 40% των μαθητών. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους 120.000 μαθητές που τέλειωναν κάθε χρόνο, πριν το 1997, τη Γ' Τάξη Λυκείου, φέτος φτάσαμε να τελειώσουν το Λύκειο μόνο 70.000 μαθητές! Αν αυτά τα στοιχεία δε δείχνουν ποιος και γιατί ευθύνεται για την υποβάθμιση της δημόσιας και την πριμοδότηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, τότε ουδεμία αξία έχει κάθε είδους στατιστική...

ΒΙΒΛΙΟ

Ταπεινός «γίγας» της μουσικής

21 του Μάρτη 1685 ήταν, όταν στη μικρή αλλά σημαντική πόλη Αϊζεναχ, μεγάλο «κέντρο» της γερμανικής και ευρωπαϊκής μουσικής και δεύτερη πρωτεύουσα της Σαξονίας-Βαϊμάρης, γεννήθηκε το όγδοο και τελευταίο παιδί, του γνωστού συνθέτη και μουσικού Γιόχαν Αμπρόζιους Μπαχ. Δυο μέρες αργότερα, ένας μουσικός και ένας εργάτης βάφτισαν το βρέφος. Το όνομα αυτού: Γιόχαν Σεμπάστιαν. Αυτός έμελλε να δοξάσει εις τον αιώνα τον άπαντα την - πάππου προς πάππο, από τα τέλη του 16ου, ίσως και από τα τέλη του 15ου αιώνα - μουσική οικογένεια των Μπαχ. Να γίνει - αυτός ο ορφανεμένος από μικρό παιδί από μάνα, πατέρα και αδέλφια, αυτός ο φτωχούλης και ταπεινός κάντορας του εκκλησιαστικού οργάνου και μεροκαματιάρης μουσικός σε αυλές δουκών και πριγκίπων - «γίγαντας» της κλασικής μουσικής. Κι έγινε, όχι από «θαύμα», αλλά χάρη στη διδασκαλία του πατέρα του, στη μουσική παράδοση της «δυναστείας των Μπαχ», στην καθημερινή του άσκηση, στην ακαταπόνητη εργατικότητά του, στην ιδιαίτερη «προίκα» του ασφαλώς, αλλά και στο γεγονός ότι παρά τον Τριακονταετή Πόλεμο, παρά τον όλεθρο και τα συντρίμμια που προκάλεσε, και αντίθετα από την κατάπτωση των υπολοίπων Τεχνών, η μουσική επέζησε. Γιατί, παρά τον πόλεμο, «η μουσική διδασκόταν ανελλιπώς στα σχολεία και στις εκκλησίες. Οι κάτοικοι της Θουριγγίας γνώριζαν καλά ότι όποιος δεν αγαπούσε το τραγούδι δε διέθετε ούτε ισορροπία πνεύματος ούτε ισορροπία σώματος». Εξάλλου επιδίδονταν στην κατασκευή εγχόρδων (βιολιά, βιόλες, μπάσα, σπινέτα, κιθάρες που έπαιζαν οι χωρικοί) και άλλων οργάνων.

Οι προπάτορες, οι παππούδες και οι γονείς του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Τα πικρά παιδικά του χρόνια και οι σπουδές του. Ο γάμος του, η γέννηση και οι θάνατοι παιδιών. Οι περιπλανήσεις - από πόλη σε πόλη, από εκκλησιά σε εκκλησιά, από αρχοντικά σε παλάτια - για την επιβίωση της οικογένειας. Η γνωριμία και η συνεργασία του με άλλους Γερμανούς και ξένους συνθέτες. Ο τίμιος, αυστηρός και ακέραιος χαρακτήρας του και το τεράστιο, «μαγικό» έργο του, παρουσιασμένο υπό το πρίσμα των ιστορικών και μουσικών γεγονότων της εποχής, είναι το αντικείμενο του σημαντικού και ελκυστικά γραμμένου βιβλίου του Γιώργου Ν. Δρόσου «Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ (Η ζωή, το έργο και η εποχή του)», το οποίο επανακυκλοφόρησε με την ευκαιρία των 250 χρόνων από το θάνατο του μουσουργού (εκδόσεις «Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος»). Η πλούσια εικονογραφημένη βιογραφία περιλαμβάνει χρονολογικό και θεματολογικό κατάλογο των έργων του Μπαχ.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

ΠΡΟΣΩΠΟ

Τόνι Μπλερ

Τον αποκάλεσαν «εξολοθρευτή», «καρχαρία». «Ανθρωπο που επινόησε την "ελαφρά" αριστερά και εξακολουθεί να γοητεύει τους Βρετανούς», όπως η ιταλική εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα», που τόνισε, επίσης, ότι είναι ο άνθρωπος που έδωσε «ένα μάθημα στην ευρωπαϊκή αριστερά, ιδιαίτερα την ιταλική, που μόλις έχασε - στις 13 Μάη - την εξουσία».

Φυσικά, όλο το μελάνι που χύθηκε αφορά στον 48χρονο Τόνι Μπλερ, τον Βρετανό πρωθυπουργό, που, ηγούμενος ενός «μεταλλαγμένου» Εργατικού Κόμματος, κέρδισε, την Πέμπτη, μια δεύτερη συνεχόμενη θητεία στη Βρετανία. Βέβαια, το ποσοστό που εξασφάλισε το Εργατικό Κόμμα, 45,7%, ήταν κατά τι υψηλότερο από το ποσοστό συμμετοχής, που έφθασε στο 41%, αφού 18 εκ των 48 εκατομμυρίων Βρετανών εκλογέων δεν «κοπίασε» καν να προσέλθει στις κάλπες.

Αδιαφορία; Απολιτικοποίηση; Αποξένωση; Ολα αυτά μαζί και ταυτοχρόνως; `Η;.. Εξάλλου, όπως και η νίκη, έτσι και το ρεκόρ της αποχής - το υψηλότερο ποσοστό από το 1918 - ήταν αναμενόμενο. Κι αυτό ήταν ένα από τα σημεία αιχμής της προεκλογικής εκστρατείας του Μπλερ, το να πείσει τους συμπολίτες του να ψηφίσουν, αν και εκ των προτέρων γνώριζε ότι θα εκλεγεί με τις ψήφους και των Συντηρητικών. Εκ των προτέρων, γνώριζε, επίσης, ότι ποτέ δε θα μπορέσει να πείσει κανέναν εκ των εμφανιζόμενων ως «αδιάφορων» ή «αμφιταλαντευόμενων» παραδοσιακών ψηφοφόρων του Εργατικού Κόμματος να τον ψηφίσει.

Γιατί οι ψηφοφόροι δεν αδιαφορούν, αλλά γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι πραγματικές πληγές της βρετανικής κοινωνίας - η φτώχεια, η συρρίκνωση του «κοινωνικού κράτους», οι ιδιωτικοποιήσεις της Παιδείας, της Υγείας κ.ά. - είναι ανοιχτές και πυορροούν, ενώ η πολιτική του Εργατικού Κόμματος δεν πρόκειται να κάνει τίποτα για τη βρετανική κοινωνία που νοσεί. Και φάνηκε το πόσο πολύ νοσεί στους πυρπολημένους, από το φυλετικό μίσος, δρόμους του Λιντς και του Ολνταμ...

«Δημοκρατία»

Χρόνια εζούσε

άρρωστη,

βαριά σακατεμένη

και τα ετίναξε

προχτές

μες στη Βουλή

η καημένη,

με ένα νόμο

- έκτρωμα

της κόψαν

την ανάσα