ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο ρόλος των αστικών ΜΜΕ

Μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο φανερός ο ρόλος των αστικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σε σχέση με τις εξελίξεις μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη. Τέταρτη μέρα χτες και ο καμένος κάδος, η σπασμένη βιτρίνα, τα αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα, η δράση των κουκουλοφόρων, είναι τα γεγονότα που εστιάζουν και προβάλλουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Η χτεσινή μέρα ανέδειξε για άλλη μια φορά τον πραγματικό τους ρόλο.

Η απεργιακή συγκέντρωση, η μεγαλειώδης διαδήλωση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, εξαφανίστηκαν. Για την ακρίβεια, η πρώτη αναφορά, η πρώτη ζωντανή σύνδεση, μετά τη στάση εργασίας των δημοσιογράφων στις 12 το μεσημέρι, που υποτίθεται πως είχε σχέση με τις κινητοποιήσεις, ήταν όταν στο Σύνταγμα (από όπου περνούσε η συγκέντρωση της ΓΣΕΕ) κουκουλοφόροι ξεκίνησαν τον γνωστό «κλεφτοπόλεμο» με τις δυνάμεις καταστολής. Αυτή ήταν η είδηση για τα αστικά ΜΜΕ και αυτή πρόβαλαν. Την ίδια ώρα που χιλιάδες συγκεντρωμένων κάτω από τα πανό του ΠΑΜΕ βρίσκονταν έξω από το υπουργείο Εργασίας και διαδήλωναν κατά της αντεργατικής πολιτικής και της κρατικής καταστολής και βίας, τα ΜΜΕ διασκέδαζαν το κοινό με τους τσαρλατάνους των πρωινάδικων. `Η μήπως ήθελαν, εξαφανίζοντας την οργανωμένη και περιφρουρημένη διαδήλωση εργατών, μαθητών, φοιτητών, να δείξουν πως κίνημα είναι η τυφλή βία λίγων κουκουλοφόρων για να καλλιεργούν ψυχολογία αναζήτησης ακόμη πιο ισχυρού αστικού κράτους;

Από τις δεκάδες σελίδες των εφημερίδων τους εξαφανίστηκε η ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τις τελευταίες εξελίξεις, εξαφανίστηκε η συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Εξαφανίστηκε η δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό. Εξαφανίστηκε συνολικά το κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στη χτεσινή απεργιακή κινητοποίηση και η προτροπή στους εργαζόμενους, στους νέους, στους μαθητές, στους φοιτητές, στους εμποροϋπαλλήλους, σε όλο το λαό, να μετατρέψει την απεργία σε αποκορύφωμα των οργανωμένων λαϊκών κινητοποιήσεων και των εκδηλώσεων των τελευταίων ημερών που και αυτές είχαν εξαφανιστεί από τα αστικά ΜΜΕ, όταν η αναπαραγωγή της δράσης των κουκουλοφόρων αποτελούσε το άπαν της ενημέρωσης που έδιναν. Εξαφάνισαν επίσης τη συγκέντρωση του ΚΚΕ την περασμένη Δευτέρα το βράδυ ή τις κινητοποιήσεις μαθητών την περασμένη Δευτέρα και Τρίτη.

Ο ρόλος των αστικών ΜΜΕ είναι πέρα για πέρα συντεταγμένος με τις επιδιώξεις του αστικού κράτους κόντρα στο λαό. Τόσο που μπορούν στην πρώτη σελίδα τους να μιλούν για «ακυβερνησία και χάος» και στις μέσα σελίδες να χαρακτηρίζουν «εξέγερση» και «νέο κίνημα» (βλέπε προχτεσινή «Ελευθεροτυπία») τη δράση των κουκουλοφόρων που τροφοδοτεί την ένταση της κρατικής καταστολής. Δηλαδή, να ζητούν ουσιαστικά κυβέρνηση των μονοπωλίων που να κάνει ζάφτι τους κουκουλοφόρους και να βαφτίζουν κίνημα τους κουκουλοφόρους και εξέγερση τη δράση τους.

Συνειδητά προβάλλουν αυτές τις εικόνες. Συνειδητά αναπαράγουν υπερβολικά αυτή την πραγματικότητα. Και συνειδητά τα αστικά ΜΜΕ όταν «παίζουν» ΚΚΕ κατασκευάζουν ειδήσεις, διαστρεβλώνουν τις θέσεις του, επινοούν πληροφορίες, επικαλούνται διάφορες πηγές που δεν υπάρχουν. Σκοπός τους είναι να χτυπήσουν το Κόμμα και τη στρατηγική του, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και τους αγώνες του. Να αποτρέψουν την ανασύνταξη του οργανωμένου λαϊκού κινήματος στο χώρο δουλειάς, στη γειτονιά, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Χτες, πήραν την απάντησή τους. Την κατάλαβαν πολύ καλά. Ηταν άραγε δυνατόν να προβάλουν αυτό που τους απειλεί;

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Η πείνα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σχεδόν το 1 δισ. έφτασε ο αριθμός των υποσιτιζόμενων σε όλο τον πλανήτη, σύμφωνα με τα στοιχεία της υπηρεσίας τροφίμων του ΟΗΕ, που δόθηκαν στη δημοσιότητα. Από τις αρχές του 2007, ο αριθμός αυτών που προστέθηκαν στη μαύρη λίστα, σύμφωνα πάντα με τα ίδια στοιχεία, έχει αυξηθεί κατά 70 εκατομμύρια, όσο δηλαδή είναι ο πληθυσμός της Μεγάλης Βρετανίας. Σαν αιτία της αύξησης των υποσιτιζόμενων αναφέρεται η κατακόρυφη άνοδος των τιμών βασικών τροφίμων (στάρι, καλαμπόκι, ρύζι, κλπ.), με αποτέλεσμα εκατομμύρια άνθρωποι, ειδικά στις φτωχές χώρες του πλανήτη, να μην είναι σε θέση να διασφαλίσουν τα στοιχειώδη. Οι κάτοικοι των χωρών που πλήττονται από τον υποσιτισμό, γεωγραφικά, εντοπίζονται κυρίως στην Ασία και την Αφρική.

Η κυριαρχία του καπιταλισμού για πάνω από τέσσερις αιώνες, όχι μόνο δεν έδωσε λύση στα προβλήματα της ανθρωπότητας, αλλά, αντίθετα, τα έχει οξύνει στο έπακρο. Ως το κατ' εξοχήν σύστημα που αναπτύσσεται ανισόμετρα, έχει διαιρέσει τον πλανήτη σε χώρες - παρίες, στις οποίες ζει η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού της Γης και στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες. Αλλά και οι εργαζόμενοι στις χώρες αυτές βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με τη φτώχεια και την εξαθλίωση, τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και την οικονομική κρίση, τις συνέπειες της οποίας οι κυβερνήσεις και οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες επιχειρούν να τις μεταφέρουν στις πλάτες τους. Εκατοντάδες χιλιάδες είναι σήμερα οι απολυμένοι μόνο στους κλάδους του χρηματοπιστωτικού τομέα και στις αυτοκινητοβιομηχανίες, που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα.

Το συμπέρασμα είναι ότι έχουν ωριμάσει προ πολλού οι αντικειμενικές συνθήκες για το ιστορικό ξεπέρασμα του καπιταλισμού, για την αντικατάσταση της οργάνωσης της κοινωνικής εργασίας που στηρίζεται στην καπιταλιστική επιχείρηση, από μια ανώτερης μορφής οργάνωση του συλλογικού μόχθου των ανθρώπων της δουλειάς, που θα αξιοποιούν οι ίδιοι τα αποτελέσματα της εργασίας τους. Ο 21ος αιώνας μπορεί και πρέπει να γίνει ο αιώνας των σοσιαλιστικών επαναστάσεων.

Τα συνθήματα που γεννήθηκαν

ΟΧΙ, δε συντάχθηκαν όλοι οι μαθητές κάτω από το σύνθημα «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», όπως κάποιοι προσπάθησαν να πουν, όπως κάποιοι θα ήθελαν. Και οι κάποιοι είναι όλοι αυτοί που προσπαθούν να ταυτίσουν το μαζικό, οργανωμένο και περιφρουρημένο κίνημα με την τυφλή βία και τον πετροπόλεμο.

Η οργή και η αγανάκτηση των μαθητών που για μέρες κατακλύζουν τους δρόμους μαζικά και περιφρουρημένα, γέννησε ένα πλούτο συνθημάτων που αξίζει να τα καταγράψουμε για μια ακόμα φορά:

«Πάλη οργανωμένη, πάλη ταξική, αυτή είναι η απάντηση στην καταστολή».

«Φονιάς των μαθητών το κράτος των αστών», «Φόνοι, βία, αυταρχισμός, αυτός είναι ο καπιταλισμός», «Πράσινα παπούτσια και ζαρντινιέρες, η καταστολή ήρθε και με σφαίρες», «Με σφαίρες και βία δε γίνεται Παιδεία», «Εν ψυχρώ εκτέλεση και τρομοκρατία και μετά μας λένε για δημοκρατία», «Δολοφόνοι οι αστυνομικοί, το χέρι τους οπλίζει αυτή η πολιτική», «ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία - ΜΑΤ, βία, τρομοκρατία».

«Η τρομοκρατία δε θα περάσει. Το οργανωμένο κίνημα θα τη σπάσει», «Τρομοκράτες δεν είναι οι μαθητές, είναι όσοι φυλάνε τις πολυεθνικές», «Ούτε εμπρησμοί ούτε καταστροφές ταξική απάντηση στους καπιταλιστές», «Μας θέλουν φοβισμένους με κάτω το κεφάλι, σπέρνουνε φόβο, θα θερίσουν πάλη»!

Η ΒΙΑ της πολιτικής

Μέσα από τη θολούρα του καπνού στους «απέραντους δρόμους» με τις «κλεμμένες ματιές», πίσω από την πραγματικότητα των τελευταίων βίαιων 24ωρων, φαίνεται όλο και πιο καθαρά, η αδυσώπητη βία που εκδηλώνεται κάθε μέρα και κάθε λεπτό. Η βία της βιοπάλης.

Οι αποζημιώσεις της κυβέρνησης προορίζονται για να ξαναστηθούν βιτρίνες, να παραγγελθούν εμπορεύματα, και κυρίως, πάνω απ' όλα, για να εξαγοραστεί για να «ανακαινιστεί» η στραπατσαρισμένη κυβερνητική εικόνα. Ωστόσο, υπάρχουν ζημιές που δεν μπορούν να αναπληρωθούν με τις έκτακτες χορηγίες πολιτικής σκοπιμότητας.

Βάλτε στη θέση της «πέτρας» τη φοροληστρική πολιτική εναντίον των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων.

Ανοίξτε τα μάτια και δείτε καλά το «καδρόνι» που ανεβοκατεβαίνει ανελέητα στην πλάτη των μικρών ΕΒΕ, είναι η φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης, με την οποία τα πολυκαταστήματα και οι ξένες πολυεθνικές απωθούν βίαια τη μικρή βιοτεχνία και τα εμπορικά.

Κι αυτή η «μολότοφ» που η φωτιά της δε λέει να σβήσει, είναι τα λεηλατημένα ασφαλιστικά δικαιώματα, οι διαρκώς αυξανόμενες εισφορές, οι επαγγελματοβιοτέχνες που πάνε φυλακή επειδή δεν έχουν να πληρώσουν την ασφάλισή τους.

Κάθε λεπτό, κάθε μέρα, κάθε χρόνο, η βία της κυβερνητικής πολιτικής δεν έχει σταματημό και συσσωρεύει ανεπανόρθωτες ζημιές, πληγές που δεν μπορούν να κλείσουν. Μόνη λύση, να αλλάξει αυτή η πολιτική. Να ανατραπεί η γνωστή αντιλαϊκή, και όχι άγνωστη, πολιτική της ΕΕ και του δικομματισμού.

Η αφόρητη δημοκρατία τους...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ανά 5 λεπτά τις τελευταίες ημέρες, «έχουμε δημοκρατία». Το λένε και το ξαναλένε ...μήπως και το πιστέψουμε.

Ετσι λοιπόν επειδή «έχουμε δημοκρατία», πρέπει να μας φαίνεται φυσιολογικό το να βλέπουμε «Ζητάδες» να πυροβολούν στον αέρα και «ΜΑΤατζήδες» να χτυπάνε εφήβους.

Οφείλουμε να συμβιβαστούμε με την ιδέα να υπάρχει δίπλα μας ένας ασφαλίτης, μια κάμερα πάνω από το κεφάλι μας και ένας (ηλεκτρονικός πια) φάκελος στο όνομά μας.

Εχουμε υποχρέωση να σεβαστούμε τη δυνατότητα κάθε εισαγγελέα να καλεί σε ανάκριση μαθητές ή να μας κατηγορεί για «παρακώλυση συγκοινωνιών», αν διεκδικήσουμε κάτι.

Πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι θα μας σημαδεύουν εκατοντάδες κάννες «ειδικών φρουρών» κάθε φορά που κυκλοφορούμε στο κέντρο της Αθήνας. (Μετρήστε μπροστά από πόσες περνάτε αν θέλετε).

Κι όταν οι μηχανισμοί και τα γρανάζια της «δημοκρατίας» (που «άνθρωποι είναι!») σκοτώνουν 15χρονους εν ψυχρώ, απλά έχουμε μια ...ελαφρά παρεκτροπή της, που σύντομα θα διορθωθεί.

Πώς θα διορθωθεί; Ισως από το «θεσμό της δικαιοσύνης», που καλείται να εφαρμόσει τη νομοθεσία της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.

Αυτόν που δε βρήκε κανέναν ένοχο για τη «Ρικομέξ» και κανέναν υπεύθυνο εφοπλιστή για το ναυάγιο του «Σαμίνα».

Τους «θεσμούς» που δεν έχουν καθίσει επί δεκαετίες κανέναν εργοδότη «στο σκαμνί» κι ας χάνονται ανθρώπινες ζωές. Εχουμε κάθε χρόνο εκατοντάδες εργατικά δυστυχήματα.

Ε, λοιπόν, είναι καταπιεστική και αφόρητη αυτή η «δημοκρατία» τους.

Γρηγοριάδης Κώστας